Ísrael nötrar og skelfur. Kjarnorka og bóluefni

Nýlega fór almenningur í Ísrael í fjölmennt verkfall. Hann mótmælti áherslum stjórnar sinnar í stríðinu við Palestínu. Eins og kunnugt er, neitar Bensi-barnamorðingi og ofstækismennirnir í ríkisstjórninni að draga herlið sitt út úr Gaza. En það er skilyrði fyrir því, að gíslar Hamas (og fleiri samtaka) verði látnir lausir. Því miður týna þeir tölunni, saklausir eins og palestínskir fangar í fangelsum Ísraels. Bensi sagði landsmenn sína vera andstæðinga eins og svo marga aðra. Hæstiréttur dæmdi fólk til vinnu aftur.

Þátttakan í verkfallinu var þó fátækleg borin saman við fjölmennið við jarðarför prestsins, Ovadia Yosef (1920 - 2013). Þar mættu 800.000. Spámaðurinn sá staðhæfði fullum fetum, að hlutverk okkar, sem ekki eiga því láni að fagna að hafa vígst til Gyðingdóms, væri að þjóna hinum útvöldu. Og það gera stjórnvöld Vesturlanda og kristið ofstækistrúarfólk, þ.e. þjóna ísraelskum stjórnvöldum. Síonistar hafa ævinlega verið hinum óbreytta Gyðingi böl.

Í leikhúsi þess hryllilega fáránleika, sem Ísrael/Palestína er, býðst Bensi-barnamorðingi til að bólusetja börn við lömunarveiki. Brúnir mínar lyftust upp í hársrætur, þegar ég heyrði þá óvæntu frétt. Hvernig má það vera, að stjórnvöld, sem myrða þúsundir barna og koma í veg fyrir nauðþurftaaðstoð til þeirra, vilji nú bólusetja þau?

Það eru fleiri, sem undrast. Og þegar grannt er skoðað ætla Sameinuðu þjóðirnar að nota dropabóluefni, sem hætt er að nota í Bandaríkjunum. Ónæmisfræðingar vara við notkun þess eins og þeir gerðu, þegar þjóðirnar voru bólusettar við covid-19.

Bóluefnið er nefnilega þeirrar náttúru að geta aukið smit, en ekki drepið það niður. Er þetta ný leið til að fækka Gazabúum, spyr t.d. breski blaðamaðurinn, Vanessa Beeley – eins konar ígildi kjarnorkusprengju. Lagt hefur verið til, að sú leið væri farin til að hreinsa Gaza af „óæðri verum.“

Það er svo sem ekki að undra, að hrikti í stoðum ísraelsks samfélags. Þar er þrátt fyrir allt unnt að finna þroskað og heilbrigt fólk. Nýlega skrifaði Ronen Bar, forstjóri Shin Bet, leyniþjónustu Ísraels, harða ádeilu á stjórn sína. Hann spurði, hvort hryðjuverkasamtök Ísraels, Irgun, væru gengin í endurnýjun lífdaganna.

Landtökumenn segjast eiga land Palestínumanna nú eins og í upphafi. Það boða kennimenn Gyðinga enn. Þeir sækja í sagnaarfinn og bæta um betur; vilja telja Ísraelum trú um, að þeir muni sem Guðs útvalda þjóð lifa af Ragnarök.

Ragnarökin verða reyndar rök stríðshauka meðal manna; kjarnorkustyrjöld. Vitfirringar veraldar virðast hafa undirbúið hana í nokkur ár. Donald Trump sagði t.d. upp samningum við Rússa um meðaldrægar kjarnorkuflaugar. Líkur eru á, að samningurinn um langdrægar flaugar verði látin renna út.

Hróp heyrast beggja vegna Atlantsála um kjarnorkustríð. Aðvörunarstöðvar Rússa í suðri voru eyðilagðar. Kjarnorkuvígbúnaður Bandaríkjamanna eykst suður undan, í Persaflóa og á Miðjarðarhafi. Þeir segjast ætla að verja Ísrael og vinna fullnaðarsigur í Rússlandi. Innrás þeirra (Nató) heldur áfram. Nató á kjarnorkusprengjur á víð og dreif um Evrópu og jafnvel við Persaflóa.

Enn sem komið er senda Ísraelar og andspyrnuhópar tortímingarflaugar, án kjarnaodda, sitt á hvað. En hvenær ætli komi að því, að Ísraelsmenn beiti kjarnorkuvopnum sínum? Hvenær ætli Samson kjarorkustríðsáætlun þeirra verði að veruleika? Eyðileggingin í Ísrael er mikil, enda þótt stjórnin reyni að draga fjöður yfir hana.

Það er bæði sorfið að ísraelskum almenningi eins og palestínskum. Efnahagslega eru Ísrael og Palestína rjúkandi rúst. Hversu lengi ætlar viti borið fólk að láta viðgangast trúarvitfirringu og brjálæðislega græðgi Vesturlanda í völd og auðlindir í Miðausturlöndum (og annars staðar)? Þar til yfir lýkur og spáin um Ragnarök og endurkomu Krists rætist?

https://thesvi.org/deconstructing-israels-samson-option/ https://www.youtube.com/watch?v=uRxQW-Si3QM https://www.youtube.com/watch?v=e28ppv5Z1ro https://www.youtube.com/watch?v=B6oO8yngsjA https://www.globalpolitics.se/usas-jattefarliga-krigspolitik/ https://thecradle.co/articles-id/26203 https://steigan.no/2024/08/pensjonert-general-israel-star-overfor-kollaps-om-mindre-enn-ett-ar/?utm_source=substack&utm_medium=email https://beeley.substack.com/p/israels-nuclear-samson-threat-and?utm_source=post-email-title&publication_id=716517&post_id=147994207&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=K1RXDNDolO0 https://www.timesofisrael.com/israels-economy-sees-biggest-slowdown-among-oecd-countries-as-war-drags-on/ https://beeley.substack.com/p/the-war-of-the-worlds-a-conversation?utm_source=podcast-email%2Csubstack&publication_id=716517&post_id=148068867&utm_campaign=email-play-on-substack&utm_medium=email&r=ry8jq&triedRedirect=true https://english.wafa.ps/Pages/Details/148589?utm_source=substack&utm_medium=email https://chrishedges.substack.com/p/the-middle-easts-roots-lie-in-the?utm_source=post-email-title&publication_id=778851&post_id=148250262&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://archive.md/Oy3Eu#selection-531.0-535.180 https://www.globalresearch.ca/hezbollah-avenges-assassination-foud-shukr/5866402 https://archive.md/8prmI https://www.middleeasteye.net/news/israel-launches-largest-occupied-west-bank-offensive-second-intifada https://archive.md/IZvcC https://consortiumnews.com/2024/08/28/hiding-an-ugly-truth-about-israel/ https://www.rt.com/russia/603345-lavrov-ukraine-israel-wars/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/lavrovs-comparison-of-israel-and?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148360644&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://geopolitiq.substack.com/p/limited-fighting-pauses-in-gaza-for?utm_source=post-email-title&publication_id=2232768&post_id=148278081&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=103ae5&triedRedirect=true&utm_medium=email https://archive.vn/yzBuw https://beeley.substack.com/p/the-zionist-polio-vaccine-virtue?utm_source=post-email-title&publication_id=716517&post_id=148445885&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/09/israelsk-arbeidsdomstol-avsluttet-streik-ment-a-presse-netanyahu-til-gisselavtale/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/09/den-israelske-haeren-setter-opp-en-ny-stilling-for-a-kontrollere-gaza-i-arene-som-kommer/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/09/generalstreik-og-kjempedemonstrasjoner-i-israel/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.moonofalabama.org/2024/08/dire-warnings-as-israels-fascists-are-taking-the-rein.html#more https://israelpalestinenews.org/understanding-what-motivates-ultra-orthodox-jewish-attacks-on-west-bank-palestinians/ https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/outgoing-envoy-to-un-says-bodys-building-should-be-closed-and-wiped-off-the-face-of-the-earth/ https://www.middleeasteye.net/news/gilan-erdan-un-building-jerusalem-erased-earth https://www.msn.com/en-us/news/world/former-israeli-envoy-the-un-building-should-be-wiped-off-from-the-face-of-the-earth/ar-AA1pcKQv https://chrishedges.substack.com/p/the-rise-and-coming-demise-of-the?utm_source=post-email-title&publication_id=778851&post_id=147968802&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email Iilan https://www.youtube.com/watch?v=NDQenOoUCRIhttps://www.youtube.com/watch?v=NDQenOoUCRI https://www.timesofisrael.com/far-right-minister-says-nuking-gaza-an-option-pm-suspends-him-from-cabinet-meetings/

Djöfladýrkunarkvenfrelsun, blót, karlfórnir og sitthvað um kostakonur. IV: Gyðjuveldið móðirin og karlviðrinið

Kvenfrelsarar á borð við Marilyn French (1929-2009), Barbara Ehrenreich (f. 1941), Gloria Steinem (f. 1934) og Deidre English (f. 1948), tóku hugmyndunum um gyðjuveldið opnum örmum.

