Fordæming formanns KÍ lýsir fávísi og fátækt

Í grein Morgunblaðsins segir:

"Í yfirlýsingunni skrifar Magnús Þór Jónsson, formaður KÍ, fyrir hönd stjórnarinnar að sambandið hafi nýverið samþykkt nýja jafnréttisáætlun og að Samtökin '78 hafi verið mikilvægt afl í að veita íslenskum kennurum fræðslu til að bæta líðan hinsegin ungmenna. ....

Við hörmum það viðhorf sem fram kemur í umræddri grein og erum þess fullviss að íslenskir kennarar fylgja jafnréttisáætlun okkar og vinna að hagsmunum allra barna og gegn hvers kyns fordómum.“

Nú megum við líklega eiga von á því, að KÍ birti jafnréttisáætlun sín og ráðgjöfina frá Samtökunum 78 - sem Katrín gaf 50 m. frá skattgreiðendum.

Hvernig má það vera, að formaður KÍ byrji á því að fordæma skoðun félagsmanns síns í stað þess að svara með málefnalegri og heiðarlegri umræðu? Hann drepur þess í stað á dreif og skekkir umræðuna. Greinarhöfundur lætur hvergi í veðri vaka, að ekki eigi að taka tillit til allra handa nemenda. Málið snýst ekki um jafnrétti í upphöfnum skilningi formannsins. Hann býður upp á fordæmingu og málefnalegan feluleik í stað faglegrar umræðu. Það er sorglegt.

Hvernig má það vera, að KÍ ráði til sín öfgahagsmunasamtök til að semja kennsluefni? Hvað segir það um KÍ og íslenska kennarastétt, ef hún lætur umvörpum sefjast inn í bandaríska hugmyndafræði um kynin mörgu?

Er ástæða til að ætla, að heilaþvegin stétt í þessu tilliti geri annað en að heilaþvo nemendur, jafnvel þótt þvotturinn sé kallaður kennsla?

Það er áhyggjuefni, að sú stétt, sem foreldrar fela börn sín á vald, sé svo faglega ístöðulaus sem raun ber vitni.

Grundvallarspurningunni er að sjálfsögu ósvarað. Hefur það óæskileg áhrif á börn yfirleitt að kenna þeim, að þau kynnu að vera í röngum líkama.

Það er næsta víst, að það eigi við um viðkvæm börn. Þiggi þau í kjölfarið kennslu um, að þau geti smitað ömmu og valdið dauða hennar, eða orðið völd að ragnarökum, skreppi þau í bíltúr, gætu sum þeirra orðið viti sínu fjær.

Forysta KÍ ætti að leggjast undir feld - sem og kennarar allir - og skoða eigin nafla. Hlutverk kennara er mikilvægt, en sofandi, delludáleidd kennarastétt er öllum til óþurftar - ekki síst börnunum.

Foreldrar hljóta að íhuga, hvort kennslu barna þeirra sé ekki betur komið í skólum undir beinni stjórn þeirra.

https://www.mbl.is/mogginn/bladid/innskraning/?redirect=%2Fmogginn%2Fbladid%2Fgrein%2F1833679%2F%3Ft%3D511949802&page_name=grein&grein_id=1833679 https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/15/fordaema_vidhorf_helgu/?utm_medium=Social&fbclid=IwAR0OsslUqmEPo_NQqPshYaT2YR02X7w2iSifxg5wY2PDuC9qiw3vNeTuRMo

Trúverðug fréttaveita, sálhernaður og sannleiksráðuneyti

Það er fátt nýtt undir sólinni eins og allir vita. Það á við um vitundariðnaðinn, sem á sér langa sögu. Átt er við markvissa skömmtun upplýsinga og hnitmiðaðan áróður stjórnvalda, stórfyrirtækja og samtaka. Hann er síendurtekinn bæði í fjölmiðlum og kennslubókum.

Í stjórnsýslu lýðræðisríkja hafa verið stofnaðar sálhernaðar- eða upplýsingaherdeildir til að tryggja réttar skoðanir almennings.

Áróðurinn miðar sem sé að rétttrúnaði. Það er rétttrúnaður, þegar einstaklingur, hópur eða þjóð, hefur sannfærst um hið eina rétta viðhorf – hefur fundið sannleikann. Þegar svo er komið finnur fólk til óþæginda við upplýsingar, sem brjóta í bága við sannfæringuna, rétttrúnaðinn. Það verður jafnvel óttaslegið, reitt og grípur stundum til ofbeldis.

Stjórnvöldum – líka í lýðræðisríkjum – ásamt (öðrum) hagsmunaaðiljum er kappsmál að fólk trúi þeim. Til viðbótar sál- eða upplýsingahernaði búa stjórnvöld yfir því valdbeitingarúrræði að lýsa upplýsingar leynilegar – iðulega til að blekkja kjósendur.

Yfirvöld njósna líka um þegnana. T.d. hafa flest ríki stofnað leyniþjónustur í einhverri mynd. Þær sakleysislegustu njósna um fólk eins og sú íslenska gerir. Þær skelfilegustu pynta og myrða fólk, steypa ríkisstjórnum.

Það eru fjölmörg dæmi þess, að stjórnvöld og hagsmunaaðiljar sameinist í nefndum sál- eða upplýsingahernaði gegn þegnunum. Í grein Exposé, sem getið er um neðanmáls, er fjallað um „Hina traustu fréttaveitu“ (The Trusted News Initaivive). Hún var sérstaklega stofnuð sem hluti af veiruaðför yfirvalda og auðhringa. Þar er að finna sameinaðar fréttaveitur, sem standa á gömlum mergi, bæði einka- og ríkisreknar. Færð eru rök fyrir því, að þessi hernaður hafi stuðlað að miklu mannfalli í veirustríðinu.

Dæmi eru um skipulegt samstarf af þessum toga drjúga öld aftur í tímann. Þá áttu yfirvöld líka í stríði og þurftu að sannfæra unga karla og foreldra þeirra um þá heilögu skyldu að skjóta, sprengja, lífláta og lemstra unga karla handan landamæranna. Þá fengu þau kvenfrelsunarkonur í lið með sér. Þær leituðu upp unglingspilta og unga karlmenn, sem kinokuðu sér við að fara á sláturvellina. Þær nældu hvítri fjöður í barm þeirra til marks um hugleysið.

Áróðursherferðir hafa líka verið skipulagðar af samtökum, sem vilja ota sínum tota, skapa stemningu eða rétttrúnað, stunda trúboð eða skara eld að eigin köku. T.d. stunduðu Zionistar (hreyfing um stofnun nýs Ísraelsríkis í Palestínu) markvissa herferð áhugamáli sínu til framdráttar. Hún var studd af gyðinglega anga bankaveldisins.

Eitt dæmi af mörgum eru „Andmeinyrðasamtökin“ (Anti-Defamation League - ADL) til að vernda Gyðinga fyrir köpuryrðum eða ærumeiðingum. Þau voru stofnuð í Bandaríkjunum árið 1913. Ærumeiðingarnar fólu í sér - eins og falsfréttirnar og „samsæriskenningar“ á líðandi stundu - andstæðar skoðanir þeim, sem hagsmunaaðiljar létu í veðri vaka.

Fyrirtæki þetta er nú orðið alþjóðlegt og berst eins og íslenska ríkisstjórnin, gegn „hatursorðræðu“ til að vernda lýðræðið og fjölbreytnina. Það telur t.d. að banna eigi „haturorðræðuna“ gegn umskurði drengja.

ADL er öflugt áróðurs- og eftirlitsfyrirtæki, sem teygir anga sína til stjórnsýslu, þjóðþinga, alþjóðastofanna og fjölmiðla. Samtökin lofa lagafrumvarp um andgyðinglega vöktun (Anti-Semitism Awareness Act) á námsefni í bandarískum skólum.

Augu ADL eru haukfrán. Meira að segja Alþingi Íslendinga er undir vökulu eftirliti, sbr. umræður um frumvarp þess efnis að banna umskurð drengja.

Svo segir Vísir: ““Fari svo að Ísland banni umskurð drengja og þar með gera það ómögulegt fyrir gyðinga og múslima að ala upp fjölskyldur í landinu, lofum við því að Íslandi verður hampað af nýnasistum, rasistum og öðrum öfgahópum,“ segir í umsögn Jonathans A. Greenblatt, forstjóra ADL, um frumvarp um bann við umskurði drengja. …

„Jafnvel þótt gyðingahatur hafi örugglega ekki búið að baki þessu frumvarpi munu áhrif innleiðingar þess verða vegsömun Íslands meðal viðurstyggilegustu fordómhópa. Þeir munu fagna slíku banni sem fyrstu lögunum í Evrópu frá seinni heimsstyrjöld til að gera ríki „Judenrein“, eða gyðingalaust. …

Greenblatt hótar svo að samtökin muni neyðast til að magna upp jákvæða umfjöllun öfgahópa um bannið. Samtökin hafi rannsakað vel útbreiðslu gyðingahaturs á samfélagsmiðlum og viti að tiltölulega lítill hópur öfgamanna getur dreift skilaboðum sínum fljótt og örugglega á þeim vettvangi. …

ADL greinir reglulega frá slíkum tilfellum og mun fjalla um hrós öfgamanna í garð Íslands. Við hvetjum ykkur til að íhuga fjölmiðlaathyglina sem umfjallanir ADL fá í Bandaríkjunum og alþjóðlega. Á síðustu sex mánuðum hafa rannsóknir okkar og sérfræðinga birst á CNN og NBC, í 60 Minutes og dagblöðum á borð við New York Times og The Washington Post.“

Þetta eru í aðalatriðum sömu fjölmiðlar og áður er frá greint. En eins og fyrr sagði berst ADL fyrir lýðræði og mannréttindum.

Dagblaðið (Dagbladet) í Noregi fer heldur ekki varhluta af sannleikstrúboði fyrirtækisins. Það var einmitt líka skammað fyrir umfjöllun um umskurð drengja.

Umrætt fyrirtæki hefur beitt sömu aðferðum og upplýsingahernaðarfyrirtæki stjórnvalda og auðhringa. T.d. gerði það skipulagða atlögu að Wikipedíu og „leiðréttu“ höfunda hennar. ADL á/átti líka samstarf við Alríkislögregluna (FBI).

ADL lætur sér ekki ægja að hóta þjóðum. Fyrirtækið tekur líka virkan þátt í útskúfunarmenningunni. Fréttamaðurinn, Tucker Carson, er einn þeirra, sem fyrirtækið reyndi að útskúfa.

Hatursorðræða er hér um bil hvaðeina, sem samtökunum þóknast ekki. Skilgreining á hatri er stöðugt blásin út eins og skilgreining á kúgun kvenna og annarra „minnihlutahópa,“ samkvæmt skilningi „samskipunarkvenfrelsaranna“ (intersectional feminism).

Trúfélög Gyðinga virðast nú komin í þennan fjölskrúðuga hóp fórnarlamba hvítra karla. Barist er gegn kynþáttahatri, rétt eins og gyðingleg trúarbrögð hafi eitthvað með kynþátt að gera.

Kynþáttahatur skilgreinir forstjóri fyrirtækisins, Jonathan Greenblatt, sem „jaðarsetningu og/eða kúgun á litskinnum (people of color) á grundvelli tilbúinnar goggunarröðunar kynþáttanna, sem hyglir hvítu fólki.“

Jonathan bætir svo við, að enginn skuli „ofsóttur, lítillækkaður eða þola mismunum, vegna sjálfskilnings (identity),“ sama hvort heldur að litið sé til kynferðis, kyntilhneiginga, uppruna og svo framvegis.

