Kynjamyndir í skólastarfi 1

Árið 2005 sameinuðust helstu kvenfrelsunarfræðingar æðri menntastofnana á Íslandi, þ.e. Háskóla Íslands og Kennaraháskóla Íslands, í því sameinaða átaki að skrifa bók um kvenfrelsun og menntun. Um er að ræða ritgerðasafn. Ritstýrur þess eru: Arna H. Jónsdóttir, Steinunn Helga Lárusdóttir og Þórdís Þórðardóttir. Bókin er gefin út af Rannsóknarstofnun Kennaraháskóla Íslands. Bókarhöfundar eru átta og starfa við Kennaraháskóla Íslands og Háskóla Íslands.

Ritgerðir eru þessar: Femínismi og kvennahreyfingar; Hvers vegna á kynjafræði erindi í kennaramenntun; Kynbundin sýn á grunnskólakennarastarfið; Konur og kennsla; Þau kunna mannganginn; Kynjamunur á starfsáhuga; Fagþróun leikskólakennara; Er grunnskólinn kvenlæg stofnun; „Ég veit alveg fullt af hlutum …“ Hin kynjaða greindarorðræða og birtingarmyndir hennar meðal unglinga í bekkjardeild; Karlar í útrýmingarhættu? Um stöðu kvenna og karla í framhaldsskólum og háskólum; Leiðtogar og lífsgildi.

„Bókin Kynjamyndir í skólastarfi er ætluð nemendum og kennurum á ýmsum skólastigum en ætti að nýtast öllum þeim sem áhuga hafa á efninu. Í bókinni sameina tvær kynslóðir kvenna við tvo elstu háskóla landsins krafta sína. … Allar hafa þær með einum eða öðrum hætti látið jafnréttismál til sín taka með erindum, fræðastörfum og kennslu.“ … „Það er von höfunda að bókin verði skólafólki og öðrum sem áhuga hafa á jafnréttismálum til gagns. Vonandi verður hún jafnframt lóð á vogarskálar jafnréttis í íslensku samfélagi.“

Orðskýringar höfunda eru gagnlegar. Þeir eiga lof skilið: „Femínismi er oft skilgreindur sem kvenfrelsisstefna sem berst fyrir pólitískum, efnahagslegum og félagslegum jöfnuði kynjanna Til eru margir femínismar og femínismi getur m.a. verið baráttuhreyfing, lífsskoðun, fræðasvið, kenning, þekkingarfræði og pólitík. Í tímans rás hafa baráttumál og áherslur verið misjöfn [misjafnar vildu höfundar líklega sagt hafa]. Saga femínismans er yfirleitt talin hefjast um miðja 19. öld.“ (Enskt málfar er höfundum fjötur um fót eins og víðar má sjá; stefna getur ekki barist fyrir nokkrum hluti. Hún er baráttutæki, en ekki gerandi. En látum það liggja milli hluta.) Höfundar hefðu má bæta því við, að kvenfrelsun sé þrungin allra handa mótsögnum á nær öllum sviðum. Trúin á undirskipun kvenna, kúgun af karla hálfu og fólsku þeirra, er oft og tíðum það einasta, sem þeir í raun og sannleika geta sameinast um.

„Kyngervi er samheiti yfir félagslegt kyn en er yngra í málinu (e. gender). Hugtakið vísar til þess hvernig kynin læra viðeigandi hegðun í gegnum félagslega mótun og menningu.“ Þetta orðskrípi varð til við þýðingu á kafla úr verki norður-ameríska heimspekingsins og kvenfrelsarans, Judith Pamela Butler (f. 1956), einhverrar skærustu stjörnu kvenfrelsunarfræðimanna, sem lagt hafa átrúnað á þá kennisetningu, að eiginlega sé kyn ekki til frá náttúrunnar hendi, heldur smíðað í samfélagsspjalli. (Því má við bæta, að Judith þessi er annáluð fyrir að skrifa torskiljanlegan texta.)

Ofangreind bábilja er eins og rauður þráður í umsögn ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur með frumvarpi um „kynrænt sjálfræði.“ „Gender“ á ensku er samheiti „sex,“ sem á íslensku merkir kyn eða kynferði og hefur því ekkert sérstaklega með „félagslegt“ kyn að gera. (Alþingi hefur reyndar bætt við einu orðskrípi í viðbót: kynverund.) Kvenfrelsunarfræðimenn hafa notað þennan tilbúna orðgeðklofa, þ.e. kyn og kyngervi (sex og gender) til að rugla fólk í ríminu og kallar sig kynjafræðinga. Næsta orðskýring höfunda er lýsandi í þessu sambandi:

„Kynjafræði er fjölbreytt, sjálfstætt fræðasvið þar sem femínísku sjónarhorni er beitt til þess að skoða kynferði og stöðu kynjanna í ólíkum samfélögum og menningarsvæðum. Kynjafræði er arftaki hugtaksins kvennafræði og er merking þess mun víðari.“ Þetta er eins og að framan er ýjað að, hluti sannleikans. Kvennafræði eða „woman studies“ fékk byr undir báða vængi á níunda áratugi síðustu aldar, samtímis því, að kynfræði (e. sexology, d. sexologi, fr. sexologie, þ. sexologie) var tekin eins konar hernámi af fræðilegri kvenfrelsun eða „feminism.“ Þessi súpa öll eru nú kölluð á Íslandi „kynjafræði,“ „gender studies“ eða „feminist studies“ við háskóla í enskumælandi löndum. Þó virðist vera boðið upp á nám í kynfræði við HÍ. Tveir kennarar eru þar tilgreindir, annar hjúkrunar- og kynheilsufræðingur (eða svo virðist mér vera) og hinn guðfræðingur. (Samkvæmt fyrirliggjandi upplýsingum er erfitt að henda nákvæmlega reiður á þessu námi.)

Kynfræði er fræðigrein, sem átti upptök sín í mannfræði um miðja nítjándu öldina. Hún varð snemma þverfagleg. Kynfræðingar sækja þekkingu sína í sögu, samfélagsfræði ýmis konar, lífeðlisfræði, líffræði, sálgreiningu og læknisfræði. Undirsvið kynfræði eru t.d. uppeldiskynfræði og sjúkrakynfræði/klínísk kynfræði. Kynfræðin tekur til allra þátta mannlífsins, er kyn snertir. Margir kannast líklega við norður-ameríska dýrafræðinginn, Alfred C. Kinsey (1894-1956), sem lagði grunninn af lífeðlislegri kynfræði, sem nýst hefur vel í klínískri kynfræði.

Kynfræðingar, sem bjóða fólki kynlífsráðgjöf eða kynlífslækningu koma yfirleitt og hefðbundið úr röðum sálfræðinga og lækna. Rannsóknir í greininni hafa yfirleitt verið stundaðar af fyrrnefndum hópum, ásamt erfða-, dýra- og lífeðlisfræðingum.

Strákaskömm

Um áratuga skeið hefur samfélagið lagt fæð á karlmenn og drengi. Inntak þulunnar hefur varla farið fram hjá ungviðinu. Drengir læra, að þeir sér ofbeldisfullir kúgarar stúlkna, og stúlkurnar, að þær séu ábyrgðarlaus fórnarlömb. Foreldrar, ömmur og afar almennt láta þennan meinlega og óheillavænlega áróður sem vind um eyru þjóta.

Þó ekki allir. Í Ástralíu stofnuðu „Mæður sona“ (Mothers of Sons) með sér félagsskap til að andæfa þeirri fæð, sem samfélagið – skólinn ekki síst – leggur á strákhvolpana. Hjálögð er krækja á innihaldsríka mynd um herferð samtakanna gegn smánun stráka í skólanum. Herferðinni er lýst í samtali hinnar óþreytandi skynsemiskonu og kynfræðings, Bettina Arndt (f. 1949), og talsmanns samtakanna, blaðamanninum Prudence Gai MacSween (f. 1952).

Þær stöllur koma víða við. Þær eiga viðtöl við geðlækninn, Tanveer Ahemed (f. 1975), sem rekinn var frá samtökum kvenfrelsunarkarla, Hvíta borðanum (White Ribbon), vegna skorts á trúmennsku við rétttrúnaðinn; kennarann, Christopher Vogel, sem skrifaði mastersritgerð um kvenréttið í einni af jafnréttisáætlunum stjórnvalda; stjórnmála- og þingmanninn Mark Latham (f. 1961), sem barist hefur gegn strákasmánun og Phillip Bligh, talsmann frumbyggja, sem gert hefur alvarlegar athugasemdir við rangfærslur Hvíta borðans um ofbeldi kynjanna meðal frumbyggja. Auk þess er getið hins merka baráttumanns fyrir heillum barna, félagsráðgjafans Frida Briggs (1930-2016), sem fyrir margt löngu benti á þá ósvinnu, sem ætti sér stað gagnvart piltum. Saga kennara nokkurs um æsku í ranni uppeldisfullrar móður er átakanleg.

Sömuleiðis er stuttlega gerð grein fyrir áhugaverðum rannsóknum á heimilisofbeldi og ofbeldi kynjanna, annars vegar frá Áströlsku afbrotamálastofnununni (Australian Institute of Criminology), sem sálfræðingurinn, David Indermaur, stóð fyrir, og hins vegar „Skýrslu um þekkingu á ofbeldi lífsförunauta“ (The Partner Abuse State of Knowledge Report; sjá: Journal of Partner Abuse 2012 og domesticviolenceresearch.org), sem er stærsti gagnagrunnur veraldar um heimilisofbeldi. Í þessu sambandi bregður kanadíska afbrotasálfræðingnum og geðlækninum, Tonia Nicholls fyrir, en hún hefur gert myndband um niðurstöðurnar (The uncomfortable facts on IPV).

Þróunin í Ástralíu gæti verið eins konar framtíðarspegill fyrir íslenska skólakerfið. Þar eins og hér er kvenfrelsunaráróðurfólki boðið í skólana undir því yfirvarpi, að vilja kenna jafnrétti eða ofbeldisvarnir. Í fræðslumyndbandi einu frá yfirvöldum á Íslandi er t.d. fimm mjúkrödduðum konum úr barnavernd, lögreglu og dómskerfi, falið að leiða fórnarlömb kynferðisofbeldis á barnsaldri (stúlkum) um refilstigu kerfisins. Kvenlögreglumaður kennir börnunum um hættu þá, er af körlum stafar.

Áhugamönnum um ofbeldi karla og feðra er boðið að halda fyrirlestra. Boðskapur, fluttur í einum þeirra, var sá, að banna ætti feðrum að skipta um bleyju á dætrum sínum við þriggja ára aldur, því þá ykist hættan á kynferðislegri misnotkun. Eftir því, sem ég best veit, eru íslenskir skólastrákar þó ekki látnir einstaklingsbundið eða í kór sverja kvenhollustu og fara með þulu um syndaaflausn fyrir það eitt að vera karlkyns. Þetta má sjá á myndbandinu.

Námsefni, bæði í skólakerfinu og í æðri menntastofnunum, er markvisst sniðið að kvenfrelsunarhugmyndafræðinni eins og fram kemur greinilega í orðum Christopher. Þar er lögð áhersla á ofbeldi karla gegn konum annars vegar og sakleysi kvenna og stúlkna hins vegar. Nær öll tiltekin dæmi sýna misþyrmingar á konum. Drengir eru meira að segja ávarpaðir sem „hvítir karlkúgarar.“ Þetta hlýtur að vera gullkista nefndar Lilju Alfreðsdóttur um tilhögun kennslu í kvenfrelsunarjafnréttisfræðum í íslenska skólakerfinu.

Nefndar rannsóknir sýna enn sem fyrr þá meginniðurstöðu, að kynin séu í engu eftirbátar hvors annars í ofbeldislistinni. Þó eru vísbendingar um, að frumbyggjakonur séu meðal alofbeldisfyllstu kvenna og tvöfalt ýgari en frumbyggjakarlar. Í tuttugu ára gamalli rannsókn David voru börn innt eftir (líkamlegu) ofbeldi foreldra. Þar var óverulegur á; 22.1% höfðu orðið vitni að ofbeldi af hálfu móður gegn föður, en 23.4% á hinn veginn.

Í skrifum sínum um rannsóknina segir Bettina m.a.: „Ályktunin er sú, að þaggað er niður í öllum litlu börnunum, sem búa við ofbeldi af hálfu mæðra sinna. Hvernig ættu þau að ljóstra upp [um ofbeldið], þegar það er látið í þagnargildi og boðskapurinn segir skýrum stöfum; við viljum ekki vita [af því].“

Að síðustu: Ætli íslenskir foreldrar, afar og ömmur, fari að dæmi þeirra „undir niðri“ (down under)?

https://www.youtube.com/watch?v=GFAu21i91RE

Stríðssvannar og syndir feðranna

Samkvæmt málflutningi kvenfrelsaranna er syndskrá feðranna viðamikil og feðraveldiskúgun þeirra á kvenþjóðinni takmarkalaus. Þrátt fyrir þrálátar skammir kvenfrelsaranna í garð karla um að gera lítið úr sögu kvenna, hefur sú viðleitni karlkyns söguritara að hjúpa eða fegra óhæfuverk kvenna, legið þeim fremur mjúklega á hálsi, fram að síðustu aldamótum eða svo. Það hefur reyndar hentað kvenfrelsunarfræðimönnum vel í áróðri þeirra fyrir fórnarlambsstöðu konunnar.

En nefnt tilbrigði við kvenkúgun hefur nú hlotið gagnrýna athygli. T.d. hefur breski rithöfundurinn, lafði Antonia Margaret Caroline Fraser (f. 1932) vakið athygli á því, að í sögubækurnar vanti „fjölda valdamikla kvendrottnara, sem á dularfullan hátt hafa horfið sjónum í sögubókunum.“ Þar vantar sum sé fjölda kvendrottnara, kvenherforingja, kvenhermanna, kvenuppreisnarforingja, kvensjónræningja, kvenþrælasala, kvenmorðingja og kvenkyns stríðsæsingamenn. Karlsöguritarar hampa hins vegar kynbræðrum sínum eftirminnilega. Vegir karlmennskunnar eru svo sannarleg torrannsakanlegir.

