Halla Gunnarsdóttir; kyn, kreppa og framtíð

Halla er menntaður kennari frá KÍ. Síðar lauk hún prófi í alþjóðasamskiptum við HÍ. Meistaraprófsritgerð hennar, Slæðusviptingar, fjallar um konur í Íran. Meginniðurstaðan er sú, að „[k]onur alls staðar í heiminum eru kúgaðar. Það er stigsmunur en ekki eðlismunur á því hvernig konur í Íran hafa það og hvernig konur á Íslandi hafa það.“ Undirstaða ritgerðarinnar er viðtöl við konur. Þær koma Höllu svo fyrir sjónir. „Þær minna á ofurhetjur sem sveipa sig svörtum skikkjum og líða áfram út í buskann. Ég ímynda mér þær takast á flug til að bjarga fólki í nauð.“ Hvað snertir viðtöl um stöðu kvenna í Íran, segir Halla „beitti ég öllum mínum sjarma til að fá þær til að tjá sig enda hitti ég ekki oft konur sem tala reiprennandi ensku. Svarið kom mér á óvart. „Konur og karlar eru jöfn í Íran,““ þó ekki í því, sem að fatnaði lýtur.

Halla er framkvæmdastjóri ASÍ, fyrrum ráðgjafi ríkisstjórnarinnar í jafnréttismálum og var ráðgjafi Ögmundar Jónassonar í ráðherratíð hans sem innanríkis- og heilbrigðisráðherra.Halla hefur einnig starfað sem skrifstofustjóri svokallaðs „Kvenjafnréttisflokks“ (Women‘s Equity Party) í Bretlandi, ráðgjafi á alþjóðlegri lögmannsstofu og blaðamaður á Morgunblaðinu.

ASÍ segir Höllu hafa „víðtæka reynslu af stefnumörkun og stjórnun verkefna. Hún hefur leitt stefnumótandi nefndir á vegum stjórnvalda, meðal annars sem tengjast baráttu gegn ofbeldi og málefnum útlendinga. Hún hefur skipulagt alþjóðlegar ráðstefnur, skrifað ritrýndar fræðigreinar og fræðibók [hér er líklega átt við meistaraprófsritgerðina], auk þess sem hún ritaði ævisögu Guðrúnar Ögmundsdóttur og hefur gefið út tvær ljóðabækur. Halla hefur jafnframt tekið virkan þátt í félagsstörfum, bæði hérlendis og erlendis. Halla verður góð viðbót í úrvals starfshóp Alþýðusambandsins, en verkefni hennar munu snúa að samskiptum við aðildarfélög sam¬bandsins, stefnumótun, daglegum rekstri og starfsemi skrifstofu ASÍ auk þess að leiða faglega vinnu samtak¬anna.“ Í þessum „úrvalshópi“ er m.a. Dríf Snædal, (fyrrum) flokkssystir Höllu og annálaður kvenfrelsari.

Halla er varaþingmaður VG, einn af aðalhugmyndafræðingum þeirrar hreyfingar, og var jafnframt ráðgjafi ríkisstjórnarinnar um kynjastjórnmál. Ríkisstjórn Íslands hefur veitt „ég-líka-hreyfingunni“ (me-too) sérstakt brautargengi á Íslandi. Halla hefur einnig stuðlað að því, að boðskapur hreyfingarinnar var samþættur stjórnarstefnu núverandi ríkisstjórnar.

Hún skrifar: „Fyrsta skrefið er að við horfumst í augu við að alltof margir menn leyfa sér að láta viðbjóðsleg orð falla um konur. Næsta skref er síðan að skilja að orðin leiða til athafna (þótt þær séu ekki endilega framkvæmdar af sömu einstaklingum), eins og sjá má af öllu því ofbeldi sem konur verða fyrir vegna þess eins að þær eru konur. Ofbeldið reynum við stundum að réttlæta með því að varpa ábyrgðinni á brotaþolann eða þagga með því að tortryggja konur sem stíga fram og segja frá. Þannig viðhelst ójöfn staða kynjanna kynslóð fram af kynslóð.“ Halla kann sína kvenfrelsunarfórnarlambsþulu.

Eins og liðsmönnum VG yfirleitt er Höllu verulega í nöp við konur, sem velja kynlífsþjónustu eða vændi að atvinnugrein. (Vændiskarlar eru ekki virtir viðlits.) Eins og kunnugt er stóð VG fyrir breytingum á refsilöggjöfinni, sem nú bannar kaup vændis. VG lýsti yfir sigri í kvenfrelsunarbaráttunni, þegar sú breyting var samþykkt. (Stór hluti þingmanna greiddi reyndar ekki atkvæði, heldur hljóp í felur.)

