Kynbundið ofbeldi ríkisstjórnarinnar. Um að fljóta sofandi að feigðarósi.

(Skrifað í maí 2021)

Það verður seint bitið úr nálinni. Kvenfrelsunarríkisstjórn Íslands er svo auðug sökum skattpíningar og lántöku að deila má fé út um hvippinn og hvappinn. Hreðjatak Katrínar er þéttingsfast. Kynofbeldi af hálfu karla er þráhyggja ríkisstjórnar og fjölmiðla. Margendurteknar rannsóknir eru léttvægar, þegar þráhyggja er annars vegar. Og þegar hreðjatak Katrínar á reðursveinum sínum í ríkisstjórninni er svo öflugt, sem raun virðist bera vitni um, er breytinga varla von. Ný ráðstefna um "ég-líka" múgsefjunina skal haldin. Katrínu halda hvorki veirur né skynsemisbönd. En nú er leiðangursstjóri hennar í kvenfrelsismálum, sem skipulagt hefur ráðstefnur hennar áður, Halla Gunnarsdóttir, komin til hlýjan kvenfrelsunarfaðm ASÍ. Henni hefur vafalaust þótt það tryggari faðmur.

Borgarstjórn Reykjavíkur lætur sitt ekki eftir liggja. Ætli Dagur bregði sér í málarabúninginn í tilefni dagsins. og máli götur borgarinnar í öllum regnbogans litum kvenfrelsurum til dýrðar? Alla vega lætur borgarsjóður fé af hendi rakna. Katrín er eiðsvarinn málsvari bæði rannsóknarinnar merkilegu, "Áfallasögu kvenna," og Stígamóta. Hún veitir skattfé til þeirra samtaka eins og Kvennaathvarfs. RÚV útvegar bakgrunnstónlist í sama dúr; sífelldan óhróður um karla, og hvikar hvergi frá kvenfrelsunarstefnu sinni við val umfjöllunarefna, efnistökum og viðmælendum. Þjóðin ýmist styður þessa þróun eða yppir öxlum. Trúlega rynnu þó tvær grímur á menn, yrðu höfð kynjaskipti og konur gerðar að blórabögglum kynofbeldis og kvenmennskan kölluð eitruð. Hvernig ætli ungu kynslóðirnar hugsi, sem alast upp við karlóhróður og og áróðurssíbylju gegn bræðrum, feðrum, frændum og öfum?

Hvernig má það vera, að fólk loki augunum fyrir þeirri vá, sem stafar af öfgaofstækinu? Hér er hið lýðræðislega sjónarspil skýrt og greinilegt. Hugmyndafræðingar öfgahóps er kosnir til setu á Alþingi af tiltölulega fámennum hluta þjóðarinnar. Hugmyndafræðilegur rétttrúnaður, hagsmunapot og valdagræðgi ýfa sjó og skapa þann öldugang, sem nægir til að fleyta Katrínu og öfgahreyfingu hennar á valdastól. Lýðræðisofbeldinu er síðan blygðunarlaust beitt til að stuðla að markmiðinu; opnaðar eru gáttir kvenfrelsunar og kvenofríkis með jafnréttisdullyklinum. Tilstyrkur er sóttur til opinberra, hálfopinberra og alþjóðlegra stofnanna og fyrirtækja. Við fljótum sofandi að feigðarósi. Hvenær ætli skynsamar konur og karlar bindist fastmælum um að hrifsa fólk – „meira að segja konur“ eins og Steingrímur, forseti Alþingis, sagði eitt sinn, þegar þingmenn töluðu ósiðlega um kjósendur – úr klóm kvenfrelsaranna, frelsa konur frá kvenfrelsurum?

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2020/03/08/althjodleg_radstefna_um_kynbundid_ofbeldi_haldin_he/?fbclid=IwAR1_IKtSCsrjBaDU4TNRHw0ZC6ZqOkAhBA595x0HaWRmZ6Nd_4eusLPDd2c

Sjúk kvenfrelsun, kynbreytingaiðnaðurinn, reðuröfundin og ofbeldið

Ofbeldi er gamall fylgifiskur mannkyns. Nær daglega eru fluttar fréttir af ofbeldi karla í garð kvenna. Þegar fjölmiðlar eins og RÚV skýra nauðugir viljugir frá ofbeldi kvenna, grípa þeir til afsakana.