Kunn er t.d. sagan af franska aðalsmanninum, Bláskeggi (Gilles de Rais (1405? – 1440), sem talið er að myrt hafi tugi eða hundruð drengja í virki sínu. Aftur á móti verður að rýna í blámóðu sögunnar til að koma auga á kvenkyns raðmorðingja eins og Erzsébet Báthory de Ecsed (1560-1614), hefðarfrú og hertogaynju af Ungverjalandi (ásamt hluta Slóvakíu og Rúmeníu), sem, samkvæmt heimsmetabók Guinness, er talin afkastamesti fjöldamorðingi sögunnar. Hún drap eða lét drepa – og pyndaði - hundruð ungra kvenna, jafnvel á sjöunda hundrað. Erzsébet ólst upp í bílífi, menntuð vel. Eiginmaðurinn færði elskunni sinni kastala í brúðargjöf. Ódæði hennar beindust í fyrstu að þjónustustúlkum úr nágrenninu, síðar að stúlkum, sem settust á skólabekk í kvenhíbýlum (gynaeceum) kastalans. Erzébet kann að hafa rænt stúlkum einnig. Grunur leikur á, að hún hafi stundað mannát og baðað sig í blóði ungmeyjanna til að viðhalda æskuþokka sínum. Stofufangelsi var refsing hennar.

Víðsýnustu kvenfrelsunarfræðimenn virðast um okkar mundir ætla að bæta úr syndum feðranna á þessu sviði. Það er vel. Einn þeirra er Laura Sjoberg (LS), sem m.a. hefur skrifað bókina: „Kvennauðgarar í stríði: Skyggnst handan staðalímynda og æsifregna (Women as Wartime Rapists. Beyond Sensation and Stereotyping). En efnið er ofur viðkvæmt. Það er alkunna, að kvenfrelsarar hafa m.a. byggt áróður sinn um stöðu konunnar sem fórnarlambs á kennisetningunni um eðlisgæsku og sakleysi kvenþjóðarinnar. Almenningur og kvenfrelsarar taka andköf. Því fátt veldur meiri ótta og skelfingu en upplýsingar, sem hreyfa við bjargfastri trú. Írski mannréttindalögfræðingurinn, Finnoula Ní Aoláin (f. 1967) tekur svo djúpt í árinni, að Laura taki fræðimannslega áhættu (intellectual risk taking). Viðbrögð ástralska stjórnmálafræðingsins og kvenfrelsarans, Louise Chappell (f. 1966) eru hófstilltari. Hún segir bók kynsysturinnar „fyrstu ítarlegu umfjöllun um kynferðislegt ofbeldi kvenna í átökum.“

Erzébet var „óhugsandi“ kona. Illvirki kvenna hafa ekki einungis verið talin óhugsandi heldur hefur umræða um þau síðustu áratugi verið nánast ókleifur hamar. Hugtök og vilja hefur skort. Það er t.d. ekki ýkja langt síðan, að nauðgun var skilgreind sem innrás í konulíkama með skaufa að vopni. Því hefur nú víðast verið breytt í lögum Vesturlanda. Umræða um hina „óhugsandi“ konu hefur því verið nánast ógjörningur.

„[U]mræðuógjörningurinn (discursive impossibility) felur í sér storkun gagnvart þeim raunveruleika, að margar konur ... taki þátt í nauðgunum, hvetji til nauðgana, misnotkunar, kynferðislegrar þrælkunar, ásamt til annars konar kynferðisódæða í stríði, þjóðarmorðum og öðrum átökum.“ (LS)

Hugsmíðahyggjan (constructionism) eða sú kenning eða hugsun, að málfar skapi veruleikann, hefur að ýmsu leyti torveldið umræðu um kynin. Fræðamóðir kvenfrelsaranna, Simone de Beauvoir (1908-1986), ruglaði þá hressilega í ríminu, þegar hún sannfærði lærisveinkur sínar um, að konur væru eiginlega ekki konur. Kona væri einungis afurð orðanna. Því væri bara að rífa hugtakið niður (deconstruct) og smíða annað (construct), eftir hentugleikum.

Í þessum anda segir LS: „Væntingar til kynhlutverka lifa góðu lífi, þrátt fyrir margvíslega sönnun þess að torvelt sé að flokka fólk, annað tveggja sem eðlislægar konur eða eðlislæga karla. Það er í grundvallaratriðum rangt fræðilega og með tilliti til raunveruleikans að líta til líffræðinnar [í þessu efni]. [Því] líkamar eru félagsleg smíði ... og kyn, kynferði og kynlíf er félagsleg skipan, en ekki náttúruleg.“ (Það yrði of langt mál hér að sýna fram á, að þetta sé að mestu leyti út í hött fræðilega séð, þó þar leynist sannleikskjarni.)

Ofangreind hugsana- og viðhorfsflækja hefur sem sé einnig stuðlað að hinni „óhugsandi“ konu. En engu að síður fullyrðir LS „[H]in óhugsandi kona“ er raunveruleg, konan, sem er kynferðislegur ódæðismaður í styrjöldum og átökum. Tilvist hennar er ekki frávik. „Hún“ lifir ekki einungis góðu lífi í afmörkuðum átökum í afmörkuðum heimshluta eða á ákveðnu tímabili, heldur í allra handa átökum á öllum tímum alheimsstjórnmálanna, án tillits til menningar, trúarbragða, tungumála, þjóðernis, stéttar og kynferðis.“

LS heldur áfram: „[H]in sérstaka tiltrú á sakleysi konunnar veldur hryllingi, þegar fólk gerir sér í hugarlund kynferðislegt ofbeldi í stríði og skærum. [Því er ekki einungis] óhugsandi, að kvenfórnarlambið sé fært um að beita ofbeldi, heldur einnig kvenkyns ódæðismenn.“

Hin skelfilega grimmd kvenna er stundum skilgreind á skjön við sjálfan kvenleikann. „Þegar viðurkennt er, að konur hafi framið slíkt ofbeldi, .... er oft og tíðum litið svo á, að bæði konan og ofbeldi hennar sé handan kvenleikans – að eitthvað hafi aflaga farið í lífi konunnar og kvenleika [hennar].“ (LS)

Þýski sagnfræðingurinn, Alexandra Przyrembel (f. 1965), sem skoðað hefur sérstaklega einn eftirminnilegasta kvenstríðsglæpamann þjóðernisjafnaðarmanna (nasista), Ilse Koch (1906-1967), hugsar á svipuðum nótum og LS. Hún segir: „Saga Ilse Koch dregur upp mynd af kvenkynsillvirkja, þjóðernisjafnaðarmanni, afbrotamanni, sem stjórnaðist af eigin hvötum (einnig kynferðislegum) og – andstætt því sem við átti um meirihluta ódæðismanna meðal þjóðernisjafnaðarmanna – gat ekki borið fyrir sig skipunum að ofan. ... Hugsanlega hefur þessi ímynd Isle Koch, skapað þá tilhneigingu ... að líta á kvenkyns glæpamenn í útrýmingarbúðunum eingöngu sem minnihluta kvenna, [er voru] „einstaklega grimmar og haldnar valdaþráhyggju.“

Almennt hefur hugtakið um hina „óhugsandi“ konu endurspeglast í löggjöfinni. Sérstaklega á þetta við um kynferðislegt ofbeldi. Norður-ameríski félagsfræðingurinn, Lori B. Girshick (f. 1953), segir t.d.: „lögin miðast við gagnkynhneigð, karl sem nauðgara og konu sem fórnarlamb.“ Hinn stórmerki landi hennar, lögfræðingurinn Lara Stemple, útskýrir: „Nauðgun er ekki afmarkað fyrirbæri. Það ber að líta á það sem þráð í stærri vefi, vitaskuld tengt valdbeitingu, saurgun þess helgidóms, sem líkaminn er, og drottnun yfir fórnarlambi. Já, nauðgun snýst nær alltaf um kynferði, en það á þó ekki alltaf við um konur.“

Fordómar um ofbeldi karla ríða reyndar ekki við einteyming í kvenfrelsunarfræðunum. Sálfræðingurinn, Phyllis Chesler (f. 1940), helstur kenningasmiða kvenfrelsaranna á heilbrigðissviði, situr við sinn kunnuglega keip. T.d. staðhæfir hún, að raðmorðingjar séu „hvítir umrenningar, alteknir kvenhatri og haldnir þráhyggju fyrir klámi.“ Það er því ef til vill skiljanlegt, að hún útskýri nauðgun kvenna á konum, sem henni er varla stætt á að afneita lengur, sem karlkynslega.

Fordómar um kynferðislegt ofbeldi karla hafa náð fótfestu í alþjóðalögum: „Í alþjóðalögum hefur kynferðisofbeldi í stríði og skærum nýlega verið lýst sem broti á mannréttindum kvenna, hlutgerving (reification) á misrétti kynjanna, stríðsglæpum, og stundum sem þjóðarmorði.“ (LS)

Iðulega er fjallað um karlmenn sem nauðgara í stríði. Og því miður sýna sumir þeirra slíkan óþokkaskap. En líklega eru aðrir þættir karlmennskunnar oftast þyngri á vogarskálunum en ofbeldi, þ.e. skyldan til að vernda konur og börn. Forngríski sagnfræðingurinn Þúsídides (Thucydides) lætur ljóslega í veðri vaka í frásögn sinni af stríðunum í Grikklandi, að það sé: „... greinilega ótækt, að karlar geri árás á konur og börn.“ Aukin heldur benda margar þeirra rannsókna, þar sem fengist er við hvata til kynferðisofbeldis, til, að „að karlar almennt stundi ekki nauðgun í stríði; í raun herma reynslusögur að festir þeirra drýgi ekki slíkt ódæði.“ (LS)

Nýleg rannsókn á átakasvæðunum í Kongó ættu að valda skynsamlegri umhugsun. Starfandi læknar á svæðinu gerðu könnun á umfangi ofbeldisins árið 2010. Haft var samband við eitt þúsund heimili. Í könnuninni kom fram, að tæplega þrjátíu af hundraði kvenna og rúm fimmtán af hundraði karla hefðu orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi í stríðinu. Fjörtíu og einn af hundraði fórnarlamba skýrði frá því, að ofbeldismaður hefði verið kvenkyns, venjulega kvenkyns skæruliði. Svo er ástandinu lýst af starfsmanni SÞ: „Konur, sem um árabil hafa mátt þola nauðgun, stunda nú nauðganir á öðrum konum ... sumar þeirra beita prikum og bjúgaldinum, aðrar nota flöskur og hnífa.“ Það er tekið enn dýpra í árinni og fullyrt, að það séu „sannanir þess, að umtalsverður hluti ofbeldisins, þar með talið ofbeldi kynferðislegt eðlis, sé framið af konum.“ (LS)

Þessar niðurstöður koma áreiðanlega mörgum í opna skjöldu, þó varla norður-ameríska félagsfræðingnum, Lori Girshick, sem segir: „[K]ynferðislegt ofbeldi kvenna gegn kynsystrum sínum er dulið kynferðisofbeldi, þar eð við afneitum því, að konur geti verið kynferðismisyndismenn.“

Fræðimenn eru oft og tíðum haldnir sömu fordómum og almenningur. Stundum stjórnast fræðimennska þeirra og rannsóknir af ákveðnum vísindalegum rétttrúnaði. Því, segja Caron Gentry og LS, að nauðsynlegt sé að endurskoða skilgreiningu ofbeldis og þátttöku kvenna: „Það er ekki vegna þess, að karlar og konur sýni frábrugðna ofbeldishegðun eða að ofbeldishvati kvenna sé öðruvísi. Heldur er skýringa að leita í nálgun fræðimanna ... til ofbeldis, í þeim skilningi, að karlar séu alfarið eða því sem næst, ábyrgir fyrir [öllu] ofbeldi. Þar af leiðandi hefur [skilningurinn] tekið mið af karllegum félagsgildum.“

Sagan, þegar grannt er skyggnst, hefur að geyma fjölmörg misyndisverk kvenna í stríði. Til að mynda veigra fræðimenn sér enn við að skýra frá umgangsmiklum stríðsglæpum kvenna, meðan á þjóðarmorði Tyrkja á Armenum stóð yfir á árunum 1915 til 1916. Þetta á við um stríðsglæpi kvenna almennt og glæpi gegn kynsystrunum sérstaklega; konur beittu kynferðislegu ofbeldi og seldu kynsystur sínar til kynlífsþrældóms, jafnvel þær, sem karlar þeirra höfðu reynt að skjóta skjólshúsi yfir. Að stríði loknu voru munaðarlausar stúlkur seldar í ánauðarhjónabönd, gerðar að kynlífsambáttum.

Nær okkur eru hörmungarnar í hinni gömlu Júgóslavíu. Þar voru konur þátttakendur og herstjórnendur í ofbeldisfullum stríðum. Það er einnig borðið bak af þeim. Enda þótt líffræðingurinn, Bijana Plavsic (f. 1930), sé kunnur stríðsglæpamaður, bað fjöldi karlleiðtoga heims henni griða, þar sem hún væri kona, og ófær um þá glæpi, sem hún var ákærð fyrir. Þannig er karlmennskan. Karlarnir höfðu að sumu leyti árangur sem erfiði. Bijana var dæmd til ellefu ára kvenfangelsisvistar í Svíþjóð. Hún afplánaði tvo þriðju hluta dómsins. Serbar sóttu hana á þotu og komu henni heim í skjól. Geðlæknirinn, Radovan Karadzic (f. 1945) hlaut eins og kunnugt er, allt önnur og „ókvenleg“ örlög.

Konur tóku einnig virkan þátt í þjóðarmorðinu í Rúanda. Norður-ameríski alþjóðastjórnmálafræðingurinn, Janie Letherman (f. 1959), segir í bók sinni: „Kynferðisofbeldi og vopnuð átök (Sexual Violence and Armed Conflict): „[H]vort tveggja karlar og konur tóku þátt í ofbeldisvekum við þjóðarmorðið. Hutukonur úr öllum stéttum samfélagsins (þ.m.t. nunnur) stunduðu nauðganir, ýmist með hluti að vopni eða fyrirskipuðu og hvöttu karla til nauðgana á Tútsíkonum.“

Fræðimennirnir, Reva N. Adler, Cyanne E. Loyle og Judith Globerman, taka í sama streng: „Vel er lýst þátttöku kvenna á öllum samfélagsstigum við skipulagningu og framkvæmd þjóðarmorðsins . ... [Það] knýr okkur til að endurskoða sérstakt hlutverk kvenna í þjóðtæku ofbeldi, [þ.e.] hvers vegna konur af öllum samfélagsstigum gerðu árásir á og myrtu tiltekin fórnarlömb í þjóðarhreinsuninni 1994.“

Þetta tekur norður-ameríski sagnfræðingurinn, Donna J. Maier undir: „Þátttaka kvenleiðtoga í Rúandaþjóðarmorðinu (ráðherrar, nunnur, blaðamenn, hjúkrunarfræðingar og kennarar) er eftirtektarverð og fyrir henni eru góðar heimildir.“

Einn þessara leiðtoga var Pauline Nyiramasuhuko (f. 1946), fyrsta konan ákærð við alþjóðadómstól fyrir þjóðarmorðsnauðgun. Hún var herkænskufræðingurinn, nauðgunarherstjórnandinn, sem kom á fót kynlífsþrælkun og tók þátt í kynferðislegum pyndingum. Fyrir dómi beitti Pauline kveneðlisvörninni, þ.e. að konur væru blíðlyndar og friðsamar að eðlisfari. Þar sem hún væri fórnarlömb, móðir og amma, væri hún ófær um að fremja þá glæpi, sem hún væri ákærð fyrir. (LS)

Konurnar í Rúanda létu ekki staðar numið við beina þátttöku í morðum og kynferðislegum misþyrmingum kynsystra sinna. Eins og kynsysturnar í Súdan sungu þær hvatningarsöngva til karla sinna um að nauðga fjandkonunum. „Amnesty International“ skýrir frá þessu í skýrslu frá árinu 2004. Kvenkynsherforingjar fyrirskipuðu fjöldanauðganir. Ofangreind Pauline hvatti m.a. eigin son til dáða.