Gyðingahatur, að dómi ADL, leynist víða. Fyrir tveim áratugum eða svo lagði fyrirtækið slátrun dýra að jöfnu við „slátrun“ Gyðinga í annarri heimstyrjöldinni (þó ekki kristinna manna, sem voru margfalt fleiri). „Útrýming á diski þínum“ (Holocaust on Your Plate).

ADL beitir svipuðum aðferðum og leyniþjónustur og lögregla gerir, villir á sér heimildir og laumast inn í ýmisleg samtök. Fyrirtækið hefur nokkrum sinnum hlotið dóm fyrir njósnir m.a.

Jafnréttisþula Jonathan er áþekk íslensku jafnréttislöggjöfinni, en samtökin kvarta yfir því, að andgyðingleg viðhorf (anti semitism) séu orðin áberandi. Kvenfrelsarar kvarta líka yfir því, að „afturkippur“ sé kominn í kvenfrelsun og hinseginmennsku.

Það er að sönnu eftirtektarverð tilviljun, að „Andgyðinglegu meinyrðasamtökin“ voru stofnuð árið 1913 á sama ári og alþjóðlegt auðvald stofnaði Seðlabanka Bandaríkjanna. Hinn gyðingalega hluti þess fór í broddi fylkingar.

Þar með biðu ósigur, Andrew Jackson (1767-1845), fyrrverandi forseti, og fleiri bandarískir stjórnmálamenn. Á því méli var stóð undirbúningur fyrir fyrri heimstyrjöldina sem hæst og Zionistahreyfingin barðist hatrammri baráttu fyrir að stofna nýtt Ísraelsríki í Palestínu.

Barátta og áróður af þessu tagi hefur, m.a. fyrir atbeina Sameinuðu þjóðanna, færst yfir í allra handa óopinber- eða hálfopinber samtök og sjóði, frjáls félagasamtök (non-governmental organization). Kunnir eru bólusetningasjóðir auðjöfursins, Bill Gates, og lýðræðissjóðir George Soros. Báðir starfa ötullega á mannúðarmarkaðnum.

Íslendingar hafa hrifist með í alþjóðlegri „and-haturorðræðu-baráttu“ eins og ADL stundar. Aðferðirnar eru þær sömu í megingreinum.

Áróðurinn gengur stundum undir dulnefninu, fræðsla. Stundum skal binda hann í lög. Nýjasta dæmið er haturorðræðulöggjöfin Katrínar, sem er mikil áhugamaður um valdhafastýrt málfrelsi. Nýleg fékk t.d. Fjölmiðlanefnd styrki til að sinna þessu. Það hafa samtökin 78 líka fengið, 50 millur, að mig minnir.

Og aftur að veirufárinu. Í téðri grein Exposé eru færð rök fyrir því augljósa. Hefði almenningur fengið réttar upplýsingar, en ekki ritskoðaðar, þ.e. grugguga lygi, hefði hann tæpast boðið bera upphandleggi fyrir stungurnar.

Því hafi yfirvöld stuðlað að dauða, heilsuleysi, eymd og volæði, enda þótt þau reyni enn að sannfæra okkur um annað í trássi við endurteknar ábendingar um glæpsamlegt vísinda- og framleiðslufúsk lyfjafyrirtækjanna og fjölda óháðra rannsóknarniðurstaða um innihald bóluefnanna og áhrif. Þau eru hörmuleg. Bandaríkjastjórn hefur neyðst til að byrja greiðslur skaðabóta.

Ofangreind reynsla hlýtur að kenna okkur nauðsyn sjálfstæðrar eftirgrennslanar og gagnrýninnar hugsunar. Stjórnvöld eru ekki sjálfgefið trúverðug. Um þessar mundir móta fjölmiðlar og upplýsingafyrirtæki þá sögu, sem skráð verður í áróðurs(for)rit valdhafa fyrir næstu kynslóð.

Mannvirðing og -réttindi eru sjálfgefin í lýðræðissamfélagi. En þeim skal ekki misbeita í þeim tilgangi að hindra málefnalega, lýðræðislega, siðlega og heiðarlega umræðu um hvaðeina. L

ýk þessum pistli með ábendingu Vilhjálms H. Vilhjálmssonar, hæstaréttarlögmanns:

„Það eiga allir rétt á að tjá sig. Það að eiga líka allir rétt á friðhelgi einkalífs. Það má því ekki fortakslaust segja hvað sem er, hvenær sem er, um hvern sem er. Og beita við það hvaða aðferðum sem er.

Mannréttindi gilda um alla. Ekki suma. Mannréttindi gilda alltaf. Ekki stundum. Mannréttindi eru ekki sjálfsögð. Þó þau eigi að vera það. Það eru ekki allir sem njóta þeirra. Þó þeir eigi að gera það. Því er rétt að brúka þessi réttindi vel. Vinsamlegast hafið það í huga.“

https://www.visir.is/g/20232401961d/til-theirra-er-malid-vardar?fbclid=IwAR0UPxCbnp85-wJjnOBGjV2WetMC_wMV3K1rwouL-HbKC_uS50AP546UfYg https://www.adl.org/ https://hatchardreport.com/government-and-media-censorship/https://hatchardreport.com/government-and-media-censorship/ https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2023/04/14/companies-control-global-propaganda.aspx?ui=50823ccf152775dc8e8154c0ff79da522ef0aa959b384df904857f2fc49c6730&sd=20221129&cid_source=dnl&cid_medium=email&cid_content=art1HL&cid=20230414_HL2&cid=DM1381916&bid=1772673277 https://www.adl.org/resources/press-release/adl-hails-introduction-anti-semitism-awareness-act https://childrenshealthdefense.org/defender/covid-vaccine-injury-claims-hrsa/?utm_source=luminate&utm_medium=email&utm_campaign=defender&utm_id=20230413 https://expose-news.com/2023/04/14/uk-180k-dead-60-days-c19-vaccinaton/ https://www.rebelnews.com/ontario_embalmer_speaks_out_about_never-before-seen_white_fibre_masses?fbclid=IwAR0_O0TlqS8cz36krLzT7KJvjAC3sBgxtqxcREhXXpTqn_Wdtc4gxE212So https://hatchardreport.com/how-can-people-in-power-lie-so-comfortably/ https://www.britannica.com/topic/Anti-Defamation-League https://www.visir.is/g/2018180329675/adl-hotar-ad-magna-upp-hros-nasista-um-umskurdarbann https://www.visir.is/g/2018180319314/segja-um-skurdar-frum-varpid-skila-bod-um-ad-gydingar-og-muslimar-seu-o-vel-komnir-a-is-landi https://grapevine.is/news/2018/03/22/american-anti-defamation-league-speaks-up-about-circumcision-ban/ https://j0nathan-g.medium.com/getting-it-right-in-defining-racism-3c01a517bf9d https://en.wikipedia.org/wiki/Anti-Defamation_League https://www.bostonreview.net/articles/emmaia-gelman-anti-defamation-league/ https://dc.adl.org/ https://www.npr.org/2022/11/30/1139971241/anti-semitism-is-on-the-rise-and-not-just-among-high-profile-figures https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/eci.13998 https://hemali.no/siste/film-fra-hemali-beretninger-etter-vaksinering/ https://www.ema.europa.eu/en/human-regulatory/overview/public-health-threats/coronavirus-disease-covid-19/treatments-vaccines/vaccines-covid-19/safety-covid-19-vaccines https://expose-news.com/2023/04/13/pfizer-documents-confirm-high-rate-miscarriage/ https://expose-news.com/2023/04/13/bbc-trusted-news-initiative-2m-excess-deaths-c19-jabs/

Þjóðabandalagið og umræðan á Alþingi. Stríðsspá og hlutleysi

Sá merki maður, Íslandsráðherra m.m., Einar Arnórsson (1880-1955), þingmaður Sjálfstæðisflokks, reit í Árbók Háskólans árið 1934:

„Þjóðabandalagið er stofnað mest fyrir atbeina Wilsons [(Thomas) Woodrow Wilson (1856-1924)] Bandaríkjaforseta, sem virðist hafa verið bjartsýnn maður á eðli stjórnmálanna í framtíðinni, en ekki að sama skapi slyngur til ráðagerða eða skipulagningar. Ber Þjóðabandalagið þess ýmsar minjar.

En auk þessa hefur það í framkvæmdinni oft gert meira í því að sýnast en vera. Það hefur að vísu gert ýmislegt þarflegt og gott, en höfuðtakmarki sínu, að halda upp friði milli ríkja og draga úr herbúnaði, hefur það alls ekki náð, og engar líkur til þess, að það nái því um langan aldur, þó að það kunni að halda tilvist sinni áfram, sem ýmsir eru nú teknir að efast um.“ …

„Meðan styrjöldin mikla stóð [fyrsta heimstyrjöldin], var mönnum miklu ljósara en áður, hver nauðsyn á því væri, að komið yrði í veg fyrir styrjaldir framvegis. Hörmungar styrjaldarinnar vöktu þá hugsun með mörgum hugsandi mönnum.“ …

„Samkvæmt a-lið 23.gr. sm. eiga meðlimir bandalagsins að leitast við að tryggja mönnum, konum og börnum, sanngjörn og mannúðleg vinnukjör, bæði í sínum eigin löndum og í löndum, er þeir hafa verzlunar eða fjármálaskipti við, og að stofna og halda við nauðsynlegri milliríkjastofnun í þessu skyni.“

Töluverð umræða um Þjóðabandalagið, eðli þess og hlutverk, átti sér stað á Alþingi Íslendinga. Annar merkur maður, Einar Olgeirsson (1902-1993), síðast þingmaður Alþýðubandalags, lagði t.d. þessi orð í belg (Skrípaleikur Þjóðabandalagsins. Rjettur 1928: 13. árg. 2. hefti):

„Svo sem kunnugt er, hefur þjóðabandalagið það hlutverk á höndum fyrir stórveldin, að dylja sem best að hægt er með fögrum nöfnum og fríðum loforðum alt hið ófagra framferði verstu kúgara heimsins. Eitt af þeim hlutverkum, sem það nú mest fæst við og gengur erfiðlegast, er að dylja hinn augljósa undirbúning undir nýjar styrjaldir, sem stórveldin reka af kappi.

Þjóðabandalaginu er falið að reyna að leiða athygli lýðsins, sem síðar skal leiddur á blóðvöllinn, frá herbúnaðinum, með því að hjala svo hátt um frið, að skvaldur hinna herklæddu friðarengla yfirgnæfi hávaða vopnaverksmiðjanna. Því svívirðilegri sem tilgangurinn er, því slóttugri verða brögð þessara herra.

Þegar svæfa skal meðvitund þjóðanna fyrir hinum nýju ógnum, er bíða þeirra, grípa þeir einmitt til þess að misnota hina heitu þrá allra þeirra eftir friði, sem kvalist hafa í síðasta stríði, sem mist hafa sína nánustu og aldrei geta hugsað til annara eins skelfinga á ný.

Þessum er talin trú um að þjóðabandalagið sje að berjast fyrir heitustu ósk þeirra, blöðin endurtaka sömu blekkingarnar, rósamál ….deyfa skynsemi þeirra og þannig er fjöldinn blindaður uns valdhafarnir loksins einn góðan veðurdag uppgötva, að friðurinn, sem þeir hafa verið að vernda allan þennan tíma, er í hættu vegna t.d. Rússlands (sem er eina landið, er lagði til fullkomna afvopnun) – og nú þurfi allir friðelskandi menn að hætta lífi sínu í síðustu styrjöldinni, sem háð verði, styrjöldinni fyrir friðnum (eins og síðast)!