Nýlegt dæmi er Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir hjá fréttastofu RÚV. Hún flutti fréttir af konu, sem myrti fjölda fullorðinna og barna í Bandaríkjunum. Þessi fréttaflutningur var Jóhönnu greinilega svo mikil raun, að hún bætti við frá eigin brjósti, að slíkt hátterni væri afskaplega sjaldgæft hjá konum.

Jafnvel víðsýnustu kvenfrelsunarfræðimenn eiga afskapleg erfitt með að kynja kvennaofbeldinu Einn þeirra er Laura Sjoberg, sem m.a. hefur skrifað bókina: „Kvennauðgarar í stríði: Skyggnst handan staðalímynda og æsifregna (Women as Wartime Rapists. Beyond Sensation and Stereotyping).

Efnið er ofur viðkvæmt. Það er alkunna, að kvenfrelsarar hafa m.a. byggt áróður sinn um stöðu konunnar sem fórnarlambs á kennisetningunni um eðlisgæsku og sakleysi kvenþjóðarinnar. Almenningur og kvenfrelsarar taka andköf. Því fátt veldur meiri ótta og skelfingu en upplýsingar, sem hreyfa við bjargfastri trú. En þeir gefa ekki barnatrúna upp á bátinn.

Edward L. Bernays, einn af helstu áróðursfræðingum veraldar, sagði eitt sinn: „Ef við búum yfir kunnáttu um eðli og hvatir hópsálarinnar, er okkur fært að stjórna múginum og fylkja honum að okkar geðþótta, án þess að hann bjóði það í grun.“ (Edward var einn þeirra, sem sannfærði breska pilta um, að á vígvelli fyrstu heimstyrjöldinni færu þeir til að bjarga konum frá þýskum nauðgurum.) Þegar innrætingin hefur náð bólfestu fer sálin á sjálfsnúning.

Því er það, að kvenfrelsarar liggja í stöðugu frelsisstríði gegn drengjum, feðrum og körlum - og virðast ekki geta annað. Það eru engin „grið“ gefin og fráleitt nokkurt vopnahlé. Kvenfrelsunarherinn gekk í þjónustu auðdrottna veraldar fyrir rúmri hálfri öld síðan. Eiginleg markmið hans hefur verið að hleypa upp fjölskyldunni, útvega ódýrt vinnuafl og ráðskast með fólk, án vitundar þess. Kvenfrelsunar-, kynleysu- og vitundariðnaðurinn starfa í samhljómi.

Fólki hefur verið innrætt, að konur séu fórnarlömb og ágæti þeirra jafnvel fólgið í því. Veröldin er ævinlega verri konum en körlum, er viðkvæðið. Veiran t.d. gerði konum meiri skráveifu en körlum og þar að auki sáu karlar tækifæri til að berja meira á konum sínu en ella.

Þannig hljómaði goðsögnin frá Þríeykinu og ofbeldisiðnaðinum. Áströsk yfirvöld hafa reyndar slegið máli á heimilisbarsmíðarnar og komust að því, að ofbeldi gegn konum hefði rénað í kófinu.

Kvenfrelsunarkonum verður seint fullnægt. Nú liggja þær körlum á hálsi fyrir að nenna ekki að skrifa um kyn og stefnumót. Karlar heyra linnulaust, að konur vinni miklu meira, sbr. fjórðu og fimmtu vaktina þeirra. Tveim kvenfrelsunarmannfræðingum datt í hug að slá þessu föstu með því að setja skrefamæli á konur og karla í Tíbet. Þær komust að því, að konur tóku 12.000 skref, en karlar bara 9000.

Ætli kvenkyns kvenfrelsarar þjáist af reðuröfund, þrátt fyrir allt? Því veltir Janice Fiamengo fyrir sér og bendir á nokkra gullmola frá fræðamæðrunum um nauðgun karla á konum og annan óþverraskap í kynlífi. Kvenfrelsarar hafa alltaf verið með kynlif á heilanum. Sumum ofbauð reyndar fyrir heilli öld síðan. Wilma Meikle skrifaði um það heila bók, „Á leið til heilbrigðrar kvenfrelsunar“ (Towards a Sane Feminism), þegar árið 1917.