Höllu er yfirleitt í nöp við konur, sem nota kropp sinn öðruvísi, en henni finnst leyfilegt: „Með því að borga konu fyrir að ganga með barn er því verið að búa til undarlega samsuðu af vændi og barnasölu. Vændi í þeim skilningi að verið er að kaupa afnot af líkama annarrar manneskju og barnasölu því barnið er jú selt. Ójafnvægið milli þeirra sem borga fyrir að fá eigið barn og konunnar sem fær greitt er augljóst.“

Hugmyndafræði Höllu er varla vafa undirorpinn; fróðleg blanda hugmynda um alræði öreiganna, sem umverpst hefur í kvenbyltingarhugmyndafræði, drauminn um samfélagið, þar sem eitraðri karlmennsku hefur verið útrýmt og allir (allar konur) eru jafnar. Í þessu ljósi er grein Höllu sérstaklega áhugaverð.

"Þá hafa kreppur oft orðið til þess að breikka kynjabilið í samfélaginu, ekki síst með því að búa til störf fyrir karla og fjármagna þau með niðurskurði í opinberum kerfum, sem aftur leiðir til langtímaatvinnuleysis kvenna og aukinnar ólaunaðrar vinnu sem þær þá sinna í staðinn. Þess vegna skiptir máli hvernig er haldið á spöðunum í efnahagskreppu." (Skoðanasystir Höllu í Samfylkingunni, Oddný Harðardóttir, hefur viðrað svipaðar hugmyndir, þ.e. að fjölga kvennastörfum á vegum hins opinbera.)

Ber Halla virðingu fyrir sannleikanum? Staðreynd málsins er sú, að margar drepsóttir hafa geisað um heiminn. Karlar þola þær yfirleitt verr, heldur en konur. Útþensla hins opinbera síðustu öldina hefur einkum orðið til þess að veita fyrrum húsmæðrum launaða vinnu utan heimilis. Störf í hinu opinbera kerfi eru þrátt fyrir allt öruggari yfirleitt, en á almennum vinnumarkaði. Allar kreppur í einkageiranum, sem oft felast í kerfislegum umbreytingum, t.d. að flytja framleiðslu eða þjónustu til svæða, þar sem vinnuafl er ódýrara, hefur komið einna verst niður á karlmönnum, sem þrátt fyrir endalausa kvenfrelsun sitja einir um hituna þá að sinna líkamlega erfiðum störfum og hættulegum.

Það mætti svo sömuleiðis nefna, að þegar umræddar kreppur ríða yfir, velja karlmenn ósjaldan þann kost að sálga sér. Þá eru þeir gagnslausir orðnir fjölskyldum sínum. Þetta eru tiltölulega aðgengilegar staðreyndir.

Hins vegar er svo að sjá, að Halla hafi ekki áhyggjur af staðreyndum á þessu sviði. Hún setur undir sig kvenfrelsunarhausinn, krafsar eins og naut í flagi. Það er mörgum kvenfrelsurum tamt. Það er beinlínis sorglegt og gæti jafnvel orðið varhugavert, ef áðurtaldar skjaldmeyjar og fylgismenn þeirra ná undirtökum í stéttarfélagshreyfingunum. Ofstopakvenfrelsarar hafa nú þegar ógnvænleg völd á sviði löggjafar-, dóms- og framkvæmdarvalds.

Halla víkur að loftlagsmálum. Samkvæmt umhverfiskvenfrelsunarkenningunni eru karlar ábyrgir fyrir hlýnun jarðar, sem er forboði ragnaraka (loksins). Hér spinnur hún saman veirukreppuna og hlýnun jarðar. “Síðast en ekki síst á kreppan ekki að verða til að auka misrétti, heldur til að draga úr því. Hverja einustu aðgerð stjórnvalda þarf að rýna út frá þessum þáttum. Hver eru áhrifin á jöfnuð og jafnrétti? Hvernig þjóna aðgerðirnar því framtíðarsamfélagi sem við viljum byggja?

Halla spyr lesandann, en það leikur varla vafi á því, hvert rétta svarið sé, sbr. stefnuskrá VG og drauma Höllu um kvenyndissamfélagið, laust við eitruðu karlmennskuna.

Við lifum á afdrifaríkum tímamótum. Á hverfanda hveli eru mannúðleg og frjálslyndisleg jafnréttisviðhorf. Kvenfrelsunarofstæki sækir á og hefur grafið um sig í huga og hjarta fólks. Áróður þeirra, fjármagnaður af þér, lesandi góður, ratar inn í merg og bein.

Kvenyndissamfélag kvenfrelsaranna er rétt handan við hornið. Yfirlýstri útrýmingu karlmennskunnar miðar vel. (Þó vilja karlmenn almennt reyndar ennþá gera konum til geðs.) Skoðanabræður og –systur Höllu hafa víða afgerandi ítök, bæði í samtökum launafólks, stjórnsýslunni og á Alþingi.