Þjóðabandalagið á að vera besta tækifærið, til að svæfa fjöldann, uns næsta stríð er undir búið – og það er eins og því takist allvel að leiða athygli manna frá því, að alt frá því að Versalafriðurinn var saminn, hafa stórveldin sífelt átt í ófriði við að kúga fátækar þjóðir, sem voru að berjast fyrir frelsi sínu.“

Alþýðuflokksmaðurinn, Haraldur Guðmundsson (1892-1971), var afar andsnúinn aðild að Þjóðabandalaginu. Hann sagði:

”En hitt er augljóst, að Þjóðabandalagið er ekkert annað en hernaðarbandalag stórvelda Vestur-Evrópu undir forustu Breta. Annarsvegar er því beint gegn Bandaríkjum Norður-Ameríku, hinsvegar gegn ráðstjórnarríkjunum, og er það aðalhlutverk þess að reyna að brjóta kommúnismann á bak aftur. Þeir, sem ekki sjá slíkt, eru annaðhvort haldnir brezkum anda eða blindaðir af friðarglamri borgaralegra hræsnara.

Ísland væri því fríviljuglega að ofurselja sig þessum stórveldum, ef það ætlaði að ganga í þetta bandalag. ... Þar sem öllum sjáandi mönnum er vitanlegt, að stríðshættan vex nú með degi hverjum, er það hreinn glæpur að ætla að fleka Ísland til að gefa upp hlutleysi sitt, ganga í hernaðarbandalag og draga landið þannig inn í næsta heimsófrið, sem auðvaldsríkin efna til.

Að gefa upp það eina, sem Ísland hefir þó verndað á öllum sínum þrengingartímum. Það að vera friðarríki út á við þrátt fyrir allan styr innanlands. ... Allt hneyksli hátíðar þeirrar, sem í hönd fer, er smáræði hjá því, ef Ísland yrði tekið í Þjóðabandalagið.

Það er skylda allrar alþýðu að hugsa það mál rækilega, hvort Ísland á að reyna að vera til sem friðarríki að nafninu til að minnsta kosti, eða hvort við eigum að leggja okkur af frjálsum vilja undir járnhæl stórveldabandalagsins og gera af fúsum vilja landið að blóðvelli þess, hvenær sem Bretar bjóða.

Það er skylda allra hugsandi manna að mótmæla einum rómi, svo máttugt, að hlýða verði rödd þeirri, þeim höfuðglæp, sem á að kóróna kúgun og svívirðingu síðustu 1000 ára, að gefa upp hlutleysi Íslands til að fylkja því af frjálsum vilja inn í fjandaflokk auðvaldsbandalagsins gegn hinum uppvaxandi frjálsu alþýðuríkjum heimsins, ráðstjórnarríkjunum.“

Hvorki Bandaríkjamenn né Íslendingar urðu þó aðiljar að Þjóðabandalaginu. Woodrow mætti harðri andspyrnu lýðveldissinna á bandaríska þinginu, sem reyndu eftir mætti að spyrna við ítökum alþjóðabankavaldsins á stjórnmál Bandaríkjanna.

Gárungarnir litu á Woodrow sem gæludýr þess. Auðkýfingurinn, Bernard Baruch (1870-1965), var ráðgjafi hans og formaður hergagnanefndarinnar – og síðar Franklin Delano Roosevelt (1982-1945). Baruch var samstarfsmaður Rauðskjöldunganna (Rothschild).

Nafnarnir, Olgeirs og Arnórssynir, reyndust fremur sannspáir. Sigurvegarar fyrstu heimsstyrjaldar fóru í öllum aðalatriðum sínu fram, deildu saman og drottnuðu, drógu upp landamæri í öllum heimsins álfum, fóru með stjórnun landa og heimshluta (mandate system) og héldu yfirráðum yfir flestum nýlendnanna. Þjóðverjar voru rændir og niðurlægðir, enda þótt þeir hefðu ekki tapað einum þumlungi lands í stríðinu og reynt sættir.

Það mun óhætt að fullyrða, að Þjóðabandalagið hafi að miklu leyti plægt jarðveginn fyrir þær hörmungar mannkyns, sem við búum við í dag. Enn er til að mynda barist um olíuauðlindir í Miðausturlöndum og Litlu-Asíu/Evróasíu/Kákasus. Í þessum skrifuðu orðum hersitja Bandaríkjamenn olíuauðugasta hluta Sýrlands. Þeir reyndu árangurslaust að kollvarpa stjórn Írans og Georgíu. Bretar og Bandaríkjamenn tóku Írak herskildi eins og kunnugt er.

Á millistríðsárunum, sem svo eru kölluð, vígbjuggust stórveldin, Auðdrottnar hins nýja heimsveldis í burðarliðnum, Bandaríkjanna, sáu sér leik á borði og fjárfestu ótæpilega í iðnaðaruppbyggingu Þýskalands. Eins og oft áður var talað tveim tungum og margir voru tvöfaldir í roðinu.

Einar Olgeirsson sagði á þessum árum: „Það hefir ennfremur gerzt nú á síðustu árunum, að úr Þjóðabandalaginu hafa farið þau ríki, sem nú þegar eru komin á kaf í blóðugar styrjaldir og búast nú óðum við nýrri heimsstyrjöld, --- þau ríki, sem með hernaðarbrölti sínu og harðstjórn hafa sett sig út úr menningarlegu sambandi þjóðanna, svo sem Þýzkaland, Japan og Ítalía. Það síðast talda er að vísu ennþá meðlimur Þjóðabandalagsins, en hagar sér eins og það væri þegar gengið úr því.

Árið 1930 var Þjóðabandalagið samband auðvaldsríka, með Bretland í broddi fylkingar, og notað sem verkfæri til þess að halda þeim þjóðum niðri, er undir höfðu orðið í heimsstyrjöldinni, og til þess að sameina krafta auðvaldsríkjanna gegn sovétríkjunum. Að sjálfsögðu hlaut þá afstaða verkalýðshreyfingarinnar í heiminum að vera sú, að berjast á móti hinum ríkjandi öflum í Þjóðabandalaginu. Síðan hefir viðhorfið gerbreytzt.

Baráttan stóð þá fyrst og fremst milli verkalýðs og auðvalds, sósíalisma og kapítalisma. Nú stendur baráttan í heiminum fyrst og fremst milli fasismans og lýðræðisins, milli fasistaríkjanna annarsvegar og borgaralegra og sósíalistískra lýðræðisríkja hinsvegar.

Nú er svo komið, að Bandaríki Norður-Ameríku virðast tilleiðanleg til náins samstarfs við Þjóðabandalagið, og síðast en ekki sízt eru sovétríkin nú orðin meðlimur þess. Þjóðabandalagið er að verða samband þeirra afla í heiminum, sem vilja frið og framfarir.“

En svo fór þó ekki. Ný lýðræðisleg þjóðernisstjarna reis í Þýskalandi, m.a. fyrir tilstuðlan fjármagnseigenda og iðnjöfra Vesturlanda, Adolf Hitler (1889-1945), formaður Þjóðernisjafnaðarmanna (Nasista) og síðar kanslari.

En Adolf brást vonum. Hann mótmælti sundurlimum Þýskalands og endurheimti í aðdraganda annarrar heimstyrjaldar hluta hernumdra landsvæða. Adolf gaf alþjóðlegum auðdrottnum langt nef. (Þó ekki bandaríska iðnjöfrinum, Henry Ford (1863-1947), sem var einnig var arfhreinsunarsinni (eugenist) - og lærifaðir Adolf.) En höfuðsyndin var að yfirtaka stjórn seðlabankans og gefa út eigin gjaldmiðil.

Það átti eftir að koma í ljós, að Þjóðverjar tileinkuðu sér það besta úr tækni andstæðinganna. Áróðurstækni er þar meðtalin. Friður varð úti og Þjóðabandalagið dó drottni sínum.

https://www.history.com/topics/world-war-i/treaty-of-versailles-1 https://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwone/league_nations_01.shtml https://www.history.com/topics/world-war-i/league-of-nations https://www.visindavefur.is/svar.php?id=10568 https://www.althingi.is/altext/52/r_txt/2400.txt https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=119 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=130 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=237 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=66226 https://timarit.is/page/4915970#page/n115/mode/2up https://www.history.com/this-day-in-history/wilson-delivers-fourteen-points-speech

Það fjölgar í "aðdáandaklúbbnum.“ Umræðuþroskinn

Á gamals aldri hef ég óvænt eignast nokkurn fjölda ”aðdáanda.” Þar er að finna fólk af öllum kynjunum sjö eða sjötíu. Sumir hafa fagnað því, hversu hrumur ég sé, því þá muni ég skilja við bráðum og taka óþverrahátt og rugl með mér í gröfina. Aðrir hafa farið þess á leit, að ég fremdi sjálfsmorð og enn aðrir hafa óbeint boðið að sjá um líflátið.

Það tekur varla að telja til ærumeiðingar, ósvífni og ókurteisi – aðrar en þær, sem að neðan greinir. Oftast hafa skrif mín um kyn leyst úr læðingi slíkar umsagnir.

Nú bregður hins vegar svo við, að sjálfum Agli Helgasyni hjá RÚV er misboðið. Hann fjargviðrast út í Moggabloggið og segir: „Það er margur óþverrinn sem birtist á bloggi Morgunblaðsins – og yfirleitt aldrei neitt sem vitglóra er í. Moggabloggið er algjör ruslakista. En hér tekur steininn úr – bullandi gyðingahatur. Maður á ekki orð.“ Egill á hér við pistil með fyrirsögninni: „Svo mæltu hinir lærðu öldungar frá Zion.“

Mér hefur áður verið borin heimska á brýn, sbr. umsagnir Kynjafræðingateymis Landsspítala fyrir nokkru. Skilji ég Egil rétt, eru vangaveltur um hið dularfulla plagg öldungana lærðu frá Zion og samhengi þess í sögunni, „glórulaus óþverri og bullandi gyðingahatur.“ Ég vissi ekki, að ég æli á slíku hatri.

Sæmundur Garðar Halldórsson, sem kynnti sig sem textagreini úr þrem löndum (og vissi þess vegna, hvað hann syngi), tekur í svipaðan streng:

„Arnar birti fyrst þennan óþverra á bloggsíðu Margrétar Friðriksdóttur, Stjórnmálaspjallinu. Fjöldi manns kvartaði undan þessari birtingu við stjórnanda spjallsins og höfund greinarinnar með beiðni um að textinn yrði fjarlægður. Enda byggður á hreinræktuðum rasisma. Þess í stað setti Margrét ,,like" undir greinina! [Ég varð reyndar ekki var við þennan stuðningshóp Sæmundar Garðars.]

Ég kvartaði auk þess við Facebook og fékk að sjálfsögðu það svar að þessi texti ,,bryti ekki í bága við samfélagsreglur fb" en að mér væri velkomið að blokkera höfundinn!

Eftir að hafa átt í orðaskiptum við sjálfan höfundinn um þessa ritsmíð er ljóst að maðurinn er lokaður inni í eigin ímyndun og ekki aðgengilegur rökhugsun. Síðan bætir hann við betur og birtir þennan sora á Moggablogginu. Og Mogginn lætur sér vel við líka! Í siðmenntuðu landi væri þetta lögreglumál.“

Ég vissi heldur ekki að ég væri kynþáttahatari, en hins vegar hef ég haft órökstuddan grun um, að ég væri „ekki aðgengilegur rökhugsun.“ Svo hef ég heyrt, að ég sé kvenhatari, en það jaðrar reyndar við ástarjátningu úr munni kvenfrelsara. Með þessu áframhaldi verður grafskriftin býsna mergjuð.

Egill og Sæmundur Garðar krefjast þess að þaggað verði niður í mér. Þeir bera hag lesenda fyrir brjósti. Hlutaðeigandi miðlar hafa enn ekki ljáð máls á því eins og Vísir gerði, í kjölfar þöggunarkröfu frá kvenfrelsurunum. Kannski kemur þrátt fyrir allt betri tíð með blóm í haga málfrelsisins og batnandi umræðuþroska.