Það er rík ástæða til að ætla, að ætlunarverk Wilmu hafi ekki tekist. Falskar ákærur kvenfrelsunarlygamarða um nauðgun og annan kynóþverraskap af karla hálfu, hafa verið áberandi um áratugi. Það liggur meira að segja fyrir játning frá íslenskum lygamerði og raðlygara.

Í Bretlandi eru kvenlygamerðir vissulega líka til. Daily Mail skýrði frá lygum konu, sem var undirrótin að sjálfsvígtilraunum þriggja karla. Hún barði sig meira að segja í hausinn með hamri til að gera lygarnar trúverðugri. Það er reyndar þekkt brella. En lygarinn hlaut dóm. Það er uppörvandi.

Þegar kvenfrelsurunum hafði tekist að rústa samskiptum kynjanna, var næsta verkefni að eyðileggja kynið alfarið, svo skapa mætti enn þá meiri ringulreið og vansæld. Kynskipta- og kynleysubylgjan ber vott um það. Það er sérstaklega í þágu lyfjaauðdrottnanna, sem græða á tá og fingri, samtímis því að upplausnin eykst og fjarstjórnunartækninni vex fiskur um hrygg.

Svokölluð fjölbreytni eða meðvera (Inclusivity) verður iðnaðinum gróðalind á margvíslega hátt: „Meðvera er annað og meira en félagsleg hræring. Hún er viðskiptatækifæri. Nú er um að gera að láta hendur standa fram úr ermum og efla viðskiptin.“ (DMI Consulting)

Bragð er að, þá barnið finnur. Fjárfestingarsjóðirnir Vangard og Svarti klettur (Black Rock) eru einnig kominn á stjá. Silicon Valley hóf markvissa áróðursherferð fyrir síðustu aldamót. Það er ekki kyn, þótt stúlkum, sem fýsir að breyta um kyn, hafi á tímabili fjölgað um 4000% eða svo. Svo gífurlegur er máttur vitundariðnaðarins.

Það er svo sem ekki að undra. Tímaritið „Heimsmarkaðsinnsæið“ (Global Market Insights) metur markaðinn svo: „[A]ukning kynbrenglaðra (gender dysphoria) og verulegar framfarir við kynbreytingaskurðaðgerðir (sex reassignmet procedures), lofa góðum horfum á markaðnum.“

Markaðsvæðing kynleysunnar er svo langt gengin, að stofnuð hafa verið samtök viðskiptalesbía, -homma, -tvíkynunga og -kynskiptinga (LGBT), sem kölluð eru „Útkonur“ (OutWomen). Um er að ræða „mikilvægan, nýjan vettvang … til að efla og skipa saman reyndum LGBT stjórnendum til að skapa atvinnutækifæri og rækta hæfileika – og þar með stuðla enn frekar að jafnrétti,“ segir á síðu samtakanna. Frekara jafnrétti felst svo í því að virkja kynnautnina með gervigreind. Frjóvgun mun eiga sér stað í glösum og fósturrækt í gervilífmæðrum. Það er lokaáfanginn í frelsun kvenna, sem kvenfrelsarar berjast enn þá fyrir með blóði, svita og tárum. Baráttan gegn kyninu er fjármögnuð af sömu auðdrottnum og sömu skattgreiðendum og stríðið gegn drengjum, feðrum og körlum.

Kvenfrelsunar- og kynleysubaráttan er víðar háð en hjá íslensku ríkisstjórninni. Barátta Alheimsefnahagsráðsins og Sameinuðu þjóðanna er einnig einbeitt. Hún er meitluð í svokölluð sjálfbærnimarkmið, sem ráðamönnum leikur stöðug á vörum.

Stefnuna skilgreina samtökin „Kynjagreind“ (Gendered Intelligence) ljómandi vel: Frelsi barna og unglinga felst í því „að losa sig undan því menningarvaldi, sem felst í lífeðlinu (power of the biological).“ Eitt af ofangreindum sjálfbærnimarkmiðum er einmitt að frelsa börn frá feðrum sínum og konur frá körlum.

Hjá Alheimsefnahagssráðinu starfar m.a. Martine Rothblatt, sem endurómar hugmyndaræði SÞ og Ráðsins: „Það er ekki ýkja langt þangað til við lifum sem önnur tegund. Við verðum bráðum handanmannkyn.“ Sama boðskap flytur hinn mannkynstortímandinn og aðalhugmyndafræðingur Ráðsins, Yuval Noah Harari.