Um vonda Múhammeðstrúarmenn og grýluglímu kvenfrelsaranna

Sigurður Már Jónsson, skrifar:

„Menning sem leyfir að börn séu limlest er ekki jöfn menningu þar sem kvenleikinn og fæðing stúlkubarns er hyllt. Menning sem beitir nýjustu tækni til að kyngreina fóstur í því skyni að gera kleift að eyða fóstrum stúlkubarna er ekki jöfn menningu sem gefur stúlkum öll hugsanleg tækifæri; menning sem innrætir börnum sínum gildi „heilags stríðs“ er ekki jöfn menningu sem leitast við að ala börn sín upp í nýsköpun, þekkingarleit og skilningi á heiminum,“ hefur hann eftir Ayaan Hirsi Ali, súdönskum kvenfrelsara.

Til upplýsingar má bæta við: Á Vesturlöndum tíðkast að umskera drengi. Forhúðin er notuð í iðnaðarframleiðslu, m.a. í snyrtivörur handa konum. Nefnd tækni er notuð til að eyða karlfóstrum á Vesturlöndum.

Er það svo, að vestræn börn séu alin upp „í nýsköpun, þekkingarleit og skilningi á heiminum?“ Varla drengir! Og tæpast stúlkur! Þær sækja sjaldan í greinar, sem stuðla að nýsköpun.

Bæði (öll) kyn eru alin upp við kvenfrelsunarskilning á veröldinni; þ.e. að konur séu fórnarlömb karla. Því eigi drengir að skammast sín. Margir drengir eru auk þess torlæsir, sitja heima og spila tölvuleiki og horfa á klám.

Ég hef ekki séð heimildir fyrir fullyrðingu Ayaan Hirsi Ali um innrætingu „heilags stríðs“ í öllum ríkjum Múhammeðstrúarmanna. Er þetta t.d. kennt í Marókkó og Sameinuðu arabísku furstadæmunum?? Fræðsla er vel þegin. Hins vegar eru allgóðar heimildir fyrir slíkri óráðsinnrætingu í Ísrael. Alið er kerfisbundið á andúð gegn Múhammeðstrúarmönnum til að æsa til stríðs gegn þeim. Það hafa Vesturlandabúar gert frá því á tímum krossfaranna.

„Það er auðvitað merkilegt að talsmenn femínisma skuli vera í fararbroddi þeirra sem gera helst athugasemd við þessa baráttu Hirsi Ali og fleiri gegn feðraveldi íslam,“ segir Sigurður Már.

Satt er það. En greinarhöfundur beitir sjálfur hugtakinu, „feðraveldi.“ „Móðurveldi“ kemur ekki til tals. „Feðraveldið“ er fundið upp af vestrænum kvenfrelsurum og óspart beitt í boðun kvenfrelsunartrúarbragðanna. Ég rek ekki minni til, að Ayaan hafi tilgreint skynsamlegar heimildir fyrir þeirri fullyrðingu, að konur í menningu Múhammeðs telji sig kúgaðar. En það telja vissulega kvenfrelsarar á Íslandi.

Slíkar fullyrðingar eru vopn í „hernaðarbúri“ Vesturveldanna, Nató, og hluti af menningar- og hernámi þeirra, t.d. í Afganistan. Íslendingar sendu þangað kvenfrelsunarhershöfðingjann, Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Henni tókst að koma upp litlum söfnuði kvenfrelsunarkvenna þar um slóðir.

Niðurlag höfundar er: „… ofsóknir sem Ayaan Hirsi Ali varð að þola í Hollandi eftir að herskáir íslamistar snérust gegn henni og gerðu hana að skotmarki dauðasveita sinna.

Vandlætingin á vissulega rétt á sér. En dauðasveitir eru ekki sérstakar fyrir menningu Múhammeðstrúarmanna. Úkraínustjórn hefur t.d. í samráði við Nató útbúið slíkan dauðalista, Nató á sínar dauðasveitir, Gladio, og Ísraels- og Bandaríkjamenn einnig.

Umræðan er þörf, fordæming menningar mörg hundruð milljóna manna á grundvelli vestrænnar vandlætingar með kvenfrelsunarformerkjum er þó varla leiðin til aukins skilnings á veröldinni og friðvænlegri sambúðar.

Það er út í hött að draga ályktanir um heila menningu á grundvelli áróðurs og tilfæringar einstakra dæma – sérstaklega þegar um er að ræða bágstatt og geðtruflað fólk.

Það er hins vegar hárrétt, að vestræn menning sé að tortíma sjálfri sér, m.a. í vímuefnaneyslu. Hana banna Múhammeðstrúarmenn og upprættu því bæði verslun Leyniþjónustu Bandaríkjamanna og hers þeirra með fíkniefni í Afganistan. Stríð Nató hafa skapað her flóttamanna Múhammeðstrúarmanna. Það stuðar að menningarágreiningi.

Mikilvæg orsök er einnig upplausn menningar- og samfélagsstofnanna hennar sem og innri átök. Stríð kvenfrelsaranna gegn körlum á þar verulegan hlut að máli. Kvenfrelsarar þjóna niðurbrotsöflunum, alheimsauðvaldinu og stofnunum þess. Þar eru þeir á fóðrum. Kjarni máls er ekki trúarbrögð.

Kvenfrelsunargrýlurnar takast á. Þær hafa líka tekist á um, hvort karlar séu illir í eðli sínu eða hvort drengir læri kúgun kvenna af feðrum sínum. Þeir hafa líka tekist á um móðurhlutverkið, hvort í því felist kúgun kvenna ellegar yfirburðir í samanburði við karla.

Lengra hafa kvenfrelsarar ekki náð á vitsmunalegum grundvelli. Þeir kljást á sjálfgefnum umræðuvettvangi, verða frjálsari og frjálsari og leggja kollhúfur, þegar önnur sjónarmið eru kynnt, eða útskúfa fólki. Það kalla þeir líka frelsi.

Minnumst orða bandaríska málfræðingsins, Noam Chomsky:

„Til að stuðla að hlýðni og dauðýflishætti [þegnanna] er affararsælast að afmarka nákvæmlega tækan umræðuvettvang, en leyfa og örva gagnrýna andófsumræðu innan marka hans. Þá trúir fólk því, að frjáls hugsun eigi sér stað, en samtímis festast í sessi forsendur kerfisins vegna skorðanna, sem umræðunni eru reistar.“

https://www.mbl.is/vidskipti/pistlar/sigurdurmar/2304310/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR2vq4P62TDw5HNYn5PSAaSdpR8ls161gv8b7ZieDLt23DJ19aX-btM1atA_aem_sAgNyNManjtpVgW1qRAHKA

Bjargvættur Bandaríkjanna, Donald Trump. Byltingartilraunin í Bandaríkjunum. Tröllin takast á. Seinni hluti

Árið 2016 naut Donald hylli þeirra, sem þreyttir eru orðnir á yfirgangi „kerfisins“ eða „djúpríkisins.“ Þetta er gömul atkvæðaveiðabrella Franklin D. Roosevelt. Hann þóttist ætla að berjast gegn spillingu bankaveldisins í þágu almennings, en sendi í staðinn syni alþýðunnar á vígvelli Evrópu. En það ber ekki á öðru, en að Donald leiti á sömu, fengsælu mið.

Í því ljósi ber að líta á val varaforsetaefnis, James David Vance (James Donald Bowman - f. 1984). Sá er vasaútgáfa af foringjanum. Hann er hreykinn af uppruna sínum og uppvexti, sveitastrákur af keltneskum landnemum kominn og meira að segja úr fátækt. Hann lýsir t.d. í bók sinni, „Sorgaróði afdalanna“ (Hillbilly Elegy), hvernig amma hans kveikti í afanum sofandi, því henni þótti karl of drykkfelldur.

Sjóndeildarhringur James D. er þó stærri. Hann setur ástandið í heimahögunum í sambandi við þróunina í Bandaríkjunum almennt; útvistun iðnaðar, upplausn í samfélaginu vegna ofbeldis og fátæktar, sem m.a. hefur leitt til ofdrykkju og áfalla, upplausnar fjölskyldna og svo framvegis.

Þó ótrúlegt megi virðast gagnrýnir James D. utanríkisstefnu Jóseps á trúarlegum grunni, talar m.a. um eyðileggingu kristinna samfélaga við innrás Bandaríkjamanna í Írak og nú í Úkraínustríðinu. En það kemur hins vegar eins og skrattinn úr sauðarleggnum, að James skuli hrósa Kínverjum, sem Nató hefur gert að aðalfjandmanni Vesturlanda, samkvæmt samþykkt afmælisfundarins nýverið.

En James David (Donald) hefur fleira til brunns að bera. Eins og títt er um bandaríska (og breska) þingmenn á hann sér efnaðan bakhjarl, Peter Thiel, sem er einn eiganda „Palantir,“ framleiðenda netnjósnabúnaðar. Leyniþjónusta Bandaríkjanna er bæði hluthafi og viðskiptavinur, ásamt fjölmörgum stofnunum og fyrirtækjum í Bandaríkjunum, Ísrael og víðar. Búnaði þess er m.a. beitt í stríðunum í Ísrael og Úkraínu. Forstjórinn, Alex Karp, tók þannig til orða, að tækni fyrirtækisins „væri endrum og sinnuð notuð til að drepa fólk.“

Peter, stjórnarmaður í Bilderberg auðjöfrafélaginu, hjálpaði líka „fóstursyninum“ til að koma fjármálafyrirtæki á koppinn og kynnti hann fyrir Donald. James David hefur líka – eins og svo margir aðrir – þegið fé frá hollvinum Ísraelsríkis. Það orkar varla tvímælis, að Donald vilji auka hróður Bandaríkjanna. Vígorðin eru „Bandaríkin á oddinn“ (America first) og „Gerum Bandaríkin stór á nýjan leik“ (Make America Great Again – MAGA). MAGA er reyndar orðin að eins konar kosningahreyfingu innan Lýðveldisflokksins (Repúbikana), sem hugsanlega nýtur stuðnings upp undir helmings flokksmanna.

Eins og áður leikur Donald á strengi útlendingaþreytu innan lands, innflutnings fólks frá latnesku Ameríku og löndum Múhammeðstrúarmanna. Hann bannaði á tímabili meira að segja heimsóknir þegna frá þessum löndum. (En Grænland vildi hann þó kaupa.)

Eins og áður er ýjað að er full ástæða til að ætla, að Donald haldi áfram þeirri stefnu Jósefs og Lýðræðisflokksins (Demókrata) að efla og auka viðveru bandaríska heraflans í Suðaustur-Asíu í kjölfar friðarsamninga við Úkraínu og eflingu hervarna Evrópubúa sjálfra. Kyrrahafið vilja Bandaríkjamenn gera að „heimatjörn.“

Fyrrverandi utanríkisráðherra Bandaríkjanna, „stríðsdrottningin“ sjálf, Hillary Diane Rodham Clinton, lét hafa eftir sér um „eign“ Bandaríkjanna, Kyrrahafið:

„Við frelsuðum það, við vörðum það. […] Og [í raun] mætti endurskíra það, „Bandaríska hafið“ (American Sea), sem næði frá vesturströnd Kaliforníu og alla leið til Filippseyja [fyrrum nýlendu Spánar og Bandaríkjanna]. … Við ætlum okkur að umkringja Kína með eldflaugavörnum og staðsetja meira af flota okkar á svæðinu [Suður-Kína hafi].“

Donald hefur með réttu verið hrósað fyrir að hefja ekki stríðsrekstur á erlendri grundu. En aftur á móti hefur hann heldur ekki lokið eða dregið úr stríðum þjóðar sinnar í veröldinni. Hersetan í Sýrlandi og Írak er eitt dæmi. Hvorki Donald né James David eru friðardúfur, þótt þeir tali utan af því að stofna til friðarsamninga í Úkraínu – sem vitaskuld er jákvætt.

Í ljósi umróts, upplausnar og vansældar almennings með stjórnvöld, spyrja nokkrir stjórnmálaskýrendur þeirrar spurningar, hvort koma muni til forsetakosninga í ár. Um fimmtungur þjóðarinnar virðist líta svo á, að við slíkar aðstæður sé réttlætanlegt að grípa til vopna.

Byltingaráætlanir eru kunnar í sögu Bandaríkjanna, eftir að borgarastríðinu lauk. Líf og starf hins margverðlaunaða hershöfðinga í Bandaríkjaher, Smedley Darlington Butler (1881-1940), er afar áhugaverð í þessu sambandi. Þá tókust líka á auðkýfingatröllin í Bandaríkjunum.

Önnur meginfylkinganna kom að máli við Smedley 1933, þ.e. hópurinn í kringum veldi Éleuthére Irénée du Pont de Nemours (1771-1834) og John Pierpoint Morgan (1837-1913), og reyndi að fá hann til að leiða „Bandarísku herdeild“ (American Legion) þeirra í uppreisn gegn yfirvöldum (The Business Plot, Wall Street Putsch, White House Putsch) og steypa Frank D. Roosevelt af stóli.

Samsærismennirnir komu úr hópi „Bandaríska frelsisbandalagsins“ (American Liberty League). Flestir þeirra voru einnig úr hópi stofnanda „Utanríkismálaráðsins“ (Council on Foreign Relations), sem enn mótar utanríkisstefnu Bandaríkjanna, að verulegu leyti. Bandalagið hafði tengsl, bæði við Adolf Hitler (1889-1945) og Benito Mussolini (1883-1945). Enginn þeirra var dreginn fyrir dóm.