En ég segi nú bara eins og Eiríkur Fjalar: „Ja, nú er fjör.“ Um leið þakka ég tilgreindum heiðursmönnum – og kynjafræðingum Landsspítalans (enn og aftur) - fyrir greiningarnar, en miklu fremur þeim, sem hafa átt góð orð í eigu sinni handa mér, þroska og hugrekki til að tjá þau – í skrifum og samtölum.

https://arnarsverrisson.blog.is/blog/arnarsverrisson/entry/2288704/?fbclid=IwAR2Vk0buqoJn_DeBFDxuQt8arvah71E14hCfdhIoErnP6n5bdLaAdY28mko https://www.dv.is/frettir/2023/4/8/egill-helgason-fordaemir-moggabloggid/

Vísindin og vitundariðnaðurinn. Kyn og kynþáttur

Það rennur vonandi sífellt skýrar upp fyrir fólki, að vitund okkar og þekking mótist af því, sem fyrir okkur er haft, og okkur er sagt. Það á við um vitund einstaklinga, hópa og þjóða. Því bera miðlarnir gríðarlega ábyrgð. Að sama skapi berum við sjálf ekki síður ábyrgð á því að grennslast fyrir, rýna og gagnrýna.

En í upplýsingaflóðinu er við ramman reip að draga eins og komið hefur svo eftirminnilega í ljós í veirufárinu. Þær stofnanir, sem fólk hefur tilhneigingu til að treysta – og ætti að geta gert – hafa ekki reynst traustsins verðar.

Enn og aftur hefur það sýnt sig, að þeir, sem yfir frásagnarvaldinu búa, stjórna að töluverðu leyti vitund okkar. Það á vitaskuld við um vísindin, ekki síður en fjölmiðla.

Vísindin hafa búið við kreppu um áratuga skeið. Ég hef bent á þetta, sérstaklega í sambandi við harmkvælavísindin (woke science), með kvenfrelsunarrannsóknir í brennidepli.

Kreppan felst einkum í því, að erfitt er að henda reiður á áreiðanleika þeirra gagna, sem lögð eru til grundvallar, úrvinnslu og aðferðir. Auk þess eru slíkar rannsóknir oft og tíðum byggðar á fordómum, sem leitast er við að sveipa í dulargervi vísinda. Stundum eru slíkar rannsóknir beinlínis pantaðar af yfirvöldum, samtökum og hagsmunaaðiljum.

Það á t.d. við um rannsóknir frá Ríkisháskólanum í Florida. Þar var gert eins og í rannsóknum hagsmunaaðilja í veirufaraldrinum. Vísindaleg aðferð var skrumstæld, gögn fölsuð og niðurstöður alhæfðar. Rannsóknarefnið var úlfúð milli kynþátta. Slík úlfúð var verulega ýkt og því gert skóna, að hvítir svarendur byggju yfir refsiþörf á grundvelli kynþáttar (punitive racism).

Ljúka má lofsorði á háskólayfirvöld fyrir að brjóta til mergjar. Fimm greinar hlutaðeigandi hafa verið dregnar til baka.

Ofangreind niðurstaða er í grundvallaratriðum sú sama og kvenfrelsunarfræðingar iðulega komast að; karlar ali á kúgunarþörf í garð kvenna, séu eitraðir.

Fordómar í garð karla eru jafnvel svæsnari en fordómar gegn hvítum, þegar rannsóknir eru annars vegar. Sállæknirinn, Tom Golden, hefur skoðað nokkrar fræðigreinar um efnið og komist að svofelldri niðurstöðu:

„Nýlegar rannsóknir á undirskilinni hlutdrægni (implicit bias) hafa leitt til þeirrar niðurstöðu, að neikvæð hlutdrægni í garð karla og jákvæð í garð kvenna, sé miklu öflugri en títt er um annars konar hlutdrægni, svo sem á grundvelli kynþáttar eða fjárhagsstöðu.“

Það þarf varla að orðlengja þau áhrif, sem slíkar rannsóknir hafa á viðhorf gegn körlum og drengjum. Þær liggja til grundvallar fréttaflutningi fjölmiðla og stefnumörkum stjórnvalda – og jafnvel alþjóðlegum samningum.

Þessi brenglun er þó sýnu alvarlegust, þegar litið er til föðurhlutverksins í framtíðinni. Hætt er við, að drengir tileinki sér hinn („vísindalega“) kvenfrelsunarboðskap, þess efnis, að þeir séu óalandi, óferjandi og eitraðir kúgarar kvenna.

Hvernig ætli þeir muni sinna föðurhlutverki sínu?

https://menaregood.substack.com/p/boys-the-next-fathers?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://psycnet.apa.org/record/2022-61496-001?doi=1 https://menaregood.substack.com/p/implicit-bias-men-have-it-worse?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://www.msn.com/en-us/health/wellness/pro-female-and-anti-male-biases-are-more-influential-than-race-and-other-factors-in-implicit-association-tests/ar-AA196bqx?ocid=msedgntp&cvid=e873a5253991411f98e12515db918be2&ei=38&PC=EMMX01 https://igorchudov.substack.com/p/fake-criminology-research-underlies?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.theflstandard.com/fsu-criminology-professor-abruptly-leaves-after-accusations-of-cooking-race-data/

Fyrsta heimstyrjöldin og Þjóðabandalagið

Um þessar mundir vofir yfir jarðarbúum ógn þriðju heimstyrjaldarinnar eða þriðja þáttar í heimstyrjaldarharmleiknum, sem hófst hið örlagaríka ár 1914 - og ekki virðist taka enda. Samtímis stafar enn ógn af þeim öflum, sem berjast fyrir því að hneppa okkur í viðjar Alheimsríkisins, sbr. yfirlýsingar Alheimsefnahagsráðsins (World Economic Forum). Því ríður á að læra af sögunni til að spyrna gegn. Þessi skrif eru einn þáttur viðleitni í þá veru.

Í Evrópu miðalda voru háð látlaus stríð öldum saman. Þekkt eru t.d. áttatíu ára stríðið og þrjátíu ára stríðið. Um 8 milljónir manna voru lagðar að velli. Árið 1648 tókust sögulegir friðarsamningar, kenndir við Westphalen í Þýskalandi. Hvorki meira né minna en 194 ríki tóku þátt.

Það fór ekki hjá því, að vitrir menn reyndu að gera sér í hugarlund, hvernig mætti tryggja frið og komast hjá stríðshörmungunum. Evrópuhugsjónin varð til. Kjarni hennar er fullveldi ríkja innan viðurkenndra landamæra.

Hinn ágæti sagnfræðingur, Guðmundur Hálfdánarson, segir svo frá á Vísindavefnum:

„Á 17. öld, þegar nútímalegt ríkjaskipulag festi sig í sessi í álfunni, komu fram nýjar hugmyndir um sameiningu Evrópu. Einn helsti frumkvöðull þeirra var franski klerkurinn og stjórnarerindrekinn Charles-Irénée Castel de Saint-Pierre (1658–1743), sem gaf út ritið Projet pour rendre la paix perpétuelle en Europe (Áætlun um að koma á varanlegum friði í Evrópu) árið 1713 (frumútgáfa ritsins, Mémoires pour rendre la paix pérpetuelle en Europe, kom út ári áður).

Ritið skrifaði hann sem eins konar uppgjör við stjórnarár Lúðvíks XIV. Frakkakonungs (konungur 1643–1715), en „sólkonungurinn“ hafði leitt miklar hörmungar yfir þegna sína og íbúa nágrannaríkjanna með stöðugu stríðsbrölti.

Til að binda endi á slíkt ástand lagði Saint-Pierre til að komið yrði á evrópsku ríkjasambandi (fr. Fédération Européenne), með aðild 18 helstu kristnu ríkja álfunnar, og Evrópuþingi (fr. Diète générale d‘Europe). Markmiðið var að stofna með þessu eins konar „eilífan gerðardóm“ (fr. un Arbitrage perpétuel), sem tryggði stöðugleika í stjórn ríkjanna, kæmi í veg fyrir stríð á milli þeirra og legði grunn að frjálsum viðskiptum á milli þjóða.

Með þessu vildi hann auka velmegun þegnanna, því að aukin milliríkjaverslun örvaði efnahagslífið og meiri friður dró úr ríkisútgjöldum og þar með þörf ríkjanna fyrir skattheimtu. Ekkert varð úr þessum áætlunum, en greina má enduróm frá hugmyndum Saint-Pierres í skrifum ýmissa heimspekinga upplýsingarstefnunnar, svo sem Jean-Jacques Rousseaus og Immanuels Kants (sbr. rit hans Zum ewigen Frieden, 1795).“

Fleiri lögðu orð í belg, en á herskárri nótum. Ættarhöfðingi Rauðskjöldunganna (Rothschild), Meyer Amschel Rothschild (1744-1812), og þýski heimspekingurinn og lögfræðingurinn, Johann Adam Weishaupt (1748-1830), stofnuðu leynifélagsskapinn, Ljósálfana (Illuminati), árið 1776 í þýska ríkinu, Bavaríu.

Þá dreymdi um alheimsríkið eins og höfund hins dularfulla rits „Leiðarvísis hinna lærðu öldunga frá Zion“ (The Protocols of the Learned Elders of Zion). Það er áætlun um yfirstjórn Gyðinga á veröldinni.

Nokkrum árum síðar sendi Yfirstjórn alheimsbyltingmanna (Comintern) í Moskvu frá sér yfirlýsingu þess efnis, að barist „verði með öllum hugsanlegum ráðum, vopnavald þar með talið, svo kollvarpa megi alþjóðlegri borgarastétt [atvinnurekendum] og stofna alþjóðlegt ráðsveldi (soviet).“

Hér er vafalítið átt við alheimsríki öreiganna, sem stjórna skyldi af úrvalshópi þeirra og líkist í öllum aðalatriðum yfirlýsingum Alheimsefnahagsráðsins í dag.

Ræða frá árinu 1950 gefur vísbendingar um drauma Winston William Spencer Churchill (1874-1965), fyrrum flotamála- og forsætisráðherra Breta. Hann sagði:

„Við verðum að leggja okkur í líma af þolinmæði og trúmennsku við undirbúning þeirra tímamóta að stofnað verði áhrifarík alheimsstjórn, með stuðningi viðamikilla fylkinga mannkyns. … Stofnsetning opinberrar og allsráðandi heimsskipunar er hið endanlega markmið okkar.“

Ríkjasamband, samkvæmt hugmyndum Charles-Irénée, átti eðlilega erfitt uppdráttar í álfu, þar sem gráðugir hagsmunaaðiljar áttust við. Ásóknin í land, hlunnindi, völd og auðlindir, varð æðisgengin.

Samfara nýlendustríðunum og aukinni áherslu á fullveldi þjóðríkja, jókst ásteyting á heimaslóðum Evrópuveldanna. Hildarleikur braust út í Evrópu, sem umbreyttist í fyrstu heimsstyrjöldina með þátttöku Rússa og Japana.

Trúlega hefur blóðbað og hörmungar fyrstu heimsstyrjaldarinnar fengið fólk til að rumska. Allir, nema fjármagnseigendur og hertólaframleiðendur, töpuðu á stríðinu.

Sigurvegarar stríðsins settust niður og sömdu um frið í Versölum (Treaty of Versailles), glæsihöll Loðvíks XIV. „Sigurvegararnir hirða allt“ (the winner takes it all), sungu Abba.

Þau kynnu að hafa haft Versalasamningana í huga, því Þjóðverjum voru settir afarkostir og neyddir til að axla einir sök á harmleiknum, sem þeir reyndu að afstýra.