VG hafa það á stefnuskrá sinni, að konur skuli í raun ráða æxlun stofnsins einhliða; nú þegar hamast baráttumenn fyrir kvenyndissamfélaginu við að jaðarsetja karlmenn og drengi (eins og þeir telja, að karlar hafi gert við konur í fyrndinni); þeir kvengera drengi umvörpum; þeir leggja fjölskyldulíf og uppeldi undir ríkisvaldið í stöðugt meira mæli; þeir splundra fjölskyldunni; þeir ná sífellt meiri völdum í þjóð- og yfirþjóðlegum stofnunum.

Heldur þú, að þessi þróun sé holl barnabarnabarnabarnabörnum þínum? Hvað ætli þau segi, þegar að því kemur, að þau líti um öxl? Áður enn siglt er í strand, leyfi ég mér að minna á stjórnvisku Írókesanna, merkilegs þjóðflokks indíána í Norður-Ameríku. Stjórnvitringar þeirra sögðu: Taktu engar ákvarðanir, nema fyrst að gera þér í hugarlund afleiðingar þeirra sex kynslóðir fram í tímann.

https://vg.is/greinar/komum-sterkari-ut-ur-kreppunni/

Frelsun kvenna og kynandskotar

Að áliðinni annarri bylgju kvenfrelsunar settust frelsararnir á herkænskurökstóla. Kosningaréttur var í höfn og flaumur kvenna lá út á vinnumarkað og í skóla. Hverju skyldi nú berjast fyrir? Upplausn fjölskyldunnar með karlinn að skotspóni? Hann var kynferðislegt óargadýr, sem engu eirði, ekki einu sinni smávöxnum dætrum sínum, sem beygja skyldi undir feðraveldið og þvinga inn í kynhlutverkið: „í kynferðisleg misnotkun stúlkubarna felst þjálfun og undirbúningur fyrir verðandi eiginkonur og mæður...“ (Florence Rush (1918-2008)) Catharine MacKinnon (f. 1946) útfærði orð kynsystur sinnar nánar: „Undirstaða kvenfrelsunar er trúin á frásagnir kvenna af kynferðislegri notkun og misnotkun karla.“

Lausnarorðið kom frá Gloria Steinem (f. 1934): „Við verðum að afnema bannsett (fucking) feðraveldið. Afnám auðvaldsins er hégómi fyrir okkur.“ Þannig upphófust samfarir auðvalds og kvenfrelsunar. Kvenfrelsurum var ríkulega launað og fjárfesting auðjöfranna – og smám saman allra iðnríkja Vesturálfu – reyndist arðbær. Vinnuaflið lækkaði í verði og markaðir stækkuðu.

Á undraskömmum tíma tókst kvenfrelsurum einnig að ná hreðjataki á fyrirmönnum og forsetum (Bill Clinton þó sérstaklega). Baráttukonurnar tóku karla í bólinu og keyrðu í gegnum þjóðþing og alþjóðastofnanir lög, sem kváðu á um allra handa ívilnanir handa konum. Það var skrifað í stein: „Konur eru fórnarlömb.“ Orrahríðin gegn „eðli“ karla og „föðurveldi“ var nú hafin, fjármögnuð að mestu leyti af auðjöfrum og smám saman af skattgreiðendum – körlum fyrst og fremst. Ríkiskvenfrelsun sá dagsins ljós.

Fyrrverandi utanríkisráðherra Bandaríkja Norður-Ameríku (BNA), Madeleine Albright (f. 1937) hvatti kynsysturnar áfram á sinn sérstaka hátt: „Það er til ákveðinn kimi í helvíti fyrir konur, sem ekki leggja lið kynsystrum sínum,“ hvíslaði hún eyra þeirra. Fræðamóðir þeirra og kyndilberi ,Simone de Beauvoir (1908-1986),“ staðhæfði einfaldlega: „Konur eru miskunnarlausar í garð kynsystra sinna.“

Öflugir hugmyndafræðingar undirbjuggu sem óðast herförina gegn körlum. Þeir voru ýmist taldir, nema hvort tveggja væri, kven- og barnaníðingar. Andrea Dworkin (1946-2005), sagði: „Hjónabandið á upptök sín í raðnauðgun [kvenna]. ... „Samræði fólks af gagnstæðu kyn felur í sér hreina og beina (formalized) fyrirlitningu á kvenlíkamanum. ... Sonur sérhverrar konu í feðraveldinu situr hugsanlega á svikráðum við móður sína. Hann er óhjákvæmilega nauðgari eða kúgari annarra kvenna.“

Mary Daly (1928-2010) sagði: „Með þá viðurkenningu í huga, að reðurveldið hafi með goðsögum sínum og stofnunum unnið umtalsverð skemmdarverk á vitundinni, munum við halda uppteknum hætti og útnefna föðurveldið sem öfuguggaviðmið [um samfélag], og uppsprettu annarrar félagslegrar illsku.“