Talið er, að opinberar framkvæmdir forsetans (New Deal) og afnám gullfótarins 1933 hafi valdið mestu um. Síðar ullu glingrur hans við Rússa titringi og vanþóknun, þrátt fyrir að Frank D. hefði fest hergagnaiðnaðinn í sessi með þátttöku í annarri heimstyrjöldinni og gert gull almúgans upptækt.

Smedley afþakkaði heiðurinn um að gerast fasískur einræðiherra auðjöfranna. Í bók sinni, „Stríð eru fjárglæfrar“ (War is a Racket), segir Smedley m.a.:

„Ég hef varið 34 árum ævi minnar í herþjónustu og lungann úr þeim árum hef ég þjónað sem háttsett vöðvatröll (muscle man) fyrir viðskiptajöfrana. … Ég lagði gjörva hönd á plóg, þegar plægður var jarðvegur Haiti og Kúbu, svo bankastrákarnir í National City Bank [Rockefeller banki] gætu uppskorið.“

Smedley sótti heim Þingnefnd um andbandarísk málefni og sagði henni alla sólarsöguna. Gyðingamiðillinn, New York Times, sagði frásögnina, „Tröllaukna samsæriskenningu.“

Viðbrögð Franklin D. voru m.a. þessi: „… við höfum skapað nýjar stofnanir almannavaldsins. Þessi völd eru af hinu góða í höndum ríkisstjórnar fólksins. En ræni stjórnmáladúkkur auðjöfrayfirstéttarinnar þessum völdum verða lýðréttindi þess færð í fjötra. Séu völdin færð auðjöfrunum í hendur munu þeir taka sömu stefnu og allar yfirstéttir fortíðar – beita völdunum í eigin þágu og hneppa almenning í þrældóm.“

(Grant Hamilton Stone hefur skrifaði um þetta bók 2021: „The Business Plot: Smedley D. Butler, Anti-Democratic Dissidence, and the Recession of the American Right 1932-1936.)

Nú eru það aðrir bankastrákar og athafnamenn, sem takast á. Í grófum dráttum eru það gömlu auðkýfingastéttirnar, sem glíma við þær nýju, tækniauðkýfingana í Silicon Valley. Þar er PayPal-gengið áhrifamikið, ekki síst Mark Zuckerberg og Elon Musk, sem eys fé í kosningasjóði Donald.

Bæði Elon og Peter Thiel eru „ungir leiðtogar“ Alheimsefnahagsráðsins og virkir við mótun markmiða þess um fjórðu iðnbyltinguna, endurreisnina miklu og alheimsstjórn undir vökulu tækniauga. Keppikefli fylkinganna er það sama; yfirráð yfir djúpríkinu, skattheimtu og hernum. Það má ljóst vera, að Alheimsefnahagsráðið hafi nú náð hreðjataki á Donald.

Hugsanlega má þó greina vonarglætu í viðsjárverðri veröld. Viktor Orban, forsætisráðherra Ungverjalands og æðsti talsmaður ráðherraráðs Evrópusambandsins (Council of the European Union – Consilium) út þetta ár (2014), virðist ættaður úr sauðahúsi en hinir leiðtogar í Evrópu. Viktor vil tala og semja í stað þess að skjóta og drepa. Nefndum leiðtogum til sárrar gremju heilsaði hann upp á Volodymyr Zelensky, Vladimir Putin, Xi Jinping, og nú síðast Donald Trump. Vonandi plægir hann frjósaman jarðveg fyrir samninga, svo forðast megi ragnarök. Viktor hefur fengið bágt fyrir.

Viktor sagði: „Kínverjar eiga friðaráætlun í pússi sínu. Bandaríkin semja stríðsáætlanir. Og Evrópa afritar einfaldlega áætlanir Bandaríkjanna í stað eigin nálgunar.“

Vegna óvinsælda og vanþóknunar gæti því miður svo farið, að Viktor muni deila örlögum með japanska stjórnmálamanninum, Shinzo Abe (1954-2022) og fleirum. Shinzo var andsnúinn Alheimsefnahagsráðinu og áætlunum þess um alheimsyfirráð, en trúlega myrtur af trúarlegum hefndarhvötum.

Forsætisráðherra Slóvakíu, Robert Fico, hefur eins og fyrrgreindur, aflað sér óvinsælda. Hann vann sér til óhelgi að tala fyrir friði í Úkraínu og rannsókn á bólusetningaglæpum lyfjaiðnaðarins, stjórnvalda og alþjóðastofnanna. Hann hlaut „makaleg málagjöld“ fyrir „hættulegar samsæriskenningar.,“ sögðu fjölmiðlar í þjónustu þeirra.

Lyfja- og stríðsauðvaldið fer hamförum gegn þeim, sem andæfa gjörningi þeirra og fyrirætlunum. Evrópusambandið, Sameinuðu þjóðirnar og auðjöframiðlarnir, hafa lýst stríð á hendur þeim, sem dreifa „falsupplýsingum“ og skapa „upplýsingaóreiðu.“ Robert er sem sé einn þeirra.

Grunur vaknaði t.d. um maðk í mysunni við andlát afrísku leiðtoganna; forseta Burundi, Pierre Nkurunziza (1964-2020), forsætisráðherra Fílabeinsstrandarinnar, Hamed Bakayoko (1965-2021), forsætisráðherra Eswatini, Ambrose Mandvulo Dlamini (1868-2020) og forseta Tansaníu, John Pombe Magufuli (1959-2021).

Leiðtogarnir þráuðust, að sögn, við að meðtaka boðskapinn um bólusetningar og aðrar „varnaraðgerðir“ gegn covid-19. Einn þeirra, forseti Tansaníu, lét meira að segja gera PCR prófun á kálhausum og geitum. Kálið og geiturnar þjáðust, samkvæmt niðurstöðum prófsins, af covid-19.

Bandaríski blaðamaðurinn, Chris Hedges, segir um stöðuna í Bandaríkjunum: „Einasta von okkar er að umbylta sameignarríkinu [corporate state – samtvinnun valds stjórnmálamanna og atvinnuveganna í ríkisvaldinu], sem seldi upp Trump. Lýðræðislegar stofnanir okkar, þar með talin löggjafarsamkunda, dómstólar og fjölmiðlar, eru gíslar sameignarríkisins. Þær eru ekki lengur lýðræðislegar [í raun].“

Kanadíski sagnfræðingurinn, Cynthia Chung, segir í þessu sambandi: „Hvenær mun það renna upp fyrir Bandaríkjamönnum, að þeim stafi ekki mestri ógn að utan heldur innan eigin víggirðingar. Þar hafa hinir ógnvænlegu grafið um sig síðustu 116 árin.“

Þýski blaðmaðurinn, Patrik Baab kynnir til sögu svipaðar hugleiðingar og Chris og Cynthia. Hann gagnrýnir stríðsæsingamennina í Evrópu fyrir fátæklega hugsun og nefnir utanríkismálaráðherra Þýskalands, Annalena Baerbook, og fyrrum forsætisráðherra Eistlands, Kaja Kallas, sem dæmi. Patrick segir á þessa leið:

Þegar þýskir stjórnmálamenn í æðstu stöðum sýna málþroska á við börn, er skiljanlegt, að þeir telji hvern þann, sem er fær um að segja þrjár villulausar setningar á þýsku, hallan undir Vladimir Putin. Þannig er ógöngum stjórnmálaumræðunnar vel lýst, segir Patrik.

Þessi lýsing gæti sem hægast átt við um marga íslenska stjórnmála-, Alþingis- og fjölmiðlamenn, bæði hvað varðar málfar og stjórnvisku.

Bandaríski málfræðingurinn, Noam Chomsky, sagði í anda Peter Baab: „Til að stuðla að hlýðni og dauðýflishætti [þegnanna] er affararsælast að afmarka nákvæmlega tækan umræðuvettvang, en leyfa og örva gagnrýna andófsumræðu innan marka hans. Þá trúir fólk því, að frjáls hugsun eigi sér stað, en samtímis festast í sessi forsendur kerfisins vegna skorðanna, sem umræðunni eru reistar.“

„Vitfirringarnir teyma blindingjana fram á vígvöllinn,“ sagði breska skáldið, William Shakespeare (1564-1616). Það er hverju orði sannara.

Eftirmáli: Josep hefur nú dregið sig í hlé sem forsetaframbjóðandi. Varaforsetinn, Kamala Harris, tekur nú (að öllum líkindum) við keflinu eins og væntanlega var ákveðið í hrossakaupunum við síðustu kosningar. Kamala er sárabót fyrir sneypu stríðsdrottningarinnar og erkikvenfrelsarans, Hillary Rodham Clinton (Lady Macbeth). Varla verður breytt um búktalara.

„Samsæriskenningin“ um elliglöp Jósefs varð býsna skammlíf. Hún er nú hverju orði sannari. „Já, það er fjör,“ sagði Eiríkur Fjalar. Almenningur er fíflaður með alls konar fimbulfambi.

En það er þó of snemmt að útloka aðra frambjóðendafléttu; kynskiptinginn, Michelle Obama, fyrrverandi forsetafrú, eða stríðsdrottninguna sjálfa. Eymdarhyggja (woke), kven- og kynfrelsun, er rykið, sem þyrlað hefur verið í auga almennings til að draga dul á heimsveldisstefnuna. Fáni kvenfrelsunarfóstureyðinga hefur þegar verið dreginn að húni.

Stuðningsmenn skipta um hest í vaðinu miðju. PayPal-gengið úr Silicon Valley, sem hefur auðgast með dyggri hjálp leyniþjónustunnar, CIA, hefur nú gegnið í raðir Donald Trump. Haukarnir í því gengi eru handgengnir Alheimsefnahagsráðinu. Því má varlega álykta sem svo, að nýi auðkýfingaherinn sæki í sig veðrið til að vinna að sameiginlegum markmiðum Ráðsins og Sameinuðu þjóðanna. Soros feðgar sitja við sinn „Kamala-keip.“

En grundvallarstefnan verður sú sama, hvort heldur vinnur, Donald eða Kamala. Kosningabaráttan er eins og hvert annað öldugjálfur. Það snertir varla djúpsævið. Það vekur óneitanlega athygli, að Jósef sitji áfram, enda þótt hann sé metinn óhæfur sem frambjóðandi. Það er margt skrítið í kýrhausnum og heimskan ríður sjaldan við einteyming.

Bæði Donald og Kamala virða samþykktir Sameinuðu þjóðanna. Þær lúskra á okkur stöðugt, skapa skelfingu, plægja jarðveginn fyrir alræðisstjórn á heimsvísu. Framtíðarráðstefnan, haldin fyrir skemmstu, ályktar:

„Við glímum við sífellt fleiri tivistarógnir og hamfarahættur. Ef við tökum ekki nýja stefnu sem skjótast, er hætta á því, að við hrötum inn í framatíð þrálátrar kreppu og eyðileggingar, sem ekki verður ráðin bót á.“