Sumir hafa reyndar kallað þetta vopnahlé. Slíkir voru afarkostirnir, íhlutun og ofríki sigurvegaranna. T.d. sagði franski yfirhershöfðinginn, Ferdinand Foch (1851-1929): Þetta eru ekki friðarsamningar, heldur tveggja áratuga vopnahlé. Því miður reyndist hann sannspár.

Sigurvegarar fyrstu heimsstyrjaldar gerðu með sér bandalag, Þjóðabandalagið (League of Nations), sem koma skyldi í stað ráðstefna stórveldanna á síðmiðöldum. Þannig raungerðist hugmynd Woodrow Wilson (1856-1924), Bandaríkjaforseta, um samráðsvettvang sjálfstæðra ríkja, stórra og smárra. Þessar hugmyndir hafði hann sett fram árið 1918 í frægri „fjórtán atriða ræðu,“ við friðarumræðurnar í Versölum.

Þjóðabandalagið skyldi annast skiptingu veraldarinnar í ríki og jafna ágreining. Það var sérstaklega tekið fram að gilda skyldu grundvallarreglur um fullvalda þjóðríki, sem virtu hvers annars fullveldi og landamæri.

Hér var sem sé fylgt grundvallarreglunni frá friðarsamningunum í Westphalen árið 1648. Kveðið var á um, að hernaðarbandalög skyldu heyra sögunni til og gagnkvæm trygging öryggis koma í staðinn; afvopnun skyldi stuðla að heimsfriði og talað skyldi orðum en ekki vopnum. Það fór þó á annan veg.

En hvaða áhrif hafði stofnun Þjóðabandalagsins á Ísland? Meira um það síðar.

Heimildir:

Mike King: Bad wars.pfd – tomatobubble.com https://www.britannica.com/event/Peace-of-Westphalia https://www.historytoday.com/archive/months-past/treaty-westphalia https://www.history.com/topics/world-war-i/treaty-of-versailles-1 https://www.history.com/this-day-in-history/wilson-delivers-fourteen-points-speech https://www.history.com/topics/world-war-i/league-of-nations https://www.youtube.com/watch?v=wr5MBrvnPLw https://www.visindavefur.is/svar.php?id=10568 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=66226 https://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwone/league_nations_01.shtml

Tvíhöfða þurs Bandaríkjamanna. Nató og Evrópusambandið

Þegar Þjóðverjar sökktu breska farþegaskipinu, Lusitania, í fyrstu heimstyrjöldinni – eða fyrsta þætti þrálátrar heimstyrjaldar - hafði Winston Leonard Spencer Churchill (1874-1965), yfirmanni flotamálaráðuneytisins (First Lord of the Admiralty) og bandamönnum hans í fjármálaheiminum, austan hafs (City of London) og vestan (Wall Street District of Colombia), tekist ætlunarverk sitt, þ.e. skapa jarðveg fyrir andúð almennings í Bandaríkjunum og Bretlandi á Þjóðverjum, ásamt því að hvetja annan vikapilt auðdrottnanna, forseta Bandaríkjanna, Woodrow Wilson (1856-1924), til hernaðardáða í þinginu. Lusitania flutti hergögn frá Bandaríkjunum til Bretlands.

Þjóðverjar gáfu viðvörun, sem í engu var sinnt. Um ellefu hundruð manns fórust, m.a. nokkrir tugir Bandaríkjamanna. Auðdrottnar vestan hafs lofuðu hinum læsvísa og drykkfelda Winston þátttöku Bandaríkjanna í skiptum fyrir land í Palestínu, svo stofnsetja mætti Ísraelsríki.

Bretar gáfu síðar út yfirlýsingu þessa efnis, Balfour yfirlýsinguna. Yfirlýsinguna tölti utanríkisráðherra Breta, Arthur James Balfour (1848-1930), með til Lionel Walter Rothschild (1868-1937). Annar Gyðingur, efnafræðingurinn, Chaim Azriel Weizmann (1874-1952), rússneskur að ætterni, var einnig mikilvægur stuðningsmaður „Zionista,“ þ.e. baráttuhreyfingar fyrir stofnun Ísraelsríkis í Palestínu.

Í kjölfar Lusitania harmleiksins kom Woodrow herkvaðningu í gegnum þingið, enda þótt hann hefði fullvissað kjósendur um, að bandarískir piltar yrðu ekki sendir í skotgrafirnar í Evrópu.

Fjölmiðlar og kvikmyndaiðnaðurinn, studdur löggjöf (Espionage Act), leyniþjónustunni undir stjórn „föður hernjósna,“ Ralph Van Deeman (1865-1952), og Upplýsingadeild í ráðuneyti Woodrow (Committee on Public Information), upphófu víðtæka áróðursherferð. Þjóðverjar voru gerðir að skrímslum – eins og í sams konar herferð í Bretlandi - lýst með svipuðum hætti og Rússum í dag. Samkvæmt áróðursmeisturunum áttu bandarískir hermenn að bjarga lýðræðinu, konum og börnum í nauðum.

Til fróðleiks og gamans má geta þess, að þá bannaði Metropolitan uppfærslu þýskra verka, nú eru rússnesk verk bönnuð eins og íþróttamenn, bækur og listamenn. Meira að segja var rússneskt tré útilægt gert frá evrópskri fegurðarsamkeppni og rússneska sendiherranum ekki boðið til samsætis erlendra sendiherra á vegum Alþingis. Heimskan ríður sjaldan við einteyming.

Woodrow var nú kominn í stríðsham. Gárungarnir lýstu honum sem kjölturakka auðkýfingsins, Bernard Mannes Baruch (1870-1965). Bernard var ráðgjafi forsetans og hafði umsjón með hergagnaframleiðslu Bandaríkjanna. Hann varð síðar ráðgjafi Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) í annarri heimstyrjöldinni (eða öðrum þætti hennar). Annan apríl 1917 sagði Woodrow:

„Svo kann vel að vera, að fram undan séu margir mánuðir ógnarlegra áskorana og fórna … heimsmenningin sjálf kynni að vera undir. En réttlætið vegur þyngra á metunum en friður … Bandaríkjunum er heiður að því að fórna blóði [sona sinna] og mætti í þágu þeirra grundvallarreglna, sem lágu til grundvallar fæðingu þeirra.“

Woodrow minnist vitaskuld ekki einu orði á hina eiginlegu aflvaka stríðsins, frekar en gert var heimstyrjaldarþætti tvö og nú í þeim þriðja, sem vonandi tekst að afstýra. Það tókst ekki í upphafi, þrátt fyrir þrábeiðnir Nikolai Aleksandrovich Romanov (1868-1917), Rússakeisara, og Friedrich Wilhelm Viktor Albert II (1859-1941), keisara Þjóðverja. Aukin heldur hafði mikilmennið, Otto Eduard Leopold von Bismarck (1815-1898), reynt af afstýra því heimsstríði, sem hann spáði á banabeðinu að brysti á að tveim áratugum liðnum. Hann varð sannspár.

Öðrum þætti alheimsstríðsvitfirringarinnar tókst heldur ekki að afstýra, þrátt fyrir ákall tuga þýska vísindamanna, leiðtogans sjálfs, Adolf Hitler (1889-1945), og boða hans og bæna um frið. Aðildarríki Versalasamninganna vildu ekki frið og forhertust enn frekar, þegar Bandaríkjamenn sögðu Þjóðverjum stríð á hendur.

Adolf hafði líka beðið páfa um milligöngu um friðarsamninga, bauð frið bæði fyrir stríð og þegar Þjóðverjar höfðu lagt undir sig Mið- og Norður-Evrópu. Örþrifaráðið var að senda góðvininn, Rudolf Walter Richard Hess (1894-1987), í leynileiðangur til Englands. En allt kom fyrir ekki. Rudolf var ekki virtur viðlits og stungið í steininn. Það var Rudolf, sem færði bók Adolf, „Baráttu mína“ (Mein Kampf) í letur.

Aðdragandinn að þriðja þætti heimstyrjaldarinnar, sem virðist í burðarliðnum, er með svipuðu sniði og áður. Skellt var skollaeyrum við aðvörunum Rússa um útþenslu stríðsbandalags Evrópu- og Bandaríkjamanna. Sama á við um ákall og samninga um stríðsaðgerðir Kænugarðsstjórnar og Nató gegn úkraínskum Rússum. Þúsundir þeirra voru drepnar rétt eins og Þjóðverjar í Póllandi og Tékkóslóvakíu (ríki búið til af stórveldunum við Versalasamningana), áður en ragnarökin brustu á 1939.

Það virðist ljóst, að þeir aðiljar, sem stýrðu aðdraganda stríðsins í Úkraínu, hafi ekki áhuga á friði, frekar en þeir, sem höfðu hagsmuni af stríðsbrölti og drápi margra milljónatuga saklausra manna í fyrstu tveim þáttunum. Og enn skal gengið glötunargötuna. Eins og áður á að bjarga konum, frelsi og lýðræði, í gerræðisríkinu, Úkraínu. Stríðið þar dregur að sér stríðshrotta eins og mý á mykjuskán.

Það virðist fólki á Vesturlöndum sama um. Líklega því einnig sama um fjölbreytnina í Úkraínu. Allavega hafa þau ekki fett fingur út í 16. grein stjórnarskrár Úkraínu, þar sem stendur: „Það er á ábyrgð ríkisvaldsins að varðveita erfðir úkraínsku þjóðarinnar.“ Það er líklega skýringin á ofsóknum á hendur drjúgum þriðjungi þegna ríkisins.

Strax að loknum öðrum þætti heimstyrjaldarinnar hófu Bandaríkjamenn undirbúning þess þriðja og hertu um leið efnahagsleg og hernaðarleg tök á íbúum jarðar. Þeir hafa legið í látlausum styrjöldum alla tíð síðan og drepið milljónir manna – konur og börn þar á meðal, sem þeim er stundum afar annt um. Þeir höfðu í bígerð að kenna Rússum sömu lexíu og íbúum Nagasagi og Hirósíma, kasta á þá kjarnorkusprengju (Manhattan Project). Þeir völdu þó aðra leið í Evrópu. Eins og átti sér stað, eftir fyrstu heimstyrjöld, fjármögnuðu bandarískur auðjöfrar (með fé úr peningaverksmiðjum sínum, seðlabönkunum) uppbyggingu Evrópu. Þjóðverjar risu undrahratt úr öskustónni, sérstaklega þegar samið var um ódýra orku frá Rússlandi. Bandamenn höfðu einnig hlíft verksmiðjum vestrænna auðdrottna við loftárásum.

Yfirstjórn yfir efnahagi og hermætti Evrópuríkja var Bandaríkjamönnum nauðsynleg, samkvæmt áætlun þeirra um heimsyfirráð. Þeim hafa lýst stjórnmálahugveitur þeirra og utanríkismálafræðingar á borð við Henry (Heinz Alfred) Kissinger (f. 1923) og Zbigniew Brzezinski (1928-2017). Auk þess ber raun vitni.

Í þessu skyni stóðu Bandaríkjamenn bæði að stofnun Nató og Evrópusambandsins. Í Marshall áætluninni, kennd við utanríkisráðherra Bandaríkjanna, George Catlett Marshall (1880-1959) – öðru nafni „Endurreisnaráætlun Evrópu“ (European Recovery Plan) - voru leynileg ákvæði þess efnis, samkvæmt upplýsingum franska blaðamannsins, Thierry Meyssan, um að stofna skyldi sameiginlegan markað Evrópuríkja. Það er Evrópusambandið og Evrópska efnahagssvæðið í dag.

