Ofsóknir áróður og óhæfuverk á millistríðsárunum. Stríðsyfirlýsing Gyðinga gegn Þjóðverjum

Ósigraðir gáfust Þjóðverjar upp árið 1918. Það var þó ekki fyrr en Bretar höfðu svelt þá til hlýðni með hafnbanni að skrifað var undir ósanngjarna og óréttvísa samninga, Versalasamningana, sem varla má túlka öðruvísi en sem niðurlægingu. Þjóðverjum var einum gefin sök á ófriðnum, sem þeir reyndu eftir mætti að afstýra eins og rúmum tuttugu árum síðar. Þá þegar hafði franskur hershöfðingi á orði, að í raun væri bara um vopnahlé að ræða.

Í Versalasamningunum skiptu sigurvegararnir milli sín veröldinni. Það reyndist örlagaríkt. T.d. sneyddu þeir lönd af þýska ríkinu og gerðu pólsk eða tékkóslóavakísk, þ.e. bjuggu til nýtt ríki, Tékkóslóvakíu.

Það var ekki síður örlagaríkt fyrir heimssöguna, að lögð voru drög að myndun nýs ríkis fyrir botni Miðjarðarhafs, Ísrael. Með Balfour yfirlýsingunni höfðu Bretar efnt loforð sín gagnvart gyðinglegu alþjóðaauðvaldi, kaup kaups, þ.e. land í þessum heimshluta fyrir þátttöku Bandaríkjamanna í fyrstu heimstyrjöldinni. Hún var trúlega mikilvægasta orsök þess, að Þjóðverjar ákváðu að gefast upp.

Landi í Úganda fúlsaði heimalandshreyfingin (Zionist) við og sjálfsstjórnarhérað (oblast) Gyðinga í Ráðstjórnarríkjunum, stofnsett 1934, með Birobidzhan sem höfuðborg, hafði lítið aðdráttarafl, jafnvel þó margir í Gyðingadeild Byltingarflokksins styddu vöxt þess, og sjálfur Lazar Kaganovich (1893-1991 -sjá síðar) kæmi í hvatningarheimsókn. Þó fluttu þangað Gyðingar frá bæði Bandaríkjunum og Suður-Ameriku.

Innri átök í Þýskalandi voru önnur orsök uppgjafarinnar. Byltingarmenn, sem svöruðu kallinu frá Moskvu um alheimsbyltingu verkalýðsins og alræði öreiganna, höfðu komist til umtalsverðra áhrifa. Meðal þeirra voru Gyðingarnir, Rosa Luxemburg (1871-1919) og Karl Paul August Friedrich Liebknect (1871-1919). Þeim var ráðinn bani af prússneska hernum.

Samkvæmt kenningum leiðtoga rússneskra byltingarmanna, Vladimir Ilyich Ulyanov Lenin (1870-1924), skyldi öreigalýðnum stjórnað af úrvali manna úr þeirra röðum; gáfumannastjórn. (Þessi kenning er afturgengin hjá Alheimsefnahagsráðinu (World Economic Forum). Flestir leiðtoga byltingarmanna í Rússlandi og Evrópu voru af gyðinglegu bergi brotnir, þ.e. Ashkenazi Gyðingar, ættaðir frá Kasaríu.

Byltingin í Rússlandi, studd af Bandaríkjamönnum og fleiri Vesturveldum, þróaðist eins og franska byltingin rúmri öld áður, í viðbjóðslegt blóðbað. Keisari Rússa, frændi Wilhelm II (1859-1941), keisara Þjóðverja, var myrtur af köldu byltingarblóði, svo og fjölskylda hans öll. Wilhelm óttaðist sömu örlög og flúði land.

Þjóðernissinnar í Þýskalandi, svo og fjöldi uppgjafahermanna, voru vonsviknir, töldu sig svikna í tryggðum af þýskum byltingarmönnum. Þar á meðal var Adolf Hitler (1889-1945), stofnandi flokks þjóðernisjafnaðarmanna, sem átti eftir að koma eftirminnilega við sögu. (Gyðinglegir andstæðingar flokksins uppnefndu flokksmenn nasista, Nazi). Orðið hefur smám saman fengið merkinguna „þjóðernisofstækismaður“ eða „ofbeldismaður.“ Það voru sumir flokksmanna óneitanlega.)