https://archive.org/details/TheMoneyMasters1996 https://realnewsandhistory.com/anyt-07-22-24/ https://steigan.no/2024/07/oligarkenes-kupp-i-usa-de-dumpet-biden/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/kamalas-coronation-as-the-de-facto?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=146869982&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://chrishedges.substack.com/p/my-thoughts-on-biden-dropping-out?utm_source=post-email-title&publication_id=778851&post_id=146891414&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://caitlinjohnstone.com.au/2024/07/22/genocide-monster-drops-out-endorses-fellow-genocide-monster/ https://drjacobnordangard.substack.com/p/is-donald-trump-the-elites-wreck?utm_source=post-email-title&publication_id=1015075&post_id=146661783&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://covertactionmagazine.com/2023/11/26/contrary-to-dominant-folklore-evidence-indicates-that-like-oswald-john-wilkes-booth-was-part-of-wider-conspiracy/#post-62683-footnote-ref-2 https://www.youtube.com/watch?v=0MwusRGpRvg https://www.indianpunchline.com/this-isnt-the-time-to-engage-sullivan-in-a-conversation/ https://www.aljazeera.com/news/2020/5/3/tanzania-president-questions-coronavirus-kits-after-animal-test?traffic_source=KeepReading https://corbettreport.substack.com/p/a-brief-history-of-political-assassinations?utm_source=post-email-title&publication_id=725827&post_id=146843268&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=hTdx6vEUtIA https://allthatsinteresting.com/the-business-plot https://gilbertdoctorow.com/2024/07/19/is-trump-jd-vance-going-to-transform-the-us-foreign-policy-interview-with-nima-alkhorshid-on-dialogue-works/ https://www.youtube.com/watch?v=zMqcGrgHKZg https://expose-news.com/2024/07/21/trump-and-the-crowd-shot-by-multiple-shooters/ https://unlimitedhangout.com/2024/07/investigative-reports/the-man-behind-trumps-vp-pick-its-worse-than-you-think/?ref=unlimited-hangout https://unlimitedhangout.com/2024/07/press/redacted-14/?ref=unlimited-hangout https://cynthiachung.substack.com/p/the-origins-of-americas-secret-police-c7d?utm_source=cross-post&publication_id=309240&post_id=119756256&utm_campaign=260045&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://covertactionmagazine.com/2024/07/16/sugar-daddy-of-trumps-vp-pick-has-deep-ties-to-cia/ https://www.youtube.com/watch?v=4pdFI3iUlIY https://corbettreport.com/how-palantir-conquered-the-world/ https://corbettreport.substack.com/p/are-you-not-entertained-new-world?utm_source=podcast-email&publication_id=725827&post_id=146741097&utm_campaign=email-play-on-substack&utm_content=watch_now_button&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://geopoliticaleconomy.substack.com/p/trump-threat-deep-state-war?utm_source=post-email-title&publication_id=457596&post_id=146656721&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.globalpolitics.se/trumps-val-av-vicepresident-ar-en-uttalad-kritiker-av-usas-bistand-till-ukraina/ https://bmanalysis.substack.com/p/brilliant-sniper-interview?utm_source=post-email-title&publication_id=1105422&post_id=146626864&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email https://stopworldcontrol.com/trumpvaccines/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR3oQv-UdlCn5tyiOXxb_p1shOnqXnagzTz24BlV0-ZJ_YJa-4AK7Qq8O-Y_aem__ZS5qDUDtI5dadQ387sjEQ https://rumble.com/v5736cy-leaked-secret-service-video-proves-trump-assassination-attempt-was-inside-j.html https://tuzarapost.substack.com/p/deleted-world-economic-forum-memo = https://rumble.com/v4w7mjw-deleted-wef-memo-reveals-trump-is-on-hit-list-of-leaders-to-be-assassinated.html https://www.nbcnews.com/news/tucker-carlson-says-us-speeding-assassination-trump-stoking-conspiraci-rcna102976 https://www.realnewsandhistory.com/anyt-07-15-24/ https://www.britannica.com/topic/MAGA-movement https://www.globalresearch.ca/russiagate-2-0-donald-trump-has-opted-for-real-peace-negotiations-with-a-foreign-adversary/5862691 https://www.townandcountrymag.com/society/politics/a61622921/secret-service-history-explained/ https://www.youtube.com/watch?v=8474PcH-eXY https://x.com/RandomTheGuy_/status/1812826935635890635 https://www.secretservice.gov/sites/default/files/reports/2023-06/secret-service-fy23-27-strategic-plan-final.pdf https://www.kpbs.org/news/2015/09/10/marine-corps-study-finds-all-male-combat-units https://matthewehret.substack.com/p/breaking-history-ep-54-the-uncomfortable?utm_source=post-email-title&publication_id=260045&post_id=146754216&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://rumble.com/v57ep6c-breaking-history-ep-54-the-uncomfortable-truth-behind-presidential-assassin.html https://www.youtube.com/watch?v=cpp4-HXuJU4 https://www.youtube.com/watch?v=lYrwhCSzV60 https://www.politico.com/news/2024/07/16/iran-plot-assassinate-trump-00168830 https://www.politico.com/news/2024/07/16/iran-plot-assassinate-trump-00168830 https://beeley.substack.com/p/trump-elevated-to-the-chosen-status?utm_source=post-email-title&publication_id=716517&post_id=146740962&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://simplicius76.substack.com/p/ruling-class-finally-awakens-to-the?utm_source=post-email-title&publication_id=1351274&post_id=145853907&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email https://corbettreport.substack.com/p/theyre-finally-revealing-the-deep?utm_source=post-email-title&publication_id=725827&post_id=146592752&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.globalresearch.ca/trump-barely-escapes-assassination-attempt/5862601 https://www.caitlinjohnst.one/p/the-us-came-close-to-having-two-presidential https://geopolitiq.substack.com/p/maria-zakharova-and-dmitry-peskov?utm_source=post-email-title&publication_id=2232768&post_id=146598185&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email https://simplicius76.substack.com/p/special-bulletin-america-teeters?utm_source=post-email-title&publication_id=1351274&post_id=146588043&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email%C3%A4l https://bmanalysis.substack.com/p/welcome-to-plan-b?utm_source=post-email-title&publication_id=1105422&post_id=146598276&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.igor-chudov.com/p/trump-questioned-vaccines-on-june?utm_source=post-email-title&publication_id=441185&post_id=146590273&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=emailhttps://www.igor-chudov.com/p/trump-questioned-vaccines-on-june?utm_source=post-email-title&publication_id=441185&post_id=146590273&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.urmedium.net/c/presstv/130106 https://chrishedges.substack.com/p/my-thoughts-on-the-attempted-trump?utm_source=post-email-title&publication_id=778851&post_id=146606276&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.thomasfazi.com/p/the-fracturing-of-the-american-psyche https://www.realnewsandhistory.com/anyt-07-14-24/ https://korybko.substack.com/p/america-was-less-than-an-inch-away?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=146594110&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=ge41WdMgpS4 https://darkfutura.substack.com/p/cracks-begin-to-show-at-davos https://rawnews.com/how-peter-thiel-and-silicon-valley-funded-the-sudden-rise-of-jd-vance/ https://steigan.no/2024/07/misbruket-av-begrepet-konspirasjonsteori-en-57-ar-gammel-psyops/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/in-defense-of-jd-vance-as-trumps?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=146703028&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://rumble.com/v57d59t-wef-memo-reveals-three-more-trump-assassination-attempts-incoming.html https://www.globalresearch.ca/trump-use-assassination-attempt-save-america-ukraine/5862662?utm_campaign=magnet&utm_source=article_page&utm_medium=related_articles https://steigan.no/2024/07/hva-vil-j-d-vance-bety-for-europa/?utm_source=substack&utm_medium=email https://frettin.is/2023/09/17/vitundarmotun-og-vitfirring-lygar-stjornmalamanna-og-fjolmidla/ https://www.youtube.com/watch?v=ChwSTuDa9RY https://www.secretservice.gov/careers/women https://fiamengofile.substack.com/p/fight-fight-fight-vs-diversity-diversity?utm_source=post-email-title&publication_id=846515&post_id=146763849&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email

Bjargvættur Bandaríkjanna, Donald Trump. Byltingartilraunin í Bandaríkjunum. Tröllin takast á. Fyrri hluti.

(Ítarlegur heimildarlisti fylgir seinni hluta.)

Það var fyrir rétt um ári síðan, að bandaríski blaðamaðurinn, Tucker Carlson, spáði fyrir um morðtilræði gegn forsetaframbjóðenda og fyrrum forseta Bandaríkjanna, Donald Trump. Spáin rættist fyrir fáeinum dögum síðan.

Tilræði og morð á forsetum og forsetaframbjóðendum, sem hinum máttugu stafar ógn af, er reyndar engin nýlunda í Bandaríkjunum. Síðan 1835 hefur níu slíkum verið sýnt banatilræði, en ellefu ráðnir af dögum. Þessi fjöldi bliknar þó vitaskuld í samanburði við fjölda morðtilræða Bandarísku leyniþjónustunnar (CIA) gegn Fidel Castro (1926-2016). Samkvæmt göngum hennar voru þau 638 að tölu.

Fyrir liðlega fjörutíu árum síðan (1981) var Ronald Reagan (1911-2004) sýnt banatilræði. Áttatíu árum fyrr var William McKinley ráðinn af dögum (1843-1901). Þá var Öryggisleyniþjónustunni (Secret Service) falin vernd forseta og frambjóðenda.

Tilræðið gegn Donald minnir óhugnanlega á morðtilræðið gegn Theodore Roosevelt (1958-1919) 1912, þegar hann bauð sig fram gegn William Howard Taft (1857-1930). Bakhjarlar Theodore voru auðjöfrarnir, Bernard Mannes Baruck (1970-1965), Jacob Henry Schiff (1847-1920) og Paul Moritz Warburg (1868-1932). Allir voru þeir Gyðingar og fulltrúar alþjóðaauðvaldsins. Framboð Theodore tryggði Woodrow Wilson (1856-1924) sigur. Almælt var, að Bernard hefði forsetann „í bandi.“

Einnig var reynt að ráða frænda Theodore, Franklin Delano Roosevelt (1882-1945), af dögum. Hann var kjörinn til forseta í nóvember 1932. Um mánuði fyrir embættistökuna var forsetanum sýnt morðtilræði. Tilræðismaðurinn hæfði augljóslega ekki, en borgarstjóri Chicago, Anton Cermak (1873-1933), týndi lífi.

Það gerði einnig Thomas James Walsh (1859-1933), sem Franklin D. hafði skipað dómsmálaráðherra (U.S. Attorney General). Sá hafði svarið að fjarlægja yfirmann Alríkislögreglunnar (Federal Bureau of Investigation), John Edgar Hoover (1895-1972). Sá næsti, sem reyndi, Hale Boggs (f. 1914), lést í flugslysi 1972. Hann hafði einnig gert athugasemdir við rannsókn á morði John Fitzgerald Kennedy (1917-1963). Þá tókust tröllin á eins og nú.

En þekktust eru trúlega morðin á Abraham Lincoln (1809-1865) og bræðrunum, Robert Francis Kennedy (1925-1968) og fyrrgreindum, John Fitzgerald. Það var reyndar í sambandi við gagnrýni á vinnubrögð svokallaðrar Warren nefndar, sem rannsakaði morðið á þeim síðastnefnda, að CIA tók upp á því að nota hið margþvælda hugtak, „samsæriskenningu.“ Nú sýslar Öryggisleyniþjónustan við að rannsaka sjálfa sig í sambandi við síðasta harmleik.

Öryggisþjónustan hefur tekið stakkaskiptum í áranna rás. Joseph Biden skipaði t.d. kvenforstjóra, Kimberley A. Cheatle. Jafnrétti er hennar hjartans mál. Þjónustan skal tryggja þátttöku kvenna, kynskiptinga, fatlaðra og svo framvegis. Samkvæmt forstjóranum er lögð sérstök áhersla á ráðningu kvenna eins og hefur átt sér stað í hernum. Þá má einu gilda sú staðreynd, að konur séu öðruvísi af Guði gerðar með tilliti til afls, úthalds og vinnubragða, við álag. Sem lífverðir og hermenn standa þær körlum að baki, samkvæmt fjölda rannsókna. Fjórðungur starfsmanna Öryggisleyniþjónustunnar eru konur. Konur og karlar þjálfa saman.

Kimberley segir: „Í faðmi okkar rúmast fjölbreytni (diversity), meðvera (inclusion), réttlæti (equity) og aðgengileiki (accessibility) (DEIA) alls staðar í stofnuninni. Þessu verða allir að lúta og sýna í verki við sérhvert verkefni á degi hverjum.“

Það er væntanlega ljóst hverjum manni, sem upptökur hefur séð frá morðtilræðinu gegn Donald Trump, að Öryggisleyniþjónustan stóð sig ekki í stykkinu. Samkvæmt gögnum hennar skal þjálfun og starfi þannig háttað, að engin mistök eigi sér stað. Svo var ekki í þetta sinn og engu líkara, en að sjónleikur hefði verið settur á svið. Eins og jafnan er, þegar slíkir sjónleikir eru samdir, er tilræðismaðurinn sagður brjálaður undanvillingur. Þannig er það líka nú. Skýringa á tilræðinu er ákaft leitað.

Donald hefur verið þyrnir í augum Nató, gerir kröfu um, að bandalagsþjóðirnar kosti sjálfar eigin varnir í meira mæli. Framverðir Bandalagsins og hins frjálsa heims í Úkraínu hafa fengið kul í iljarnar. Donald hefur nefnilega látið að því liggja, að hann efist um getu herafla Úkraínu og Nató til að bera sigurorð af Rússum og leggja undir sig rússneska stórveldið.

Sjálfur hefði Donald fyrirskipað, væri hann forseti, að sprengja bæði Moskvu og Bejing, þ.e. ef Kínverjar legðu undir sig Taívan. Hann sagði upp samningunum um takmörkum meðaldrægra kjarnorkuvopna (Intermediate-Range Nuclear Forces – INF) og samningnum um „Opna himna“ (Open Skies Treaty) við Rússa.

Og svo má ekki gleyma því, að Donald dró Bandaríkin út úr samningum við Írani um kjarnorku 2018. Í ljósi stuðnings hans við hernað Ísraela þætti mér ekki ólíklegt, að hann sendi heita kveðju til Teheran líka.

Nató þróast reyndar nú þegar í átt að eins konar hernaðar-Schengen með Þýskaland í forystu. Varnarlínan, sem allt kapp er lagt á að efla frá norðri til suðurs, er kennd við Evrópusambandið. Það mætti jafnvel búast við því, að Evrópusambandið og Nató stofnuðu í alvöru Evrópuher. Donald fór fram á það á sínum tíma, að bandlagsríkin hækkuðu útgjöld sín til hernaðar í 4% af þjóðarframleiðslu.

Donald samsinnir leiðtogum Nató um hættuna af Kína. Þar á bandaríski herinn að gera garðinn frægan og ef til vill að hjálpa Ísraelum að ganga milli bols og höfuðs á Palestínumönnum. (Líklega heimsækir hann líka þorpið á hinum sýrlensku Golanhæðum, „Trump hæðir,“ sem Benjamin Netanyahu, vinur hans skírði svo.) Steve Bannon, herkænskufræðingur Hvíta hússins, sagði reyndar fullum fetum, að Bandaríkin ættu í stríði við Kína.

Stofnun fyrrgreinds Evrópuhers myndi létta þrýstingi af Bandaríkjamönnum í Evrópu. Vonandi verður hann ekki jafn „heilalaus“ og Nató, samkvæmt Emmanuel Macron.

Alheimsefnahagsráðinu (World Ecomic Forum) hefur þótt Donald tregur í taumi og lyfjafyrirtækin sýna ygglibrún. George Soros, öflugasti stuðningsmaður eymdarhyggjunnar (woke) og litaskrúðsbyltinga um víða veröld, segir Donald oddaóvin samkundunnar í Davos.

Í Íran nýtur Donald heldur ekki vinsælda. Íran hefur verið gert af skotspóni bandarískra yfirvalda eins og Írak fyrir rúmum tveim áratugum síðan, þegar tvíburaturnarnir voru jafnaðir við jörðu.

Vissulega hafa Íranir margs að hefna í garði Bandaríkjanna; umfangsmikilla og þrálátra viðskiptaþvingana, morðsins á írakska hershöfðingjanum, Abu Nahdi al-Muhandis (f. 1954), og íranska hershöfðingjanum, Qasem Soleimani (f. 1957), árið 2020, og þátttöku í morðum Ísraelsmanna á fulltrúum Írans- og Sýrlandsstjórnar. Dómstólar í Írak hafa gefið út handtökuskipun á hendur Donald Trump, sem fyrirskipaði fyrrgreind morð.

Það er einnig skynsamlegt að hafa í huga, þegar „afrek“ Donald eru skoðuð, að undir stjórn hans var beitt sígildri utanríkismálastefnu Bandaríkjanna í Mið- og Suður-Ameríku. Stjórnvöldum í Bólivíu var steypt af stóli og sams konar tilraun gerð í bæði í Venesúela og Nígaragúa.

Á innlendum vettvangi eru líka viðsjár. Sitjandi forseti hefur lýst keppinauti sínum, Donald Trump, sem tilvistarógn við Bandaríkin og talað um hann sem skotmark. Leyniþjónustan (CIA) og Alríkislögreglan (FBI) líta Donald hornauga. Sumir muna, ef til vill, herferð FBI gegn Donald til að sýna fram á tengsl hans við Rússa (Crossfire Hurricane var aðförin kölluð).

Eymdarherinn (woke) hefur grafið upp stríðsöxina og kvenfrelsarar sérstaklega beina að Donald spjótum sínum fyrir margs konar ávirðingar gegn konum. (Hatur kvenna nær að vísu út fyrir landsteina og alla leið til Íslands. Erna Magnúsdóttir við Læknadeild HÍ óskaði sér í „nokkrar sekúndur … að „árásarmaðurinn hefði hitt.“)

https://fiamengofile.substack.com/p/fight-fight-fight-vs-diversity-diversity?utm_source=post-email-title&publication_id=846515&post_id=146763849&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email

Konungar kynskiptanna. Christopher Rufo

Það er kjarninn í trúboði kvenfrelsaranna, að skaparanum (eða náttúrunni) hafi orðið á mistök, þegar karl- og kvenkyn komu til sögunnar, því karlkynið hafi kúgað hitt. Móðurhlutverkið er þáttur í þessari kúgun. Því ríkir ójafnrétti millum kynjanna og frelsisbarátta kvenna er nauðsynleg.

