Sameinuðu þjóðirnar. VI: Fjármögnun styrjalda Rothschild. Heimsstríðin og ráðagerðin um alþjóðlega friðarstofnun

Stríð í Evrópu og Bandaríkjunum höfðu valdið skelfilegum hörmungum fyrir almúgann í hinum stríðshrjáðu ríkjum og hinum, sem ekki tóku beinan þátt í hildarleiknum. En auðjöfrarnir höfðu fitnað eins og púkar á fjósbitana. En og fram hefur komið hafa þeir ráðið miklu um þróun heimsins og framvindu.

Burðarásinn í samvinnu auðmagnsaflanna í Bretlandi og Bandaríkjunum undir lok þar síðustu aldar voru J.P. Morgan og Rothschild fjölskyldan, sem bar bakhjart hinna fyrrnefndu. Hvor tveggju bankaveldanna tóku virkan þátt í fjármögnun heimstyrjaldanna. (Sbr. bók Carroll Quigley. (Tragedy and Hope: A History of the World in Our-Time og The Anglo-American Establishment )

Rothschild veldið skipar í þessu tilliti sérstakan sess. Rætur hinnar þýsku ættar kynnu að liggja um Úkraínu og allar götur aftur til Kasaríu (Khazaria), herskárrar þjóðar, sem á fyrstu öld fyrir Krist lagði undir sig víðfem lönd í kringum Svarta haf og Kaspíahaf. Þau fólu í sér það landsvæði, sem nú er Úkraína. Stórveldið leið undir lok m.a. í stríði við Hólmverja (rússneska ríkið í Hólmgarði (Novgorod) og Væringja í Kænugarði. Þar var einnig stofnað rússnesk ríki af afkomendum norrænna manna, víkinga.

Fáir auðkýfingar hafa betur kunnað þá list að græða peninga í kreppum og stríðum, sem þeir jafnvel ýttu úr vör eða samþykktu. Ættmóðir sjálf tók þannig til orða; „Ef strákarnir mínir [þ.e. synirnir fimm] vildu ekki stríð, þá væru engin stríð.“

Nathan Mayer Rothschild (1777-1836), þýsk-breskur aðals- og bankamaður, ku hafa sagt: „Kaupið, þegar göturnar eru blóði drifnar, jafnvel þótt um eigið blóð sé að ræða.“ Sjálfur fjárfesti hann ótæpilega í stríði Breta og Frakka við Waterloo árið 2015., sem raunar var meira eða minna fjármagnað af fjölskyldunni. Yngri bróðirinn, James (Jakob) Mayer de Rothschild (1792-1868) veitti einvaldi Frakka, Napóleon Bonaparte (1769-1821) lán. Þetta er fyrsta dæmið um fjármögnun beggja aðilja í stríði.

Fjárfestingar Nathan Mayer skiluðu sér tuttugfalt. Þannig varð hann eins konar fármálaeinvaldur í Stóra-Brelandi. Honum varð á orði: „Það varðar mig engu, hvaða strengjabrúða sest í hásæti Englands til að ríkja yfir heimsveldinu, þar sem sólin aldrei sest. Sá, er stjórnar peningaaðföngum Bretlands, stjórnar einnig breska heimsveldinu. Og ég stjórna þessum aðföngum.“

Þess má geta, að Nathan þessi var sonur ættföðurins, Mayer Amschel Rothschild (1744-1812), þýsks bankamanns af Ashkenazi Gyðingaættum, og Guttle Schapper Rothschild (1753-1849). Þau eignuðust ellefu börn. Mayer er m.a. þekktur fyrir þann skilning, að máttur fjármagnsins, sé lögum ofar: „Látið mig stjórna peningaaðföngur þjóðarinnar og þá má einu gilda, hverjir löggjafarnir eru.“ Þessi speki „ávaxtaðist“ firna vel hjá afkomendum hans eins og nefnt er dæmi um. Ættin er rakin aftur til 1577.

Mayer Amchel var gekkst fyrir stofnun Illuminati, leynihreyfingar í ætt við Jesúítahreyfinguna, ásamt lögfræðingnum, Johann Adam Weishaupt (1748-1830). Skoski rithöfundurinn og sagnaritarinn, Walter Scott (1771-1832), hefur haldið því fram, að Illuminati hafi fjármagnað frönsku byltinguna.

Mayer Amchel var einnig mikill áhugamaður um stofnun Ísraelsríkis (zionism). En það var sonarsonurinn, Edmond (Benjamin) James de Rothschild (1845-1934), sem lét draum afa síns og ættarinnar um eigið ríki, rætast. Hann ferðaðist til Palestínu árið 1895. Í kjölfarið fjármagnaði Edmond James fyrstu Gyðingabyggðirnar þar um slóðir.

Tveim árum síðar stofnaði Edmond James „Gyðingalandsráðið“ (Zionist Congress). Fyrsti fundur hennar var á vegum „Gyðingalandshreyfingarinnar“ (Zionist Organization). Fundarstjóri var ungarsk-austurríki lögfræðingurinn og blaðamaðurinn, Theodor Herzl (1860-1904).

Gyðingalandshreyfingin notar í auðkennismerki sitt rauða skilti Rothschild ættarinnar, sem blasti við vegfarendum á húsi þeirra í Þýskalandi. Rúmri hálfri öld síðar varð það að fána Ísrael. Við friðarsamningana í Versölum árið 1919, þegar endi var bundinn á fyrstu heimstyrjöldina, féll það í skaut Bretlands að hafa umsjón með Palestínu. En það var árið 1948, sem Harry S. Truman (1884-1972), Bandaríkjaforseti, viðurkenndi Ísrael sem sjálfstætt ríki, þegar Rothschild veldið hafði gaukað að honum tveim milljónum dala.

Þegar James Armand Edmond (Jimmy) de Rothschild (f. 1878) lést árið 1958 ánafnaði hann fjármunum til að reisa þinghús Ísraelsríkis, Knesset. Að hans sögn ætti Knesset að vera „tákn um varanleika Ísraels í augum allra manna.“ Jimmy var sonur Edmond James, sem hóf uppkaup lands í Palestínu og fyrr er nefndur.

Fimm synir Mayer Amchel og Guttle stofnuðu viðskipta- og bankaveldi víða um heim, m.a. í Vín, París, Washington, Napólí og Lundúnum. Og eplið féll ekki langt frá eikinni. Þegar Bandaríkjaþing þráaðist við að endurnýja starfsleyfi Rothschild-bankans, „Banka Bandaríkjanna“ (Bank of the United States). Bankinn var stofnaður af Nathan Mayer Rothschild (1777-1836) í samvinnu við Alexander Hamilton (1755-1804). Hann var einn af „stofnfeðrum“ Bandaríkjanna. Bankinn var stofnaður átta árum, eftir að sjálfstæðisstríðinu lauk árið 1783.

Benjamin Disraeli (1894-1881), forsætisráðherra Breta, lýsti Nathan Mayer svo, að hann væri „guð og herra peningamarkaða í veröldinni og að sjálfsögðu guð og herra alls annars. Hann hefur bókstaflega ríkisfjárhirslu Suður-Ítalíu að veði. Einvaldar og ráðherra allra ríkja þiggja ráð hans og fara eftir leiðbeiningum hans.“

Aðalandstæðingur bankans á Bandaríkjaþingi var Andrew Jackson (1767-1845), síðar sjöundi forseti Bandaríkjanna árin 1829-1837. Orðaskipti Andrew og Nathan eru fróðleg: Andrew: „Sé svo, að þingið hafi rétt til að gefa út pappírspeninga, er það til eigin brúks, en ekki til framsals einstaklinga eða fyrirtækja.“ Nathan: „Annað hvort veitir þingið leyfi til framlengingar starfsleysis bankans, eða að Bandaríkin munu ganga á vit hins skelfilegast stríðs.“ Andrew: „Þið eruð höggormahreiður og ásetningur minni er að uppræða það. Almáttugur Guð er vitni mitt, ég ætla að eyða ykkur.“ Nathan: „Kennum þessum óskammfeilnu Bandaríkjamönnum lexíu. Látum þá hverfa aftur til nýlendutímans.“

Bandaríkjamenn lýstu yfir stríði á hendur Stóra-Bretlandi árið 1812 í forsetatíða James Madison (1751-1836), þ.e. ári eftir að bankaleyfi Rothschild bankans rann út. Ásetningurinn var m.a. að leggja Kanada undir Bandaríkin. Þeim varð ekki kápan úr því klæðinu. Aftur á móti brenndi breski herinn bæði Hvítahúsið og þinghúsið (Capitol). Stríðið var m.a. fjármagnað af umræddum Nathan. Skuldir hlóðust upp beggja vegna. Og svo braust borgarastríðið í Bandaríkjunum út árið 1861.