Þessir kvenfrelsarar annarrar bylgju telja það sögulega staðreynd, að sjálfstæðar, keikar og klárar konur, hafi verið ofsóttar í gervi norna af evrópsku feðraveldi . En, en! Gyðjuveldið er ævintýri. Sömuleiðis kenningarnar um sérstaka útrýmingu klárra kvenna á miðöldum.

Bandaríski sagnfræðingurinn, Charlotte Allen (f. 1941) hefur rýnt í tilurð ofangreindra kvenfrelsunarkenninga og kvendýrkunartrúarbragða:

„[F]ræðimenn eru almennt einhuga um, að hvorki sé stafkrók að finna né fornleifafundi um fornar þjóðir, sem nokkurn tímann hafa dýrkað eina frumgerðargyðju.“ Niðurstaða rannsókna á nornaveiðum er þessi, segir Charlotte:

„Ákærðar nornir voru langt frá því að vera sjálfstæðar konur með bein í nefinu. Flestar þeirra voru fátækar og óvinsælar. Þær voru dæmigert ákærðar af almennum borgara (oft og tíðum öðrum konum), hvorki veraldlegum né kirkjulegum yfirvöldum. Satt best að segja þótti yfirvöldum nornaréttarhöldin ógeðfelld og sýknuðu rúmlega helming hinna ákærðu.“

Í bók sinni, „Goðsögnum um móðurgjörninginn. Hvernig menningin endurskapar hina góðu móður“ (The myths of motherhood: How culture reinvents the good mother), spinnur Shari L. Thurer, sálfræðingur og sálkönnuður, prófessor við háskólann í Boston, áþekkar gyðjuhugmyndir áfram:

„[F]eðraveldið, altæk [alheims]drottnun karla á konum, hefur verið við lýði allar götur síðan [mæðraveldinu var tortímt].“ Konan varð fórnarlamb:

„[F]eðraveldisvaldaránið átti sér stað, áður en ritmál kom til sögunnar. Því hefur sérhvert rit öðlast merkingu (refract through the prism) í [mál]vitund karldrottnunar. Því sem næst allur ritaður boðskapur fyrr og síðar, hvort heldur gefinn í skyn eða ógreinilegur (subliminal, liminal), er þrunginn skynbragði feðraveldisins. Allir [karlkyns] heimssöguritarar eru vilhallir.

Heimssagan er skrifuð af sjónarhóli sigurvegara kynjastríðsins. Og þar eð feðraveldið er allsráðandi, er tungan og ritmálið gegnsýrt, svo að er erfitt að henda reiður á því.“

Móðirin varð líka fórnarlamb: „[Þ]egar framlag þeirra til æxlunar rann upp fyrir körlum og þeir tók tögl og haldir – og höfðu þannig að mestu leyti hönd í bagga með meginstraumi mannkynssögunnar – var móðirin gerð ómennsk. Það er, annað hvort var hún hafin upp til skýjanna (þannig urðu mæður fangar eigin táknupphafningar) eða gerðar að skynlausum skepnum (degraded) (sem litið var á sem undaneldishryssur). ... Alveg síðan karldrottnunin [brast á] hefur kynferði [konunnar] verið klofið frá móðerni og líkamsstarfsemi. Blæðingar, barnsburður [og] brjóstagjöf hefur þar með verið talin ótilhlýðileg [eða klúr].“

En hvað segir Biblían? Þar er m.a. sögð sagan af ógnargrimmri móður, Söru. Mæður í fornöld voru greinilega engin lömb að leika sér við, þegar hagsmunir þeirra voru í húfi, frekar en í dag. Sara, eiginkona Abrahams, gerði elju sína, Hagar, brottræka sem og soninn Ishmael Abrahamsson.

Hagar var þjónustustúlka Söru, sem var óbyrja. Því gaf Sara Abraham stúlkuna, svo hann mætti auka kyn sitt. Sagan endurspeglar þekkta tegund ýgi mæðra, þ.e. að gera út af við eljur og afkvæmi þeirra. Það er mikilvægt fyrir vöxt og viðgang eigin ættar. Því getur fóstur- og stjúpbörnum verið hætta búin eins og lýsir sér í ævintýrinu um Hans og Grétu til að mynda. Þessa háttar ýgi mæðra er einnig áberandi í fjölkvænissamfélögum.

Í grískri goðafræði birtist móðir í svipuðu ljósi. Medea var „alræmd galdranorn,“ segir Jón Gíslason í bók sinni, „Grískri goðafræði.“ Hún „var viti sínu fjær af ást til Jasons. Tilreiddi hún honum töfrasmyrsl, svo að eldur fékk ekki grandað honum.“ Í viðureign við dreka „[s]væfði Medea þá með göldrum.“ Jason og Medea lögðu á flótta. „Medea hafði og með sér ungan bróður sinn. ... brytjaði hún sveininn í sundur og kastaði líkinu lim fyrir lim í sjóinn.“

Í baráttu um yfirtöku konungsdæmis „[n]eytti Medúsa ... hatrammlegra bragða. Taldi hún dætur hins aldurhnigna konungs á að höggva föður sinn í stykki og sjóða þau í töfralegi nokkrum, er hún hafði bruggað.“

En Jason varð afhuga Medúsu og gekk að eiga Kreúsu. „Í brúðargjöf sendi Medea Kreúsu skikkju og ennishlað. Voru gripir þeir eitraðir og urðu hinni ófarsælu brúði að fjörlesti. Drap Medea síðan börn þau, er hún hafði átt við Jasoni og flýði á gandreið til Aþenuborgar.“

Elizabeth Gould Davis (1910-1974), hafði eins og Shari, ýmislegt til málanna að leggja um gyðjudýrkun í bók sinni, „Úrvalskyninu“ (The First Sex). Hún segir m.a.:

“Konur eru sjálft mannkynið ... hið öfluga úrvalskyn. Karlinn er lífeðlislegur bakþanki.” ... “Fyrstu karlarnir voru stökkbrigði, viðrini, sem urðu til við tjón á erfðavísum. [Þau] orsökuðust hugsanlega vegna sjúkdóms eða heiftarlegrar geislunar frá sólinni.”

Móðirin er Elísabetu einnig hugleikin: “Æxlunarfæri konunnar eru miklu eldri og þróaðri, heldur en [æxlunarfæri] karlsins. ... Sönnun þess, að reðurinn varð til miklu síðar í þróunarsögunni, heldur en sköp kvenna, er rakinn til ummerkja þess efnis, að karlinn sjálfur sé síðkomin stökkbreyting frá hinni upphaflegu kvenveru. Því er karlinn bara ófullkomin kona.”

Karlinn er einnig ófullkominn í þeim skilningi, að börn hans virða hann varla viðlits: “Hugmyndin um kvenvaldið hefur rækilega skotið rótum í mannlegri undirvitund. Þrátt fyrir að hafa um aldir búið við föðurrétt, líta börn sjálfkrafa á móðurina sem hið hæsta yfirvald. Barnið lítur á föður sinn sem jafningja í sömu skör settan og það sjálft. Það verður að kenna börnum að elska föður sinn, heiðra hann og virða. Það verkefni tekur móðirin venjulega að sér.”