Það kveður svo rammt að kynleysuhugmyndafræðinni, að jafnvel skynsömustu kvenfrelsarar rumska og andæfa. Ein þeirra er Kellie Jay Keen-Minshull, sem heimsótti fólkið „í neðra,“ þ.e. á Nýja-Sjálandi. Hún kom þar við á leið sinni um heiminn, en hún flytur trúboð „kvenfrelsunaröryggisstefnunnar,“ þ.e. að konum skuli, í hinni hættulegu veröld feðraveldisins, tryggja sérstaka öryggiskima, kvennaafdrep og -athvörf, svo þær geti látið ljós sitt skína. Og vitaskuld skal það skína. Félagsskapurinn heitir „Leyfum konum að tala,“ (Let Women Speak).

Kellie Jay beinir þó kastljósinu einnig á kynbreytingaiðnaðinn, þ.e. undirróðri kynleysusinna, lyfjasölu iðnaðarins og skurðaðgerðum læknanna. Þetta þótti fjölmiðlum og stjórnmálamönnum Nýja-Sjálands stór munnbiti að kyngja. New Zealand Herald sagði þennan öndvegiskvenfrelsara: „Trojuhryssu hægriöfgamanna.“ John Pesutto, leiðtogi Frjálslyndra, sagði skipuleggjendur fyrrgreinds félagsskapar hafa „velkunn og sterk tengsl við fólk, sem er hallt undir nasista og sem boðar hugmyndir hvítrar ofurmennahyggju.“

Það er ekki að undra, að gerður hafi verið aðsúgur að eymingjans konunni. „Ég hélt mín síðasta stund væri runnin upp,“ sagði hún skiljanlega. Svona er komið fyrir málfrelsinu í vestrænum lýðræðisríkjum samfara vaxandi ofstæki og ofbeldi af hálfu fólks í „röngum líkama“ eins og sannaðist í Nashville fyrir skömmu.

Fyrrgreindur John er greinilega í liði með harmkvælafræðingunum (wokist) eða „tortímendunum“ eins og breski eðlis- og verkfræðingurinn, Rick Bradford (eða William Collins), kallar þá í nýrri bók sinni: „Tortímendurnir: Hvernig siðrofi er beitt til að halda okkur í skefjum og breyta lífi okkar í einu og öllu, án samþykkis“ (The Destructivists: How moral usurpation is being used to control us and change every aspect of our lives without our consent.) Þetta er sami höfundur og skrifaði „Samúðarklyftinn“ (The Empathy Gap). Dulnefnið notaði hann til að verja sig ágangi.

Í siðrofinu felst m.a. siðglöp (moral infantilism), siðlát (vampirism), ofstækisvæðing (creation of zealots), valdsmannasmjaður (appeal to the elites) og mótun jákvæðra viðbragða (creation of positive feedback). Tortímingin beinist einkum að: Verðleikum, sannleika, fegurð, ást, trúarbrögðum, menntun, fjölskyldu og vísindum.

Það þarf að vinda bráðan bug að því, að spyrna við fótum, segir Rick. En leiðin er torsótt: „Sannreyndin er nauðsynleg, en ófullnægjandi. Það verður að kveða tortímingarhyggjuna niður á þeim vettvangi, sem hún finnur styrk. Það verður að sýna fram á, að hún rjúfi siðferðið.“

Það reynir t.d. félagsskapur mæðra í Ástralíu að gera. Hann kallar sig, „Mæður sona.“ Það er líka uppörvandi að sjá, að kvenfrelsari eins og Mary Harrington, hefur skorið upp herör gegn sjúkri kvenfrelsun eins og Wilma forðum. Hún brýtur til mergjar alla þá eymd, sem kvenfrelsunin hefur skapað konum, körlum og börnum.

Mary rýnir sömuleiðis í þróunina í átt að kvenvélmennum (cyborg feminism) – ekki síst frjósemislyfjaiðnaðarins. Hún gerir það m.a. í bók sinni, „Kvenfrelsun gegn framförum“ (Feminism Against Progress). Kvenvélmenniskvenfrelsun er skilgreind sem gervigreindaruppfærsla lífefna- og lyfjaiðnaðarins á kvenlíkamanum, undir yfirskini kvenfrelsis.