Catherine MacKinnon segir: „Að mínum dómi er ævinlega um nauðgun að ræða, eigi kona kynlíf og þyki sér misboðið. [S]amfarir gagnkynhneigðra er nauðgun, þar eð konur almennt hafa ekki nægan styrk til að gefa merkingarbært samþykki [til þess arna].“

Drífa Snædal (f. 1973), segir: „Kynbundið ofbeldi er ofbeldi sem karlar beita konur og staðfestir aldagamalt valdamisvægi kynjanna. ... Þannig hefur sameiginlega forsjáin [þ.e. forsjá barna] gefið ofbeldismönnum enn eitt tæki í hendurnar til að stjórna lífi kvenna og barna, en yfirleitt eru þau stjórntæki sem tiltæk eru, notuð til að halda valdayfirráðum. Kynbundið ofbeldi er svo umfangsmikið vandamál að fullkomlega óábyrgt er að líta fram hjá því við lagasetningu eins og varðandi sameiginlega forsjá. ... Að líta fram hjá ofbeldi karls gegn konu inni á heimilinu er því að líta fram hjá ofbeldi gegn börnum.“

Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir, segir: „Veruleiki kvenna er þessi. Kynbundið ofbeldi ógnar lífi þeirra og heilsu. ... Vondi karlinn á sér enga eina birtingarmynd, hann er alls staðar og hvergi og þú veist aldrei hvort eða hvenær þú mætir honum. Stundum þekkir þú hann bara af góðu einu þar til hann snýst gegn þér. Stundum laðar hann þig til sín og brýtur á þér.“

Susan Brownmiller (f. 1935) segir: „Nauðgun er hvorki meira né minna en ásetningsógn; að halda konum í stöðugri skelfingu.“

Það sætir varla undrum, að kvenfrelsarar hafi beint spjótum sínum að slíkum andskota í mannsmynd, sem ofangreindar heiðurskonur draga upp. Áróður kvenfrelsaranna reið nú eins og flóðbylgja yfir vestræn iðnríki. En í áróðri felst „boðun hugmynda, upplýsinga eða söguburðar í þeim tilgangi að aðstoða eða baka tjón stofnun, málstaði eða einstaklingi. [Um er að ræða] hugmyndir, staðreyndir, [dylgjur] eða ásakanir, boðaðar í þeim [eina] ásetningi að efla eigin málstað ellegar skaða andstæðan slíkan. [Áróður] merkir einnig opinbera aðgerð, sem slík áhrif hefur.“ (Orðabók Merriam-Webster.)

Kvenfrelsarar hafa leitast við að glæða lífi augljósa fásinnu, bábiljur, trölla- og goðsögur, með fræðum og vísindum, sem iðulega hafa verið villuljós. „Kvenfrelsarar hafa verið óvandaðir að virðingu sinni í því, er lýtur að staðreyndum,“ segja hagfræðingarnir, Diana Furchtgott Roth og Christine Elba, í bók sinni „Kvenfrelsunarkreppunni.“ (The Feminist Paradox.)

Kanadíski sálfræðingurinn, Steven Pinker, tekur í sama streng: „Kvenfrelsunarbarátta fyrir jafnrétti í stjórnmálalegu og félagslegu tilliti er mikilvæg, en kvenfrelsunarfræðaklíkur á háskólastigi, sem einbeita sér að furðukennisetningum, eru það ekki. ... [því] kynjakvenfrelsun steytir gegn vísindunum. ... [Kvenfrelsararnir] berjast með kjafti og klóm gegn rannsóknum á kynferði og mismuni kynjanna. ... [Það er] meginástæðan fyrir því, að heiftúðlega er spyrnt gegn beitingu vitneskju um þróun, erfðafræði og taugafræði, í umræðu um mannshugann.“

Norður-ameríski félagsfræðingurinn, Steven Goldberg ( f. 1941), sagði þegar árið 1973, þegar áróðurherferð þriðju bylgju kvenfrelsunar, hafði verið ýtt úr vör: „Það er blekking, þegar kvenfrelsarar í nafni fræðilegra rannsókna, eru svo fúsir til að upphugsa staðreyndir, hafna þeim eða taka til sín eftir því, hvernig [staðreyndirnar] höfða til tilfinninga þeirra.“

Kvenfrelsararnir hafa lagt ofuráherslu á að telja stjórnmálamönnum og landslýði trú um, að konur væru fórnarlömb karla. „Kvenfrelsarar hafa víða komið við með boðskap sinn. Hér um bil allir skólar og vinnustaðir ... kynna kúgunarguðspjall kvenfrelsaranna, þeim, sem hugljómunar er vant. ... Það stappar nærri guðlasti í margra augum að láta að því liggja, að konur séu ekki kúgaðar. ... Við búum í samfélagi, sem hefur tekið sjálfkunngerð fórnarlömb í dýrðlingatölu.“ (Diana Furchtgott-Roth og Christine Elba)

Kvenverndarlöggjöf gekk í endurnýjun lífdaganna ýmist grímulaus eða undir yfirskini jafnréttis, þar sem bókstafur og andi laganna var að mestu leyti kvenhollur. Varla þarf að fjölyrða um túlkun þeirra og dóma. Þar er konum undantekningarlítið gert hærra undir höfði. Kvenverndarlöggjöf á langa sögu að baki og sprettur vitaskuld úr gildandi siðum og viðmiðum hinna ýmsu ættflokka og þjóða. Konur voru verndaðar og þeim hlíft, eftir föngum.