En þrátt fyrir það þjáist karlinn af þrálátri afbrýði í garð konunnar, sem brýst út í niðurlægingu hennar:

“Í menningarsamfélögum samtímans ... tekur snípöfund og skautafbrýði á sig óræðar myndir. Óseðjandi þörf karlsins til að til að smána konuna, auðmýkja hana, meina henni um jafnrétti og gera lítið úr afrekum hennar – eru tilbrigði við meðfædda afbrýði og ótta hans [gagnvart konunni].”

En höfundur elur þá von í brjósti, að aftur muni birta til í kvenheimum: „Í nýjum vísindum tuttugustu og fyrstu aldarinnar verður kraftur andans allsráðandi á kostnað hins efnislega. Eftirspurn eftir efnislegum hæfileikum mun réna, en aukast eftir hæfileikum til huga og anda. Skynvit mun víkja fyrir yfirskilviti. Konan mun aftur sýna yfirburði á þessu sviði. Hún, sem einu sinni var dáð og dýrkuð af hinum fyrsta karli fyrir hæfileikann til að rýna í hið óræða, mun aftur verða þungamiðjan – ekki sem kynvera, heldur sem gyðja. Í hinni nýju menningu verður hún miðdepillinn.“ …

“Feðraveldið birtist í skráðri mannkynssögu. Látum framhaldið verða gagnbyltingu mæðraveldisins. Það er einasta vonin um að mannkynið lifi af.”

Geraldine Sharp kynnir í verki sínu frá 2018, „Slóð sæðisins um aldirnar. Týndi hlekkurinn í kenningum um karlinn“ (A Trail of Semen Down Through the Ages. The Missing Link in the Theories of Male), svipaðar hugmyndir um valdarán karlkynsins og kúgun konunnar í kjölfarið:

„Í upphafi skóp hin Mikla móðir heiminn. Síðan útvegaði hún sér fylgdarsvein. Jafnræði var á með þeim. Síðan tókst honum að ríkja án hennar. Lokatakmarki allsherjardrottnunarinnar [yfir konum] var náð, þegar karlinn hrifsaði til sín fæðinguna.

Karlinn áleit sig nú upphaf nýs lífs – skapara, drottnara alheimsins.“ ... „Konur hafa skipað stærsta kynþátt olnbogabarna í veröldinni. Sagan greinir einungis frá helmingi mannkyns, körlum. Gagnrýninn lestur sögunnar dregur fram í dagsljósið grimmd og ofbeldi við sífelldar árásir karla á konur, allt frá barsmíðum á eiginkonum til nornaveiða, frá löskun kynfæra til morða.“

Hin mikla móðir var miðdepill alls, segir áðurnefnd Shari. Hún var móðurgyðjan, allt í öllu, almáttug, breytti um ham, fæddi börn, dó og endurfæddist. Hinir dauðlegu fylgdu fordæmi hennar. Hún var móðir allra guða og gyðja. Hún samdi reglurnar. Þó hafði hún einnig síðri hliðar, gat verið órökrétt, óraunsæ, óskipuleg og tortímandi. Þegar skoðuð er gyðjudýrkunin í Catal Hüyük (Tyrklandi) á nýsteinöld er engu líkara en gjörvallt mannlífið hafi snúist um tilbeiðslu og dýrkun gyðjunnar, sem ýmist var ólétt og frjósöm eða grönn og geislandi af fjöri.

Móðurgyðjan velur sér elskhuga til fylgilags og hefur af þeim kynferðislega nautn. „Skilaboðin eru þau, að kynlíf móður – jafnvel utan hjónabands, í blóðskömm og án æxlunartilgangs – sé gott. Það er einnig athyglisvert, að karlguð ... er [bókstaflega] fórnarlamb, einnota afæta, kynnautnarleikfang konunnar,“ segir Shari.

Hún bætir svo við: „Í augum sumra kvenfrelsara, ... jafnvel margra skynsamra fræðimanna, eru gyðjurnar í senn bæði fyrirmyndir og innblástur til andlegra iðkana og listsköpunar. ... Þeir færa rök fyrir því, að samsvörun gyðjutilbeiðslu, sáttar og samlyndis, sé [síður en svo] tilviljunarkennd, því í móðureðlinu felist friðsæld og jafnvægi, náttúra og munúð [og losti].“

Simone de Beauvoir (1908-1986) segir: „Móðirin er rótin, er greinist djúpt í iðrum alheimsins. [Hún getur] sogað upp safana; hún er uppsprettan. Þaðan gýs hið lifandi vatn, sem einnig er næringarrík mjólk.“

Móðurgyðjurnar beittu kyntöfrum sínum óspart. Svo var t.d. um hina fornu gyðju Súmera, Inanna, sem var gyðja ástar, frjósemi og vígaferla. Í verkum akkadíska (Akkar voru fornþjóð í Miðausturlöndum) skáldsins og hofgyðjunnar Enheduanna (2285-2250) rennur Inanna saman við Ishtar, hernaðargyðju Semíta (fornþjóð fyrir botni Miðjarðarhafs).

Inanna umbreyttist þannig úr alþýðlegri frjósemisgyðju Súmera (Íraka) í himnadrottningu, sem vinsælust varð meðal gyðja í hinni fornu Mesópótamíu. Faðir Enheduönnu blótaði gyðjuna til frama í stjórnmálum og sigurs á vígvöllum. Meginhof Inönnu eða Ístar var að finna í borginni, Úrúk í Mesópótamíu.

Í fornaldarkviðunni um hetjuna, Gilgames, sem „er afrendur að afli, ...“ eru móðurgyðjur í mikilvægu hlutverki. „Hin mikla móðurgyðja Arúrú mótaði líkamsmynd hans, hún réð hverju hann líktist, fegurstur allra manna, fullkominn.“ Gilgames þekkti gjörla tælingarmátt kvenna. Þegar fyrir veiðimanni nokkrum lá að ná tökum á „manni máttarins,“ Enkídú,“ ráðlagði Gilgames svo:

„Tak þú yndiskonuna Sjamat með úr musterinu. Hún mun sigra manninn með eðli sínu, jafnstyrku afli hans. Fylgstu með því hvenær dýrin drekka úr vatnsbólinu og láttu hana kasta skikkjunni og afhjúpa kyn sitt.“ ... „Sjamat losaði um barminn, afhjúpaði kyn sitt og hann hreif til sín munúðsemi hennar líkt og stormur. Hún hélt ekki aftur af sér, tók honum af fullu afli.

Hún breiddi út skikkjuna og hann lagðist ofan á hana, hún sýndi frummanninum hvers kona er megnug. Hann þrumaði af losta yfir henni; sex daga og sjö nætur hélt Enkídú risi og átti mök við yndiskonuna.“ Þegar samförum þeirra var lokið, leiddi Sjamat ástmann sinn til hofsins „þar sem helgar yndiskonur stilla sér upp prýðilega og úthella munúðsemi sinni hláturmildar en lökin eru breidd á beðinn þegar kvöldar.“ Um Ístar segir m.a.: „Gakktu nærri Eannahofi, þar býr Ístar, aldrei varð nokkur maður né konungur jafningi hennar.“ (Þýðing: Stefán Steinsson.)

Móður- eða frjósemisgyðjur sambærilegar Ístar ástunduðu „helgar“ samfarir. Það sama gerðu hofgyðjurnar og konur almennt. Forngríski sagnfræðingurinn, Herodotus (484?-420?) lýsir samfélaginu á Kýpur svo: Allar konur skulu einu sinni á ævinni mæta í musteri Venusar og hafa samræði við ókunnugan karl. Konan býður sig þeim, er fyrstur greiðir.

Fornaldargyðjur eins og hin hebreska Lillít (Lilith), drottning djöflanna, var af mörgum kvenfrelsunarhugmyndafræðingum talin fyrsti kvenfrelsarinn. Hún varð fyrirmynd að áþekkum gyðjum til forna.

Lillít var líka lega ættuð frá Súmer. Þar var hún kölluð Lilaka. Í súmersku arfsögninni um Gilgamesh er hún sögð fögur og óspjölluð mey. En tæki hún upp á því að taka sér ástmann, sá hún til þess, að sá losnaði aldrei úr greipum hennar og yrði aldrei fullnægt. Lilít varð uppistaðan í djöfladýrkun Gyðinga, þegar á seinna Musteristímabilinu (530-70).