Ráðstjórnarríkin afþökkuðu styrki og lánveitingar. Fimm af hundraði fjárins fór til að standa straum af starfsemi bandarísku leyniþjónustunnar. Nasistagullið var hluti sjóðsins.

Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins, embættismannastjórnin, er hinn eiginlegi snertiflötur við Nató, sem í raun stjórnar bak við tjöldin að miklu leyti eins og t.d. stöðlunaræðinu og þróuninni á hernaðarsviðinu (European Security Strategy). Herkænskan felur í sér stofnun sameiginlegs herafla. Fyrsta tilraun til þess arna átti sér stað árið 1952, Evrópska varnarsamfélagið (European Defense Community).

Nú þegar er samruni aðildarríkjanna langt komin. Framkvæmdastjórnin sýnir greinilega alræðistilburði. Í samráði við Alþjóðlegu heilbrigðismálastofnunina hefur Evrópusambandið meira eða minna lagt undir sig heilbrigðiskerfi aðildarþjóðanna og Evrópska efnahagssvæðisins. Það vinnur í nánu hernaðarlegu samstarfi við Nató og á öllum sviðum með Sameinuðu þjóðunum og Alheimsefnahagsráðinu.

Norski félagsfræðingurinn og friðarfræðingurinn, Johann Vincent Galtung (f. 1930), gaf út, árið 2008, ritið, Noregur utan frá (Norge sett utenfra). Þar ræðir hann m.a. um afleiðingar Nató-aðildar Norðmanna. Hann segir:

„Þær urðu verri en við, andstæðingar Nató, höfðum óttast, vegna sterkra tengsla við Bandaríkin, sem hafa verið heimsveldi að telja frá lokum nítjándu aldar [og teygt arma sína] langt handan Ameríku.

Við óttuðumst, að Bandaríkin myndu notfæra sér okkur, en miklu fremur, að við tækum því þegjandi og yrðum meðábyrg. Varnarsamband á norrænum grunni hefði ljóslega verið stofnað til varna. Þar hefði Noregur átt heima.“

Johann lýsir síðan „afrekum“ bandalagsþjóðarinnar í þessu orðum:

„Mýgrútur inngripa, afskipti af kosningum, stríð gegn óbreyttum borgurum, ótal dráp, leynilegar fangelsanir í Írak og Afganistan, aftökur, brotthvörf (mannsrán), … handstýring fjölmiðla, allar lygarnar. Aflvakinn er stórmennskubrjálæði og sjúkleg aðsóknarkennd.

Væri um einstakling að ræða, hefði hann verið látnir sæta nauðungarinnlögn [á geðsjúkrahúsi]. Norska utanríkisþjónustan styður við markaðssetningu heimsbrjálæðis Bandaríkjamanna sem baráttu fyrir mannréttindum, frelsi, þróun, lýðræði. Er það gert með því að kollvarpa?

Er leiðtogum Noregs ókunnugt um þetta eða eru þeir einfaldir … eða lamaðir? Eða hafa þeir orðið innlyksa í eigin leikjum? Halda þeir að naflastrengurinn (bindingen) til Bandaríkjanna færi þeim öryggi, þegar hið gagnstæða á við, sökum meðábyrgðar Noregs?“

Síðan þetta var skrifað hafa Bandaríkjamenn aukið enn umsvif sín í Noregi, komið upp fleiri herstöðvum og líklegt má telja, að þar séu geymd kjarnorkuvopn.

Svipuð þróun á sér stað á Íslandi. Katrín og Þórdís Kolbrún eru meðal herskáustu stjórnmálamanna í Nató, styðja verndarsamning við Bandaríkin og stríðsaðgerðir þeirra.

Stöllurnar lúta eins og hinir taglhnýtingarnir hugmyndafræðilegu forræði Atlantshafsráðsins (Atlantic Council), hugveitunnar, sem skartar margri stjörnunni á borð við; Hillary Clinton, Henry Kissinger, Condoleezza Rice og James Woolsey, fyrrum forstjóra bandarísku leyniþjónustunnar (CIA).

Hún er aldrei langt undan á alþjóðavettvangi með „djöflaleikfléttur“ (Devil‘s game) sínar, sem sagnfræðingurinn, Robert Dreyfuss, kallaði svo. Fleiri uppgjafaforstjóra CIA má þar finna sem og sænska stríðsbrjálæðinginn, Anders Åslund.

Og svo veitir ráðið verðlaun, m.a. forstjórum auðhringanna. Það er að mestu fjármagnað af bandarískum skattgreiðendum. Meira að segja Fésbók lætur fé af hendi rakna – eins og hergagnaframleiðendur og margir fleiri.

Heimildir:

Mike King: bad_war. pfd – tomatobubble.com https://www.britannica.com/topic/European-Defense-Community https://responsiblestatecraft.org/2022/06/27/cia-ops-commandos-in-ukraine-can-we-just-admit-we-are-fighting-this-war/ https://covertactionmagazine.com/2022/09/29/saudi-brokered-prisoner-exchange-reveals-large-number-of-foreign-mercenary-fighters-in-ukraine-some-with-background-fighting-in-syria/ https://www.army.mil/article/185798/ralph_van_deman_becomes_father_of_modern_american_military_intelligence https://covertactionmagazine.com/2022/11/01/is-the-u-s-and-nato-running-another-operation-gladio-in-europe/ https://www.history.com/topics/middle-east/balfour-declaration https://www.history.com/topics/world-war-ii/marshall-plan-1 https://covertactionmagazine.com/2023/03/29/chechen-fighters-sign-deal-with-ukraine-to-form-all-chechen-brigade-to-fight-russians/?mc_cid=a804d1ea71&mc_eid=5cd1ec03b1 https://www.history.com/topics/world-war-i/lusitania https://www.history.com/topics/middle-east/balfour-declaration https://edition.cnn.com/2022/04/07/europe/ukraine-execution-russian-prisoner-intl/index.html https://covertactionmagazine.com/2022/12/07/meet-the-brutal-proxy-force-fighting-the-russians-not-only-on-the-ground-in-ukraine-but-also-on-the-internet/ https://bmanalysis.substack.com/p/prospects-for-world-war-3-dedicated?utm_source=%2Fsearch%2Fnato&utm_medium=reader2 https://thegrayzone.com/2019/10/13/dcs-atlantic-council-raked-in-funding-from-hunter-bidens-corruption-stained-employer-while-courting-his-vp-father/ https://www.youtube.com/watch?v=2FixLfLLgaA https://covertactionmagazine.com/2023/04/02/ukraine-2014-the-tipping-point-of-terror/?mc_cid=a804d1ea71&mc_eid=5cd1ec03b1 https://korybko.substack.com/p/zelenskys-senior-advisor-brazenly?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.voltairenet.org/article219090.html https://steigan.no/2023/04/det-ble-verre-enn-vi-nato-motstandere-fryktet/?utm_source=substack&utm_medium=email https://covertactionmagazine.com/2023/04/05/a-look-back-at-the-american-experience-in-world-war-i-shows-the-danger-of-where-we-may-be-headed/?mc_cid=a804d1ea71&mc_eid=5cd1ec03b1 https://covertactionmagazine.com/2023/04/04/war-mongering-cia-connected-think-tank-calls-for-world-war-iii/?mc_cid=a804d1ea71&mc_eid=5cd1ec03b1

Aumingjans Ameríkumenn. Gjaldmiðill og gildi hrynja

Nýlega lét ”Wall Street Journal” gera skoðanakönnum meðal Bandaríkjamanna. Niðurstöður hennar eru einkar áhugaverðar. Þær má vafalaust að einhverju leyti yfirfæra á aðrar vestrænar þjóðir eins og Íslendinga.

Niðurstöður eru í stuttu máli þær, að gildi föðurlandsástar og trúarbragða hefur lækkað svo um munar. Tæp 40% sagði ást á föðurlandinu og guði sínum mikilvæga. Fyrir um aldarfjórðungi síðan sögðu 70% föðurlandsást mikilvæga og 62% trú.

Sömu tilhneigingu má greina með tilliti til gildis barneigna, samfélagsþátttöku, vinnusemi og umburðarlyndis.

Gamalreyndur skoðanamælingamaður, Bill McInturff lét þau orð falla, „að þessi munur væri svo áhrifamikill, að segja mætti, að hann drægi upp mynd af Bandríkjunum á breytingaskeiði. Það kynni að vera, að álagið vegna klofnings í stjórnmálum, í kófinu og minnsta tiltrú á efnahagslífið í áratugi, hafi svo athyglisverð áhrif á grunngildi okkar.“

Nýjasta „leikritið“ í bandarískum stjórnmálum er svo réttarhöld yfir fyrrverandi forseta, Donald Trump, sem færði rangt til bókar þagnargildismútur til til klámstjörnu, sem sagði karl hafa sængað hjá sér. Menn þurfa varla að hafa háa greindarvísitölu til að gera sér grein fyrir lýðræðiskjánaskapnum. Það liggur fiskur undir steini eins og svo oft áður.

Í grein í „Daily Reckoning,“ segir Jeffrey Tucker á þessa leið (endursagt stytt og einfaldað):

Þegar fólk er innilokað á heimilum sínum; vinnustaðurinn lokaður; kirkjan hefur skellt í lás; nágrannarnir orga á þig, sértu grímulaus; heilbrigðisstarfmenn ota að þér sprautu; sem þú ekki kærir þig um; þér er meinað að fara úr landi, nema bólusettur - á meðan forsetinn kallar hina óbólusettu fjandmenn, er ekki ólíklegt, að föðurlandsástin blikni.

Trú og traust fólks í garð hvers annars er í lágmarki. Dómstólarnir verja okkur ekki. Skólar, sem eru tákn framsækinnar hugmyndafræði okkar, loka dyrum sínum. Læknarnir snúa við okkur baki.

Í þrjú ár unnu fjölmiðlar gegn almúganum. Teitin okkar voru endurskírð fjöldasmithreiður, klerkar messuðu af vanþóknun um tónleika og öskruðu á söfnuðinn af halda sig heima við og horfa á imbaskjáinn.

Föðurlandsástin var jafnaðarlega misnotuð til að meina okkur um grundvallar frelsi og mannréttindi. Föðurlandsástin fólst í því að hlýða boðum um að halda sig heima, setja upp grímu, halda fjarlægð, hlýða sérhverri tilskipun, sama hversu hlægileg hún var, og svo að láta sprauta sig, hvað eftir annað, og um alla framtíð, enda þótt stór hluti fólks hefði ekkert að óttast.

Norski blaðamaðurinn, Pål Steigan, bendir á, að með látlausum áróðri hafi tekist að berja almúgann til hlýðni meira eða minna sjálfviljugan. En verðið er hátt, mælt í andlegum og efnislegum verðmætum.

Það á ekki af bandarískum almenningi að ganga. Það er vafalaust líka að renna upp fyrir þeim, að stríðið gegn Rússlandi í Úkraínu sé tapað [þrátt fyrir dyggan stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar]. Þar fóru í súginn 120 milljarðar dala. Svo riðar gjaldmiðillinn þeirra einnig til falls.

Frá eigin brjósti: Það verður eitthvað undan að láta. Bandarískur almenningur, frændur mínir og frænkur í landi hinna frjálsu og hugprúðu, eiga samúð mín alla. En þegar grannt er gáð, mætti hugsa sér, að ástandið á Íslandi sem og í öðrum vestrænum, ríkjum sé svipað.

Veirukúgunarástandið gæti vakið fólk til umhugsunar um heilindi valdhafa og visku, áróðursgildi fjölmiðlunar og vísinda, áhrif hagsmunaaðilja eins og lyfjaiðnaðaarins, og gildi sjálfstæðrar skoðunar í stað barnslegrar þægðar og hlýðni. Það varðar hvorki meira né minna en heill og hamingju hvers og eins.