Það fylgir sögunni, að Andrew Jackson var sýnt banatilræði. Sjálfur var hann sannfærður um, að Nathan Rothschild stæði bak. Honum tókst að vissu marki að efna loforð sitt um að hnekkja veldi fjanda síns eða þar til Nathan stofnaði Seðlabanka Bandaríkjanna, Federal Reserve, árið 1913, sem enn þann dag í dag er einkarekinn. Í erfðaskrá sinni lét hann skrá fyrirmæli um, að á legstein hans skyldi ritað: „Ég gekk af bankanum dauðum.“

Abraham Lincoln leitaði á náðir Rothschild bankans um lán til að fjármagna stríð sitt gegn Suðurríkjunum. Honum ofbauð vaxtakrafan og lét prenta eigin peninga. Abraham sagði: „Við færðum þjóð þessa lýðveldis þá blessunarlegustu gjöf, sem hún nokkurn tíma hefur þegið; eigin pappírspeninga, svo hún megi greiða skuldir sínar.“

Árið 1865 sagði Abraham: „Ég á í höggi við tvo meginfjanda; annar er Suðurríkjaherinn, sem ég horfist í augu við, hinn, að baki mér, er fjármálastofnanir. Þær eru minn vesti andstæðingur.“ Seinna sama ár við Abraham myrtur.

Ágengni Rothschild ættarinnar fór einnig fyrir brjóstið á Rússum. Keisari þeirra, Alexander II (1855-1881) og Abraham Lincoln áttu tal saman árið 1864 og mynduðu andstöðubandalag. Alexander sendi hluta flota síns til Kaliforníu og Nýju Jórvíkur til að liðsinna Norðurríkjunum í borgarastyrjöldinni. Alexander II var myrtur í Sánkti Pétursborg af hryðjuverkahópi, sem kallaði sig „Vilja fólksins.“ En áhlaup Rothschild ættarinnar á atvinnulíf í Bandaríkjunum. Ári áður hafði hún látið lepp sinn, John Davidson Rockfeller (1839-1937) stofna olíufyrirtækið, Standard Oil, sem smám saman öðlaðist einokun á markaðnum.

Kanslari Þýskalands fór ekki í grafgötur með söguskilningi sinni í þessu efni. Árið 1876 sagði hann:

„Löngu áður en til borgarastríðs kom í Bandaríkjunum, hafði fjármálaauðvaldið í Evrópu ákveðið, að Bandaríkjunum þyrfti að skipta í tvennt. Bankahöldarnir óttuðust, að Bandaríkin, sameinuð í einni þjóð, myndi öðlast efnahagslegt og fjármálalegt sjálfstæði, sem myndi hleypa heimsyfirráðum þeirra á fjármálasviðinu í uppnám.

Hæst bar rödd Rothschild ættarinnar. Fjárjöfrarnir sáu fyrir sér grífurlegan ránsfeng, ef þeim tækist að haga málum þannig, að tvö veikluleg, stórskuldug lýðræðissamfélög, mætti setja undir hatt hins öfluga Lýðveldis, sjálfsöruggs og sjálfu sér nægt. Í þeim tilgangi gerðu þeir flugumenn út af örkinni til til að gera sér mat úr deilum um þrælahald og skapa hyldýpisgjá milli aðija á öndverðum meiði í Lýðveldinu.“

Tuttugasti forseti Bandaríkjanna, James Abram Garfield (1831-1881), reyndi líka að andæfa fjármagnsöflunum. Hann sagði:

„Hver sá, sem stjórnar peningamagni í umferð í landi voru, ríkir algjörlega yfir öllum iðnaði og viðskiptum. … Og þegar þú gerir þér ljósa grein fyrir því, hversu auðveldlega fáeinar menn á tindinum stjórna kerfinu, með einum eða öðrum hætti, þarf ekki að leiða þig í sannleikann um, hvar kreppur og verðbólgur eiga uppruna sinn.“ Þetta sagði James viku, áður en hann var ráðinn af dögum. Þar með lauk eitt hundrað daga valdatíma hans.

Undir lok nítjándu aldar teygðu krumlur Rothschild ættarinnar sig víða um álfur. Auðlindir þjóða og atvinnuvegir voru í þeirra eigu og ríkissjóðir víða skuldugir henni.

Árið 1891 má lesa í Lundúnadagblaðinu, „Verkamannaleiðtoganum“ (The Labour Leader):

„Þessi blóðsuguáhöfn hefur valdið meini og eymd í Evrópu á þessari öld. Það liggur í þagnargildi. Hún hefur sankað að sér feikilegum auðævum, aðallega við það að etja saman ríkjum, sem aldrei hefðu átt að elda grátt silfur.

Hverju sinni, sem erfiðleika gætir í Evrópu eða orðrómur hefur komist á kreik, og fólk getur ekki á heilum sér tekið vegna ótta um breytingar og hörmungar, er eitt víst; í grenndinni er bjúgnefja (hook-nosed) Rothschild að sýsla.“

Rothschild ættin hélt Bandaríkjamönnum einnig við efnið. Jacob Schiff Rothschild, hélt árið 1906 ræðu í viðskiptaráði (Chamber of Commerce) Nýju Jórvíkur (NY). Hann sagði: „Ef við búum ekki svo um hnútana, að Seðlabankinn hafi fullnægjandi stjórn á lánaveitum (credit resources), mun landið eiga fyrir höndum dýpstu og illvígustu peningakreppu í sögunni.“

Borgarstjóri Nýju Jórvíkur, John Francis Hylan (1868-1936), segir 1911: „Hin raunverulega ógn við lýðveldið, er huldustjórnin, sem teygir slímuga arma sína eins og kolkrabbi yfir borg vora, ríki og þjóð. Heila þess er að finna í fáeinum bönkum. Alþjóðlegir bankamenn eru þeir venjulega kallaðir.“

Tveim árum síðar, þegar lög um Seðlabanka Bandaríkjanna (Federal Reserve) voru samþykkt, kvað þingmaðurinn, Charles Lindbergh, sér hljóðs og sagði:

„Þessi löggjöf stofnar til gríðarlegs trausts, aldrei áður séð á jarðríki. Þegar forsetinn skrifar undir þessi lög, mun huldustjórn peninganna verða leidd í lög . … Með þessari löggjöf um banka og gjaldeyri er drýgður mesti glæpur allra alda.“ (Bankinn hefur í reynd enga varasjóði, birtir enga ársreikninga, en hagnaðar hans er áætlaður um 150 milljarðar (billion) árlega.)

Þýski hag- og félagfræðingurinn, Werner Sombart (1863-1941), heldur því fram í bók sinni „Gyðingarnir og auðhyggja samtímans“ (The Jews and Modern Capitalism), að nítjánda öldin væri öld Rothschild ættarinnar. Hann orðaði það svo: „Það er einungis einn valdhafi í Evrópu og það er Rothschild ættin.“

Fyrrnefndur Jacob Schiff stjórnaði Standard Oil. Hann á samstarf við auðkýfingana, Harriman, Gould og Rockefeller, við lagningu járnbrauta í Bandaríkjunum. (Minnugir lesendur muna, að William Averell Harriman, borgarstjóri Nýju Jórvíkur, var sendifulltrúi Franklin D. Roosvelt í hirð Jósef Stalín.)

Það kom að því, að Rockefeller og Rothschild ættunum, vildu bregðast við gagnrýni og styrkja orðspor sitt. Sú réði almannatengla, sú síðarnefnda stofnaði „Æruverndarbandalag“ (Anti-defamation League). Allir þeir, sem voguðu sér að efast um eða skoruðu Alheimsúrvalið á hólm, voru stimplaðir „andgyðinglegir“ (anti-Semetic). Þar að auki á Rothschild ættin þrjár fréttaveitur í Evrópu, Wolff í Þýskalandi (stofnuð árið 1849), Reuters í Englandi (stofnuð árið 1851) og Havas í Frakklandi (stofnuð árið 1835).

Ofangreint á hliðstæðu í rússnesku byltingunni og fyrri heimsstyrjöldinni. The Times of London skrifar árið 1919 um byltingu bolsévikka (meirihluta byltingarflokksins í Rússlandi). Þar er minnst á undarlegt hlutfall útlendinga í leiðtogahópnum. Í miðstjórninni eru þrír fjórðu hlutar Gyðingar.

Það snuggaði hressilega í Rotschild ættinni, þegar Rússakeisari neitaði henni um að stofna seðlabanka í stórveldinu. Því er það, að flugumenn á hennar vegum streymdu til Rússlands til að ybba kíf og æsa til óeirðan. Úr Bandaríkjun kom Leó Trotsky eða Bronstein og úr Sviss Vladimir Lenin, sem Jewish Post International staðhæfði árið 1991, að væri Gyðingur. Hefndarþorsti Rothschild ættarinnar virtist óslökkvandi. Hún fyrirskipaði bolsévikkum að myrða zar Nicholai II Alexandrovich Romanov, eiginkonu og fjögur börn þeirra. Nichoai II var sonarsonur Alexanders II, sem bauð Englendingum, Frökkur og Spánverjum – og Rothschild veldinu – byrginn með því að styðja Abraham Lincoln.

Winston Churchill þótti eitt og annað dularfullt við öreigabyltinguna í Rússlandi. Hann talaði árið 1920: um heimssamæri: „Alveg síðan á dögum leiðtoga Illuminati, Weishaupt, og þar til daga Marx og Trotksy, hefur heimssamsærið vaxið og dafnað. Og nú er svo komið, að þetta síðasta gengi sérstakra manngerða úr undirheimum stórborga Evrópu og Bandaríkjanna, hefur gripið rússnesku þjóðina þjösnataki og útnefnt sjálft sig sem óumdeilanlega höfðingja þessa víðáttumikla heimsveldis.“

Sagnfræðingarnir Gerry Docherty og Jim Macgregor hafa í bókum sínum frá 2013 og 2018, (Hidden History: The Secret Origins of the First World War) og Proloning the Agony: How the Anglo-American Establishment Deliberately Extended WW1 by Three-and-a-Half Years), sýnt fram á, hvernig auðkýfingar og stjórnvöld héldu lífinu í styrjöldinni.