Í Akkadíu (Akkadia) varð Lillít að Ardat Lillith og í Grikklandi að Lamia. Sums staðar er hún gædd þeirri náttúru að ræna börnum og stela sæði karla – eins og sumar konur ástunda reyndar um þessar mundir. Hún var djöfullinn, sem misþyrmdi börnum, sem dró karla á tálar og falbauð blíðu sína. Enda var körlum bannað að sofa aleinir að nóttu, samkvæmt Talmud, trúarriti Gyðinga. Annars staðar var litið á Lillít sem frumgerð hinnar sönnu konu; leiðbeindi og verndari. Hún sýndi sérstaka greiðvikni, þegar drengstaula var fórnað henni til dýrðar.

Líllit hafð gríðarlega skírskotun og öðlaðist vinsældir víða; í Persíu, Asíu, á Englandi og í Rómarveldi, þekkt í Kristni, Múhammeðstrú og Gyðingdómi. Sumar arfsagnir segja hana fyrstu eiginkonu Adams í Paradís.

Kvenfrelsarar samtímans líta á Lillít sem tákn frjálsræðis kvenna og valds, sem veitir innblástur til hugmyndafræðilegra landvinninga. Túlkunin er m.a. sett fram í grein „nöfnu“ hennar, Lilly Rivlin, í Ms Magazine árið 1972. Árið 1998 kom út bók eftir Lilly, „Hvaða Lillít“ (What Lilith). Þar segir hún m.a.:

„Konur, sem nógar eru sjálfum sér við innblástur frá kvenfrelsunarhreyfingunni, hafa tekið Lillít að hjarta sér og gert að sinni eigin. Þær hafa umsnúið henni til tákns um sjálfstæði, valkosta í kynlífi og stjórnar yfir eigin örlögum.“

Þessari fornu gyðju, sem hefur gengið í endurnýjun lífdaganna hjá kvenfrelsurum, er sýndur margvíslegur sómi. T.d. ber gyðinglegt kvenfrelsunartímarit nafn hennar.

Í tímarit þetta skrifar Aviva Cantor Zuckkoff: „Hún [Lillít) geislar styrkleika, ákveðni; hún neitar að taka þátt í eigin kúgun (victimation).“

Í foröld má finna fjölda gyðja, sem gæddar voru svipuðum eiginleikum og Líllít. Aðrar voru frjósemis- og hernaðargyðjur eða gyðlur (nymph). Dæmi: ISIS í Egyptalandi, karlatortímandinn, Kali í Indlandi, Istar (Ishtar) í Mesópótamíu og hin ógleymanlega, gríska Calypso á eyjunni, Ogygia, sem hélt Odysseifi (Odyssey) í kynlífsþrælkun árum saman. Dýrkun þeirra átti að styrkja konur og efla.

Gyðju- og guðadýrkun átti sér stað í fornum blótum. Eins og minnst var á, þótti árangursríkt að fórna strákhvolpi, ef afla skyldi vinsælda hjá Lillít. Kali má jafnvel líta á sem gyðju karlafórna. Blót af þessu tagi áttu sér t.d. stað í Grikklandi hinu forna og í landnámi Föníkumanna í Karþagó. Fræg eru t.d. blót til heiðurs Díonýsos (Dionysus) – öðru nafni Bakkus (Bacchus).

Frjósemisguðirnir voru fylgjugoð í þjónustu frumjarðargyðjunnar, Miklu móður. Blótin, þeim til dýrðar, voru algeng um allan hinn forna heim og fram undir okkar daga. Dionýsos (Dionysus) var guð jarðargróða, víns, nauta, glaðværðar, brjálæðis og taumleysis. Hann er sýndur umvafinn blótkonum, aðdáendum, villimeyjum, ýmist í gervi eldri skeggjaðs karls eða kvenlegs, síðhærðs unglings. Samkvæmt arf- og goðsögnum átti hann sér hliðstæðu í Egyptalandi (Osiris) og Ítalíu (Liber). Á rómverskri styttu er hann tilhöggvinn sem tvíkynjungur.

Víða voru haldin frjósemisblót og teiti, þar sem konur voru við stjórnvölinn. Dísablót eru þekkt úr norrænni menningu. Völsinn kemur þar mjög við sögu. Í gríska „haloa“ frjósemisgildinu dönsuðu konur t.d. kringum völsatákn. Það var svallað í víni og kynlífi og hold fórnardýrsins etið. Það eru til frásagnir af hliðstæðum blótum til dýrðar guðinum, Dionysos, þar sem konurnar fórnuðu karlmönnum. En um það ber heimildum ekki saman, en hliðstæðu er að finna í afrískum kvenveldum, þar sem elskhugum drottningar var fargað, að kynsvalli loknu.

Djöfladýrkunarkvenfrelsun, blót, karlfórnir og sitthvað um kostakonur. III: Fyrsti kvenfrelsarinn var karlmaður. Draumórajöfnuður og sæluríki kvenna

Percy Bysshe Shelley var eitt af stóru skáldum draumóraskeiðsins (romantic) í bókmenntum, lífslistamaður og stjórnleysingi, eins og tengdafaðirinn, William, og mikill kvenfrelsari eins og tengdamóðirin, sem hann þó aldrei þekkti. Mary Wollstonecraft lést af sýkingu, tengdum barnsförum, þegar verðandi eiginkona Percy kom í heiminn.

Percy átti í útstöðum við yfirvöld háskólans í Öxnafurðu (Oxford). Hann afneitaði guði, ástundaði frjálslegt kynlíf og aðhylltist grænkerastefnu (vegetarianism). Hann sameinaði þannig uppreisn gegn kirkjunni, Bíblíutúlkun hennar og hjónabandi, grænkerastefnu og kvenfrelsun. Þetta eru enn mikilvægir drættir í samfélagi draumóramanna.

Hugmyndafræðin hefur endurómað gegnum allar bylgjur kvenfrelsunar. Enda var Percy í uppáhaldi hjá kvenfrelsurum. Mathilde Bline (1841-1896) kallaði aðalsöguhetju hans, Cythna, „nýja kvengerð.“ Cythna átti innilegt samband við Satan. Percy boðaði einnig, að „andstyggilegur kynjamunur“ yrði þurrkaður út.

Draumórasamfélag kvenfrelsaranna (Utopia) spratt af hliðstæðri hugmyndafræði. Percy fylgdi nefnilega í fótspor enska skáldsins Thomas More (1478-1535), sem birti bók með þeim titli 1516. Í Útópíu ríkti algert trúfrelsi. Í þessu fyrirmyndarríki lögðu menn af mörkum eftir getu, en neyttu eins og þurfa þótti. Einkaeign var óþörf. Laga var varla þörf, því íbúar bjuggu að öflugum siðgæðisþroska.

Thomas byggði að nokkru leyti á kenningum forngríska heimspekingsins, Plató (428/423-348/347), um jafnrétti kynjanna. Það fjallar spekingurinn um í „Lýðveldinu“ (Republic).

Nokkrir auðjöfra iðnbyltingarinnar fengu líka innblástur frá Thomas More og aðhylltust ýmsar kenningar um draumórasamfélagið, þar sem allir lifðu við jafnræði, í sátt og samlyndi. Þeir stofnuðu jafnréttisnýlendur, bæði í Evrópu og Bandaríkjunum.

Karl Marx (1818 – 1883) og Friedrich Engels (1820 – 1895) þáðu sömuleiðis innblástur frá Thomas. Þeir boðuðu hugsjónina um afnám fjölskyldunnar, opinbert uppeldi, frjálsar ástir og alræði öreiganna.

Í Rússlandi eða Ráðstjórnarríkjunum varð frjálst kynlíf kvenna ein af undirstöðum byltingarinnar. Þar fóru í fararbroddi Rosa Luxemburg (1871-1919) og Alexandra Mikhaliovna Kollontai (1872-1952).