Louise Perry er annar endurbótakvenfrelsari. Hvorugur ræðst þó á garðinn, þar sem hann er hæstur, þ.e. karlhatrinu, að dómi Janice Fiamengo. Karlar eru enn þá viðhengi kvenna í þessum fræðum.

https://www.theguardian.com/commentisfree/2023/jan/29/hardly-any-straight-men-write-about-sex-and-dating https://www.youtube.com/watch?v=Ay1KVzVXbjc https://fiamengofile.substack.com/p/a-reformed-feminism-still-sees-men?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=N1ZztpS_U1o https://unherd.com/thepost/mary-harrington-feminism-against-progress/ https://www.dailymail.co.uk/news/article-11857499/Asian-grooming-gang-fantasist-jailed-eight-half-years.html https://www.telegraph.co.uk/news/2023/03/27/trans-activism-sexist-delusional/?utm_source=JBP+Audience&utm_campaign=e20360c325-EMAIL_CAMPAIGN_4_11_2022_18_7_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_a434e81da0-e20360c325-137583545 https://bettinaarndt.substack.com/p/call-in-the-troops?utm_source=substack&utm_medium=email https://bettinaarndt.substack.com/p/coercive-control-con-job?utm_source=substack&utm_medium=email https://expose-news.com/2023/03/17/identity-politics-will-destroy-womens-medical-treatment/ https://menaregood.substack.com/p/fatherhood-in-a-red-pilled-world?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://menaregood.substack.com/p/equality-a-step-down-for-women?utm_source=substack&utm_medium=email http://empathygap.uk/ https://www.centreformalepsychology.com/male-psychology-magazine-listings/beyond-male-privilege-an-interview-with-rick-bradford-aka-will-collins-author-of-the-empathy-gap https://www.abs.gov.au/media-centre/media-releases/females-do-more-unpaid-work-males-do-more-paid-work https://menaregood.substack.com/p/the-destructivists-janice-fiamengo?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://www.standingforwomen.com/letwomenspeak https://www.cbsnews.com/news/life-after-life-trangender-ceo-martine-rothblatt-builds-robot-bina48-mind-clone/ https://www.the11thhourblog.com/post/martine-rothblatt-a-modern-day-ivanovich-selivanov https://bettinaarndt.substack.com/p/women-work-harder-than-men-phooey?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://savageminds.substack.com/p/gendered-intelligence-at-the-court https://genderedintelligence.co.uk/ https://joebot.substack.com/p/zoltan-istvan-foresees-the-ultimate?utm_medium=web https://churchandstate.org.uk/2018/02/the-future-of-the-lgbt-movement-may-involve-transhumanism/ https://americanmind.org/features/soul-dysphoria/humanity-for-sale/ https://twitter.com/Wommando/status/1639616848072155140?s=20 https://twitter.com/whatwouldiknow1/status/1639715235857825793?s=20 https://rumble.com/v2fiubs-klaus-schwabs-trans-soldiers-declare-jihad-on-christian-america.html https://outleadership.com/news/out-leadership-announces-outwomen-initiative-for-senior-lgbt-women-in-business/ https://www.breitbart.com/health/2023/03/28/nashville-shooter-was-second-transgender-female-killer-in-4-years/ https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=tLXdoqXbC6k https://jbilek.substack.com/p/who-is-behind-the-trans-agenda https://jbilek.substack.com/p/who-owns-big-pharma-and-the-billionaires https://dmi-consulting.com/ https://fiamengofile.substack.com/p/do-feminists-suffer-from-penis-envy?utm_source=substack&utm_medium=email

Kyn, menntun og atvinnulíf, samkvæmt Roy Baumeister

Norður-ameríski sálfræðingurinn, Roy F. Baumeister (f. 1953), er menntaður við stjörnuháskólana Princton og Duke. Hann kenndi lengi við Florida State University, en fluttist síðar vestur um haf til Ástralíu. Hann er nú prófessor við háskólann í Queensland. Félags- og þróunarsálfræði (social- og evolutionary psychology) hafa einkum verið viðfangsefni hans. Roy er virtur fræðimaður. Hann hefur gefið út margar fræðibækur. Hér er lítillega fjallað um eina þeirra, sem kom út fyrir réttum áratugi síðan: „Er eitthvað í karlmenn spunnið? Hvernig menningin þrífst á misnotkun karla“ (Is there anything good about men? How culture flourish by exploiting men).