Hollensk-ísraelski sagnfræðingurinn Martin van Creveld (f. 1946) hefur eitt og annað um málið að segja í bók sinni „Forréttindakynið“ (Das Bevorzugte Geschlecht): Hann nefnir m.a.Salic-lögin á fransk-germanska menningarsvæðinu sem dæmi, samin af belgísk-franska kónginum Chlodovech eða Clovis (d. 511): Samkvæmt þeim var karli refsað fyrir að snerta frjálsa konu með fingri. Hindraði karlmaður för konu eða sló, var sektin þrisvar sinnum hærri. Sekta mátti karlmann fyrir samræði í meinum við frjálsa stúlku, jafnvel þótt með samþykkti hennar væri. Skaðabætur (vergjöld) fyrir konu voru almennt margfalt hærri, heldur en fyrir karl í sömu stöðu.Andi og bókstafur þessara lifði góðu lífi á miðöldum. T.d. var karlmönnum, sem áreittu konur, bannað að taka þátt í burtreiðum.

Í Aþenu til forna var ekki hikað við að dæma karla til dauða fyrir hjúskaparbrot. Eiginkonur voru þó ekki gerðar höfðinu styttri. Á lýðveldistíma Rómar var eiginkarli heimilt að ganga af eljara sínum dauðum, en eiginkonuna mátti hann ekki snerta. (Líklega hefðu þó fæstir þeirra barið sér á brjóst, þegar kerlur þeirra læddust á þeirra kostnað til að kaupa sér drátt hjá skylmingaþrælunum.)

Í drottnunartíð Konstantíns mikla (272-337) kváðu lög á um hærri sekt fyrir hórkarla, heldur en hórkerlingar. Vær hórkarlinn hins vegar blankur, var hann limlestur. Konan slapp við slíka refsingu – nem hún væri nunna.

Óskráð lög frá öndverðu og nær öll skráð lög allar götur síðan hafa kveðið á um sérstaka vernd og réttindi kvenna umfram karla. Slík löggjöf hefur gengið í endurnýjun lífdaganna fyrir tilstilli áróðurs kvenfrelsaranna, ýmist grímuklædd sem jafnréttislöggjöf eða ódulin sérréttindalöggjöf. Eitt dæmi um þetta eru „Lög gegn ofbeldi í garð kvenna“ (Violence against women Act) í BNA.

Kvenfrelsarinn, Leslie R. Wolfe (1943-2017), segir um þau lög: „Hér er eiginlega ný löggjöf um borgaraleg réttindi (civil law), sem konur geta beitt til að lögsækja árásarmenn fyrir að brjóta á borgaralegum réttindum sínum. ... Þau lýsa í hve stóru umfangi glæpir gegn konum ... hatur, kvenfyrirlitning, stjórnun og drottnun, [glæpir] sem allir eru til þess ... fallnir að halda öllum konum í skelfingu.“

Í Bandaríkjum Norður-Ameríku (BNA) varð ofangreind herferð gegn körlum nánast að helför eða ofsóknum. Norður-ameríski blaðamaðurinn, Adriana Cohen, orðar það svo: „Það ríkja hleypidómar í garð karla í mennta- og heilbrigðiskerfi, á vinnustöðum, í dægurmenningu og jafnvel í fjölskyldum samtímans. [Hleypidómararnir] gera sér far um að auðmýkja og vanvirða venjulega, heilbrigða karla og drengi, hér um bil hvarvetna á vettvangi mannlífsins. Þegar allt kemur til alls [er markmiðið] að ræna þá karlmennskunni. Þetta skal þakka róttæklingum og kvenfrelsurum. Undir gunnfána áratuga langrar og sigursællar baráttu fyrir kvenréttindum og „kvenjafnrétti“ hafa þeir samtímis háð heilagt stríð gegn körlum.“

Ofsóknir þessar urðu t.d. norður-ameríska blaðamanninum, Dorothy Rabinowitz, að rannsóknarefni. Hún hlaut hin virtu Pulitzer verðlaun fyrir gagnrýna umfjöllun sína. Skömmu eftir síðustu aldamót gaf hún út bók um rannsóknir sínar; „Grimmasta gerræðið. Ásakanir, ljúgvitni og önnur ódæðisverk á okkar méli“ (No Crueler Tyrannies. Accusation, False Witnes, And Other Terrors of Our Times).