Kynsystur sinni, Rósu, lýsir svo kvenfrelsarinn, Shari L. Thurer, sálfræðingur við háskólann í Boston, í bókinni: „Goðsögnum um móðurgjörninginn. Hvernig menningin endurskapar hina góðu móður“ (The myths of motherhood: How culture reinvents the good mother):

„[H]ún var frenja, konan með vindling í annarri hendinni og karlmann í hinni, sjálfstæð, sköruleg, nautnasjúk og lífsglöð, ung kona. Hún geislaði sjálfstæði, sem fól í sér ógn við hefðbundin kynhlutverk Viktoríutímans.“

Sagnfræðingurinn, Ólafur Jens Pétursson, lýsir viðhorfum Alexöndru svo: „Meginatriðið væri að konan öðlaðist frelsi sem kona. Samfarir karls og konu taldi hún ekki meira mál en að svala þorsta sínum og þannig vildi hún að konur litu á kynlíf.“

Byltingarmenn töldu, í samræmi við vangaveltur þýska heimspekingsins, Friedrich Engels (1820-1895), um móðurveldið, þ.e. hamingjusamlegt samneyti kynjanna og kynlíf í samfélagi án einkaeignar, að fólk gæti leyst girnd að eigin geðþótta. Kæmi barn undir mætti eyða fóstri eða ala afkvæmið upp af ríkisvaldinu.

Það skipti engum togum, að í hinu nýja ríki kvenfrelsis og jafnaðarmennsku var fjölskyldan leyst upp með hinn rétta boðskap að leiðarljósi. En almenningur var tregur í taumi.

Milljónir kvenna í Ráðstjórnarríkjunum gáfu byltingarforkólfunum á baukinn fyrir upplausn fjölskyldunnar og þá eymd, sem í kjölfarið fór. Foringinn mikli, Joseph V. Stalín (1878-1953), sneri við blaðinu og gerði fjölskylduna að sæmdarstofnun í alræði öreiganna og efndi til samkeppni meðal mæðra um barneignir. Það varð konum metnaður að verða „byltingarmæður.“

Róttækir byltingarforingjar eða úrvalssveit öreiganna (hópur byltingarsinna, sem hafði vit fyrir öreigunum) hafði einnig talið konum trú um, að til viðbótar afnámi einkaeignarinnar og geðþóttakynlífs, væri í launavinnu frelsi þeirra fólgið. Þannig yrðu þær fjárhagslega sjálfstæðar og óháðar karlmönnum um framfærslu.

Eftir annað heimsstríð gerðu kvenfrelsarar á Vesturlöndum einnig harða atlögu að móðurgjörningnum og hjónabandinu, sem voru tvö meginkúgunartól karlanna, að þeirra sögn. Innblásturinn var einkum sóttur til verka Friedrich Engels. Í bók sinni, „Þrætubók um kynin. Málatilbúnaður kvenfrelsunarbyltingarinnar“ (The Dialectic of Sex: The Case for Feminist Revolution), segir Shulamith Firestone (1945-2012), m.a.:

„Það verður ekki gengið milli bols og höfuðs á bandormi þrælkunarinnar, nema byltingin uppræti grundvallarstofnunina, hina náttúrulegu (biological) fjölskyldu, [því] hún getur [auðveldlega] orðið gróðrarstía andlegs valds.“ En þegar þetta er ritað, hafði fjölskyldan reyndar verið endurreist í Ráðstjórnarríkjunum.

Shulamith segir enn fremur: „Lokatakmark kvenfrelsunarbyltingarinnar er ekki einvörðungu uppræting karlforréttinda eins og fyrsta kvenfrelsunarhreyfingin [fyrsta bylgja kvenfrelsunar] barðist fyrir, heldur að þurrka út kynjamun í sjálfum sér. Mismunandi kynfæri fólks ættu ekki lengur að skipta máli í menningarlegu samhengi.“

Gervöll menningin var undir í kvenfrelsunarbyltingunni: „[K]venfrelsarar verða ekki einasta að brjóta til mergjar vestræna menningu eins og leggur sig, heldur einnig innri skipan hennar og ... jafnvel skipan náttúrunnar [sjálfrar].“

Meðgöngu kallaði Shulamith „ófágaða“ og barnsburði líkti hún við að „hægja graskeri.“ Því lá beint við að mæla með æxlun utan móðurlífs. Þar sem hjónaband eða uppeldi í umsjá tveggja gagnkynhneigðra foreldra fæli í sér innrætingu og kúgun á svipaðan hátt og konur mættu þola, þyrfti að frelsa börnin undan því oki og ala þau upp á þar til gerðum stofnunum í kynhlutlausu umhverfi. Shulamith segir t.d.:

„[B]ernskan er martröð undir handleiðslu.„ ... [U]mgjörð fjölskyldunnar er uppspretta kúgunar í sálarlegum, efnahagslegum og stjórnmálalegum skilningi.“

Friedrich Engels studdist líka við kenningar svissneska mannfræðingsins, Johan Jakob Bachofen (1815-1887) um kvennaveldið, þ.e. hvernig samfélög hefðu áður fyrri lotið stjórn kvenna. Nefnd verk urðu síðar grundvöllurinn að kenningum kvenfrelsaranna um gyðju-, móður- og feðraveldi. Móður- og gyðjuveldið boða þeir enn í dag. En það var Marija Gimbutas (Marija Biruté Alseikaité (1821-1994)) hinn víðkunni og mikilhæfi fornleifa- og mannfræðingur, fæddur í Vilnius í Lithaugalandi (Litháen), sem gaf gyðjuhugmyndasmiðunum byr undir báða vængi.

María var kunnur vísindamaður, m.a.fyrir gyðjurannsóknir sínar, samanteknar í bókinni „Gyðjumenningunni“ (The Civilization of the Goddess), sem út kom 1991. Fornleifar og niðurstöður tungumálarannsókna túlkaði hún á þann veg, að í Evrópu hefði ríkt gyðju-, móður- og kvenmiðuð (gynocentric, matristic) steinaldarmenning, sem einkenndist af jafnræði, jöfnuði, kvenvirðingu og friðsemd. Þessi menning var, samkvæmt túlkunum hennar, upprætt af herskáum föðurveldis- eða karlveldisþjóðflokkum (androcratic, patrhiarchal) frá steppunum austan Svartahafs eða hinni fornu Evrópu, sem hún kallar svo.

Kenningar Maríu hafa aukið andagift smiðum gyðju- og nornatrúarbragða, þar sem dýrkaður er frjósemismáttur samlyndis- og jafnréttiskvenna í nánu sambandi við hrynjandi náttúrunnar, firrtar tortímandi og kúgandi körlum, sbr. bók Starhawk (Miriam Simos), „Vafningsdansinn: upprisa hinna fornu gyðjutrúarbragða“ (The Spiral Dance. A Rebirth of the Ancient Religion of the Great Goddess). (Starhawk þessi hefur staðið að gerð heimildarmyndar um Maríu, „Tímanna tákn“ (Signs Out of time)).

Fyrstu hugleiðingar Maríu um gyðjumenninguna komu út um það leyti, sem önnur bylgja kvenfrelsunar reið yfir (á sjöunda og áttunda áratugi síðustu aldar). Kvenfrelsarar gripu hugmyndir hennar á lofti, enda hentuðu þær vel spuna þeirra um kúgun karla.

Bandaríski fornleifafræðingurinn og umsjónarmaður safns Maríu, Ernestine Elster, segir: „Það voru kvenfrelsarar, sem í hugmyndum Maríu fundu þá fræðimennsku, sem þeir vonuðu að styðja myndu hugmyndir þeirra sjálfra um, að Guð væri kona. Maríu var lyft til hæstu hæða af hópi áhugasamra kvenna og karla. Sjálf leit hún aldrei um öxl.“

Kvenyndissamfélaginu var sem sé rústað af morðóðum þjóðflokkum að austan og enn var höggvið í sama knérunn, þegar kristni var lögtekin í Rómarveldinu. En, en! Hin forna trú lifði í leynum. Því var það, að kirkjan réðst til atlögu gegn hinni fornu gyðjutrú á fjórtándu öldinni. Uppræta skyldi hana endanlega, segja kvenfrelsararnir. En það tókst kirkjunni þó ekki. Ýmis konar djöfladýrkun, blót og fórnir, lifa enn góðu lífi.

Úr hópi frumherja fyrstu bylgju kvenfrelsunar hafði Matilda Joslyn Gage (1826-1898) hreyft hugmyndum þess efnis, að kirkjan hefði dulbúið útrýmingu stoltra, sjálfráðra og státinna kvenna sem nornaveiðar á miðöldum. En „karlnornirnar“ fengu ekki sömu athygli.