Í formála bókarinnar getur höfundur þess, að honum hafi verið ráðið frá því að birta hana. En góðu heilli varð svo ekki. Hér verða kynntar nokkrar glefsur um kyn, menntun og atvinnulíf lysthafendum til fróðleiks. (Blaðsíðutölur í sviga.)

Konur skapa fleiri atvinnutækifæri í smáum sniðum, karlar í stærri fyrirtækjum og samsteypum. (83)

„Karlar eru framtakssamari (agentic) en konur, en konur eru samneytismiðaðri (communal) en karlar. Þessi aðgreining hefur staðist tímas tönn býsna vel.“ (100)

Þá staðreynd, að konur hafi litið skapað í þágu mannkyns, skýra kvenfrelsarar með kúgun kvenna. En er merkjanleg breyting þar á, eftir að kúguninni var aflétt? Einkaleyfaskrifstofa BNA gerði skýrslu sem heitir: „Buttons to Biotech: U.S. Patenting by Women, 1977-1996.“ Hlutfall veittra einkaleyfa var þessi: 94.3% áttu karlar, 5.7% fór til kynblandaðra teyma, kvennahópa eða einstakra kvenna. Líklega eiga kynblönduð teymi þar stærstan hlut, þar sem um var að ræða fyrirtæki. (144) … Karlar hljóta alls konar vísindaverðlaun og einkaleyfi, þrátt fyrir að hlaðið sé undir konur og framlag þeirra þar með ofmetið. (259)

Konur eru um 70% nemenda við stofnanir æðri menntunar. Í einum stjörnuháskólanna í BNA var gerð könnun: Umtalsverður hluti námsmeyjanna hugðist starfa heima við eða vinna í hlutastarfi: „Kjarni málsins er, að þær óskuðu sér notalegs lífs, að njóta fullnægjandi móðurhlutverks og að sjálfsögu hjónabands með ástríkum karli, sem myndi sjá fyrir þeim og börnum þeirra.“ (207)

Könnun á nemendum í Harvard Viðskiptaháskólanum sýndi, að þriðjungur útskrifaðra kvenna var iðjulaus, annar þriðjungur starfaði í hlutastörfum eða sem verktakar. (207)

Agneta Fischer, háskólanum í Amsterdam, rannsakaði stórfyrirtæki: Í upphafi sýndu karlarnir miklu meiri metnað og lögðu sál sína í fyrirtækið – á æðsta stjórnunarstigi átti það ekki við. Þar var engan kynjamun að finna í þessu efni. Hún sagði: það er ekkert glerþak annað en það, að konum hugnast ekki langur vinnudagur. (57)

Þegar konur flykktust inn á starfs- og ofurstofnanavettvang karla gerðu þær jafnframt kröfu um umtalsverðar breytingar. Þær voru sagðar nauðsynlegar til að spyrna gegn viðtækri mismunum og fordómum af hálfu karla. … „Kjarni máls er sá, að konur kröfðust þess, að þær slyppu undan þeirri meðferð, sem karlar höfðu ætíð fengið. [Rétt] eins og þær væru mannverur (expendable), sem fórna mætti, og engan hlytu heiðurinn, nema vinna fyrir honum. … Enginn gerð sér grein fyrir, að fórnin, sem karlar frá fornu fari hafa fært, yrði konum óþolandi áfall. Þær hafa löngum vanist því að vera dýrmætar og sérstakar.“ (179)

„Undanfarið hafa kvennahreyfingar stofnað stuðningsnet meðal kvenna, en samsvarandi net í þágu karla skal banna. Kaldhæðnislegt?“ (179)

„Það verður á brattann að sækja fyrir unga karlmenn í framtíðinni. Stofnanir hygla konum á grundvelli þeirrar fölsku trúar, að mismunun sé nauðsynleg til að andæfa samsærum karla, afturkippum [í kvenfrelsun] eða þvíumlíku. Konum er sýnd umhyggja og veittur aðgangur að stuðningsnetum. Karlar eru eins síns liðs eins og þeir hafa ævinlega verið, nema nú, þegar þeir standa allir sem einn höllum fæti gagnvart konum. Eigin aflvaki, [þ.e.] karlmennskusjálfið og framkvæmdagleðin, er það einasta, sem karlar eiga upp í erminni – og aukin heldur firnasterk og nánast örvinglunarkennd hvöt hins stritandi gaurs, sem fullvel veit, að gefi hann ekki af sér, sé hann dauðadæmdur.“ (180)