Þeir segja: „Það er fjarri lagi, að veröldin hafi gengið eins og grunlaus svefngengill á vit alþjóðlegs harmleiks. Það var leynifélag stríðsæsingamanna, sem gerðu henni umsátur.“ Þetta leynifélag er í raun hluti þess, sem nú er kallað heriðnaðarfjársamsteypan (military -financial-industrial complex). Heriðnjöfrarnir græddu á tá og fingri. Það þarf varla að taka fram, að nefndir hagsmunaaðiljar „keyptu“ líka ritun sögunnar.

Blekið hafði varla þornað á friðarsamningunum í París 1919, þegar hafist var handa um hernaðaruppbyggingu, svo hildarleiknum mætti halda áfram. Í Þýskalandi hafði verið stofnað Weimar lýðveldið á rústum keisararíkisins. Í nauðungarsamningum þessum var allri skuld skellt á Þjóðverja og þeir neyddir til að greiða ógnarlegar skaðabætur. Þar spratt upp hreyfing þjóðernisjafnaðarmanna eða nasista. Foringi þeirra var Adolf Hitler (1889-1945), sem heldur betur átti eftir að koma við sögu heimsmála.

Líklega var Adolf óskilgetinn krógi Rothschild ættarinnar. Samkvæmt bók Hansjürgen Köhler (Koehler), „Gestapo að innanverðu: Skuggi Adolf Hitler yfir veröldinni“ (Inside the Gestapo: Adolf Hitler‘s shadow over the world), frá árinu 1939-40, segir hann söguna af Maria Anna Schicklgruber (1795-1847), ömmu Adolf. Höfundur skrifaði undur dulnefni. Hið rétta nafn hans var Walter Korode (1902-1983)

Hún var þjónustustúlka á herrasetri Rothschild ættarinnar í Vínarborg. Því má gera því skóna, að afa hans sé þar að finna. Sonurinn, Alois Schicklgruber Hitler (1837-1903), var faðir Adolf Hitler. Faðirinn er því líklega Anselm Salomon von Rothschild (1803-1874).

Bandaríski sálkönnuðurinn, Walter Charles Langer (1899-1981) segir sömu sögu í bók sinni, „Hugur Hilter: Leyniskýrsla úr stríðinu“ (The Mind of Hitler: The Secret Wartime Report), frá árinu 1972. Walter var bróðir William Langer (1896-1977), yfirmanns Rannsókna- og greiningardeildar herleyniþjónustu Bandaríkjanna í annarri heimstyrjöldinni (The Office of Strategic Services (OSS), Research and Analysis Branch). (OSS var undanfari Leyniþjónustu Bandaríkjanna (Central Intelligence Service – CIA). Walter starfaði þar sem sálkönnuður (psychoanalyst). Hann skrifaði leynilega 249 blaðsíðna skýrslu, sem var grundvöllur að ofangreindri bók.

Leynivopn stríðsæsingamanna voru yfirráð yfir bönkum og atvinnulífi. Það átti einnig við um iðnaðaruppbyggingu í Þýsklandi. Alþjóðauðvaldið með Rothschild veldið í broddi fylkingar stofnaði til samvinnu við Adolf, óskilgetinn frænda sinn (að öllum líkindum). Laumuspil var hennar aðall.

Í bók sinni, „Rothschild ættinnni,“ (The Rothschilds), segir höfundur, austurrík-bandaríski rithöfundurinn, Frederic Morton (1924-2015):

„Jafnvel þótt ættin ríki yfir fjölda fyrirtækja í iðnaði, viðskiptum, málmvinnslu og ferðamennsku, kemur nafn Rothschild ekki fyrir. Þar sem þau eru í einkaeigu (private partnership), ber fjölskyldunni ekki að birta opinberlega greiðslujöfnunarbókhald (balance sheet). Og það gerir hún heldur ekki. [Ei heldur þarf hún] að birta annars konar skýrslur um fjárhagslega stöðu sína.“

Það var/er einkum vald til útgáfu peninga, sem hefur úrslitaáhrif. John Fitzgerald Kennedy (1917-1963) bættist nú hóp Bandaríkjaforseta, sem reyndi að stemma stigu við valdi Seðlabanka Bandaríkjanna (Federal Reserve), sem var í eigu auðdrottna eins og Rothschild ættarinnnar. Árið 1963 undirritaði hann tilskipun þess efnis, að vald til peningaútgáfu skyldi á ný fært bandaríska þinginu. Tæpu hálfu ári síðar var hann ráðinn af dögum. Varaforseti hans, Lyndon Baines Johnson (1908-1973), dró tilskipuna til baka samdægurs í háloftunum á leið frá Dallas, þar sem forsetinn var drepinn, til Washington.

Fræðimönnum hefur reynst ærið örðugt að skoða sögu Rothschild veldisins í þaula. Gary Allen skrifaði árið 1973 í bók sinni „Engum áræðir að kall það samsæri“ (None Dare Call It Conspiracy):

„Ein af meginástæðum þess sögulega myrkurs, sem umlykur hlutverk alþjóðlegra bankamanna í stjórnmálasögunni, er gyðinglegur uppruni Rothschild ættarinnar. …

Þátttakendur í þessu samsæri af Gyðingaættum hafa beitt fyrir sig „Æruverndarbandalag“ (The Anti-Defamation League – ADL) sem tæki til að telja alla á eða sannfæra um, að sérhver umræða um Rothschild veldið eða bandamenn þess, sé árás á alla Gyðinga.

Með þessum hætti hefur veldið komið í veg fyrir hér um bil alla heiðarlega fræðimennsku um alþjóðlega bankamenn og gert hana bannhelga við háskólanna. Sérhver einstaklingur eða bókarhöfundur, sem fjallar um efnið, verður umsvifalaust látinn sæta árásum á hálfu æruverndarsamtaka um land allt. Rökvísi eða sannleikur hefur aldrei þvælt fyrir þeim við atvinnumannslegan rógburð. …

Reyndar er það svo, að engin hefur ríkara tilefni til reiði í garð Rotschild veldisins en aðrir Gyðingar. … Rothschild veldið tók þátt í fjármögnum Adolf Hitler.“

En það fór skiljanlega ekki hjá því, að harmleikur annarrar heimsstyrjaldarinnar blési lífi í fornar hugmyndir um frið í Evrópu, þrátt fyrir reynsluna af máttlausu Þjóðabandalagi. Skynsamir menn höfðu séð í hendi sér nauðsyn þess að samþætta hagsmundi ríkja í þeirri von, að þannig mætti koma í veg fyrir stríð.

Stjórnmálamenn lögðust undir feld eins og Þorgeir Ljósvetningagoði forðum. Hugmyndinni um Evrópusambandið fæddist fótur, sem hafði slíka samþættingu að yfirlýstu markmiði. En græðgi og valdabarátta verður seint sefuð. Blekið á friðarsamningunum í Jalta árið 1945, sem markaði lok annars heimsstríðs, voru vart þornaðir, þegar Bandaríkjamenn, á valdi hamslausrar heimvaldastefnu, sem grafið hafði um sig í bandarískum stjórnmálum í rúma öld, tóku að bollaleggja aðgerðir gegn fyrrum bandamanni sínum, Ráðstjórnarríkjunum. Norður-Atlantshafsbandalagið komst á koppinn, kallað varnarbandalag, enda þótt allir gætu séð, að Ráðstjórnarríkin væru fjarri því að vera í færum til sóknar út yfir áhrifasvæði það, sem ákvarðað var í Jalta.

Hugmyndin um að reisa Þjóðabandlagið úr öskustónni í mynd Sameinuðu þjóðanna, fékk einnig hljómgrunn.

https://www.loc.gov/item/today-in-history/june-18/ https://www.nytimes.com/2015/04/22/books/frederic-morton-author-and-essayist-dies-at-90.html https://geopolitics.co/2015/03/11/hidden-history-of-the-incredibly-evil-khazarian-mafia/?fbclid=IwAR3Wk2Zy4k9kV1MlpTAgyo5HDcIxqX2w0bsjyEvtyjwZKXM7E2JNgYenfk8 https://www.youtube.com/watch?v=kiY2XiRETPo https://stateofthenation.co/?p=17952 http://www.elliswashingtonreport.com/2021/03/07/a-brief-history-of-the-rothschild-khazarian-mafia-part-i-100-1200-ad/ https://www.cia.gov/legacy/museum/artifact/a-psychological-analysis-of-adolph-hitler-by-walter-langer/ https://www.forbes.com/2009/02/23/contrarian-markets-boeing-personal-finance_investopedia.html?sh=25e63911b59a https://www.history.com/this-day-in-history/czar-alexander-ii-assassinated#:~:text=Czar%20Alexander%20II%2C%20the%20ruler,to%20overthrow%20Russia's%20czarist%20autocracy. https://en.wikipedia.org/wiki/Mayer_Amschel_Rothschild https://en.wikipedia.org/wiki/Nathan_Rothschild,_1st_Baron_Rothschild https://firstworldwarhiddenhistory.wordpress.com/ https://firstworldwarhiddenhistory.wordpress.com/2018/03/06/prolonging-the-agony-2-the-full-hidden-history-exposed/ https://firstworldwarhiddenhistory.wordpress.com/2018/02/27/prolonging-the-agony-1/ https://firstworldwarhiddenhistory.wordpress.com/2017/05/16/first-world-war-hidden-history-blogs-an-update/ https://archive.org/details/wwi_20210205 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60347 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60348 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60000 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60347 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60348 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=60000 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=62052 https://en.wikipedia.org/wiki/Khazars https://dailyexpose.uk/2022/04/04/khazaria-rothschilds-ukraine-and-nephilim-agenda/

Sameinuðu þjóðirnar. V: Aðdragandi og millistríðsárin

Þrátt fyrir Friðarráðstefnuna í París 1919, friðarsamninga í Versölum og fögur fyrirheit Þjóðabandalagsins um frið á jörðu, rétt þjóða og þjóðarbrota til sjálfsákvörðunar um eigin málefni, ríkjastofnun og helgi hefðbundinna búsvæða, fór veröldin öll í bál og brand seint á fjórða áratugi síðustu aldar. Auðgunarþörf auðdrottnanna á fjármálamörkuðum hins vestræna heims, einkum í Bandaríkjunum, sem tekið höfðu við drottnunarhlutverki Bretlands, var friðarást, frelsi og réttlæti yfirsterkari.