Á rústum keisaradæmisins var stofnað lýðveldi, Weimar lýðveldið. Byltingar- eða kommúnistaflokkurinn hafði mikið fylgi. Forseti lýðveldisins var fyrrum herforingi, Paul Hindenburg (1847-1934). Þegar hann útnefndi Adolf kanslara árið 1933, var Byltingarflokkurinn (Kommúnistaflokkurinn) annar stærsti flokkur Þýskalands.

Þjóðernisjafnaðarmenn tóku þegar til hendinni, svo tryggja mætti yfirráð yfir fjármála-, mennta- og menningarstofnunum. (Þó sat Gyðingurinn, Max Moritz Warburg (1867-1946), bróðir Seðlabankastjóra Bandaríkjanna (Federal Reserve), í stjórn Seðlabanka Þýskaland til ársins 1938.)

Aðrar ofsóknir gegn Gyðingum höfðu ekki átt sér stað í Þýskalandi á því méli. Þeir bjuggu við sama réttaröryggi og aðrir Þjóðverjar, en skráðir sem aðkomumenn. (En það voru að sjálfsögðu fæstir þeirra. Samfélög Gyðinga festu rætur í landinu eins og víða í Evrópu á miðöldum, einkum innflytjendur frá Kákasussvæðunum, Ashkzenazi Gyðingar.)

Þýskir þjóðernissinnar vildu bjarga þjóð sinni frá byltingarómenningu, siðleysi og vaxtaokri. Jafnframt voru þeir helteknir þjóðardýrkun og hugmyndum um mannrækt eins og flestar þjóðir Evrópu og víðar.

Þessi hugmyndafræði var m.a. réttlæting stórfelldra geldinga á óæskilegu fólki á Vesturlöndum eins og t.d. í Svíþjóð og Bandaríkjunum. Þýskir þjóðernissinnar gengu skrefi lengra og myrtu það (Operation T4), trúlega um 250.000 að tölu.

„Tiltektin“ náði einnig til Versalasamninganna. Þjóðernisjafnaðarmenn höfðu lýst því yfir, að kúgandi ákvæði hans um skaðabætur og stuld landsvæða, yrði virtur að vettugi.

Stjórn þjóðernisjafnaðarmanna mætti harðvítugri andstöðu innan lands og utan. Fjöldi Gyðinga yfirgaf landið. Gríðarmargir menntamenn úr þeirra röðum fluttust til Bandaríkjanna, aðrir til „fyrirheitna landsins“ svokallaða, Palestínu. Þetta gerðist jafnvel í samvinnu við þýsk stjórnvöld, samkvæmt Haavara (þ.e. búferlaflutningur) samningunum þeirra og heimalandshreyfingarinnar (Zionist) - og samkvæmt reglum Breta um efnahag landnema.

Þegar byltingarmenn brenndu Þinghúsið í Berlín (Reichstag) árið 1933, á sama ári og Adolf var skipaður kanslari, virtist margt fara úr böndunum. Áróður byltingarmanna og óhróður um landsmenn sína bar árangur.

Steininn tók þó úr, þegar Þjóðverjar kynntu hugmyndir sínar um heimaland Gyðinga á Madagascar. Það höfðu reyndar bæði Pólverjar og Frakkar gert áður. Bandarískir Gyðingar brugðust öndverðir við, þar eð það truflaði áætlun þeirra um landnám í Palestínu.

Því var efnt til mótmæla víðs vegar um hinn vestræna heim og viðskiptaþvinganir gegn Þjóðverjum tóku gildi í Bandaríkjunum og Bretlandi. Neytendur voru hvattir til að sniðganga þýskar vörur. Um 40.000 Gyðingar og byltingarmenn (marxistar) mótmæltu t.d. á Madison torginu í Nýju Jórvík.