Titil bókarinnar sækir Dorothy til orða franska stjórnvitringsins og dómarans, Charles-Louis de Secondat, Baron de La Bréde et de Montequieu (1689-1755). Honum féllu svo orð: „Ekkert gerræði er grimmara því, sem fram fer undir hlífiskildi laganna og í nafni réttvísinnar.“

Í bók sinni rekur nefnd Dorothy gang fjölmargra réttarhalda þar sem réttarfarsofsóknir gegn körlum, ásakaðir um kynferðisleg ódæði gegn konum, hafa átt sér stað. Eitt hinna kunnari eru réttarhöldin yfir kvenlækninum, Patrick Griffin, þar sem rannsókn var í höndum Linda Fairsein, saksóknari var Bridget Flemming og dómari Marcy Kahn.

Patrekur var ákærður fyrir að sleikja kynfæri hálffimmtugrar konu, meðan hann í dagsins önn framkvæmdi á henni ristilspeglun á læknisstofu sinni. Kynfæri hennar voru saurmenguð, sökum ófullnægjandi þarmhreinsunar. Hún hafði viljað fá lækninn til að votta líkamlegan og andlega skaða, sem hún hafði hlotið af því að hafa misst húsnæði sitt vegna vangoldinnar húsaleigu. Ákæruvaldið auglýsti í fjölmiðum eftir fleiri ávirðingum. Og þær bárust vitaskuld.

Það var alkunna, að umræddur læknir starfaði á mannúðargrundvelli og setti þóknun aldrei sem skilyrði fyrir þjónustu við sjúklinga. Glæpur hans þótti einstaklega hræðilegur, þar sem „gefið sig út fyrir að vera verndari og læknandi,“ segir í dómsorði. Glæpur hans einkennist því af „[t]rúnaðarbroti og heigullegu ofbeldi.“ – „Hann lifði í þeirri trú að það mætti ganga á skjön við reglurnar, að hann gæti tekið upp á hverju einu [sem honum dytti í hug].“ Dómarinn, Marcy, staðhæfði ennfremur, að „[s]aurgun persónuhelgi annars manns,“ gæti haft í för með sér ævilangar pínslir. Það eru mörg mál þessu áþekk í nágrannalöndunum einnig. Stríðið gegn körlum tekur á sig margvíslegar myndir.

Norður-ameríski blaðamaðurinn, Adriana Cohen, segir um þetta og nýjustu herförina, „ég-líka (mee-too): „Stríðið gegn körlum hefur einnig sett mark sitt á réttar- og dómskerfi Bandaríkja Norður-Ameríku. Ég-líka-hreyfingin (me-too) ræðst til atlögu við réttarreglurnar. Þess er krafist að lagður sé trúnaður á ákærur um kynferðislegt ofbeldi karla gegn konum, án lögmætrar rannsóknar. Í stað þeirrar grundvallarréttarreglu, að sakborningur sé álitinn saklaus, uns færð er sönnun á sekt hans, rétta og dæma voldugar konur og kvenfrelsarar yfir karlmönnum í dómstóli götunnar – vinnustaðarins og æðri menntastofnanna – án þess að kanna til þaula staðreyndir og gögn málsins.“

Sumum konum blöskrar: Kvenfrelsarinn, Doris May Lessing (1919-2013), Nóbelsverðlaunahafi í bókmenntum, lét hafa eftir sér: „Venjulega eru það heimskustu og fávísustu konurnar, sem ata auri hina háttvísustu og gáfuðu karla.“

Norður-ameríski bókmenntafræðingurinn, kvenfrelsarinn Daphne Patai (f. 1943), segir: „Sum okkar geta ekki lengur fagnað kvenfrelsunarsigrunum. Þess í stað ættum við að syrgja, þar eð af þeim stafar ógn við borgaraleg réttindi, einstaklingsfrelsi, virðingu kvenna og karla, og réttmæti kvenfrelsunar í sjálfri sér.“

Heimur á heljarþröm. Heilög helför Ísraela

Brjálaði-Bensi, barnamorðingi, leggur mikið á hermenn sína. Látlaus morð á óbreyttum borgurum tekur sinn andlega toll, rétt eins og hjá þýsku drengjunum, sem neyddir voru til að slátra Gyðingum eins og búfénaði í seinni heimstyrjöldinni. Það er andstætt karlmannlegri hermennsku að myrða börn og konur.

Slátrunin á Gaza hefur nú staðið í tíu mánuði. Kanadíski blaðamaðurinn, James Corbett, hefur dregið saman þessa sorgarsögu á sinn vandvirknislega hátt. Hann kallar slátrun Ísraela á Gaza helför. (Legg einnig hjá krækjur um stórfróðlega þætti hans um Hamas og þriðju heimstyrjöldina.)