Auðdrottnar og stjórnvöld Vesturlanda seildust til áhrifa, bæði í austri og vestri. Í upphafi fyrsta heimsstríðs var rússneska stórveldið í upplausn og andófi gegn Nicholas II Alexandrovich Romanov (1868-1918) keisara. Brauðbylting húsmæðra í Sánkti Pétursborg og hrakfarir gegn Japönum í austri gerðu það líklega að verkum, að upp úr sauð.

Þjóðverjar sáu sér leik á borði, og hleyptu Vladimir Lenin/Vladimir Ilyich Ulyanov (1870-1924) til borgarinnar og Bandaríkjamenn Leon Trotsky/Lev Davidocich Bronstein (1879-1940). Þessir undirróðurmenn og fylgismenn þeirra, bolsévikkar, hleyptu upp byltingarstjórninni, myrtu zarinn og fjölskyldu hans. Í kjölfarið fylgdi borgarastyrjöld í Rússlandi. Vesturlönd blésu óspart í glæðurnar.

Auðævi hins víðfema Rússlands hafa ævinlega haft magnað aðdráttarafl. En það hafði reyndar einnig hugmyndafræðin um alræði öreiganna og leiðtogakenning Vladimir, þ.e. að úrval gáfumanna skyldi leiða öreigana til fyrirheitna landsins, þar sem allri kúgun væri aflétt, öreigarnir hefðu bæði til hnífs og skeiðar, hefðu nóg að bíta og brenna, og yndu glaðir við sitt, í þeirri fullvissu, að þeim væri borgið í faðmi stjórnenda sinna.

Þetta alsælufyrirkomulag, sem Karl Heinrich Marx (1818-1883) og Friedrich Engels (1820-1895), sáu í hillingum og lýst var í Kommúnistaávarpinu, var í sjálfu sér þekkt hugmyndafræði frá miðöldum, sbr. jafnaðardraumórasamfélög auðkýfinganna, Claude-Henri de Rouvroy, Comte de Saint-Simon (1760-1825), Robert Owen (1771-1858) og Francois-Marie-Charles Fourier (1772-1837).

Í þessu sambandi og með tilliti til þróunar fasisma, nasisma og tækniauðræðis á líðandu stundu, mætti til skilningsauka nefna verkalýðshyggju Georges Eugéne Sorel (1847-1922). Hann var franskur heimspekingur og verkfræðingur, sem boðaði eignarhald verklýðsfélaga á atvinnutækjunum (syndicalism), aðdáandi fasisma Benito Mussolinis (1883-1945). Það var einmitt Benito sem talaði um „samvinnuríkisvaldið“ (corporate state), þ.e. samvinnu fyrirtækja og stjórnmálamanna. Það er grundvallarhugmyndafræði þjóðernisjafnaðarstefnunnar (nationalsozialismus), ríkisauðvaldsstefnunnar (state capitalism) og sameignarfélags auðdrottna og ríkisvalds (public-private partnership).

Fyrrgreindir hugsjónaauðjöfrar reyndu að láta samfélagsdrauma sína rætast, en án árangurs. Karl og Friedrich leituðu skýringa og gripu í því skyni til framvindukenninga um mannsandann, sem runnar voru undan rifjum þýska heimspekings, Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). Sá mikli hugsuður taldi menningu heimsins hafa náð hæstum hæðum, þegar hann barði augum franska keisarann, Napoleon Bonaparte (1769-1821), ríða inn í Jena á glæstum, hvítum stóðhesti.

Karl og Friedrich litu hins vegar svo á, að hreyfiafl sögunnar væri framleiðsluhættirnir eða eignarhald á þeim. Þeir töldu, að innbyggðar andstæður í auðvaldsskipulaginu myndu sjálfkrafa verða því að fjörtjóni í fyllingu tímans, á æðsta stigi þess.

Rússneskir byltingarmenn sáu vitanlega í hendi sér, að slík skilyrði væru ekki til staðar í Rússlandi. Í þessu ljósi má skilja velvilja gagnvart iðnjöfrum og fjármagnseigendum Vesturlanda og fyrirgreiðslu þeirra. Í raun réttri má líta á þetta fyrirkomulag, þ.e. þegar úrval öreiganna stjórnar atvinnulífi með hjálp fjármagnseigenda sem eins konar „sameignarfélagi“ (corporate socialism).

Þetta fyrirkomulag hefur eins og drepið var á, gengið í endurnýjun lífdaganna undir heitinu blandað eignarhald hins opinbera og einkageirans (private-public ownership), sem auðkýfingar Vesturlanda, Sþ og Alheimsefnahagsráðið (World Economic Forum) hafa tileinkað sér í ríkum mæli. Það má t.d. sjá við framleiðslu lyfja og bóluefna.

Í sjálfu sér skeyta auðdrottnar ekkert um hugmyndafræði. Það vakir yfirleitt fyrir þeim að afla fjár, að mata krókinn. Því er engin mótsögn í því, að milli stríða og þegar að önnur heimsstyrjöldin hafði skollið á, græddu sömu aðiljar beggja vegna víglínunnar.

T.d. fjárfestu bandarískir iðnjöfrar bæði í Rússlandi og Þýskalandi. Henry Ford (1863-1947), sem Adolf Hitler (1889-1945) taldi læriföður sinn í mannræktarfræðum (eugenics), reisti bílaverksmiðjur í landi lærisveins síns og einnig í Rússlandi á fjórða áratugi síðustu aldar. Adolf veitti Henry meira að segja orðu, svo hugfanginn var leiðtoginn af hugmyndafræðinni.

Iðnjöfurinn, William Averell Harriman (1891-1986), sendiherra Bandaríkjanna í Mosku, síðar borgarstjóri í Nýja Jórvík (NY) og einn tíu utanríkismálavitringa (The Wise Men) Bandaríkjanna, var í miklu dálæti hjá úrvalsmönnum rússneska byltingarflokksins.

Í meðmælabréfi frá Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) til Joseph Vissarionovich Stalin (1878-1953), aðalritara Kommúnistaflokksins, segir: „Ég er þess fullviss, að opnast munu leiðir til að útvega það (material and supplies), sem duga má til að berja á Hitler á öllum vígstöðvum, þínum meðtöldum.“ Franklin talar einnig um hetjulegar varnir sovéska hersins. Nokkrum árum síðar ráðgerðu Bandaríkjamenn kjarnorkuvopnaárás á þessa vini sína í austrinu.

Averell hafði fjárfest ógnarlegum upphæðum í málmvinnslu. En þegar Joseph sagði samningum við hann upp, í þeirri viðleitni að draga úr fjárfestingum erlendra aðilja, voru fjárfestingarnar endurgreiddar með rausnarlegum hætti. Avarell bar hvergi skarðan hlut frá borði.

Annar auðjöfur skipar eftirminnilegan sess í sögu millistríðsáranna, Gerard Swope (1872-1957), forstjóri General Electric. Hann er heilinn á bak við svokallaða Swope áætlun, sem fól m.a. í sér „New Deal“ hugmyndafræði Frank Roosevelt, þ.e. samvinnu auðjöfra og ríkisvalds í atvinnumálum.

Sömu auðjöfrar fjármögnuðu einnig „Hina nýju skipan“ Adolf Hitler, sem sótti bæði innblástur í þessu efni til Rússa og Benito Amilcare Andrea Mussolini (1883-1945), sem rak ítalsk samfélag samkvæmt sams konar fyrirkomulagi, sameignarríkinu (corporate state). Svipað fyrirkomulag er nú kallað „public-private partnership.“ Gerard Swope tók einnig þátt í fjármögnun þýskra nasista og rafvæðingu Ráðstjórnarríkjanna.

Þekkt er einnig þátttaka John Pierpoint Morgan (1837-1913), sem fjármagnaði svonefnda Dawes áætlun (Dawes Plan) frá árinu 1924, svo endurreisa mætti iðnað Þýskalands, eftir fyrsta heimsstríð. Þess má geta, að J.P. Morgan menntaðist m.a. við háskólann í Göttingen, Þýskalandi. Umrædd áætlun er kennd við Charles Gates Daws (1865-1951), bandarískan bankamann og síðar varaforseta þjóðar sinnar og friðarverðlausahafa Nóbels).