Breska dagblaðið, Daily Express, flutti frétt um andóf Gyðinga með fyrirsögninni: „Júdea segir Þjóðverjum stríð á hendur“ (Judea declares war on Germany). Einnig mátti lesa fyrirsagnir eins og „Sniðgöngum allar þýskir vörur“ og „Fjörutíu þúsund mótmæla hér (NY) gegn Hitler.“

Það var vegið að Þjóðverjum úr öllum áttum. Stolti þeirra, loftskipinu, Paul Hindenburg, var (að öllum líkindum) grandað í New Jersey árið 1937, og gyðinglegir flugumenn sátu um erindreka þeirra og myrtu á erlendri grund.

Morðið á Wilhelm Gustloff (f. 1895) árið 1936 olli ofsalegri reiði gegn Gyðingum. (Wilhem þessum til heiðurs var skírt í höfuð hans farþegaskip, sem Rússar sökktu í lok stríðsins við flutning flóttamanna milli borga í þýska ríkinu. Þar týndu 9.000 farþegar lífi í stærsta ódæði til sjávar á stríðsárunum. Skipið var smíðað sem skemmtiferðaskip alþýðu, samkvæmt áætlun þýskra stjórnvalda, „Atorku við Gleði“ (Kraft durch Freude).

Morðið á Ernst Eduard vom Rath (1909-1938), framið af pólskum Gyðingi, kveikti öldu ofbeldismúgsefjunar gegn Gyðingum.

Mörg óhæfuverk voru unnin, en foringinn greip hratt inn og stöðvaði dráp og annað ofbeldi. Þetta atvik, þekkt sem „Kristalnacht“ eða nótt hinna löngu hnífa, varpaði óorði á Þjóðverja, samtímis því að kynda enn frekar undir Þjóðverjahatri erlendis. Líklegt má telja, að hér sé um að ræða skipulagða herferð óvina Þjóðverja eins og við átti (trúlega) um Þinghússbrunann.

Ættjarðarlausir Þjóðverjar urðu einnig fyrir illri meðferð og stundum ofsóknum. T.d. frömdu pólskir gyðingar og byltingarmenn fjöldamorð á Þjóðverjum í Bromberg með vitorði pólskra stjórnvalda. Rúmlega 300 lágu í valnum. Þetta óhæfuverk átti sér stað þann 3. september 1939.

Volga-Þjóðverjar (Wolgadeutsche) og landar þeirra í Nýja-Rússlandi (Novorossia), urðu einnig fyrir árásum. Volga Þjóðverjar voru upphaflega innflytjendur frá Þýskalandi í boði Katrínar miklu (1729-1796)), rúmir 30.000 að tölu. Í fyrstu heimstyrjöldinni var þeim smalað í fangabúðir. Fjöldi Volgu-Þjóðverja flutti búferlum, bæði til Suður og Norður-Ameríku.

Seinni bylgja þýskra landnema átti sér stað á stjórnarárum Alexander I (1777-1825), barnabarns Katrínar. Þessir landnemar numu land í Nýja-Rússlandi, Krímskaga, Úkraínu, Bessarabíu og Kákasus. Í manntali frá 1897 voru Þjóðverjar um 1.8 milljónir að tölu.

Þegar Þjóðverjar, eftir endurteknar ögranir Pólverja, réðust inn í Pólland í byrjun september árið 1939, lýstu Frakkar og Bretar yfir stríði og hófu liðssafnað til innrásar í Þýskaland gegnum Holland og Belgíu. Þjóðverjar urðu þó fyrri til eins og margir vafalaust vita.

Handan hafs var atburðarásin þessi: Bandarískir skattgreiðendur höfðu fengið sig fullsadda af stríðum. Ákalli um þátttöku í styrjöldinni í Evrópu tóku þeir fálega. En öðru máli gegndi um bandarísk yfirvöld og auðmennina, sem höfðu þau meira eða minna í vasanum. Ráðuneyti Frank Delano Roosevelt (1882-1945) lagði því á ráðin um tálbeitu eins og í fyrri heimstyrjöldinni, til að réttlæta fyrir almenningi þátttöku í stríðinu. Tálbeitan var Perluhöfn (Pearl Harbour), lögð fyrir Japana.