Þrátt fyrir látlausan hernað og slátrun Ísraela á Gaza um tíu mánaða skeið, berjast Hamas (og allar hinar andspyrnuhreyfingarnar) af atorku. Það væri ofmælt að segja, að ísraelski herinn hafi borið sigurorð af skæruliðunum, þrátt fyrir alla sína „guðdómlegu“ hernaðartækni og dyggan stuðning Vesturlanda. Herinn lætur á sjá, hermönnum fækkar, margir eru lemstraðir af sárum og andlegum kaunum. Sumir fremja sjálfsmorð. Kunnáttumenn telja um 5000 hermenn þeirra fallna, um 70.000 sára.

Nauðgurum og misyndismönnum úr röðum hermanna hefur verið stefnt fyrir rétt vegna pyndinga. Þetta er þó gert í blóra við vilja bæði ofstækisfólks meðal almennings og stjórnmálamanna.

Nauðgun á palestínskum fanga í endaþarm var síðasta tilvikið, sem athygli vakti. Þingmenn rifust um það, hvort það væri leyfilegt eða ekki. Niðurstaðan varð sú, að nauðgun (sér í lagi hommanauðgun, skildist mér) væri ekki refsiverð. Bandarískur erindreki sagðist í vafa, enda ekki maður lögfróður.

Uppþot! Ókyrrð vex í landinu, samtímis því, að Brjálaði-Bensi færist allur í aukana, eftir tilbeiðsluna á bandaríska þinginu nýverið og grænu ljósin frá tuskubrúðum hernaðarauðvaldsins um árásir á Líbanon.

Brjálaði-Bensi vill reyndar senda herinn í sjálfsútrýmingarherför gegn Hisbolla, Íran og andstöðuhópum í Sýrlandi, Írak og Jemen. Hann talar eins og George Bush; „öxulveldi hins illa.“ Allir eru vondir við Gyðinga, sem hann telur sig foringja fyrir. Hugvillan er hörmuleg.

Síðasta átylla ísraelskra stjórnvalda er dráp á kristnum börnum á Gólanhæðum, sýrlensku landsvæði undir hernámi Ísraela. Orsakavaldurinn er, að öllum líkindum, brot úr varnareldflaug Ísraela sjálfra. Þegar Barnamorðinginn mætti við jarðarför barnanna tólf, var hann hrakinn á braut með hrópum eins og „tíkarsonur“ og „stríðsglæpamaður.“

Brjálaði-Bensi lætur sig dreyma um Stór-Ísrael. Hann gælir við hugsunina um kjarnorkusprengjur, þ.e. þessar sætu, litlu (neutron bomb), sem valda takmörkuðum skaða, nema á fólki. Svo er geislavirkni þeirra takmörkuð.

Í vitfirringunni gleymir Brjálaði-Bensi, að hann á fáa vini í veröldinni, nema á Vesturlöndum. Hann reiðir sig á Bandaríkin og Breta sér í lagi. Íslendingar gætu sent Víkingasveitina og rafbyssudeildina. Björn Bjarnason og herdraumóramennirnir í Kristilega jafnaðarmannaflokknum, gætu vafalaust veitt honum nytsamlega ráðgjöf, grundvallaða á herfræðum Ariel Sharon, sem þeir segja að hafi verið mikill herforingi.

Að gráu gamni slepptu; Brjálaði-Bensi gerir ráð fyrir aðstoð bandarískra stjórnvalda. „Amma sagði mér, að Gyðingar væru Guðs útvalda þjóð,“ sagði mikilsháttar stjórnvitringur á bandaríska þinginu. Og þess vegna styð ég Ísraelsstjórn, þar til yfir líkur, bætti hann við.

Bandaríkjamenn og Bretar hafa herstöðvar í Miðausturlöndum. Svo eru flotadeildir á sveimi. Þær hafa reynt að ráða niðurlögum skæruliða á sandölum í Jemen – með aðstoð Vesturlanda. M.a. hinna herskáu Norðmanna. Þeim hefur tekist að drepa nokkra fátæka og soltna Jemena, en leiðtogar þeirra eru digurbarkalegir og almenningur fer í „gleðigöngur“ til stuðnings Gazabúum, frændum sínum og frænkum. Þeir gleðjast ekki yfir regnbogaafjölbreytninni.

En það gerir bandaríski herinn. Kunnáttumenn í Bandaríkjunum telja hann hvergi í stakk búinn til að vinna bug á andstæðingum ísraelsku síonistanna, m.a. vegna þess, að hermenn þeirra séu svo „kvenlegir og fjölbreyttir.“

Andstæðingunum Ísraels fjölgar stöðugt. Arabar, Tyrkir og Persar (Íranir) þétta raðirnar. Sýrlendingar hafa aftur verið teknir í náðarfaðm Arabíska sambandsins“ (Arab League), hermenn Hesbolla eru ekki lengur skæruliðar, heldur hermenn, Persar og Sádí-Arabar hafa fallist í faðma og sjálfur Erdogan stígur í vænginn við þá alla og byrstir sig gegn Ísrael. Hann dreymir um að verða ofurleiðtogi Múhammeðstrúarmanna. Pakistanar hafa meira að segja lofað honum kjarnorkusprengjum.