Fjórum árum síðar fylgdi í kjölfarið svokölluð Young áætlun, kennd við Owen D. Young (1874-1962), forstjóra General Electric, hafði forgöngu um auknar lánveitingar til Þjóðverja, samhliða lækkun þeirra stríðsskaðabóta, sem ákveðnar voru í Versalasamningunum. Áætlunin kvað einnig á um brottflutning erlends herafla frá þýskri grundu og stofnun ofuralþjóðabanka, sem enn lifir góðu lífi, Bank for International Settlements. Þegar lánabrunnurinn þornaði upp í heimshreppunni um 1930 fór Þýskaland aftur á hvolf.

https://www.presidency.ucsb.edu/documents/letter-introducing-w-averell-harriman-stalin https://www.history.com/topics/19th-century/manifest-destiny https://www.history.com/topics/19th-century/mexican-american-war https://www.youtube.com/watch?v=26raYPP4n7Q https://www.history.com/this-day-in-history/u-s-takes-possession-of-alaska https://www.smithsonianmag.com/history/how-the-louisiana-purchase-changed-the-world-79715124/ https://www.britannica.com/biography/James-Monroe https://www.britannica.com/event/Monroe-Doctrine https://spartacus-educational.com/GERfunk.htm https://www.bis.org/ https://history.state.gov/milestones/1914-1920/paris-peace https://history.state.gov/milestones/1921-1936/dawes#:~:text=Under%20the%20Dawes%20Plan%2C%20Germany's,currency%2C%20the%20Reichsmark%2C%20adopted. https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://alphahistory.com/coldwar/truman-doctrine/ https://www.history.com/news/world-war-i-russian-revolution https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://propagandainfocus.com/in-a-compromised-media-environment-western-intelligence-agencies-escalate-natos-proxy-war-in-ukraine-unchallenged/ https://thegrayzone.com/2022/04/01/war-us-weaponized-ukraine-russia/ https://thegrayzone.com/2022/11/03/british-spies-terror-army-ukraine/ https://jackmurphywrites.com/169/the-cias-sabotage-campaign-inside-russia/ https://www.mintpressnews.com/facebook-fact-checking-organizations-ukraine-funded-washington/281618/ https://responsiblestatecraft.org/2023/02/21/we-made-putin-our-hitler-zelensky-our-churchill-and-the-media-fell-in-line/ https://www.britannica.com/event/Truman-Doctrine https://kitklarenberg.substack.com/p/anatomy-of-a-coup-how-cia-front-laid?utm_source=profile&utm_medium=reader2

Sameinuðu þjóðirnar IV: Aðdragandi og kalda stríðið fyrra

Iðnaðarnasistarnir voru potturinn og pannan í ofuralþjóðabankanum í Sviss (Bank for International Settlements), sem stofnaður var m.a. að undirlagi bandaríska seðlabankans (Federal Reserve), samkvæmt Young áætluninni. Þar var hluti Gyðingagullsins síðar geymdur.

Einn þessara nasista var gullintannarbankamaðurinn, hagfræðingurinn og ráðgjafi Adolf Hitler, Walther Funk (1890-1960), síðar efnahagsráðherra Þýskalands og bankastjóri seðlabanka þess. Hann er kunnur fyrir að hreinsa gull úr tönnum fanga í útrýmingarbúðum nasista. Bandaríkjamenn komust yfir verulegan hluta Gyðingagullsins með hjálp leyniþjónustu nasista, sem þeir áttu góða samvinnu við. Þýfið skilaði sér aftur sem Marhall aðstoð til Íslands og annarra Evrópuríkja.

Auðjöfrum Bandaríkjanna óx svo ásmegin í fyrsta heimsstríði, að þeir sóttu fram bæði á alþjóðavettvangi og á heimavelli. Á kreppuárunum lögðu þeir á ráðin um stjórnarbyltingu í Bandaríkjunum sjálfum, vildu nýta eigin kreppu út í ystu æsar.

Gróðafíkn og tvískinnungur auðjöfranna og sjóða þeirra var reyndar í fullu gildi síðar í öðru heimsstríði, Kóreu og Víetnam stríðunum – og reyndar í flestum stríðum og vopnaskaki síðan. Það má færa gild rök að því, að sömu fjármagnstæknilegu bolabrögð gildi sömuleiðis í veirustríðinu, sem háð er um þessar mundir.

Þegar Stalin, Churchill og Roosewelt höfðu samið um skiptingu heimsins, að öðru heimsstríði loknu, sótti hið nýja heimsveldi stöðugt í sig veðrið í öllum heimsálfum. Þeir tóku nú að ástunda leynihernað í áður óþekktum mæli. Leyniþjónusta þeirra var stofnuð árið 19 . Hún hefur unnið margt myrkraverkið víða um heim og lætur hvergi deigan síga. Hún vinnur að sumu leyti eftir fyrrgreindu „sameignarfyrirkomulagi.“ Undirróður, uppreisnir, uppþot og önnur myrkraverk eru oft og tíðum unnin í samvinnu við auðjöfra og sjóði þeirra. Þar ber nafn George Soros hátt.

Upplýsingahernaður þeirra jókst einnig stig af stigi, því með einhverjum hætti þurfti að réttlæta myrkraverkin fyrir bandarískum skattgreiðendum og alþjóðasamfélaginu. Samuel Huntington afhjúpaði þá staðreynd, að frásögnin um „kalda stríðið“ hefði verið samin í áróðursskyni til að réttlæta bandarísku heimsvaldastefnuna og reyndar einnig til að skapa skelfingu á Vesturlöndum.

Samuel sagði: „Það verður að haga sölu [íhlutunar í málefni annarra ríka], svo fólk ruglist í ríminu og haldi, að barist sé við Ráðstjórnarríkin (Sovét-). Það er einmitt það, sem Bandaríkin hafa stundað, síðan Truman stefnan (Truman Doctrine) sá dagsins ljós.“ („Truman Doctrine“ er sú stefna bandarískra stjórnvalda að veita aðstoð hverju því lýðræðisríki, sem þau teldu ógnað af byltingaröflum. Þinginu var kynnt hernaðar- og fjármagnsaðstoð til Grikklands og Tyrklands árið 1947 til að kæfa uppþot almennings, sem Harry S. Truman (1884-1972), Bandaríkjaforseti, sagði að undirlagi Ráðstjórnarríkjanna. Ætlunarverkið var að efla frið, frelsi og lýðræði, eins og Joseph Biden gerir nú í Úkraínu, með dyggum stuðningi Íslands og annarra Evrópuríkja.)

Samfara upplýsingahernaði voru njósnir elfdar til muna. Það átti sér uppruna í Atlantic Charter, sem Churchill og Roosevelt komu sér saman um, en þróaðist í samstarf milli fleiri ríkja í Evrópu og Eyjaálfu. Það er stundum kallað „Fimmaugna“ (Five Eyes) njósnasamstarfið. Með stofnun CIA og FBI má segja, að bandaríska „öryggisríkið“ (seccurity state) hafi verið komið á koppinn.

Á Íslandi var kaldastríðsógnin kölluð „Rússagrýlan.“ Einnig hún er endurvakin. Meira að segja fluggáfað og menntað fólk hræðist hana enn. Enda er ætlunum að firra borgaranna dómgreind og gagnrýninni hugsun, rétt eins og tekist hefur með veirugrýlunni. Við lifum á afturgöngu- og tröllatímum.

Það var engu líkara en Bandaríkjaforsetar væru í samkeppni um fjölda myrkraverka. Eisenhower lagði blessun sína yfir 104 leyniaðgerðir í fjórum álfum á átta árum, John F. Kennedy sló honum við með 163 aðgerðum á þriggja ára tímabili.

Það var með skírskotun til Rússagrýlunnar að Bandaríkin gengust fyrir stofnun Norður Atlantshafsbandalagsins (Nato – North Antlantic Trety) árið 1949. Íslendingar hoppuðu á vagninn, þrælslundin leyndi sér ekki, enda hafði þjóðin búið við nýlendukúgun um aldir og hersetu Breta og Bandaríkjamanna í áratug eða svo.

Það fór með hana eins og fangann, sem var látinn laus úr langri fangavist. Hann vildi heldur helsi en frelsi. í Á Íslandi er Nató kallað varnarbandalag, svo sauðsvartur almúginn velkist ekki í vafa um tilgang þess.