Yfirvöld þurftu fjölmiðla í lið með sér við stríðsáróðurinn. Í Bandaríkjunum voru þeir (og eru enn) í eigu Ashkenazi Gyðinga. New York Times átti Ochs-Sulzbergerættin, Meyer Washington Post, Sarnoff NBC Radio og Paley CBS Radio. Sama var upp á teningnum í kvikmyndiðnaði. Hollývúdd var undir sterkum gyðinglegum hagsmunaáhrifum. Bakhjarlar voru bankamannaættir Gyðinga.

Það var þá eins og nú, að stjórnvöldum var mikið í mun, að almenningur fengi „réttar“ upplýsingar og tileinkaði sér „rétt“ viðhorf, hugsaði „rétt.“ Þegar hér var komið sögu var þeim þó ákveðinn vandi á höndum, því ljóst var, að þátttaka Rússa, sem rofið höfðu friðarsamninga við Þjóðverja í raun, væri nauðsynleg, svo takast mætti að ráða niðurlögum Þjóðverja.

Þeir gerðu því eins og Bretar áður, settu á stofn stríðsáróðursskrifstofu (Office of War Information), sem átti samvinnu við framleiðendur í Hollývúdd um Rússahollan áróður. Þeir unnu samkvæmt svipaðri uppskrift og Bretar; 20% lygi, 80% sannleikur. Skrifstofan samdi meira að segja leiðbeiningar um vinnslu myndanna (Manual for the Motion Picture Industry).

En heilsteypir leikstjórar og framleiðendur svikust undan merkjum og neituðu að taka þátt. Þeir urðu þekktir sem „Hollývúdd tíu“ og fengu herfilega útreið hjá rannsóknarrétti þeirra tíma (House Un-American Activities Committee). Þar á meðal var Charlie Chaplin (1889-1977).

Unnar voru nokkrar kvikmyndir undir þessum formerkjum. Sumar eru næstum því skoplegar, svo einfeldingslegur er boðskapurinn. Þó er þar fróðleiksmola að finna. Bendi t.d. á myndina „Stríð Rússa“ (The Battle of Russia) frá 1943. Hún er eftir Frank Capra (1897-1991) og kynnt sem heimildarmynd. Þar eru Rússar lofaðir í bak og fyrir. Sérstaklega eru tíundaðar hetjudáðir þeirra í baráttu við innrásarheri allt frá þrettándu öldinni, þegar þýskir riddarar gerðu sig heimakomna. Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893), sem nú er bannaður á Vesturlöndum, er dásamaður.

Í þessum áróðursmyndum er hvergi minnst á óþverrahátt Jospeh Vissarionovich Stalin (1878-1953) eða nánasta samverkamanns hans og mágs, fyrrgreinds Lazar Kaganovich, sem ábyrgð ber á ýmsum hryðjuverkum gegn rússneskri þjóð og menningu, t.d. sprengingu fornfrægra kirkja (t.d. Cathedral) og dauða um tíu milljóna Kasaka, Rússa og Úkraínumanna (Holodomor), þegar ræktarland þeirra var tekið eignarnámi.

Það er harla erfitt að fullyrða nokkuð um, hverjir voru hverjum verstir í eilífum skærum þjóða, ýmissa minnihlutahópa og Gyðinga i Evrópu. Hryðjuverkamaðurinn og forseti Ísraelsríkis, Meachem Begin (1913-1992), lét eitt sinn hafa eftir sér:

„Pólverjar höfðu andúð á Gyðingum og þeir voru verri en Þjóðverjar.“

Slæ botn í pistilinn með orðum Charles Augustus Lindbergh (1902-1974) úr ræðu 11. september 1941:

„Bretar, Gyðingar og ráðuneyti [Frank Delano] Roosevelt, eru hóparnir þrír, sem mest hafa beitt sér fyrir þátttöku þjóðarinnar í stríði. …

Í fyrsta lagi, Bretar: Það er næsta augljóst og að öllu leyti skiljanlegt, að Stóra-Bretland óski þátttöku Bandaríkjanna í stríði sér við hlið. Englendingar eru nú örvinglaðir. Þeir eru of fáir að tölu og herir þeirra vanbúnir til að gera innrás á meginland Evrópu og vinna stríðið gegn Þjóðverjum, sem Englendingar lýstu á hendur þeim. [Ásamt Frökkum.]