Djöfladýrkunarkvenfrelsun, blót, karlfórnir og sitthvað um kostakonur. I: Karlar sem elska konur og konur sem elska sjálfar sig

Þetta er fyrsti þáttur af fjórtán um efnið. Kvenfrelsunartrúarbrögðin eru samgróin stjórnmálunum. Þau hafa aukin heldur tekið sér bólfestu í almennri vitund fólks, rétttrúnaður orðinn, leiðarljós samskipta kynjanna, uppeldis barna, menningar og menntunar.

Kvenfrelsunartrúarbrögðin hafa alið af sér ný trúarbrögð, trúna á kynleysuna eða flotkynið. Þau hafa sett gild vísindi í uppnám, leggja drjúgan skerf af mörkum til tilburða Alþjóðaauðvaldsins til alheimsstjórnar og þróun mannkyns til tölvumenna.

Þetta er varhugaverð þróun. Það skortir skilningsljós. Ég fer því á stúfana til að leita að ljósinu, reyni eftir föngum að bregða birtu á sögu kvenfrelsunar (feminism, emanicipation of women, women‘s rights) aftur um aldir með hliðsjón af sögu hugmyndanna, samskipta kynjanna og samfélagsþróunarinnar.

Heimildalisti og ábendingar um lesefni fylgja síðasta þætti.

Samskipti kynjanna hafa verið mönnum hugstæð um aldir aftur. Þau voru t.d. forngrískum spekingum og skáldum umhugsunarefni. Konur hafa yfirleitt verið körlum kærar. Sama, hvert litið er í sögu mannkyns, virðist þeim hafa runnið blóðið til skyldunnar að fóðra þær, vernda og elska. Það er snar þáttur karlmennskunnar.

Konur voru körlum líka viskubrunnur eins og arfsögur og goðsagnir bera með sér. Andleg afrek kvenna ullu hrifningu karlpeningsins. Á miðöldum tóku karlar að skrá afrek kvenna kerfisbundið. Verk þeirra voru undirstaða fræða og lista kvenna, þegar þær fóru í alvöru að láta ljós sitt skína á þessu sviði.

Það á t.d. við um hið merka rit ítalska rithöfundarins, Giovanni Boccadicco (1313-1375), um líf og starf rúmlega eitt hundrað merkra kvenna. Það er trúlega fyrsta rit vestrænnar menningar, helgað konum sérstaklega, og markar upphaf kvenmærðarfræða, kvennalofsbókmennta og „samtala um konur“ (Quarelle des femmes).

Lofgjörðir karla um konur almennt, ásamt ævi- eða lofgjörðasögnum um einstakar (valda)konur, urðu að eigin bókmenntagrein á miðöldum fyrir tilstilli fjölda ítalskra, hollenskra, spænskra, franskra, enskra, belgískra, portúgalskra, þýskra og danskra karlhöfunda, frá fjórtándu öld og fram á vora tíma.

Þegar fyrsta skeið nútímakvenfrelsunar var um það bil að renna á enda árið 1926, skrifaði t.d. breski rithöfundurinn, Joseph Hamblen Sears (1865-1946) býsna dæmigerða bók, „Glæsikonur vorar“ (These Splendid Women). Á umgetnu tímabili fjölgaði hratt kvenrithöfundum og lærðum konum. Hér skal getið fáeinna höfunda að auki.

Ofangreint rit Boccadiccos varð Christine de Pizan (1364-1430), fransk-ítölskum rithöfundi, innblástur og heimild að bókinni, „ Borgríki kvennanna“ (Le Livre de la Cite des Dames). Christine var nafntogaður rithöfundur, m.a. við nokkrar hirða Evrópu. Hún átti efnaðan maka, en varð ung ekkja. Christine naut velvildar Frakkakonungs og fleiri karlkyns velunnara. Hún var hugrakkur baráttumaður fyrir bættri menntun kvenna.