Sþ voru stofnaðar 1945. Kurt Waldheim, fyrrum leyniþjónustumaður úr þýska hernum, var gerður að aðalritara þeirra á tímabilinu 1972-1981.

https://www.presidency.ucsb.edu/documents/letter-introducing-w-averell-harriman-stalin https://www.history.com/topics/19th-century/manifest-destiny https://www.history.com/topics/19th-century/mexican-american-war https://www.youtube.com/watch?v=26raYPP4n7Q https://www.history.com/this-day-in-history/u-s-takes-possession-of-alaska https://www.smithsonianmag.com/history/how-the-louisiana-purchase-changed-the-world-79715124/ https://www.britannica.com/biography/James-Monroe https://www.britannica.com/event/Monroe-Doctrine https://spartacus-educational.com/GERfunk.htm https://www.bis.org/ https://history.state.gov/milestones/1914-1920/paris-peace https://history.state.gov/milestones/1921-1936/dawes#:~:text=Under%20the%20Dawes%20Plan%2C%20Germany's,currency%2C%20the%20Reichsmark%2C%20adopted. https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://alphahistory.com/coldwar/truman-doctrine/ https://www.history.com/news/world-war-i-russian-revolution https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://propagandainfocus.com/in-a-compromised-media-environment-western-intelligence-agencies-escalate-natos-proxy-war-in-ukraine-unchallenged/ https://thegrayzone.com/2022/04/01/war-us-weaponized-ukraine-russia/ https://thegrayzone.com/2022/11/03/british-spies-terror-army-ukraine/ https://jackmurphywrites.com/169/the-cias-sabotage-campaign-inside-russia/ https://www.mintpressnews.com/facebook-fact-checking-organizations-ukraine-funded-washington/281618/ https://responsiblestatecraft.org/2023/02/21/we-made-putin-our-hitler-zelensky-our-churchill-and-the-media-fell-in-line/ https://www.britannica.com/event/Truman-Doctrine https://kitklarenberg.substack.com/p/anatomy-of-a-coup-how-cia-front-laid?utm_source=profile&utm_medium=reader2

Sameinuðu þjóðirnar. III: Aðdragandi og útþenslustefna Bandaríkjanna

Stórsókn bresk-bandaríska auðvaldsins helst í hendur við þróun stjórnmála Bandaríkjanna innan lands og utan. Iðnaðarauðvald Norðurríkjanna færðist í aukana. Hún endurspeglast í stefnu James Monroe (1758-1831), Bandaríkjaforseta, frá 1823, sem m.a. segir, að litið yrði á ásókn Evrópuríkja á vesturhveli jarðar sem fjandskap gegn Bandaríkjunum. Þessi stefna markaði átök við evrópsku nýlenduveldin í Ameríku, Rússland, Frakkland, Spán og Bretland sjálft. Það leiddi sem kunnugt er til borgarastríð árið 1861.

Hugur auðdrottna og stjórnvalda, stóð til landvinninga. Thomas Jefferson (1743-1826), keypti Louisaina af Frökkum (1803), og sagði Spánverjum stríð á hendur. Flórída var innlimað 1845.

En græðgi eftir landi og auðlindum var óseðjandi. Bandaríkin og auðkýfingar þeirra höfðu augastað á spænsku nýlendunum, sem nú voru orðnar Mexíkó. James Knox Polk (1795-1849) taldi það guðleg forlög Bandaríkjamanna að þenja út ríkið og boða lýðræði og auðvaldsskipulag (capitalism) um alla álfuna, þ.e. Norður-Ameríku. Stefna var kölluð, „Yfirlýst örlög“ (Manifest Destiny), mótuð árið 1845.

James Polk innlimaði Texas (sjálfstætt ríki 1936) og bar víurnar í Oregon, Kaliforníu , Utah, Nevada, Arizona og Nýju-Mexíkó. Mexíkó þráaðist við að selja. Bandaríkjamenn plægðu jarðveginn fyrir vopnaskak, samkvæmt Bandaríkjaforseta, Hiram Ulysses S. Grant (1822-1885). Í kjölfar þess sögðu Bandaríkin grönnum sínum stríð á hendur árið 1846. Stríðið stóð til 1848, þegar friðarsamningur (treaty) var gerður í Guadalupe Hidalgo.

Útþenslustefna Bandaríkjanna kemur greinilega fram í orðum utanríkisráðherra þeirra, William Henry Seward (1801-1872), árið 1848. „Það eru forlög þjóðar okkar að streyma sem óstöðvandi flóðbylgjur væru í átt að ísflákum (ice barriers) norðursins og eiga stefnumót við menningu Austurlandabúa á ströndum Kyrrahafsins.“ Enda fór það svo, að Andrew Johnson (1808-1875), Bandaríkjaforseti, Alaska af Rússum (1867).

Þegar þjóðir indíána höfðu verið gersigraðar af sameinuðum ríkjum Norður-Ameríku (að Kanada undanskildu) og fluttar úr heimahögum sínum, samkvæmt löggjöf (Indian Removal Act) Andrrew Jackson (1808-1875), voru lögð á ráðin um alþjóðlega útþenslustefnu, þ.e. heimsvaldastefnu Bandaríkjanna. Hún fékk byr undir báða vængi í heimsstyrjöldunum tveim og kristallaðist í stefnu Harry S. Truman (1884-1972).

Smiðshöggið á útþenslustefnu Bandaríkjanna í Vesturálfu var rekið með stríðinu við spænska heimsveldið. Það hófst árið 1898. Lok stríðsins mörkuðu dauða þess. Ránsfengur Bandaríkjamanna var ríkulegur. Bandaríkjamenn fóru að eins og í stríðinu við Mexíkó. Tylliástæða bandarískra afskipta var sú, að bandaríska herskipinu, USS Maine, var sökkt í höfninni í Havana á Kúbu. Þegar Bandaríkjamenn viðurkenndu sjálfstæði Kúbu, var Spánverjum nóg boðið og lýstu yfir stríði. Henni var svarað með stríðsyfirlýsingu af hendi William McKinley (1843-1901) Bandaríkjaforseta. (William McKinley er einn þeirra forseta Bandaríkjanna, sem fallið hafa fyrir hendi morðingja.)

Sigur á evrópsku nýlenduveldunum og frumbyggjunum, samfara landakaupum og landvinningum í Vesturálfu, auðgaði Bandaríkin svo um munaði. Því var gósentíð hjá bresk-bandaríkja iðn- og fjármagnsauðvaldinu í City of London og Wall Street. En græði þeirra var enn ekki södd. Fyrsta og önnur heimsstyrjöldina – eins og hin þriðja, sem er yfirvofandi – buðu ný auðgunartækifæri.

https://www.presidency.ucsb.edu/documents/letter-introducing-w-averell-harriman-stalin https://www.history.com/topics/19th-century/manifest-destiny https://www.history.com/topics/19th-century/mexican-american-war https://www.youtube.com/watch?v=26raYPP4n7Q https://www.history.com/this-day-in-history/u-s-takes-possession-of-alaska https://www.smithsonianmag.com/history/how-the-louisiana-purchase-changed-the-world-79715124/ https://www.britannica.com/biography/James-Monroe https://www.britannica.com/event/Monroe-Doctrine https://spartacus-educational.com/GERfunk.htm https://www.bis.org/ https://history.state.gov/milestones/1914-1920/paris-peace https://history.state.gov/milestones/1921-1936/dawes#:~:text=Under%20the%20Dawes%20Plan%2C%20Germany's,currency%2C%20the%20Reichsmark%2C%20adopted. https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://alphahistory.com/coldwar/truman-doctrine/ https://www.history.com/news/world-war-i-russian-revolution https://propagandainfocus.com/wall-street-the-nazis-and-the-crimes-of-the-deep-state/ https://propagandainfocus.com/in-a-compromised-media-environment-western-intelligence-agencies-escalate-natos-proxy-war-in-ukraine-unchallenged/ https://thegrayzone.com/2022/04/01/war-us-weaponized-ukraine-russia/ https://thegrayzone.com/2022/11/03/british-spies-terror-army-ukraine/ https://jackmurphywrites.com/169/the-cias-sabotage-campaign-inside-russia/ https://www.mintpressnews.com/facebook-fact-checking-organizations-ukraine-funded-washington/281618/ https://responsiblestatecraft.org/2023/02/21/we-made-putin-our-hitler-zelensky-our-churchill-and-the-media-fell-in-line/ https://www.britannica.com/event/Truman-Doctrine https://kitklarenberg.substack.com/p/anatomy-of-a-coup-how-cia-front-laid?utm_source=profile&utm_medium=reader2

Sameinuðu þjóðirnar II: Þjóðabandalagið og Ísland

Sá merki maður, Íslandsráðherra m.m., Einar Arnórsson (1880-1955), þingmaður Sjálfstæðisflokks, reit í Árbók Háskólans árið 1934:

„Þjóðabandalagið er stofnað mest fyrir atbeina Wilsons Bandaríkjaforseta, sem virðist hafa verið bjartsýnn maður á eðli stjórnmálanna í framtíðinni, en ekki að sama skapi slyngur til ráðagerða eða skipulagningar. Ber Þjóðabandalagið þess ýmsar minjar.

En auk þessa hefur það í framkvæmdinni oft gert meira í því að sýnast en vera. Það hefur að vísu gert ýmislegt þarfleg og gott, en höfuðtakmarki sínu, að halda upp friði milli ríkja og draga úr herbúnaði, hefur það alls ekki náð, og engar líkur til þess, að það nái því um langan aldur, þó að það kunni að halda tilvist sinni áfram, sem ýmsir eru nú teknir að efast um.“ …

„Meðan styrjöldin mikla stóð, var mönnum miklu ljósara en áður, hver nauðsyn á því væri, að komið yrði í veg fyrir styrjaldir framvegis. Hörmungar styrjaldarinnar vöktu þá hugsun með mörgum hugsandi mönnum.“ …

„Samkvæmt a-lið 23.gr. sm. Eiga meðlimir bandalagsins að leitast við að tryggja mönnum, konum og börnum, sanngjörn og mannúðleg vinnukjör, bæði í sínum eigin löndum og í löndum, er þeir hafa verzlunar eða fjármálaskipti við, og að stofna og halda við nauðsynlegri milliríkjastofnun í þessu skyni.“

Töluverð umræða um Þjóðabandalagið, eðli þess og hlutverk, átti sér stað á Alþingi Íslendinga. Annar merkur maður, Einar Olgeirsson (1902-1993), síðast þingmaður Alþýðubandalags, lagði t.d. þessi orð í belg (Skrípaleikur Þjóðabandalagsins. Rjettur 1928: 13. árg. 2. hefti):

„Svo sem kunnugt er, hefur þjóðabandalagið það hlutverk á höndum fyrir stórveldin, að dylja sem best að hægt er með fögrum nöfnum og fríðum loforðum alt hið ófagra framferði verstu kúgara heimsins. Eitt af þeim hlutverkum, sem það nú mest fæst við og gengur erfiðlegast, er að dylja hinn augljósa undirbúning undir nýjar styrjaldir, sem stórveldin reka af kappi.