Gyðingar eru annar meginhópurinn, sem ég minntist á. Þjóðinni stafar mest hætta af umfangsmiklu eignarhaldi þeirra og áhrifum í kvikmyndaiðnaði, prentmiðlum, útvarpi og áhrifum á stjórnvöld.

Það vakir ekki fyrir mér að ráðast gegn breskri þjóð og Gyðingum. Hvorum tveggju þjóðanna (races) dáist ég að. Ég á við, að leiðtogar … [þeirra] … vilja draga okkur inn í stríð.“

https://www.realnewsandhistory.com/nwo-j/ https://www.encyclopedia.com/places/commonwealth-independent-states-and-baltic-nations/cis-and-baltic-political-geography/jewish-autonomous-region https://www.britannica.com/topic/MV-Wilhelm-Gustloff https://air.unimi.it/retrieve/dfa8b9a8-eab4-748b-e053-3a05fe0a3a96/the-jewish-autonomous-region-of-birobidzhan-in-siberia_Content%20File-PDF.pdf https://jewishjournal.com/culture/arts/books/189084/ https://www.encyclopedia.com/history/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/kaganovich-lazar-moyseyevich https://www.youtube.com/watch?v=aRtZIHa9DsA https://www.youtube.com/watch?v=U2dlygcr0R8 https://www.youtube.com/watch?v=eEH5Y9hcis4 https://www.warhistoryonline.com/world-war-ii/the-germans-initially-planned-to-send-jews-to-madagascar-then-decided-not-to.html https://historynewsnetwork.org/article/117400 https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1991-07-27-mn-220-story.html https://katehon.com/en/article/balfour-declaration-world-zionism-and-world-war-i https://www.globalresearch.ca/auschwitz-gaza-connecting-dots-big-leagues-mass-murder-genocide/5836862 https://theconversation.com/labour-antisemitism-row-there-was-nothing-zionist-about-hitlers-plans-for-the-jews-58656 https://steigan.no/2023/10/columbisme-hereroer-og-palestinere/?utm_source=substack&utm_medium=email https://novemberrevolution1918.wordpress.com/2013/04/19/wie-hitler-von-der-deutschen-wirtschaft-an-die-macht-gebracht-wurde/?fbclid=IwAR13l6ic2Z0peYvAJcoM5gzO0BcubRtt6nPV8LYW81OfCsh5D2Vp1hlC7XY https://newspapers.ushmm.org/events/german-bishop-condemns-the-killing-of-people-with-disabilities https://www.jewishvirtuallibrary.org/the-madagascar-plan-2 https://www.azquotes.com/author/21300-Menachem_Begin https://www.globalresearch.ca/america-1940s-pro-soviet-films-social-realist-cinema-usa/5787377 https://www.history.com/this-day-in-history/hitler-suspends-euthanasia-program Blacklist: Hollywood on Trial (AMC Documentary - 1995) - YouTube Red Hollywood (Video 1996) - IMDb https://alexkrainer.substack.com/p/war-oligarchys-great-silencer?utm_source=post-email-title&publication_id=1063805&post_id=137448743&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&utm_medium=email https://www.historytoday.com/archive/months-past/munich-conference https://community.pearljam.com/discussion/77117/the-jewish-declaration-of-war-on-nazi-germany https://www.nationalists.org/library/hitler/daily-express/judea-declares-war-on-germany.html https://newspapers.ushmm.org/events/german-bishop-condemns-the-killing-of-people-with-disabilities