Konur fóru ekki beinlínis leynt með hrifningu sína af kyninu og sjálfum sér:

„Raunar býr sá, sem talinn er veikari, oft og tíðum yfir siðferðilegum krafti eins og þegar konur, sem eru líkamlega veikburða og hlédrægar, leggja sig fremur fram um að stuðla að friði og sneiða hjá stríði [heldur en karlar].“ Christine de Pizan (1364-1430?) Því miður hefur Christine ekki reynst sannspá um friðarástina.

„[Konan] er karlinum æðri frá náttúrunnar hendi og því [er eiginkonan] yfir karl sinn hafinn og honum æðri.“ (Modesta Pozzo (1555-1592))

„Við erum öndverðar við karla, því karlar eru öndverðir því sem gott má teljast. [Þ]eir eru svo steinblindir, að þeim er um megn að rýna í eðli okkar. Það er öðruvísi með okkur farið gagnvart þeim, af því að þeir eru svo vondir (það sæjum við jafnvel, þótt hálfa sjón hefðum á öðru auganu). [H]egðun okkar tekur breytingum daglega, vegna þess, að dygðum karla hrakar á hverri klukkustundu [sem líður]. ... Þar eð Guð skóp konuna af holdi karlsins, er hún hreinna sköpunarverk heldur en hann. [Þ]að sýnir óvéfengjanlega, hversu miklu framar konur standa körlum.“ (Jane Anger (1560-1600))

„[K]onur hafa enga ástæðu til að kvarta yfir náttúrunni eða guði hennar. Því þó að þær þiggi ekki sömu gjafir og karlar, eru gjafir þeirra miklu betri. Konur eru nefnilega skör ofar en karlar í vegsemd náttúrunnar. Okkur fellur í skaut slík fegurð, lögun, drættir og fágun í framkomu, sem ásamt ómótstæðilegum og lævíslegum töfrum valda því, að karlar eru nauðbeygðir til að dást að okkur, elska okkur og þrá að því marki, að fremur en vera án okkar og njóta, velja þeir að veita okkur völd sín til að fara með, fela sjálfa sig og líf sitt okkur á vald. [Þar að auki] gerast [þeir] þrælar vilja vors og unaðs. Við erum einnig englar, sem þeir dá og dýrka. Og hvers skyldum við fremur óska, en að vera harðstjórar þeirra, gyðjur og örlög?“ (Margaret Lucas Cavendish (1623-1673))

Á síðmiðöldum bættu karlrithöfundar og -heimspekingar kvennalofgjörðina um betur og fóru kerfisbundið að brjóta stöðu kvenna til mergjar.

Einn þeirra var Theodor Gottlieb von Hippel (1741-1796), þýskur rithöfundur, nemandi þýska heimspekingsins, Immanuel Kant (1724-1804). Hippel nam guðfræði og lögfræði, vann afrek á síðastnefnda sviðinu, baráttumaður fyrir jafnrétti kynjanna, skrifaði m.a. ritgerðina, „Um umbætur á stöðu kvenna,“ (Über die bürgerliche Verbesserung der Weiber) árið 1792. Hann sagði þar m.a.:

„Kúgun kvenna er orsök allra handa kúgunar í veröldinni.“ Hann andmælti kröftuglega þeirri ósvinnu, að jafnrétti kvenna, helmingi þjóðarinnar, væri ekki tryggt í frönsku byltingunni og kjölfari hennar.

Fyrrgreinda bók kallar Ruth Pritchard Dawson „Kvenfrelsunarávarpið (Feminist Manifesto).“ Hún segir svo: „Bókin er byltingarkennd. Endurtúlkun [höfundar] leiðir konuna fram í dagsljósið sem fórnarlamb í samfélagi, sem er í senn ósanngjarnt og hirðulaust, báðum kynjum til vansæmdar.“

Á sama ári og bók von Hippel kom út eða 1792, lét Mary Wollenstonecraft (1759-1797) í sér heyra í bókinni, „Málsvörn kvenna.” (A Vindication of the Rights of Women). (Meira um það síðar.)

Síðla á átjándu öldinni kom fram á sjónarsviðið fjöldi karla og kvenna, sem kröfðust afnáms hjónabandsins og gagngerrar frelsunar kvenna.