Þjóðabandalaginu er falið að reyna að leiða athygli lýðsins, sem síðar skal leiddur á blóðvöllinn, frá herbúnaðinum, með því að hjala svo hátt um frið, að skvaldur hinna herklæddu friðarengla yfirgnæfi hávaða vopnaverksmiðjanna. Því svívirðilegri sem tilgangurinn er, því slóttugri verða brögð þessara herra.

Þegar svæfa skal meðvitund þjóðanna fyrir hinum nýju ógnum, er bíða þeirra, grípa þeir einmitt til þess að misnota hina heitu þrá allra þeirra eftir friði, sem kvalist hafa í síðasta stríði, sem mist hafa sína nánustu og aldrei geta hugsað til annara eins skelfinga á ný.

Þessum er talin trú um að þjóðabandalagið sje að berjast fyrir heitustu ósk þeirra, blöðin endurtaka sömu blekkingarnar, rósamál ….deyfa skynsemi þeirra og þannig er fjöldinn blindaður uns valdhafarnir loksins einn góðan veðurdag uppgötva, að friðurinn, sem þeir hafa verið að vernda allan þennan tíma, er í hættu vegna t.d. Rússlands (sem er eina landið, er lagði til fullkomna afvopnun) – og nú þurfi allir friðelskandi menn að hætta lífi sínu í síðustu styrjöldinni, sem háð verði, styrjöldinni fyrir friðnum (eins og síðast)! Þjóðabandalagið á að vera besta tækifærið, til að svæfa fjöldann, uns næsta stríð er undir búið – og það er eins og því takist allvel að leiða athygli manna frá því, að alt frá því að Versalafriðurinn var saminn, hafa stórveldin sífelt átt í ófriði við að kúga fátækar þjóðir, sem voru að berjast fyrir frelsi sínu.“

Alþýðuflokksmaðurinn, Haraldur Guðmundsson (1892-1971), var afar andsnúinn aðild að Þjóðabandalaginu. Hann sagði:

”En hitt er augljóst, að Þjóðabandalagið er ekkert annað en hernaðarbandalag stórvelda Vestur-Evrópu undir forustu Breta. Annarsvegar er því beint gegn Bandaríkjum Norður-Ameríku, hinsvegar gegn ráðstjórnarríkjunum, og er það aðalhlutverk þess að reyna að brjóta kommúnismann á bak aftur. Þeir, sem ekki sjá slíkt, eru annaðhvort haldnir brezkum anda eða blindaðir af friðarglamri borgaralegra hræsnara.

Ísland væri því fríviljuglega að ofurselja sig þessum stórveldum, ef það ætlaði að ganga í þetta bandalag. ... Þar sem öllum sjáandi mönnum er vitanlegt, að stríðshættan vex nú með degi hverjum, er það hreinn glæpur að ætla að fleka Ísland til að gefa upp hlutleysi sitt, ganga í hernaðarbandalag og draga landið þannig inn í næsta heimsófrið, sem auðvaldsríkin efna til.

Að gefa upp það eina, sem Ísland hefir þó verndað á öllum sínum þrengingartímum. Það að vera friðarríki út á við þrátt fyrir allan styr innanlands. ... Allt hneyksli hátíðar þeirrar, sem í hönd fer, er smáræði hjá því, ef Ísland yrði tekið í Þjóðabandalagið.

Það er skylda allrar alþýðu að hugsa það mál rækilega, hvort Íslandi á að reyna að vera til sem friðarríki að nafninu til að minnsta kosti, eða hvort við eigum að leggja okkur af frjálsum vilja undir járnhæl stórveldabandalagsins og gera af fúsum vilja landið að blóðvelli þess, hvenær sem Bretar bjóða.

Það er skylda allra hugsandi manna að mótmæla einum rómi, svo máttugt, að hlýða verði rödd þeirri, þeim höfuðglæp, sem á að kóróna kúgun og svívirðingu síðustu 1000 ára, að gefa upp hlutleysi Íslands til að fylkja því af frjálsum vilja inn í fjandaflokk auðvaldsbandalagsins gegn hinum uppvaxandi frjálsu alþýðuríkjum heimsins, ráðstjórnarríkjunum.“

Hvorki Bandaríkjamenn eða Íslendingar urðu þó aðiljar að Þjóðabandalaginu. En nafnarnir, Olgeirs og Arnórssynir, reyndust fremur sannspáir. Sigurvegararnir fyrstu heimsstyrjaldar fóru í öllum aðalatriðum sínu fram, deildu saman og drottnuðu, drógu upp landamæri samkvæmt hagsmunasamkomulagi sínu á milli í öllum heimsins álfum, fóru með stjórnun landa og heimshluta (mandate system) og héldu yfirráðum yfir flestum nýlendnanna.

Það mun óhætt að fullyrða, að Þjóðabandalagið hafi að miklu leyti plægt jarðveginn fyrir þær hörmungar mannkyns, sem við búum við í dag. Enn er til að mynda barist um olíuauðlindir í Miðausturlöndum og Litlu-Asíu/Evróasíu/Kákasus. Í þessum skrifuðu orðum hersitja Bandaríkjamenn olíuauðugasta hluta Sýrlands. Þeir reyndu árangurslaust að kollvarpa stjórn Írans og Georgíu. Bretar og Bandaríkjamenn tóku Írak herskildi eins og kunnugt er.

Á millistríðsárunum, sem svo eru kölluð, vígbjuggust stórveldin, Auðdrottnar hins nýja stórveldis og heimsveldis í burðarliðnum, Bandaríkjanna, sáu sér leik á borði og fjárfestu ótæpilega í iðnaðaruppbyggingu Þýskalands. Eins og oft áður var talað tveim tungum og margir voru tvöfaldir í roðinu.

Einar Olgeirsson sagði á þessum árum: „Það hefir ennfremur gerzt nú á síðustu árunum, að úr Þjóðabandalaginu hafa farið þau ríki, sem nú þegar eru komin á kaf í blóðugar styrjaldir og búast nú óðum við nýrri heimsstyrjöld, --- þau ríki, sem með hernaðarbrölti sínu og harðstjórn hafa sett sig út úr menningarlegu sambandi þjóðanna, svo sem Þýzkaland, Japan og Ítalía. Það síðast talda er að vísu ennþá meðlimur Þjóðabandalagsins, en hagar sér eins og það væri þegar gengið úr því.

Árið 1930 var Þjóðabandalagið samband auðvaldsríka, með Bretland í broddi fylkingar, og notað sem verkfæri til þess að halda þeim þjóðum niðri, er undir höfðu orðið í heimsstyrjöldinni, og til þess að sameina krafta auðvaldsríkjanna gegn sovétríkjunum. Að sjálfsögðu hlaut þá afstaða verkalýðshreyfingarinnar í heiminum að vera sú, að berjast á móti hinum ríkjandi öflum í Þjóðabandalaginu. Síðan hefir viðhorfið gerbreytzt.

Baráttan stóð þá fyrst og fremst milli verkalýðs og auðvalds, sósíalisma og kapítalisma. Nú stendur baráttan í heiminum fyrst og fremst milli fasismans og lýðræðisins, milli fasistaríkjanna annarsvegar og borgaralegra og sósíalistískra lýðræðisríkja hinsvegar.

Nú er svo komið, að Bandaríki Norður-Ameríku virðast tilleiðanleg til náins samstarfs við Þjóðabandalagið, og síðast en ekki sízt eru sovétríkin nú orðin meðlimur þess. Þjóðabandalagið er að verða samband þeirra afla í heiminum, sem vilja frið og framfarir.“

En svo fór þó ekki. Ný lýðræðisleg þjóðernisstjarna reis í Þýskalandi, m.a. fyrir tilstuðlan fjármagnseigenda og iðnjöfra Vesturlanda, nasistaforinginn Adolf Hitler (1889-1945).