Það dugar Vesturlöndum ekki lengur að „deila og drottna“ eins og þegar Bandaríkjamenn öttu saman Persum og Írökum. Og svo má ekki gleyma því, að Rússar eru með flota- og flugherstöðvar í Sýrlandi. Meira að segja Vondi-Valdi, sem er afar varkár leiðtogi, er farinn að yggla brún.

Nefndum þjóðum blöskrar aftökur, morð og sprengingar Ísraela í nágrannalöndunum, m.a. drápið á aðalsamningamanni Hamas í Teheran og herforingja Hesbolla í Líbanon nýverið. (það er að vísu ekki staðfest, þegar þetta er skrifað 2. ágúst 2024). Hefndum er hótað og þær koma.

Meðan Nató er að flosna upp, m.a. fyrir atbeina Ungverja, Slóvaka og Tyrkja, eykst samstaðan meðal Múhammeðstrúarmanna.

Kínverjar eru líka mættir til leiks með fágaða stjórnkænsku og friðarvilja að vopni. Þeir hafa, að því er virðist, náð að sameina hinar mismunandi fylkingar Palestínumanna.

En það dugar eitt og sér skammt til að skapa frið, sem Ísrael og Vesturlönd ekki vilja í raun, sbr. „friðarviðræður“ í sjötíu ár. Einasta vonin er sú, að almenningur í Ísrael rísi upp og/eða herinn, og setji síonistabrjálæðingunum stólinn fyrir dyrnar, áður en þeim verður eytt. Ný helför!

En ljóst má vera, að nýlenduheimsvaldastefna Bandaríkjanna eða „heimsveldi illskunnar“ eins og Craig Murray kallar þau, er í dauðateygjunum, þrátt fyrir einarðan stuðning Íslendinga.

https://corbettreport.substack.com/p/the-gaza-holocaust?utm_source=post-email-title&publication_id=725827&post_id=147195597&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email – https://corbettreport.com/episode-002-wwiii-starts-in-iran/ https://corbettreport.com/the-secret-history-of-hamas/ https://corbettreport.substack.com/p/middle-east-on-the-brink-as-hamas?utm_source=podcast-email&publication_id=725827&post_id=147233243&utm_campaign=email-play-on-substack&utm_content=watch_now_button&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://beeley.substack.com/p/escalation-as-the-middle-east-heads?utm_source=post-email-title&publication_id=716517&post_id=147229503&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/08/israelsk-lovgiver-sier-det-er-legitimt-a-voldta-palestinske-fanger/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.globalresearch.ca/israeli-terrorist-state/5864279 https://www.globalresearch.ca/israel-rule-law-exists-jews/5864268 https://www.youtube.com/watch?v=1rfL95dbCqw https://www.youtube.com/watch?v=qT9PgFQFvfM https://steigan.no/2024/08/irans-leder-beordrer-direkte-angrep-pa-israel/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=l5qTWVXJs5Q https://steigan.no/2024/08/usas-ud-vil-ikke-kalle-israelsk-voldtekt-av-palestinske-fanger-en-krigsforbrytelse/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.timesofisrael.com/we-are-in-the-abyss-coalition-turns-on-itself-following-mob-attack-on-idf-bases/ https://archive.vn/RQQUN https://www.jpost.com/breaking-news/article-812781 https://www.youtube.com/watch?v=HnNWMrBdXNI&t=5s https://www.globalresearch.ca/american-physicians-nurses-observations-gaza/5864112 https://www.youtube.com/watch?v=a9S0e-dgF7c https://steigan.no/2024/07/erdogan-vi-kan-ga-inn-i-israel-slik-vi-gjorde-i-libya-og-nagorno-karabakh/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/07/beijing-erklaeringen-et-historisk-vendepunkt-for-palestina/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/07/israel-bombet-boligomrade-i-beirut-hezbollah-lover-a-svare/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/five-takeaways-from-israels-assassination?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=147192429&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://caitlinjohnstone.com.au/2024/07/25/netanyahus-speech-was-as-american-as-it-gets/ https://steigan.no/2024/07/netanyahus-tale-i-kongressen-24-juli-klare-ord-for-penga/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.craigmurray.org.uk/archives/2024/07/the-presence-of-evil/ https://steigan.no/2024/01/israel-mislyktes-totalt-med-a-tilbakevise-anklager-om-folkemord/ https://consortiumnews.com/2024/07/19/icj-israels-occupation-of-palestinian-territory-illegal/ https://geopoliticaleconomy.substack.com/p/nicaragua-israel-us-palestine-state?utm_source=post-email-title&publication_id=457596&post_id=147053194&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.theguardian.com/world/article/2024/may/23/whistleblowers-allege-widespread-abuses-at-israeli-detention-camp-sde-teiman