Óvitarnir með eldspýturnar í Washington. Svíarnir koma til bjargar í Kursk

Norðmaðurinn, framkvæmdastjóri Nató, Jens Stoltenberg, er kunnur að friðarspeki sinni. Vegurinn til friðar er vopnum stráður, segir hann. Mette minnkabani, sem einnig er spakur leiðtogi, segir það friðvænlegan gjörning að rýja Danmörku inn að vopnaskinninu og senda vígtólin til Úkraínu, svo berjast megi til síðasta Úkraínukarls – og drepa marga Rússa í leiðinni.

Í áróðursmynd um viðhorf og aðstoð Svía er haft eftir eistneskum herfræðingum, að takist Úkraínumönnum að drepa eitt hundrað þúsund rússneska hermenn á ári, sé sigurinn vís í frelsisstríðinu við Rússa. Að sögn eru þeir langt komnir með þessa slátrun fyrir 2024, svo þess vegna vinna Úkraínumenn og Nató stríðið á næsta ári.

Stríðsstjórnin í Stokkhólmi hefur sent ógrynni vígtóla til Úkraínu. Í fyrrgreindri áróðursmynd, sem er býsna kjánaleg á köflum, er ýjað að því, að Gripen herþoturnar kynnu að rata til Úkraínu eins og F15 hafa þegar gert. Það er líklega rík þörf á. Ein þeirra hefur þegar verið skotinn niður með reyndasta orrustuflugmanni Úkraínumanna. Hvílík óvirðing fyrir mannslífinu og sóun fjármuna!

Eins og kunnugt er hafa Norðmenn líka sent alls konar drápsleikföng suður eftir. Þeir gerðu eins og Svíar, sendu forna herbíla, sem ryðguðu í geymslum. Vopnaiðnaður Norðurlandanna er hrokkinn í gang svo um munar. Allir græða í kauphöllunum. Útgjöld til varnamála hækka og skattgreiðendur verða fátækari. Norðmenn hafa lagt inn vopnapöntun fyrir himinháar upphæðir. Það má vart á milli sjá, hvor múgsefjunin er öflugri, ógnin af Rússum eða veirunum.

Pólverjar liggja heldur ekki á liði sínu. Þeir hafa bruðlað 3.3% af þjóðarframleiðslunni til stríðsins í Úkraínu – og fjárstuðnings við spillta úrvalsdeild stjórnmálamanna. Þar er m.a. til milljarðamæringinn, Volodymyr Zelensky, að finna.

Reyndar hafa Úkraínumenn sjálfir hafið framleiðslu á langdrægum flugskeytum, „Palianytsia.“ Og til viðbótar þeim úkraínsku koma sænsk, ef trúa má upplýsingum úr fyrrgreindri áróðursmynd. Það eru engar hömlur á notkun þeirra. Svíar vilja tryggja frið í höfn.

Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, hefur sent Volodymyr vota kossa (þó ekki franska), teppi, prjónles og skó, ásamt nokkrum milljörðum (minnir mig) og þotu til að ferja hunda og ketti til Íslands. Þar er skortur á slíkum kvikvendum. Því eins og Þórdís Kolbrún segir hátt og snjallt; Úkraínumenn eru að verja frelsi Íslendinga. Það er ekki nema von, að hún hafi slitið stjórnmálasambandi við rússnesku ruddana.

Sergei Lavrov, sem Bogi Ágústsson segir bulla, bullaði enn og aftur um daginn. Þá minnti hann óvitana í Washington á það, að hættulegt sé að leika sér með eldspýtur. Það gæti kviknað í. Óvitarnir virðast ekki hafa áttað sig á því, að nú eigi þeir í höggi við kjarnorkuherveldi – eitt og jafnvel tvö – og stórveldi eins og Íran, sem er í stakk búið til verja sig og greiða óvinunum þung högg.

Bandaríkin (Nató) komast ekki lengur upp með að ráðast á fólk, þar sem litlar varnir eru fyrir. Nú svara „gæsirnar“ árásunum og jafnvel með fullkomnari vopnum en „veiðimennirnir“ ráða yfir. Sýnd veiði en ekki gefin.

Vopn streyma bæði til Úkraínu, til að glæða innrás Nató í Rússland auknu lífi, og til Miðausturlanda. Þar ætla Bandaríkjamenn og Bretar sér að verja Ísrael. Ráðamenn þar á bæ eiga þann draum (bókstaflega) heitastan að tæla Vesturlandaþjóðir inn í opið stríð við Íran og hinar andspyrnuþjóðirnar.

Barnamorðinginn, Brjálaði-Bensi, og viðundrið Volodymyr, reyna báðir að tæla Vesturlönd til stríðs. Volodymyr, sem er Gyðingur, á foreldra sína í Ísrael. Honum rennur því blóðið til skyldunnar að styðja Ísraelsstjórn.

Flugvélamóðurskip Bandaríkjamanna eru búin kjarnorkuvopnum og Ísraelsmenn hafa sín til reiðu. Rússneskir herforingjar velta því nú fyrir sér, hvort tilgangurinn með eyðileggingu radarstöðva þeirra í suðri hafi verið liður í undirbúningi að kjarnorkuvopnaárás úr Miðjarðarðhafi og Persaflóa. Af því tilefni urðu ummæli Sergei til.

Harmleikurinn á jörðu niðri í Úkraínu heldur áfram. Sigurvíman er runnin af stjórnmálamönnum og fjölmiðlum í Villta-vestrinu – nema þeim sænsku. Nató/úkraínsk yfirvöld sendu öflugustu sveitir sínar til innrásar í Kursk hérað til að ná valdi yfir kjarnorkuveri þar um slóðir. Þeim varð ekki kápan úr því klæðinu. Nú berjast aðallega óreyndir og ófúsir stráklingar á austurvígstöðvunum, sem fórna skal á altari illsku, heimsku og hagsmuna.

Vonandi rís úkraínska þjóðin gegn kvölurum sínum, áður en síðasti Úkraínumaðurinn fellur. Vonandi rennur það líka upp fyrir Úkraínumönnum, að þeir séuð peð á taflborði Alþjóðaauðvaldsins og málaliða þess í stjórnum Vesturlanda.

Robert Kennedy hefur útskýrt þetta með einföldum hætti. Fjárfestingasjóðurinn, „Svartiklettur,“ (Black Rock) á bæði vopnaframleiðslufyrirtækin og landbúnaðarfyrirtækin, sem eru að kaupa upp „svörtu moldina“ Úkraínumanna. Ófétin stunda það sama víða um heim.

Áður en að því kæmi, kynni þó spilaborgin að falla um sjálfa sig, efnahagslega og hernaðarlega. Úkraína er á hausnum, lánin falla og lánveitendur gjalla. Það sverfur að fjárhagi Breta t.d. Sama á við um Frakka og Þjóðverja.

https://www.globalpolitics.se/robert-kennedy-junior-forklarar-kriget-i-ukraina-pa-3-minuter/ https://www.urmedium.net/c/presstv/130630 https://www.rt.com/russia/603345-lavrov-ukraine-israel-wars/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/lavrovs-comparison-of-israel-and?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148360644&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://gilbertdoctorow.com/2024/08/27/for-russia-recovering-kursk-is-no-walk-in-the-rose-garden/ https://mearsheimer.substack.com/p/the-nonsensical-kursk-offensive?utm_source=post-email-title&publication_id=1753552&post_id=148122454&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/10-reflections-on-ukraine-after-its?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148102626&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/08/sorgelig-uavhengighetsdag-for-ukraina-store-tap-i-kursk-og-donbass/?utm_source=substack&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/five-ways-that-ukraines-invasion?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148098699&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://gilbertdoctorow.com/2024/08/24/pressure-from-russians-on-vladimir-putin-to-escalate/ https://maratkhairullin.substack.com/p/specific-authors-of-the-ukrainian?utm_source=multiple-personal-recommendations-email&utm_medium=email&triedRedirect=true https://korybko.substack.com/p/russias-capture-of-pokrovsk-could?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148033114&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://korybko.substack.com/p/ukraine-might-be-gearing-up-to-attack?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148135940&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/08/hvorfor-jeg-er-realist/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=FmYeIMmyU3U https://www.youtube.com/watch?v=ViglslS-7gk https://korybko.substack.com/p/the-czech-president-shared-some-interesting?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148133296&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/08/kollapsen-pa-donbass-fronten/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=K1RXDNDolO0 https://steigan.no/2024/08/pengene-fosser-inn-til-vapenprodusentene-midt-i-de-globale-spenningene/?utm_source=substack&utm_medium=email https://jackrasmus.com/2024/08/26/a-tale-of-two-offensives-endgames-in-the-ukraine-war/ https://korybko.substack.com/p/poland-finally-maxed-out-its-military?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=148293308&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=B8igxfGfvqE https://steigan.no/2024/08/kiev-var-front-i-donbass-har-kollapset/?utm_source=substack&utm_medium=email https://gilbertdoctorow.com/2024/08/30/zelenskys-silence-on-f-16-crash-raises-eyebrows-wion-fineprint/ https://www.youtube.com/watch?v=bVfnRDF9vIc https://www.youtube.com/watch?v=dNBgzOZ0fkA https://steigan.no/2024/08/de-hemmelige-vapenkjopene-til-30-milliarder-kroner/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.globalpolitics.se/hur-sverige-gar-med-i-kriget-i-ukraina-mot-ryssland/