Það átti eftir að koma í ljós, að Þjóðverjar tileinkuðu sér það besta úr tækni andstæðinganna. Áróðurstækni er þar meðtalin. Friður var úti og Þjóðabandalagið dó drottni sínum.

https://www.breitbart.com/environment/2023/02/15/u-n-chief-guterres-warns-of-mass-climate-exodus-on-a-biblical-scale/ https://www.britannica.com/event/Peace-of-Westphalia https://www.historytoday.com/archive/months-past/treaty-westphalia https://reclaimthenet.org/un-says-that-censoring-disinformation-will-protect-free-speech https://www.tv4.se/artikel/12XMxo8NdUhochVvvJV15z/kritik-mot-fn-ukrainachefen-foer-unhcr-tjaenar-enorma-summor?utm_medium=social&utm_source=t.co&utm_campaign=kallafakta https://www.history.com/topics/world-war-i/treaty-of-versailles-1 https://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwone/league_nations_01.shtml https://www.history.com/this-day-in-history/wilson-delivers-fourteen-points-speech https://www.history.com/topics/world-war-i/league-of-nations https://www.youtube.com/watch?v=wr5MBrvnPLw https://www.visindavefur.is/svar.php?id=10568 https://www.althingi.is/altext/52/r_txt/2400.txt https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=119 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=130 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=237 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=66226 https://timarit.is/page/4915970#page/n115/mode/2up

Sameinuðu þjóðirnar I: Forsaga og Þjóðabandalagið

Það líður varla sá dagur, að Sameinuðu þjóðirnar (Sþ) séu ekki nefndar á nafn. Tíðindi úr herbúðum þeirra hafa oft og tíðum yfir sér guðlegan sannleiksblæ. Enda ýta embættismenn þeirra undir slíkan skilning. Einn þeirra sagði t.d. Sþ eiga loftlagsvísindin. Anthony Fauci, fyrrum „heilbrigðiseinvaldur“ Bandaríkjanna og innsti koppur í einni undirstofnanna hennar, Alþjóðaheilbrigðisstofnuninni, sagði árás á sig jafngild árás á vísindin. Embættismaður Sþ lét sér þau orð um munn fara, að Vladimir Putin hefði séð rússneskum (karl)hermönnum fyrir stinningarlyfi til að auðvelda þeim nauðgun úkraínskra kvenna. Undirstofnun þeirra er ábyrg fyrir skilgreiningu gervialþjóðafaraldurs og önnur fyrir gervihamfarahlýnun. Þriðja undir stofnunin boðar aðgerðir gegn „hatursorðræðu og falsfréttum“ til að tryggja málfrelsi og rétt viðhorf. Aðalritari þeirra boðar ragnarök, hvenær sem færi gefst. Hjá Sþ fer nú fram umræða um að myrkva himininn til að verjast loftlagsbreytingum. Aðalritarinn og Öryggisráðið heykjast við að bera klæði á vopnin í Úkraínustríðinu og láta rannsaka hryðjuverkin í Eystrasalti. Launaspilling þrífst. Hver er trúverðugleiki Sþ.?

Hér verður fjallað um forsögu Sþ til að glöggva okkur betur á trúverðugleika, skipulagi og starfsháttum.

Í Evrópu miðalda voru háð látlaus stríð öldum saman. Þekkt eru t.d. áttatíu ára stríðið og þrjátíu ára stríðið. Um 8 milljónir manna voru lögð að velli. Árið 1648 tókust sögulegir friðarsamningar, kenndir við Westphalen í Þýskalandi. Hvorki meira né minna en 194 ríki tóku þátt.

Það fór ekki hjá því, að vitrir menn reyndu að gera sér í hugarlund, hvernig mætti tryggja frið og komast hjá stríðshörmungunum. Evrópuhugsjónin varð til. Kjarni hennar er fullveldi ríkja innan viðurkenndra landamæra.

Hinn ágæti sagnfræðingur, Guðmundur Hálfdánarson, segir svo frá á Vísindavefnum:

„Á 17. öld, þegar nútímalegt ríkjaskipulag festi sig í sessi í álfunni, komu fram nýjar hugmyndir um sameiningu Evrópu. Einn helsti frumkvöðull þeirra var franski klerkurinn og stjórnarerindrekinn Charles-Irénée Castel de Saint-Pierre (1658–1743), sem gaf út ritið Projet pour rendre la paix perpétuelle en Europe (Áætlun um að koma á varanlegum friði í Evrópu) árið 1713 (frumútgáfa ritsins, Mémoires pour rendre la paix pérpetuelle en Europe, kom út ári áður).

Ritið skrifaði hann sem eins konar uppgjör við stjórnarár Lúðvíks XIV. Frakkakonungs (konungur 1643–1715), en „sólkonungurinn“ hafði leitt miklar hörmungar yfir þegna sína og íbúa nágrannaríkjanna með stöðugu stríðsbrölti.

Til að binda endi á slíkt ástand lagði Saint-Pierre til að komið yrði á evrópsku ríkjasambandi (fr. Fédération Européenne), með aðild 18 helstu kristnu ríkja álfunnar, og Evrópuþingi (fr. Diète générale d‘Europe). Markmiðið var að stofna með þessu eins konar „eilífan gerðardóm“ (fr. un Arbitrage perpétuel), sem tryggði stöðugleika í stjórn ríkjanna, kæmi í veg fyrir stríð á milli þeirra og legði grunn að frjálsum viðskiptum á milli þjóða.

Með þessu vildi hann auka velmegun þegnanna, því að aukin milliríkjaverslun örvaði efnahagslífið og meiri friður dró úr ríkisútgjöldum og þar með þörf ríkjanna fyrir skattheimtu. Ekkert varð úr þessum áætlunum, en greina má enduróm frá hugmyndum Saint-Pierres í skrifum ýmissa heimspekinga upplýsingarstefnunnar, svo sem Jean-Jacques Rousseaus og Immanuels Kants (sbr. rit hans Zum ewigen Frieden, 1795).“

Ríkjasamband samkvæmt hugmyndum Charles-Irénée átti eðlilega erfitt uppdráttar í álfu, þar sem gráðugir hagsmunaaðiljar áttust við. Ásóknin í land, hlunnindi, völd og auðlindir, varð æðisgengin. Samfara nýlendustríðunum og aukinni áherslu á fullveldi þjóðríkja, jókst ásteyting á heimaslóðum Evrópuveldanna. Hildarleikur braust út í Evrópu, sem umbreyttist í fyrstu heimsstyrjöldina með þátttöku Rússa og Japana.

Trúlega hefur blóðbað og hörmungar fyrstu heimsstyrjaldarinnar fengið fólk til að rumska. Allir, nema fjármagnseigendur og hertólaframleiðendur töpuðu á slíku stríði. Sigurvegarar stríðsins settust niður og sömdu um frið í Versölum (Treaty of Versailles), glæsihöll Loðvíks XIV. „Sigurvegararnir hirða allt“ (the winner takes it all), sungu Abba. Þau kynnu að hafa haft Versalasamningana í huga, því Þjóðverjum voru settir afarkostir og neyddir til að axla einar sök á harmleiknum.

Sumir hafa reyndar kallað þetta vopnahlé. T.d. sagði franski yfirhershöfðinginn, Ferdinand Foch (1851-1929): Þetta eru ekki friðarsamningar, heldur tveggja áratuga vopnahlé. Því miður reyndist hann sannspár.

Sigurvegarar fyrstu heimsstyrjaldar gerðu með sér bandalag, Þjóðabandalagið (League of Nations), sem koma skyldi í stað ráðstefna stórveldanna á síðmiðöldum. Þannig raungerðist hugmynd Woodrow Wilson (1856-1924), Bandaríkjaforseta, um samráðsvettvang sjálfstæðra ríkja, stórra og smárra. Þessar hugmyndir hafði hann sett fram árið 1918 í frægri „fjórtán atriða ræðu,“ við friðarumræðurnar í Versölum.

Þjóðabandalagið skyldi annast skiptingu veraldarinnar í ríki og jafna ágreining. Það var sérstaklega tekið fram að gilda skyldu grundvallarreglur um fullvalda þjóðríki, sem virtu hvers annars fullveldi og landamæri. Hér var sem sé fylgt grundvallarreglunni frá friðarsamningunum í Westphalen árið 1648. Kveðið var á um, að hernaðarbandalög skyldu heyra sögunni til og gagnkvæm trygging öryggis koma í staðinn; afvopnun skyldi stuðla að heimsfriði og talað skyldi orðum en ekki vopnum.

En hvaða áhrif hafði stofnun Þjóðabandalagsins á Ísland?

https://www.breitbart.com/environment/2023/02/15/u-n-chief-guterres-warns-of-mass-climate-exodus-on-a-biblical-scale/ https://igorchudov.substack.com/p/the-un-discusses-darkening-the-skies?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.britannica.com/event/Peace-of-Westphalia https://www.historytoday.com/archive/months-past/treaty-westphalia https://reclaimthenet.org/un-says-that-censoring-disinformation-will-protect-free-speech https://www.tv4.se/artikel/12XMxo8NdUhochVvvJV15z/kritik-mot-fn-ukrainachefen-foer-unhcr-tjaenar-enorma-summor?utm_medium=social&utm_source=t.co&utm_campaign=kallafakta https://www.history.com/topics/world-war-i/treaty-of-versailles-1 https://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwone/league_nations_01.shtml https://www.history.com/this-day-in-history/wilson-delivers-fourteen-points-speech https://www.history.com/topics/world-war-i/league-of-nations https://www.youtube.com/watch?v=wr5MBrvnPLw https://www.visindavefur.is/svar.php?id=10568 https://www.althingi.is/altext/52/r_txt/2400.txt https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=119 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=130 https://www.althingi.is/altext/cv/is/?nfaerslunr=237 https://www.evropuvefur.is/svar.php?id=66226 https://timarit.is/page/4915970#page/n115/mode/2up