Mistökin uppgötvuðust upp úr miðri nítjándu öldinni hjá yfirstéttarfrúm Evrópu og Bandaríkjanna. Eftir aðra heimstyrjöld fékk kvenfrelsunartrúboðið byr undir báða vængi. Auðjöfrar og sjóðir þeirra báru fé á hreyfingu kvenfrelsara. Skólarnir, sem þeir fjármagna, að miklu leyti, tóku hugmyndunum með opinni buddu. Kvenfrelsunarfræði urðu að virðulegum vísindum og trúarbrögðum meðal stjórnmálamanna og almennings.

Kvenfrelsunarvísindamennirnir spreyta sig stöðugt á að finna ný tilbrigði við kúgun karla á konum og færa á þau sönnur. Stríðið gegn körlum er árangurríkt, en samtímis hafa konur aldrei verið ólukkulegri. Geðlyfjaneyslan er ótrúleg. Karlar eru líka ólukkulegir. Þeir skrá sig út úr samfélaginu; draga sig til hlés, svipta sig lífi eða gefa sig fíkn á vald. Það þarf varla að fjölyrða um bágindi barna. Strákarnir eru orðnir skólaskussar og forðast æðri menntun, enda illa læsir margir.

Næsti þáttur í upplausnarframvindunni var kynið sjálft. Fleiri mistök skaparans komu í ljós. Kvenfrelsunarspekingarnir beindu spjótum sínum að eðlislægri kynskiptingu í karl- og kvenkyn. Eðliskyn er ekki til, sögðu þeir. Kyn er valfrjálst og það þarf að kenna börnum frá unga aldri.

Kennslumyndir hafa verið gerðar í þessu skyni eins og „Mamma er með yfirrvaraskegg“ (Mama has a Mustache). (Katrín Jakobsdóttir beitti sér sérstaklega fyrir samningu þess háttar námsefnis.) Auðjöfrar eins og kynskiptingurinn, Jennifer (James) Pritzker, opnuðu budduna eins og sjóðir Ford og Rockefeller (og fleiri) áður, þegar fyrri mistök skaparans uppgötvuðust.

Skólaðir kvenfrelsarar segja kynfrelsun byltingu mannkyns. Rosa Lee gerir sér í hugarlund, að kynskiptingar séu hin nýja framvarðarsveit kúgaðs verkalýðs. En eins og kunnugt er boðaði Karl Marx (1818-1883) frelsun hans í blóðugri byltingu. Bók sína kallar Rosa „Kynskiptingabyltingarfræði“ (Transgender Marxism).

Kynskiptingurinn, Susan Stryker, hefur heldur ekki legið á liði sínu við eflingu fræðanna. Hún segir trúboðsstarf sitt felast í að skapa kynjaóreiðu, svo auðveldara verði að umbreyta kyninu með tilliti til samfélags og umhverfis. Kroppur hennar sé farvegur reiði og hefndar gegn gagnkynhneigðinni, segir hún. Markmiðið er að vinna gegn kúgun náttúrunnar og eyðileggja hefðbundin fjölskyldugildi. (Þetta er líka boðskapur Alheimsefnahagsráðsins.)

Samtímis þróun fræðanna vinna kynskiptingabyltingarmennirnir að því að meitla trúna í löggjöf. Jósep Biden segir það jaðra við synd að neita barni um kynbreytingameðferð, þ.e. lyf og skurðaðgerð. Slíkar aðgerðir eru víða stundaðar í Bandaríkjunum. Kynbreyting er arðvænlegur atvinnuvegur.

Það veldur þó sumum læknum og hjúkrunarfræðingum ónotum að skemma líkama ungra barna. Eitam Heim, sem starfaði á stærsta barnasjúkrahúsi Bandaríkjanna í Texas, ofbauð. Hann gerðist uppljóstrari. Nú situr hann á sakamannabekknum, ákærður fyrir að hafa gægst í sjúkraskrár.

Blaðamaðurinn, Christopher Rufo, skrifaði um þetta grein og margar fleiri um efnið. Ein þeirra ber fyrirsögnina; „Konungar kynskiptanna“ (The Transgender Empire).

Annar óþekktargemlingur, sálfræðingurinn kanadíski, Jordan Peterson, á fróðlegt viðtal um málið við hinn geðþekka Eithan. Það má nefna í þessu sambandi, að Jordan er til rannsóknar hjá Sálfræðingafélaginu sínu. Sakarefnið er óvirðing við fjölbreytileikann, þ.e. afbrigðilegt kynferði og iðkendur afbrigðislegs kynlífs.

https://christopherrufo.com/p/the-business-of-transgenderism https://www.youtube.com/watch?v=Xwsekb5QReo https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/entry/2303856 https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/4/ https://frettin.is/2023/04/19/kynami-kynjavitfirring-kennarar-og-logreglumenn/ https://frettin.is/2022/08/27/kyngimognud-kynleysa-og-mugsefjun/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/5/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/entry/2265051/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/entry/2269999/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/7/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/6/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/9/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/10/ https://frettin.is/2022/10/02/kynskipti-eru-drengir-randyr-en-stulkur-tholendur/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/entry/2262632/ https://frettin.is/2023/04/04/sjuk-kvenfrelsun-kynbreytingaidnadurinn-redurofundin-og-ofbeldid/ https://formannslif.blog.is/blog/formannslif/entry/2303842/?fb=1&fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR1U6YJ4TlgD22qUDt1HxGtvgRghrhepPPJROTevp4EuYr_OD25QUV6MVVc_aem_J6hegwZzKtkOXQSVKaEtwA https://frettin.is/2023/05/22/born-eru-blekkt-til-ad-thiggja-kynstadfestingar/ https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/month/2021/3/ https://www.visir.is/g/20201999956d/kyn-roskun-stulkna.-hin-nyja-modur-syki- https://www.transgendermap.com/issues/topics/media/christopher-rufo/ https://www.city-journal.org/article/the-murky-business-of-transgender-medicine https://apnews.com/article/texas-doctor-transgender-care-indicted-80f26e760bdf857c4728bd39e2fddc50 https://www.youtube.com/watch?v=-5n1m2eXUDw https://corbettreport.com/qfc082-trans-humanism/

Mikla móðir 1: Kvenræði

Erich Neumann (1905-1960) var þýsk-ísraelskur heimspekingur, læknir og greiningarsálfræðingur (analytische psychologe). Hann fæddist í Berlín árið 1905, nam heimspeki við háskólann í Erlangen-Nuremberg og lauk því námi með doktorsgráðu árið 1927. Erich hélt áfram námi í læknisfræði við háskólann í Berlín. Því námi lauk hann árið 1933. Ári síðar hvarf Erich frá Þýskalandi ásamt fjölskyldunni og fluttist til Ísrael. Banamein hans var krabbamein.

Erich snéri öðru hverju til Evrópu, Sviss, þar sem hann starfaði með Carl Gustav Jung (1875-1961), upphafsmanni greiningarsálfræðinnar (analytische psychologie). Erich hefur skrifað nokkrar bækur eins og t.d. „Sögu uppruna vitundarinnar“ (Ursprungsgeschichte des Bewusstseins – The Origins and History of Consciousness), sem kom út árið 1949. Lærifaðirinn skrifað lofsamlegan inngang að verkinu. Sjö árum síðar gaf Erich út „Miklu móður. Arfmynd (fornmynd) hins mikilúðlega í fari konunnar“ (Die grosse Mutter. Der Archetyp des Grossen Weiblichen – The Great Mother).

Erich lagði drjúgan skerf af mörkum til skilnings á tilurð vitundarinnar. Hann – eins og lærifaðirinn – lagði sérstaka áherslu á andlega arfleið mannsins eins og hún birtist í goðsögnum, arfsögnum, ævintýrum og list. Það gerði reyndar einnig upphafsmaður sálgreiningarinnar, hinn austurríski Sigmund Freud (1856-1939).

Erich sækir fróðleik og innblástur til beggja nefndra snillinga, en hann og fleiri stóðu í sérstakri þakkarskuld við svissneska lög- og fjölfræðinginn, Johann Jakob Bahofen (1815-1887), sem með bók sinni, „Móðurréttinum. Athugun á kvenræði fornaldar samkvæmt trúarbrögðum hennar og réttarreglum“ (Das Mutterrecht: eine Untersuchung über die Gynaikokratie der alten Welt nach ihrer religiösen und rechtlichen Natur - Mother Right: A Study of the Religious and Juridical Aspects of Gyneocracy in the Ancient World), sem kom út árið 1961.

Erich styðst aukin heldur við þrjú önnur meginrit, sem eru: 1) „Mæðurnar: Kvenveldiskenningin um félagslegan uppruna“ (The Mothers. The Matriarchal Theory of Social Origins), eftir fransk-skoska lækninn og mannfræðinginn, Robert Stephen Briffault (1874-1948), gefin út árið 1927. 2) „Hugarheimur frumstæðra þjóða“ (Les Fonctions mentales dans les sociétés inférieures) eftir franska mann- og þjóðfræðinginn, Lucien Lévy-Bruhl (1857-1939) – og mörg seinni rit hans um efnið. 3) „Heimspeki táknanna“ (Philosophie der symbolischen Formen), sem út kom í þrem bindum á árabilinu 1923-1929, eftir þýska heimspekinginn, Ernst Alfred Cassier (1874-1945).

Og hver er svo þessi hugskotsmóðir, sem fylgt hefur mannkyninu frá örófi alda – alla vega u.þ.b. fjórtán þúsund ár? En áður en lengra er haldið verður til skilningsauka að minnast á frumhvolfið eða frumbauginn (uroboros). Í upphafi mynduðu himinn og jörð frumhvolfið, hina fullkomnu (sam)einingu og óþrotleika. Snákurinn eða drekinn, sem bítur í hala eða sporð, er fornt tákn upphafsins. Karl og kona voru í þessum hugarheimi samþætt, samkyns, einkynjuð.

Indversk arfsögn er á þessa leið (Upanishad): „Við upphaf veraldarinnar var Sálin (Atman) alein í mynd veru. Þegar hún svipaðist um, bar ekkert fyrir augu, nema hana sjálfa. Fyrst varð henni að orði: „Ég sjálf.“ … Í rauninni var hún eins mikil um sig og kona og karl, samslungin. Veran skipti sér í tvennt. Þannig urðu til eiginkarl (pati) og eiginkona (patni).“ Andstæður höfðu skapast.

Johann Jakob segir: „Móðirin er til, áður en sonurinn kemur til sögunnar. Móðirin hefur forgangsrétt, hin karlkennda sköpun kemur síðar til sögu sem aukafyrirbæri. Konan er í upphafi, karlinn „verður til.“ Jörðin er gundvallarviðmiðun, frumefni hins móðurlega.“

Hann heldur áfram: „Því er það, að í ríki náttúrunnar er karlreglan annars flokks, undirgefin hinni kvenlegu. Í þessu felst frumgerð og réttlæting kvenræðis [og] hér hafa um ómunatíð legið rætur hugtaksins um ódauðlega móður, sem binst dauðlegum föður böndum. Um alla eilífð er hún ein og söm, en áar karlsins fjölga sér í það óendalega. Hin Mikla móðir, ævinlega söm við sig, eðlar sig sífellt með nýjum körlum.“

Í upphafinu ber sonurinn vitni móðurmætti og frjósemi. Því er Mikla móðir tvíkynja eða beggjakynja, hið karllega er samþætt því kvenlega. Móðirin er dýrkuð, blótuð til frjósemi. Hún er táknuð sem haf, stöðuvatn eða á. Mannsandinn smíðar í hugskoti sínu gyðjur „í móðurstað.“

Erich segir um þetta: „Frumbaugssvipmótið leynir sér ekki, sérhverju sinni sem Mikla móðir er dýrkuð sem beggjakynsvera, t.d. skeggjuðu gyðjurnar á Kýpur og í Karþagó [Carthage, fyrrum höfuðborg púnverska heimsveldisins, nú í Túnis]. Konurnar með skeggið eða reðinn, afhjúpa frumbaugssvipinn í ljósi samþættingar hins kven- og karllega. Síðar mun þessi einkynjungur (hybrid) víkja fyrir skýrt aðgreindum kynverum, því blönduð og tvíræð gerð hans er tákn árskeiðs [í sögu vitundar og hugarheims mannkyns], sem elur af sér andstæður í fyllingu tímans.“

Skeggjaða gyðjan á Kýpur er sjálf Afródíta (Aphrodite), Freyja grískrar menningar. Hún er Venus („Venus barbata,“ skeggjaða, eða „Venus armata,“ vopnaða) meðal Rómverja. Gyðjan í Karþagó, sem Erich minnist á, er trúlega Tanit (Tanith, Tinnit), sem er eldforn gyðja Föníkumanna og annarra (í einni eða annarri mynd) fornþjóða við Miðjarðarhaf.

„Mikla móðir var dýrkuð frá Egyptalandi til Indlands, frá Grikklandi til Litlu-Asíu [og] til myrkviða Afríku. [Hún var] alls staðar álitin gyðja veiða og stríðs. Blótsiðir hennar voru blóði drifnir, blótin hömlulaus. Allt er þetta samþætt í eðli sínu. „Blóðlagið,“ djúpt í iðrum hinnar miklu Jarðarmóður skýrir enn frekar, hvers vegna piltarnir, sem hún leggur ást sína á, ættu að óttast geldingu.“ (Erich Neumann)

Lagaleg kúgun karla

Árið 1869 kom út lofgjörð enska heimspekingsins, John Stuart Mill (1806-1873), Kúgun kvenna (The Subjugation of Women). Höfundur var undir sterkum áhrifum ástmeyjar sinnar og síðar eiginkonu, kvenfrelsarans Harriet Taylor (1807-1858), svo mjög, að hann átti í erfiðleikum með að greina eigin hugsanir frá hennar. Bókin var fljótlega þýdd á fjölmargar tungur. Íslensk þýðing Sigurðar Jónassonar (1863-1887) á danskri þýðingu Georg Brandes (1842-1927) var gefin út árið 1900 á kostnað „hins íslenzka kvennfélags.“

Íslenskir kvenfrelsarar hafa bókina í hávegum: „Með réttu er John Stuart Mill kallaður kvenréttindamaður og má jafnvel skipa honum á bekk með öndvegis femínistum.“ (Auður Styrkársdóttir) Kvenfrelsarar víða um veröld taka undir orð Auðar. „Kúgun kvenna er fyrsta bókin eftir þekktan hugsuð þar sem færð eru rök fyrir jafnrétti kynjanna – og þar er þetta gert af öllum þeim sannfæringarkrafti sem Mill hafði til að bera. Af þessari ástæðu er hún, eins og vænta má, enn í miklum metum hjá femínistum hvarvetna.“ (Bryan Magee, Robert Jack þýddi.)