Íslensk stjórnvöld ganga nú fram fyrir skjöldu og undirbúa löggjöf um frekari skerðingar einstaklingsfrelsis til að vernda okkur á alla lund. Það er kunnuglegt yfirvarp. Ríkisvaldið dafnar eins og púki á fjósbita.

Stundum er hollt að hafa í huga reynslu liðinna alda, t.d. þá óbrigðulu lexíu, að fylgifiskur aukins ríkisvalds sé skert sjálfsvald. Enn fremur, að óreiða og óöld sé frjósamur jarðvegur ofbeldis, gerræðis, valdamisnotkunar, einræðistilburða og valdaráns.

Valdarán er í eðli sínu ekki ósvipað því framsali fullveldis, þ.e. lögleiðingu alþjóðasamninga og laga þjóðabandalaga, sem íslenska ríkisstjórnin beitir sér fyrir um þessar mundir, sbr. frumvarp utanríkisráðherra, Þórdísar Kolbrúnar Reykfjörð Gylfadóttur, um innleiðingu laga Evrópska efnahagssvæðisins (European Economic Area - EES) í kjölfar áminningar frá Eftirlitsstofnun Fríverslunarsamtaka Evrópu (EFTA Surveillance Authority - ESA). (EFTA er skammstöfun fyrir European Free Trade Association).

https://www.wsj.com/articles/americans-pull-back-from-values-that-once-defined-u-s-wsj-norc-poll-finds-df8534cd https://www.realhistorychan.com/anyt-04012023.html https://www.aseanbriefing.com/news/asean-finance-ministers-and-central-banks-consider-dropping-us-dollar-euro-and-yen-indonesia-calls-for-phasing-out-visa-and-mastercard/ https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/04/hvorki_vegid_ad_stjornarskra_ne_fullveldi_framselt/ https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2289009/?fbclid=IwAR3svpBd6PXZ2ukObwYT78UCHnsyUgi1Md1bp7E20yHxX2jGnR_n8U2ASSk http://www.informationclearinghouse.info/57447.htm http://www.informationclearinghouse.info/57448.htm https://www.cnbc.com/2023/03/29/saudi-arabia-takes-step-to-join-china-led-security-bloc-as-ties-with-beijing-strengthen.html https://oilprice.com/Latest-Energy-News/World-News/China-Settles-First-LNG-Trade-In-Yuan.html https://steigan.no/2023/04/brics-gar-sammen-om-a-utfordre-usas-dollar/ https://sputniknews.com/20230324/kenya-to-buy-oil-for-local-currency-instead-of-us-dollars-1108756344.html http://english.scio.gov.cn/internationalexchanges/2023-03/31/content_85203377.htm#:~:text=The%20deal%20will%20enable%20China,global%20use%20of%20the%20RMB. https://thecradle.co/article-view/23132/brics-nations-working-on-fundamentally-new-currency-russian-official https://www.indianpunchline.com/opec-saudis-arent-afraid-of-us-anymore/ http://theeconomiccollapseblog.com/ https://steigan.no/2023/04/usa-patriotismens-dod/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.foxbusiness.com/economy/economics-expert-issues-dire-warning-serious-threat-faced-us-dollar-inevitable https://dailyreckoning.com/the-death-of-patriotism/

Þegar Rússar og Bandaríkjamenn voru bestu bræður og systur

Einu sinni voru Rússar og Bandaríkjamenn bestu bræður – alla vega Norðurríkin með Abraham Lincoln við stýrið, enda þótt baráttan gegn alheimsfjármagnsveldinu væri hatrömm. Þegar mest á reið í borgarastyrjöldinni kom Alexander, keisari Rússa, honum til bjargar.

Abraham og lýðræðislega sinnaðir Bandaríkjamenn áttu þakkarskuld að gjalda. Aftur á móti jókst Rússahatur þeirra, sem leggja vildu bandaríska lýðveldið að fótum sér, m.a. með stofnun einkarekins Seðlabanka. Því andæfði Abraham.

Það voru sem sé kærleikar miklir milli lýðveldissinnaðra Bandaríkjamanna og rússneskra yfirvalda. Bandaríkjamenn „keyptu“ af Rússum nýlendur þeirra í Norður-Ameríku. Það var tómahljóð í kassa keisarans. Eftir blóðuga byltingu 1905 og framhaldsbyltinguna 1917, sem fjármögnuð var af alþjóðlegu/bandarísku auðvaldi – fjandmönnum Abrahams – blómstraði vináttan. En aðrir höfðu tekið við stjórninni.

Þegar Jósef Stalín sagði upp fjármögnunarsamningum við bandarísku auðdrottnana, hljóp ofurlítil snuðra á þráðinn. En Jósef stóð við allar skuldbindingar. Þegar berja þurfti á Þjóðverjum eina ferðina enn, þ.e. í annarri heimstyrjöldinni, endurnýjuðust ástir Bandaríkjamanna og Rússa.

Hrifningin var svo hjartnæm, að bandarísk yfirvöld létu gera fróðlega og skemmtilega áróðursmynd í miðju heimsstríði um baráttueðli bandamanna sinna, Rússa, og grimmdareðli Þjóðverja. Í henni er réttilega greint frá innrás þýskra riddara í norræna/slavíska Hólmgarðsríkið, um það leyti, sem borgarastyrjöld var í undirbúningi á Íslandi, innrás Svía, Frakka og Þjóðverja í fyrstu heimstyrjöldinni.

Það er þó ekki tekið fram, að Þjóðverjar með stórmennið, Otto von Bismarck, í fararbroddi, hafi ítrekað reynt að komast hjá síðastnefnda stríðinu. Undirbúningur þess var reyndar á valdi sömu afla og áður höfðu gert atlögu að bandaríska lýðveldinu og rússneska keisaraveldinu.

Í myndinni er prýðilega gerð grein fyrir driffjöðrum stríðsins gegn Rússum; sókn í auðævi þeirra og auðlindir. Það er sagan endalausa, sbr. litaskrúðsbyltingarnar í lok níunda áratugs síðustu aldar og stríðið í Úkraínu nú.

Hrifning Bandaríkjamanna kemur m.a. fram í umsögnum eftirtalinna:

„Í veraldarsögunni er hvergi greint frá meira hugrekki, en rússneska (people of Soviet Russia) þjóðin sýndi …“ Henry L. Stimson, stríðsráðherra Bandaríkjanna.

„Hugprýði og baráttuvilji rússnesku hermannanna vekur aðdáun bandaríska hersins.“ (George C. Marshall, yfirmaður herafla (Chief of Staff) Bandaríkjanna)

„… umfang og mikilfengleiki (rússneska) átaksins er stærsti hernaðarsigur í gervallri mannkynssögunni.“ (Douglas MacArthur, yfirhershöfðingi).

Mæli með myndinni, þar sem Leo Tolstoy var enn lofsunginn af Vestrinu, en fordæmdur nú.

https://www.youtube.com/watch?v=gD4TrlBzaAk

Sjúk kvenfrelsun, kynbreytingaiðnaðurinn, reðuröfundin og ofbeldið

Ofbeldi er gamall fylgifiskur mannkyns. Nær daglega eru fluttar fréttir af ofbeldi karla í garð kvenna. Þegar fjölmiðlar eins og RÚV skýra nauðugir viljugir frá ofbeldi kvenna, grípa þeir til afsakana.

Nýlegt dæmi er Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir hjá fréttastofu RÚV. Hún flutti fréttir af konu, sem myrti fjölda fullorðinna og barna í Bandaríkjunum. Þessi fréttaflutningur var Jóhönnu greinilega svo mikil raun, að hún bætti við frá eigin brjósti, að slíkt hátterni væri afskaplega sjaldgæft hjá konum.

Jafnvel víðsýnustu kvenfrelsunarfræðimenn eiga afskapleg erfitt með að kynja kvennaofbeldinu Einn þeirra er Laura Sjoberg, sem m.a. hefur skrifað bókina: „Kvennauðgarar í stríði: Skyggnst handan staðalímynda og æsifregna (Women as Wartime Rapists. Beyond Sensation and Stereotyping).

Efnið er ofur viðkvæmt. Það er alkunna, að kvenfrelsarar hafa m.a. byggt áróður sinn um stöðu konunnar sem fórnarlambs á kennisetningunni um eðlisgæsku og sakleysi kvenþjóðarinnar. Almenningur og kvenfrelsarar taka andköf. Því fátt veldur meiri ótta og skelfingu en upplýsingar, sem hreyfa við bjargfastri trú. En þeir gefa ekki barnatrúna upp á bátinn.

Edward L. Bernays, einn af helstu áróðursfræðingum veraldar, sagði eitt sinn: „Ef við búum yfir kunnáttu um eðli og hvatir hópsálarinnar, er okkur fært að stjórna múginum og fylkja honum að okkar geðþótta, án þess að hann bjóði það í grun.“ (Edward var einn þeirra, sem sannfærði breska pilta um, að á vígvelli fyrstu heimstyrjöldinni færu þeir til að bjarga konum frá þýskum nauðgurum.) Þegar innrætingin hefur náð bólfestu fer sálin á sjálfsnúning.

Því er það, að kvenfrelsarar liggja í stöðugu frelsisstríði gegn drengjum, feðrum og körlum - og virðast ekki geta annað. Það eru engin „grið“ gefin og fráleitt nokkurt vopnahlé. Kvenfrelsunarherinn gekk í þjónustu auðdrottna veraldar fyrir rúmri hálfri öld síðan. Eiginleg markmið hans hefur verið að hleypa upp fjölskyldunni, útvega ódýrt vinnuafl og ráðskast með fólk, án vitundar þess. Kvenfrelsunar-, kynleysu- og vitundariðnaðurinn starfa í samhljómi.

Fólki hefur verið innrætt, að konur séu fórnarlömb og ágæti þeirra jafnvel fólgið í því. Veröldin er ævinlega verri konum en körlum, er viðkvæðið. Veiran t.d. gerði konum meiri skráveifu en körlum og þar að auki sáu karlar tækifæri til að berja meira á konum sínu en ella.

Þannig hljómaði goðsögnin frá Þríeykinu og ofbeldisiðnaðinum. Áströsk yfirvöld hafa reyndar slegið máli á heimilisbarsmíðarnar og komust að því, að ofbeldi gegn konum hefði rénað í kófinu.

Kvenfrelsunarkonum verður seint fullnægt. Nú liggja þær körlum á hálsi fyrir að nenna ekki að skrifa um kyn og stefnumót. Karlar heyra linnulaust, að konur vinni miklu meira, sbr. fjórðu og fimmtu vaktina þeirra. Tveim kvenfrelsunarmannfræðingum datt í hug að slá þessu föstu með því að setja skrefamæli á konur og karla í Tíbet. Þær komust að því, að konur tóku 12.000 skref, en karlar bara 9000.

Ætli kvenkyns kvenfrelsarar þjáist af reðuröfund, þrátt fyrir allt? Því veltir Janice Fiamengo fyrir sér og bendir á nokkra gullmola frá fræðamæðrunum um nauðgun karla á konum og annan óþverraskap í kynlífi. Kvenfrelsarar hafa alltaf verið með kynlif á heilanum. Sumum ofbauð reyndar fyrir heilli öld síðan. Wilma Meikle skrifaði um það heila bók, „Á leið til heilbrigðrar kvenfrelsunar“ (Towards a Sane Feminism), þegar árið 1917.

Það er rík ástæða til að ætla, að ætlunarverk Wilmu hafi ekki tekist. Falskar ákærur kvenfrelsunarlygamarða um nauðgun og annan kynóþverraskap af karla hálfu, hafa verið áberandi um áratugi. Það liggur meira að segja fyrir játning frá íslenskum lygamerði og raðlygara.