Djöfladýrkunarkvenfrelsun, blót, karlfórnir og sitthvað um kostakonur. II: Rætur kvenfrelsunar

Færa mætti rök að því, að rætur kvenfrelsunar liggi í fyrstu „litaskrúðsbyltingu“ (color revolution) sögunnar, þ.e. frönsku byltingunni árið 1789. Þar tókust í meginatriðum á borgarastétt, sem óðum óx fiskur um hrygg, og svo konungs og aðalsveldi.

Bankamenn, sem höfðu gert sig heimakomna í Frímúrarareglunni og stofnað höfðu ”Ljósálfaregluna” (Illuminati) í Þýskalandi, voru í þann mund að taka fyrstu skrefin til heimsyfirráða.

Illuminati stofnuðu Gyðingarnir, Johann Adam Weishaupt (1748-1830) og Meyer Amschel Rothschild (1744-1812), á síðari hluta 18. aldar. Meyer Amschel var stofnfaðir alþjóðlegs bankaættarveldis, sem enn er við lýði. Félagsskapurinn tók að einhverju leyti yfir reglu Frímúrara. Þetta „sambrædda“ leynifélag hinna ríku og áhrifamiklu hafði heimsbyltingu á stefnuskránni - með öllum tiltækum ráðum.

Stríð hafa verið mikilvæg féþúfa ættar Rauðskjöldunga. Meyer Amchel blandaði sér í sjálfstæðisbaráttu Bandaríkjanna eins og borgarastríðið síðar. Hann veitti konungi Breta, George William Frederick III (1738-1820), lán til að greiða fyrir leigu á víðfrægum málaliðum Hessen, sem börðu á uppreisnargjörnum landnemum í breskum nýlendum vestan hafs í sjálfstæðisstríðinu (1775-1783).

Lánveitingar til stríðsrekstrar voru einnig kunnar í ítalska bankaveldinu. Napóleonsstríðin á árabilinu 1792-1815 voru sömuleiðis fjármögnuð af bankaveldinu.

Jafnframt var sótt í digra sjóði Rauðskjöldunga til að fjármagna stóra drauma þeirra um þróun veraldar og eigið ríki. Það ríki varð Ísrael. Áætlunin var vægast sagt stórkostleg. Hún var/er þessi:

Afnema allar ríkisstjórnir, afnema einkaeign og arf, uppræta þjóðerniskennd, kristni og fjölskylduna, skapa eina alheimsstjórn og koma á nýrri heimsskipan.

Ungur „kvenfrelsari“ frá Englandi, Mary Wollstonecraft (1759-1797), sótti París heim á þessum ógnarárum, þar sem svokallaðir Jakobínar (kenndir við klaustur Jakobína) kyntu undir réttmætri óánægju með konung og aðal. Þeir voru á mála hjá bankaauðvaldinu. Ætt Rauðskjöldunga (Rothschild) kom við sögu eins og hún hefur gert æ síðan.

Mary lagði drög að annars konar byltingu í Englandi, þ.e. byltingu gegn fjölskyldunni og hefðbundnum tengslum kynjanna, einkum í kynlífi. Frjálst kynlíf var mál málanna eins og í hippahreyfingunni á síðustu öld.

Í Frakklandi var Mary „ástrík“ mjög, var m.a. ástkona hina litríka stjórnmálamanns með ásjónurnar sex, Charles Maurice Duc de Talleyrand-Périgord (1754-1838). Hann tók m.a. þátt í að semja frelsisyfirlýsingu frönsku byltingarinnar og gerðist ráðgjafi Napoleons Bonaparte (1769-1821). Það var þó ekki Talleyrand, sem bjargaði henni frá frú Gilljóntínu (fallöxinni, Guillotine), heldur bandarískur barnsfaðir hennar. Talleyrand var um tíma sendiherra Frakka í Lundúnum.

Mary var í senn lífslistamaður, aðgerðasinni og rithöfundur. “Árið 1792 kom út bók hennar, „Til varnar réttindum kvenna [Málsvörn kvenna],“ þar sem hún rís gegn kenningum [Jean-Jacques] Rousseaus [1712-1778] um stöðu kvenna. Hún gerir kröfu um jafnan rétt karla og kvenna til menntunar, vinnu og þátttöku í stjórnmálum. Sömu siðgæðiskröfur séu gerðar til beggja [kynja]. Allir séu jafnir fyrir lögum og fái sömu laun fyrir sömu vinnu. Konum beri að efla andlegan þroska sinn og hætta aða vera leikföng í höndum karla.“ (Ólafur Jens Pétursson. Hugmyndasaga. M&M, Rvk. 1989, bls. 177.)

Svo ritaði Mary í „Málsvörn kvenna“ (Vindication of the Rights of Women)1792, þrem árum, eftir upphaf frönsku byltingarinnar. Hefur hún reynst sannspá?:

„Svo fremi, að karlmenn myndu af veglyndi sínu losa okkur, konur, úr læðingi, og gera sér að góðu samneyti í skynsemi í stað þrælslundaðrar undirgefni af okkar hálfu, værum við athugulli dætur, alúðlegri systur, tryggari eiginkonur og skyni gæddari mæður – í einu orði sagt, betri borgarar. Við myndum þá unna körlum í sannleika, vegna þess, að við myndum læra að meta okkur sjálfar að verðleikum.“ …

„Ég hef lengi litið svo á, að sjálfstæði væri hin æðsta blessun lífsins, rót sérhverrar dyggðar. Og sjálfstæði mitt skal ég tryggja um aldur og ævi með því að stilla þörfum mínum í hóf, jafnvel þó ég þurfi að herða sultarólina (live on barren heath).“

„Það væri að æra óstöðugan að gera skil öllum tilbrigðum eymdar, ósanngirni, forsjár og sorga kvenna, sem stafar af því almenningsáliti, að þær séu fremur fæddar tilfinningaverur, heldur en skynsemisverur, og að öll völd, sem þeim falli í skaut, helgist af töfrum og vanmætti.“

Tveim árum fyrr, þ.e. 1790, gaf Mary út hefti með titlinum: „Málsvörn karla“ (A Vindication of the Rights of Men), ádeilu á írsk-breska spekinginn, rithöfundinn og stjórnmálamanninn, Edmund Burke (1730-1797). Í ádeilu hennar fólst krafa um frelsi allra manna og lýðréttindi óháð stöðu. María tók afstöðu með frönsku byltingunni.

Eftir heimkomuna frá París með barn upp á arminn, giftist Mary Wollstonecraft enska heimspekingnum og blaðamanninum, William Godwin (1756-1836), þrátt fyrir hrifningu sína af sjálfstæði. Það var þraut að vera einstæð móðir.

William er talinn faðir heimspekilegrar stjórnleysishyggju (anarchism). Ríkisstjórn taldi hann uppsprettu spillingar, sem stuðlaði að ósjálfstæði og fákænsku. Hann ól þá von í brjósti, að aukin þekking, siðgæðisþroski og innsæi, yrði til þess, að fyrirbærinu yrði kastað fyrir róða, sem og öðrum stofnunum eins og hjónabandinu. William var einnig liðtækur rithöfundur og áberandi í menningu frjálslyndra listamanna í Lundúnum um aldamótin 1800.