Um kúgun konunnar segir John Stuart Mill m.a.: „[F]rá bernsku mannkynsins hefur konan talið sig ofurselda sem ambátt manninum [karlinum] sem þótti vænt um að eiga yfir henni að segja og honum gat hún eigi veitt mótþróa sökum þess að hún var kraftaminni.“ ... „Og þar sem mönnum [körlum] einu sinni hafa boðist þessi kostakjör til þess að ná völdum yfir konum og hafa áhrif á þær, hafa þeir af nokkurs konar ósjálfráðri eigingirnishvöt notað tækifærið, sem þeim þótti einkar hentugt, til þess að halda þeim í kúgun með því að leiða þeim fyrir sjónir að það sem menn gengjust mest fyrir hjá konum væri veikleiki þeirra, sjálfsafneitun og það að þær legðu sinn eigin vilja í mannsins hendur.“

Röksemdafærslan er í sjálfu sér rýr í roðinu, en þess ber þó vitaskuld að geta, að hér um bil hálfri annarri öld síðar, hefur þekking aukist verulega. Þær konur, sem heimspekingurinn á við, eru vafalítið enskir milli- og hástéttarkvenfrelsarar. Það kemur ekki á óvart, að konur þær hafi „talið sig“ misrétti beittar af körlum. „Hin ósjálfráða eigingirnishvöt,“ fer óneitanlega milli mála. Það ber ekki á öðru, en að spekingurinn sé í mótsögn við sjálfan sig í þeim efnum, sbr. t.d.: „Hugprýði og hermannlegar dyggðir yfir höfuð hafa á öllum tímum stórum verið að þakka löngun þeirri sem karlmenn hafa til þess að vera dáðir af konum ...“ Kúgun er varla til þess fallin að laða fram aðdáun kvenna. En það er að sjálfsögðu hugsanlegt, að þær viti ekki um kúgun sína: “Hvernig ætti kona sem fædd er við hin núverandi kjör kvenna og er ánægð með þau að geta metið gildi þess að vera eigi háður öðrum en sjálfum sér.“ Tja! Stórt er spurt.

Ónefndur lagaprófessor í Dýflinni, tekur nú til máls um stöðuna í Stóra-Bretlandi í bókinni, „Lagaleg kúgun karla“ (The Legal Subjection of Men). John Stuart Mill er horfinn af sjónarsviðinu, en harmakvein hans um kúgun kvenna hljóma enn í eyrum fólks daglega. Þau bera vott mælsku, þau eru hátíðleg og brjóstumkennanleg, þrungin riddaramennsku. Ný útgáfa ofangreindrar bókar kom út 1908, endurbætt og viðaukin af enska lögfræðingnum, sagnfræðingnum og heimspekingnum, Ernest Belfort Bax (1854-1926). Hann hrósar „New Age Press“ fyrir hugrekki. Forlagið tók nefnilega þá áhættu að móðga fólk með réttar skoðanir.

Höfundur mælir tæpitungulaust. Sú hugmynd, að konur lifi lífi sínu undir oki karla, er orðin að almennri firru eða bábilju, sem litar vangaveltur um það, sem í raun gæti borið á milli kynjanna. Sjaldan í mannkynssögunni hefur jafn ljúgfróður og öfugsnúinn áróður berið á borð borinn. Og kvennahreyfingin (Women‘s Movement), talsmenn kvenréttinda og baráttumenn fyrir kosningarétti kvenna, kunna ekki að skammast sín. „Sá, sem skoðar heimssöguna í fordómalausu ljósi, neyðist til að viðurkenna, að enda þótt karlar hafi farið skelfilega að ráði sínu gagnvart kynbræðrum sínum, hafi þeir farið tiltölulega mildum höndum um konur.“

„Breytingar á stöðu kvenna frá aðstæðum í lénsveldi til aðstæðna í auðvaldssamfélagi einkennast af því, að brott er numinn sérhver vottur af auðsveipni eða vanhæfi, að því viðbættu, að tengd uppbótarsérréttindi eru aukin, og samtímis er bætt við nýjum forréttindum. Árangurinn er um síðir sá, að okkur [körlum] er íþyngt með stétt kyngöfginnar (sex-noblesse)....“

„Hin byltingarkennda kenning um jafnrétti frá 1789 [franska byltingin] er einungis látin taka til annars aðiljans [þ.e. konunnar]. Og það er gengið út frá því sem grundvallarreglu [að karl sjái] fyrir konu og að hún hafi rétt til að gera nákvæmlega það, sem henni þóknast. Samtímis er það álitið sjálfgefið, að hún sé frelsuð frá þeirri skyldu að sýna honum auðsveipni og háttprýði. Til viðbótar niðurstöðunni um drottnun í anda kvenfrelsunar er lokastaðhæfingin sú, að karlinn eigi að láta sér lynda (without redress) hvers konar óskammfeilni og svívirðu af hennar hálfu.“

Fullyrðingar um kúgun kvenna hafa fest í sessi sem guðspjall um ranglæti gagnvart konum, enda þótt lögfræðingar samtíðarinnar hafi bent á, að slíkar fullyrðingar eigi sér ekki stað í lögum. Lög greina hnífskarpt á milli karla og kvenna. Í einkamálarétti er kveðið á um sérstök réttindi þeirra, í refsirétti um undanþágur.

Skoðun staðreynda leiðir í ljós, að misréttis og óréttlætis í lögum gæti einvörðungu í garð karla. Konur njóta forréttinda í lögum, hvort heldur er átt við einkarétt eða refsilöggjöf. Forréttindin eru tilkomin vegna nýrra lagaákvæða samtímis því að haldið er í lagabókstafi fornra tíma, þegar konur voru ósjálfstæðar – og skiljanlegir í því ljósi. En við aðstæður nýrra tíma stuðla þessir bókstafir að harðstjórn gegn körlum.

Dæmi: Eiginkarli ber að sjá fyrir konu, hvernig sem á stendur – meira að segja, sé hún ótrú. Þetta viðbótarákvæði var samþykkt fyrir atbeina kvenfrelsara 1895; eiginkarl er ábyrgður fyrir öllum gerðum eiginkonu sinnar, jafnvel þótt hún smáni hann og yfirgefi. Karlinn þjónar sem blóraböggull; fremji eiginkona glæp í viðurvist eiginkarlsins, er hann talinn ábyrgur; kvartanir eiginkonu í garð karls síns eru ekki vefengdar, viðurlög eru fangelsi, aðskilnaður, missir forsjár barna, framfærsla þeirra og móður þeirra, sem oft og tíðum eitrar hugskot barnanna gagnvart honum (fyrri réttarregla var sú, að börn voru falin í umsjá móður sinnar fram að sjö ára aldri eða svo); eiginkarli er gert að sjá fyrir barni, getnu í framhjáhaldi konunnar; eiginkona hefur óskoruð yfirráð yfir eignum og fjármunum, sem henni hafa áskotnast með einhverjum hætti, samtímis því að eiga kröfur í eignir eiginkarlsins; það er bannað að gera kröfur í eignir eiginkvenna; skilnaður er karlinum miklu fyrirhafnarmeiri og dýrari í lagalegri framkvæmd; kona getur án viðurlaga yfirgefið fjölskyldu sína andstætt við karlinn (áður fyrri hafði karl rétt til að halda aftur af konu sinni).

Í lögum er kveðið á um algjöra friðhelgi eiginkvenna og jafnframt um sekt og skaðabótaskyldu karlsins, fremji hún glæp gegn honum sjálfum í hjónabandi, sem er einungis að nafninu til. Sektina þarf karlinn sem sé sjálfur að greiða. Sé um sérstaklega skaðvænlegan glæp að ræða, kynni eiginkonan að hljóta fangelsisdóm, en vistun hennar næmi einungis einum tuttugasta af vistunardómi karls fyrir sama glæp. Þegar hún svo losnar úr fangelsi, er karl hennar nauðbeygður til að taka við henni aftur og sjá fyrir henni.

Afbrot kvenna gátu verið alls konar: „[K]venmorðingi er venjulega látinn laus. Sé konan sakfelld er nær eingöngu um að ræða manndráp af gáleysi (manslaughter), en ekki morð. En vilji svo til, að kona sé dæmd fyrir morð, líður ekki á löngu uns upphefst áróður fyrir því, að hún sé látin laus. Kvenmorðingjar komast þannig hjá hengingu, nema einu sinni eða tvisvar á aldarfjórðungi.“

„[R]aunin er sú, að hengingar kvenna hafa verið aflagðar fyrir konur, sem myrða karla sína. Það gildir þó öðru máli, myrði þær aðrar konur eða börn þeirra. En samt sem áður sleppa þær við hengingu, drepi þær eigin kornabörn.“ Hver svo sem glæpurinn er, þ.e. ekki einungis dráp eigin ungbarna, er miklu auðveldara á fá dóminn mildaðan. Einnig er það miklu auðveldara fyrir konu að losna úr fangelsi.

Meinsæri: Konur beita einnig þeim klækjum að bera á karla rangar sakargiftir, stunda meinsæri. Þeim er ekki refsað. Sumar læra meinsærislistina snemma. T.d. sinnaðist tveim unglingstúlkum við föður sinn, þegar hann tók í lurginn á þeim fyrir þjófnað. Þær kærðu hann fyrir að hafa flekað sig. „Það er fyrir því óræð ástæða, að kona skuli álitin ófær um að smána karlmann.“

Kynferðislegt ofbeldi: Tæli kona undir lögaldri karl til samræðis, er hann sekur gerr fyrir afbrot. Öðru máli gegnir um drengi undir lögaldri, tældir til samræðis af fullvaxta konu: „Rýja nokkur bar vitni um, að hún hefði tælt til samræðis nokkra drengi, yngri henni að árum. Áfrýjunardómstóll komst að þeirri niðurstöðu, að drengina skyldi dæma til fangelsisvistar. Konan var laus allra mála.“

Falskar ákærur kvenna um kynferðislegt ofbeldi karla voru þekktar: Árið 1893 segir hinn virti skurð- og kvenlæknir Robert Lawson Tait (1845-1899): „[Þ]að má ljóst vera, að fjöldi falskra ákæra í þessu efni er ískyggilega mikill.“ Stundum eru þær framsettar af einskærri hefnigirni, stundum til að þvinga fram hjúskap, stundum til fjárkúgunar. Hann segir einnig: „[E]nda þótt karlar hendi að því gaman og spaugyrði leiki þeim á vörum, forðast þeir að ferðast aleinir í járnbrautarklefa með ókunnri konu. Þeim er fullkunnugt um það, að bendi kona að honum fingri með ásökun um kynferðislega áreitni, eru honum allar bjargir bannaðar – og gildir þá einu, hver dómur réttarins verður.“

Það var á valdi eiginkonunnar að draga karl sinn fyrir kvenvænan rétt, sem dæmdi samkvæmt kvenhollum lögum. Þar að auki var það í hennar valdi, að eyðileggja mannorð hans. „Berji karl ögrandi konu frá sér – og þá má einu gilda, hversu særandi, ósvífin eða ofbeldisfull ögrunin er - eru viðurlög skilnaður og refsivinna; [aukin heldur] eru eigur hans gerðar upptækar eða laun hans tekin að veði. Allt gengur þetta umsvifalítið fyrir sig fyrir tilstilli löggæsluréttarins [„police court,“ lægsta stig sakadóms].“

Skilnaðarréttur var stofnaður 1857. Síðan hafa öll réttindi eiginkarls verið að engu gerð eða ákvæði þess efnis numin úr lögum, samtímis því hafa öll eldri ákvæði, sem tryggja rétt eiginkvenna, haldið velli, og fleirum bætt við, eins og þeirri, að eiginkarli beri að sjá fyrir ótrúrri eiginkonu jafnvel við skilnað.

Orð Ernest Belfort Bax hljóma eflaust kunnuglega í eyrum þeirra, sem látið hafa sig jafnrétti kynjanna varða. Barátta kvenna hefur um langan aldur verið háð undir fölsku flaggi jafnréttis og að miklu leyti snúist um að viðhalda forréttindum þeirra, skráðum og óskráðum. Ennþá gera konur kröfur um framfærslu (frá körlum/hinu opinbera); ennþá er mæðrum miklu oftar dæmd forsjá barna, heldur en feðrum; enn þá er miklu harðar gengið fjárhagslega að körlum; ennþá er miklu oftar litið á karla sem kynfauta og misyndismenn; ennþá er liðin alls konar fordæming karla; ennþá er litið mildari augum á afbrot kvenna (séu þau yfirleitt viðurkennd); ennþá hljóta karlar harkalegri dóma; ennþá er konum ívilnað í samfélaginu almennt og yfirleitt. Ástandið er svipað á öllum Vesturlöndum.

Stundum hefur löggjafinn reyndar ekki rænu á að fela misréttið. “ Í sænsku jafnstöðulögunum (jämndställdhetslagen) stendur t.a.m.: „Fyrst og fremst er tilgangurinn með lögum þessum að bæta skilyrði kvenna í atvinnulífinu.“ Í seinni lögum um sama málefni (diskrimineringslagen) er svo kveðið á um eða túlkað: „Bannið við mismunun hindrar ekki, að körlum og konum sé mismunað, að því tilskildu, að markmiðið sé réttlætanlegt og sú aðferð, sem beitt er, sé við hæfi og nauðsynleg til að ná takmarkinu.“ T.d. „Bannið hindrar ei heldur beitingu ákvæða um skráningu til herþjónustu og herskyldu eingöngu fyrir karla [...].“ Ennfremur: „Bann við mismunun hindrar ekki aðgerðir, þegar um er að ræða viðleitni til að stuðla að jafnrétti kynjanna.“ (Pär Ström)

Kvenveldisávarpið

Valerie Jean Solanas (1936-1988), var norður-amerískur, sálfræðimenntaður rithöfundur. Hún er einkum þekkt fyrir morðtilræði gegn listamanninum, Andy Warhol (1928-1987), árið 1968, ári eftir, að hún gaf út kvenveldisávarpið eða „SCUM Manifesto.“ Kverið markar þáttaskil í kvenfrelsunarfræðunum. Ofstopi, ofbeldi, hatur og öfgar hafa þó ævinlega sett mark sitt á kvenfrelsunarbaráttuna. Í kverinu leggur Valerie þunga áherslu á gildi ofbeldis í byltingarkenningu sinni. Með útgáfunni skipaði hún sér í úrvalssveit kvenbyltingarstjórnleysingjanna, ásamt t.d. sálfræðingnum og sállækninum, Phylis Chester (f. 1940). Áberandi kvenfrelsarar á borð við heimspekinginn, Ti-Grace Atkinson (f. 1938), og lögfræðinginn, Floryncy Rae Kennedy (1916-2000), töldu hana „fyrstu framúrskarandi hetju baráttunnar fyrir kvenréttindum“ og „hetju kvenfrelsunarhreyfingarinnar.“

Kvenveldisávarpið veitti margvíslegan innblástur herskáum baráttuhreyfingum kvenfrelsara eins og samkynhneigðu hefndarenglunum (Lesbian Avangers) og skæruliðastelpunum (Guerilla Girls). Ávarpið hefur hins vegar miklu víðtækari skírskotun í kvenfrelsunarhreyfingunni. Það er herkænskubiblía kvenfrelsaranna, mikilvægur hugmyndafræðigrundvöllur þriðju bylgju kvenfrelsunar - og þeirrar fjórðu, sem hófst fyrir áratugi eða svo.