Í Bretlandi eru kvenlygamerðir vissulega líka til. Daily Mail skýrði frá lygum konu, sem var undirrótin að sjálfsvígtilraunum þriggja karla. Hún barði sig meira að segja í hausinn með hamri til að gera lygarnar trúverðugri. Það er reyndar þekkt brella. En lygarinn hlaut dóm. Það er uppörvandi.

Þegar kvenfrelsurunum hafði tekist að rústa samskiptum kynjanna, var næsta verkefni að eyðileggja kynið alfarið, svo skapa mætti enn þá meiri ringulreið og vansæld. Kynskipta- og kynleysubylgjan ber vott um það. Það er sérstaklega í þágu lyfjaauðdrottnanna, sem græða á tá og fingri, samtímis því að upplausnin eykst og fjarstjórnunartækninni vex fiskur um hrygg.

Svokölluð fjölbreytni eða meðvera (Inclusivity) verður iðnaðinum gróðalind á margvíslega hátt: „Meðvera er annað og meira en félagsleg hræring. Hún er viðskiptatækifæri. Nú er um að gera að láta hendur standa fram úr ermum og efla viðskiptin.“ (DMI Consulting)

Bragð er að, þá barnið finnur. Fjárfestingarsjóðirnir Vangard og Svarti klettur (Black Rock) eru einnig kominn á stjá. Silicon Valley hóf markvissa áróðursherferð fyrir síðustu aldamót. Það er ekki kyn, þótt stúlkum, sem fýsir að breyta um kyn, hafi á tímabili fjölgað um 4000% eða svo. Svo gífurlegur er máttur vitundariðnaðarins.

Það er svo sem ekki að undra. Tímaritið „Heimsmarkaðsinnsæið“ (Global Market Insights) metur markaðinn svo: „[A]ukning kynbrenglaðra (gender dysphoria) og verulegar framfarir við kynbreytingaskurðaðgerðir (sex reassignmet procedures), lofa góðum horfum á markaðnum.“

Markaðsvæðing kynleysunnar er svo langt gengin, að stofnuð hafa verið samtök viðskiptalesbía, -homma, -tvíkynunga og -kynskiptinga (LGBT), sem kölluð eru „Útkonur“ (OutWomen). Um er að ræða „mikilvægan, nýjan vettvang … til að efla og skipa saman reyndum LGBT stjórnendum til að skapa atvinnutækifæri og rækta hæfileika – og þar með stuðla enn frekar að jafnrétti,“ segir á síðu samtakanna.

Frekara jafnrétti felst svo í því að virkja kynnautnina með gervigreind. Frjóvgun mun eiga sér stað í glösum og fósturrækt í gervilífmæðrum. Það er lokaáfanginn í frelsun kvenna, sem kvenfrelsarar berjast enn þá fyrir með blóði, svita og tárum. Baráttan gegn kyninu er fjármögnuð af sömu auðdrottnum og sömu skattgreiðendum og stríðið gegn drengjum, feðrum og körlum.

Kvenfrelsunar- og kynleysubaráttan er víðar háð en hjá íslensku ríkisstjórninni. Barátta Alheimsefnahagsráðsins og Sameinuðu þjóðanna er einnig einbeitt. Hún er meitluð í svokölluð sjálfbærnimarkmið, sem ráðamönnum leikur stöðug á vörum.

Stefnuna skilgreina samtökin „Kynjagreind“ (Gendered Intelligence) ljómandi vel: Frelsi barna og unglinga felst í því „að losa sig undan því menningarvaldi, sem felst í lífeðlinu (power of the biological).“ Eitt af ofangreindum sjálfbærnimarkmiðum er einmitt að frelsa börn frá feðrum sínum og konur frá körlum. Hjá Alheimsefnahagssráðinu starfar m.a. Martine Rothblatt, sem endurómar hugmyndaræði SÞ og Ráðsins: „Það er ekki ýkja langt þangað til við lifum sem önnur tegund. Við verðum bráðum handanmannkyn.“ Sama boðskap flytur hinn mannkynstortímandinn og aðalhugmyndafræðingur Ráðsins, Yuval Noah Harari.

Það kveður svo rammt að kynleysuhugmyndafræðinni, að jafnvel skynsömustu kvenfrelsarar rumska og andæfa. Ein þeirra er Kellie Jay Keen-Minshull, sem heimsótti fólkið „í neðra,“ þ.e. á Nýja-Sjálandi. Hún kom þar við á leið sinni um heiminn, en hún flytur trúboð „kvenfrelsunaröryggisstefnunnar,“ þ.e. að konum skuli, í hinni hættulegu veröld feðraveldisins, tryggja sérstaka öryggiskima, kvennaafdrep og -athvörf, svo þær geti látið ljós sitt skína. Og vitaskuld skal það skína. Félagsskapurinn heitir „Leyfum konum að tala,“ (Let Women Speak).

Kellie Jay beinir þó kastljósinu einnig á kynbreytingaiðnaðinn, þ.e. undirróðri kynleysusinna, lyfjasölu iðnaðarins og skurðaðgerðum læknanna. Þetta þótti fjölmiðlum og stjórnmálamönnum Nýja-Sjálands stór munnbiti að kyngja.

New Zealand Herald sagði þennan öndvegiskvenfrelsara: „Trojuhryssu hægriöfgamanna.“ John Pesutto, leiðtogi Frjálslyndra, sagði skipuleggjendur fyrrgreinds félagsskapar hafa „velkunn og sterk tengsl við fólk, sem er hallt undir nasista og sem boðar hugmyndir hvítrar ofurmennahyggju.“

Það er ekki að undra, að gerður hafi verið aðsúgur að eymingjans konunni. „Ég hélt mín síðasta stund væri runnin upp,“ sagði hún skiljanlega. Svona er komið fyrir málfrelsinu í vestrænum lýðræðisríkjum samfara vaxandi ofstæki og ofbeldi af hálfu fólks í „röngum líkama“ eins og sannaðist í Nashville fyrir skömmu.

Fyrrgreindur John er greinilega í liði með harmkvælafræðingunum (wokist) eða „tortímendunum“ eins og breski eðlis- og verkfræðingurinn, Rick Bradford (eða William Collins), kallar þá í nýrri bók sinni: „Tortímendurnir: Hvernig siðrofi er beitt til að halda okkur í skefjum og breyta lífi okkar í einu og öllu, án samþykkis“ (The Destructivists: How moral usurpation is being used to control us and change every aspect of our lives without our consent.) Þetta er sami höfundur og skrifaði „Samúðarklyftinn“ (The Empathy Gap). Dulnefnið notaði hann til að verja sig ágangi.

Í siðrofinu felst m.a. siðglöp (moral infantilism), siðlát (vampirism), ofstækisvæðing (creation of zealots), valdsmannasmjaður (appeal to the elites) og mótun jákvæðra viðbragða (creation of positive feedback). Tortímingin beinist einkum að: Verðleikum, sannleika, fegurð, ást, trúarbrögðum, menntun, fjölskyldu og vísindum.

Það þarf að vinda bráðan bug að því, að spyrna við fótum, segir Rick. En leiðin er torsótt: „Sannreyndin er nauðsynleg, en ófullnægjandi. Það verður að kveða tortímingarhyggjuna niður á þeim vettvangi, sem hún finnur styrk. Það verður að sýna fram á, að hún rjúfi siðferðið.“

Það reynir t.d. félagsskapur mæðra í Ástralíu að gera. Hann kallar sig, „Mæður sona.“ Það er líka uppörvandi að sjá, að kvenfrelsari eins og Mary Harrington, hefur skorið upp herör gegn sjúkri kvenfrelsun eins og Wilma forðum. Hún brýtur til mergjar alla þá eymd, sem kvenfrelsunin hefur skapað konum, körlum og börnum. Mary rýnir sömuleiðis í þróunina í átt að kvenvélmennum (cyborg feminism) – ekki síst frjósemislyfjaiðnaðarins. Hún gerir það m.a. í bók sinni, „Kvenfrelsun gegn framförum“ (Feminism Against Progress). Kvenvélmenniskvenfrelsun er skilgreind sem gervigreindaruppfærsla lífefna- og lyfjaiðnaðarins á kvenlíkamanum, undir yfirskini kvenfrelsis.

Louise Perry er annar endurbótakvenfrelsari. Hvorugur ræðst þó á garðinn, þar sem hann er hæstur, þ.e. karlhatrinu, að dómi Janice Fiamengo. Karlar eru enn þá viðhengi kvenna í þessum fræðum.

https://www.theguardian.com/commentisfree/2023/jan/29/hardly-any-straight-men-write-about-sex-and-dating https://www.youtube.com/watch?v=Ay1KVzVXbjc https://fiamengofile.substack.com/p/a-reformed-feminism-still-sees-men?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=N1ZztpS_U1o https://unherd.com/thepost/mary-harrington-feminism-against-progress/ https://www.dailymail.co.uk/news/article-11857499/Asian-grooming-gang-fantasist-jailed-eight-half-years.html https://www.telegraph.co.uk/news/2023/03/27/trans-activism-sexist-delusional/?utm_source=JBP+Audience&utm_campaign=e20360c325-EMAIL_CAMPAIGN_4_11_2022_18_7_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_a434e81da0-e20360c325-137583545 https://bettinaarndt.substack.com/p/call-in-the-troops?utm_source=substack&utm_medium=email https://bettinaarndt.substack.com/p/coercive-control-con-job?utm_source=substack&utm_medium=email https://expose-news.com/2023/03/17/identity-politics-will-destroy-womens-medical-treatment/ https://menaregood.substack.com/p/fatherhood-in-a-red-pilled-world?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://menaregood.substack.com/p/equality-a-step-down-for-women?utm_source=substack&utm_medium=email http://empathygap.uk/ https://www.centreformalepsychology.com/male-psychology-magazine-listings/beyond-male-privilege-an-interview-with-rick-bradford-aka-will-collins-author-of-the-empathy-gap https://www.abs.gov.au/media-centre/media-releases/females-do-more-unpaid-work-males-do-more-paid-work https://menaregood.substack.com/p/the-destructivists-janice-fiamengo?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://www.standingforwomen.com/letwomenspeak https://www.cbsnews.com/news/life-after-life-trangender-ceo-martine-rothblatt-builds-robot-bina48-mind-clone/ https://www.the11thhourblog.com/post/martine-rothblatt-a-modern-day-ivanovich-selivanov https://bettinaarndt.substack.com/p/women-work-harder-than-men-phooey?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://savageminds.substack.com/p/gendered-intelligence-at-the-court https://genderedintelligence.co.uk/ https://joebot.substack.com/p/zoltan-istvan-foresees-the-ultimate?utm_medium=web https://churchandstate.org.uk/2018/02/the-future-of-the-lgbt-movement-may-involve-transhumanism/ https://americanmind.org/features/soul-dysphoria/humanity-for-sale/ https://twitter.com/Wommando/status/1639616848072155140?s=20 https://twitter.com/whatwouldiknow1/status/1639715235857825793?s=20 https://rumble.com/v2fiubs-klaus-schwabs-trans-soldiers-declare-jihad-on-christian-america.html https://outleadership.com/news/out-leadership-announces-outwomen-initiative-for-senior-lgbt-women-in-business/ https://www.breitbart.com/health/2023/03/28/nashville-shooter-was-second-transgender-female-killer-in-4-years/ https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=tLXdoqXbC6k https://jbilek.substack.com/p/who-is-behind-the-trans-agenda https://jbilek.substack.com/p/who-owns-big-pharma-and-the-billionaires https://dmi-consulting.com/ https://fiamengofile.substack.com/p/do-feminists-suffer-from-penis-envy?utm_source=substack&utm_medium=email