Látum Valerie hefja upp raust sína: Karlmaðurinn stjórnar samfélaginu, enda þótt hann beri hvorki skynbragð á rétt né rangt. Hann er samviskulaus, firrtur sjálfi. Þar sem hann er ófær um að vinna með öðrum og þrúgaður af eðlislægri samkeppni, vaknar þörfin fyrir leiðsögn og stjórnun að ofan. Þess vegna skapaði hann yfirvöld af ýmsu tagi og sá til þess, að þau væru karlkyns til að styrkja eigin karlmennskuímynd. En karlinn er dauðhræddur við aðra kynbræður sína. Því leitast karlmenn við að vera eins, kynstofn einn og samur. „Hann hefur þó döngun í sér til að vera frábrugðinn öðrum að því marki að gangast við viljaleysi sínu og þránni til að vera kona, þ.e. öfugkynsþrá.“ Þeir, sem lengst ganga, eru klæðskiptingar, kvendrottningar. Karlinn er svekktur yfir því að vera ekki kona, vera ófullkominn, og verða stöðugt fótaskortur.

Karlinn fann upp trúarbrögð og heimspeki til að reyna að ráða bót á tilgangsleysi sínu, fylla upp í innra tóm sitt. Í list sinni leitast hann við að færa sönnur á, að hann sé konunni fremri, jafnvel þótt honum sé ofviða að skapa. Reyndar hryllir hann við menningu, fólki, borgum og aðstæðum, þar sem þarf að ná sambandi við fólk, því hann er aflokaður í sjálfum sér, ófær um að teygja sig til annars fólks, tilfinningalega einangraður. „Karlinn ... situr á svikráðum og einu viðeigandi viðhorfin í karlasamfélaginu eru tortryggni og kaldhæðni.“

Brýna nauðsyn ber til að bylta slíku samfélagi eins og gefur að skilja, stofna samfélag skynsemisvera. „Þegar best lætur er samfélag vort drepleiðinlegt, að engu leyti boðlegt konum. Það liggur fyrir ábyrgum konum, sem láta sig samfélagið varða og sækjast eftir unaði og spennu, að velta ríkisstjórninni úr sessi; uppræta peningakerfið, innleiða fulla sjálfvirkni og eyða karlkyninu.“

„Lög, ríkistjórn og leiðtogar eru ónauðsynlegir í samfélagi skynsemisvera, sem búa yfir samhygð; fullskapaðar og firrtar þörf fyrir samkeppni.“ Ást skynsemisveranna er mikilvæg: „Ást getur ekki blómstrað í samfélagi peninga og inntakslausrar vinnu; þörf er fullkomins frelsis á sviði efnahags og einkalífs; [þörf er] frístunda og tækifæra til að sinna í algleymi líferni, sem er tilfinningalega fullnægjandi [og] að lifa meðal þeirra, sem metnir eru að verðleikum; [þörf er] lífernis, þar sem hnýtt eru sterk vináttubönd.“

Fólk á ekki að þurfa að vinna meira, heldur en tvær til þrjár stundir á dag í mesta lagi. „En það eru ómennskar ástæður fyrir því, að karlar vilja halda í peningakerfið; til að ástunda kynlíf með konum (pussy) í þeirri von að verða heilar mannverur; til að blekkja með nytsemistálsýninni, því ófærir um ást verða karlmenn að starfa; til að stjórna og beita valdi; til að bæta upp meðfætt ástleysi, gefa peninga; til að skapa markmið og tilgang; til að leggja grundvöll að föðurhlutverkinu, sem er geðveiki líkast, þ.e. að stjórna og ráðskast með börn og girnast dætur sínar.“ ... „Útrýming launavinnu mun ... frelsa konur undan oki karla, en ekki fjárhagslegt jafnrétti.“

Eins og gefur að skilja er um að ræða kvenbyltingu: „Því karlbyltingarmaður er skrumstæling; þetta er samfélag karlanna, hannað af karlinum til að fullnægja þörfum hans. Hann er aldreii ánægður, því hann er ófær um ánægju. Þegar allt kemur til alls, er bylting karlsins uppreisn gegn eigin eðli.“ Því eru örlög kvenna sjálfgefin: „Konan mun, hvort sem henni líkar betur eða verr, taka öll völd í fyllingu tímas, jafnvel þótt væri bara af þeirri einu ástæðu, að hún neyðist til þess – þegar öllu er á botninn hvolft hverfur karlinn af sjónarsviðinu.“

En ætli karlar eygi vonarglætu? Það „rennur sífellt skýrar upp fyrir þeim [körlum], að hagsmunir kvenna séu þeirra hagur; að þeim sé einungis fært að lifa fyrir tilstuðlan kvennanna; að aukin hvatning til kvenna til að lifa lífi sínu og rætast sem konur, en ekki karlar, geri hann sjálfan lífvænlegri. Þeim er orðið ljóst, að auðveldara sé að lifa fyrir tilstuðlan kvenna, heldur en að hrifsa til sín eiginleika þeirra, ...“

Áður en sjálfvirknin hefur verið innleidd og vélar koma í stað karla „ætti karlinn að gera konunni gagn, þjóna henni til borðs, hlaupa eftir duttlungum hennar, hlýða hverju og einu boði hennar, beygja sig fullkomlega í duftið fyrir henni, ...“ Það er ofur skiljanlegt háttalag í ljósi eftirfarandi: „Á sama hátt og mannverur hafa æðri tilverurétt, heldur en hundar, því þær eru þróaðri og hafa yfirburðavitund, hafa konur æðri tilverurétt, heldur en karlar.“

Beygi hann sig í duftið með ofangreindum hætti, kynni að vera von, því líf konunnar snýst um að skapa tengsl, láta ljós sitt skína, elska og vera hún sjálf. Líf karlsins snýst um að framleiða sæði.“ ... „[L]íf konunnar snýst [ennfremur] um að skoða, uppgötva, finna upp, leysa vanda, skapa hnyttinyrði og semja tónlist – allt í anda ástarinnar.“ Sæðisframleiðendurnir gætu líka reynt að sækja um inngöngu í hjálparsveitir kvenna til að bjarga skinni sínu, enda þótt „[s]érhver karlmaður gangi ekki að því gruflandi, að hann sé jafnvirði skíts.“ En þrátt fyrir þetta er „karlinum ljóst, að upplýst og vitundarvakin kvenþjóð boðar hans skapadægur.“

Karlinn er bágstödd vera, ef veru skyldi kalla, því „[k]arlinn er þróunarslys ... ófullkomin kona, fóstureyðing í lifanda lífi, ónýtur á erfðavísisstigi.“ ... „Karlinn er skertur, býr við tilfinningalega takmörkun. Karlmennska er skerðingarsjúkdómur og karlar eru tilfinningalegir krypplingar. Karlinn er að öllu leyti sjálfhverfur, gildra sjálfum sér, ófær um samúð og samkennd, ást, vináttu og blíðu. Hann utangarðseining, ófær um að stofna til sambands við annað fólk. Viðbrögð hans eru einvörðungu eðlislæg, firrt vitundarstjórn; greindin er tæki, sem stjórnað er af hvötum og þörfum hans; ástríða er honum fjarri sem og andleg samskipti; hann skynjar ekkert annað, heldur en innri hræringar. Hann er hálfdauður, fáskiptið dauðyfli, ófær um að veita og þiggja unað eða hamingju; ...“ Karlinn er „ ... uppnagaður af sektarkennd, ótta og óöryggi; tilfinningum, sem eiga rætur í karleðlinu...“

En snúum okkur að byltingunni. Afhausarafélagið (SCUM – Society for Cutting up Men) leiðir byltinguna. Forystusveitin er skipuð úrvalskonum, afhausurum. Afhausarar eru „konur, sem búa yfir sjálfsstjórn og eru eftir atvikum viti bornar (cerebral) og eru nánast firrtar þörf fyrir kynlíf; eignir hefta þær ekki, ei heldur aðlaðandi viðmót, háttprýði, almenningsálit, siðvendni, virðing fyrir fábjánum, ...“

„[E]f mikill meirihluti kvenna væru afhausarar (SCUM), myndu þær á nokkrum vikum hrifsa til sín öll völd með því að leggja niður vinnu og þar með lama alla þjóðina.“ ... „Ef konur gæfu karla upp á bátinn og neituðu að hafa saman við þá að sælda nokkru sinni, alla karla þ.m.t. ríkisstjórn, þá yrði hagkerfi þjóðarinnar lagt í rúst.“ Konur gætu einnig náð fullkomnum yfirráðum yfir körlum, jafnvel án þess að yfirgefa þá í ljósi yfirburða sinna og valds. „Í heilbrigðu samfélagi myndi karlinn vera hlýðinn konunni, því eiginlega er karlinn auðsveipur og leiðitamur, lætur sér ljúfur lynda drottnun sérhverrar konu, sem hefur nennu til þess að drottna yfir honum..“ Í ljósi þessa stendur baráttan milli afhausara og pabbastelpna, sem m.a. eru alúðlegar, skynlausar, ósjálfstæðar, smeykar, kúgaðar, háttprúðar, siðvæddar, aðgerðafælnar, og þurfa sterkan karlmann sér við hlið.

„Það þarf reyndar ekki nema lítinn hóp afhausara til að taka völdin innan árs með því að tæta í sundur kerfið, eyða völdum eignum og myrða.“ Úrvalssveitin er skipuð drápsmönnunum. „Afhausarnir munu ganga milli bols og höfuðs á öllum körlum, sem ekki eru skráðir í hjálparsveitir þeirra. Það eru karlar, sem eru mauriðnir við að tortíma sjálfum sér ...“ Játning þeirra skal hljóma: „Ég er skíthæll, já, lúalegur, fyrirlitlegur skíthæll.“

Í kvenveldinu skyldu konur ekki ganga að því gruflandi, að „[k]arlinn [sé] ómannleg skepna, ... sem eðli sínu samkvæmt [sé] blóðsuga, tilfinningalegt sníkjudýr. Þess vegna er líf hans ekki réttlætanlegt úr siðferðilegu sjónarhorni séð, þar sem enginn hefur rétt til að lifa á kostnað annarra. ... Því er tortíming karlkynsins réttlát og góð gjörð, sem kemur konum vel, samtímis því að vera líknargjörningur.“ En það er ekki víst, að til þessa komi, því til viðbótar hinum sígildu stríðum, fækkar karlmönnum sökum fíkniefnadauða og öfug- eða samkynhneigðar, þ.e. hann gengst við því að vera kona.“

Fyrir og eftir byltingu (þ.e. sé körlum enn til að dreifa) verða konur að halda vöku sinni m.a. vegna þess, að kynlíf karlsins er dýrslegt: „Það er karli upphafning, sé hann kallaður dýr; hann er vél, gangandi reður ... þráhyggja hans er að serða.“ Skýring er vandfundin: „Sjálfsfróun dugar til að losa spennu. Spennulosun er því ekki svarið. Það er ekki styrking sjálfsins, því hún skýrir ekki samfarir við lík og hvítvoðunga. ... Samfarir eru því örvæntingarfull áráttuhegðun, viðleitni karlsins til að sýna fram á, að hann sé ekki vanvirkur, sé ekki kona. En [engu að síður] er hann vanvirkur og langar að vera kona. Karlinn er ófullgerð kona og leitast því við í lífi sínu að verða [alvöru]kona.“ Hann umgengst konur, vingast við þær og staðhæfir, að dæmigerðir eiginleikar kvenna séu í rauninni hans, þ.e. „tilfinningaþróttur og sjálfstæði, dugur, atorka, ákveðni, sjálfsstjórn, hlutlægni, skörungsskapur, hugrekki, ráðvendni, fjör, styrkur, manngerðarþroski, fágæti og svo framvegis. Einkennum sjálfra sín varpa þeir yfir á konur: hégóma, léttúð, smámunasemi, breyskleika og svo framvegis.“

En hvernig skyldi æxluninni vera háttað í kvenveldinu? Þegar hér er komið sögu gæti vel verið, að kvenkarlarnir væru ekki lengur tilkippilegir, þar eð kynmök eru vörn karlsins gegn ósk sinni um að vera kona. Upphafsmaður sálgreiningarinnar, Sigmund Freud (1856-1939), hafði nefnilega á röngu að standa í kenningu sinni um fyðilöfund kvenna: „Konur ... ala ekki á fyðilöfund; karlar [aftur á móti] þjást af láfuafbrýði.“ Það eru raunar öll tormerki á kynlífsástundun: „Kynlíf er athvarf hinna skynlausu. Og því skynlausari sem konan er, því dýpra hefur hún gefið sig á vald karlmenningunni. Í hnotskurn; því viðkunnanlegri sem hún er, því graðari er hún. ... Viðmótsþýðustu konurnar í samfélagi voru eru með brókarsótt.“

Kynlíf „er reynsla í einmannaleika, ófrjó, stórkostleg tímasóun. Konur geta auðveldlega – miklu auðveldar, heldur en þær grunar – afmáð kynhvötina, svo þær sitji algjörlega við eigin stjórnvöl og frjálsar að því að stofna til gildra sambanda og athafna; ...“

Það verður að leita annarra leiða við æxlun. Það er ekki einvörðungu, að kynlíf sé tímasóun, heldur býður faðirinn hættunni heim: „Faðirinn elskar ekki börn sín, því hann er tilfinningalega bæklaður. ... sorp.“ ... „Áhrif feðra hafa orðið til þess að tæra veröldina með karlmennsku.“ ... „Æxlun án aðkomu karla er tæknilega kleif.... Við þurfum að láta hendur standa fram úr ermum í þeim efnum. Varðveisla karlsins er ónauðsynleg, jafnvel þótt litið sé til hins vafasama tilgangs að æxlast.“