William og Mary áttu dótturina, Mary Godwin Wollstonecraft Shelley (1797-1851). (Svo hörmulega vildi til, að móðir hennar lést skömmu eftir fæðinguna.) Nítján ára gömul skrifaði Mary yngri dulhyggju- og hryllingssöguna, Frankenstein, árið 1818. Frankenstein er að sumu leyti fyrirmynd að mannslíkjunum eða vélmennunum, sem nú eru framleidd.

Innblástur sótti Mary m.a. til afleiðinga eldgossins í Indónesíu, Tambora, sem myrkvaði stóran hluta Evrópu, Asíu og Ameríku. Þannig var ástandið, þegar Mary fór í leyfi að Genfarvatni 1816. Í för með henni var unnustinn, skáldið Percy Bysshe Shelley (1792-1822), ungabarn þeirra og stjúpsystir Mary. Claire. Sú var ólétt eftir skáldið Lord George Gordon Byron (1788-1824).

Þau voru öll innilokuð, ásamt öðrum í draugalegri höll, þar sem misklíð óx. Þarna fæddist sem sé „Frankenstein eða nútíma Prometheus“ (Frankenstein, or the Modern Prometheus). „Hvað gerist, þegar menn þykjast vera guðir“ er aðalsöguþráður bókarinnar. Prometheus var guð eldsins í fornri, grískri goðafræði, Títan. Ein goðsagnanna segir, að hann hafi fært mannkindinni tækni og þekkingu.

Alheimsefnahagsráðið (World Economic Forum) og spákonur kvenfrelsunarhreyfingarinnar ætla líka að spreyta sig á svarinu. Þar gerast menn nefnilega guðir. Hinn ungi snillingur, Mary yngri, lagði grundvöll að nýrri bókmenntagrein, þar sem dulúð og tæknihryllingur var í fyrirrúmi.

Enda þótt eldgosið hafi skapað höfundi drungalegt umhverfi, er ekki ólíklegt, að sú menning upplausnar, dulúðar og dulspeki, sem hafði tekið bólfestu í henni og félögunum, hafi haft sín áhrif. Lundúnir voru á þessu méli miðstöð guð- og dulspeki. Skáldskaparfélaganna í draugahöllinni biðu heldur dapurleg örlög.

Kynbundið ofbeldi ríkisstjórnarinnar. Um að fljóta sofandi að feigðarósi.

(Skrifað í maí 2021)

Það verður seint bitið úr nálinni. Kvenfrelsunarríkisstjórn Íslands er svo auðug sökum skattpíningar og lántöku að deila má fé út um hvippinn og hvappinn. Hreðjatak Katrínar er þéttingsfast. Kynofbeldi af hálfu karla er þráhyggja ríkisstjórnar og fjölmiðla. Margendurteknar rannsóknir eru léttvægar, þegar þráhyggja er annars vegar. Og þegar hreðjatak Katrínar á reðursveinum sínum í ríkisstjórninni er svo öflugt, sem raun virðist bera vitni um, er breytinga varla von. Ný ráðstefna um "ég-líka" múgsefjunina skal haldin. Katrínu halda hvorki veirur né skynsemisbönd. En nú er leiðangursstjóri hennar í kvenfrelsismálum, sem skipulagt hefur ráðstefnur hennar áður, Halla Gunnarsdóttir, komin til hlýjan kvenfrelsunarfaðm ASÍ. Henni hefur vafalaust þótt það tryggari faðmur.

Borgarstjórn Reykjavíkur lætur sitt ekki eftir liggja. Ætli Dagur bregði sér í málarabúninginn í tilefni dagsins. og máli götur borgarinnar í öllum regnbogans litum kvenfrelsurum til dýrðar? Alla vega lætur borgarsjóður fé af hendi rakna. Katrín er eiðsvarinn málsvari bæði rannsóknarinnar merkilegu, "Áfallasögu kvenna," og Stígamóta. Hún veitir skattfé til þeirra samtaka eins og Kvennaathvarfs. RÚV útvegar bakgrunnstónlist í sama dúr; sífelldan óhróður um karla, og hvikar hvergi frá kvenfrelsunarstefnu sinni við val umfjöllunarefna, efnistökum og viðmælendum. Þjóðin ýmist styður þessa þróun eða yppir öxlum. Trúlega rynnu þó tvær grímur á menn, yrðu höfð kynjaskipti og konur gerðar að blórabögglum kynofbeldis og kvenmennskan kölluð eitruð. Hvernig ætli ungu kynslóðirnar hugsi, sem alast upp við karlóhróður og og áróðurssíbylju gegn bræðrum, feðrum, frændum og öfum?

Hvernig má það vera, að fólk loki augunum fyrir þeirri vá, sem stafar af öfgaofstækinu? Hér er hið lýðræðislega sjónarspil skýrt og greinilegt. Hugmyndafræðingar öfgahóps er kosnir til setu á Alþingi af tiltölulega fámennum hluta þjóðarinnar. Hugmyndafræðilegur rétttrúnaður, hagsmunapot og valdagræðgi ýfa sjó og skapa þann öldugang, sem nægir til að fleyta Katrínu og öfgahreyfingu hennar á valdastól. Lýðræðisofbeldinu er síðan blygðunarlaust beitt til að stuðla að markmiðinu; opnaðar eru gáttir kvenfrelsunar og kvenofríkis með jafnréttisdullyklinum. Tilstyrkur er sóttur til opinberra, hálfopinberra og alþjóðlegra stofnanna og fyrirtækja. Við fljótum sofandi að feigðarósi. Hvenær ætli skynsamar konur og karlar bindist fastmælum um að hrifsa fólk – „meira að segja konur“ eins og Steingrímur, forseti Alþingis, sagði eitt sinn, þegar þingmenn töluðu ósiðlega um kjósendur – úr klóm kvenfrelsaranna, frelsa konur frá kvenfrelsurum?

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2020/03/08/althjodleg_radstefna_um_kynbundid_ofbeldi_haldin_he/?fbclid=IwAR1_IKtSCsrjBaDU4TNRHw0ZC6ZqOkAhBA595x0HaWRmZ6Nd_4eusLPDd2c

Sjúk kvenfrelsun, kynbreytingaiðnaðurinn, reðuröfundin og ofbeldið

Ofbeldi er gamall fylgifiskur mannkyns. Nær daglega eru fluttar fréttir af ofbeldi karla í garð kvenna. Þegar fjölmiðlar eins og RÚV skýra nauðugir viljugir frá ofbeldi kvenna, grípa þeir til afsakana.

Nýlegt dæmi er Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir hjá fréttastofu RÚV. Hún flutti fréttir af konu, sem myrti fjölda fullorðinna og barna í Bandaríkjunum. Þessi fréttaflutningur var Jóhönnu greinilega svo mikil raun, að hún bætti við frá eigin brjósti, að slíkt hátterni væri afskaplega sjaldgæft hjá konum.

Jafnvel víðsýnustu kvenfrelsunarfræðimenn eiga afskapleg erfitt með að kynja kvennaofbeldinu Einn þeirra er Laura Sjoberg, sem m.a. hefur skrifað bókina: „Kvennauðgarar í stríði: Skyggnst handan staðalímynda og æsifregna (Women as Wartime Rapists. Beyond Sensation and Stereotyping).

Efnið er ofur viðkvæmt. Það er alkunna, að kvenfrelsarar hafa m.a. byggt áróður sinn um stöðu konunnar sem fórnarlambs á kennisetningunni um eðlisgæsku og sakleysi kvenþjóðarinnar. Almenningur og kvenfrelsarar taka andköf. Því fátt veldur meiri ótta og skelfingu en upplýsingar, sem hreyfa við bjargfastri trú. En þeir gefa ekki barnatrúna upp á bátinn.

Edward L. Bernays, einn af helstu áróðursfræðingum veraldar, sagði eitt sinn: „Ef við búum yfir kunnáttu um eðli og hvatir hópsálarinnar, er okkur fært að stjórna múginum og fylkja honum að okkar geðþótta, án þess að hann bjóði það í grun.“ (Edward var einn þeirra, sem sannfærði breska pilta um, að á vígvelli fyrstu heimstyrjöldinni færu þeir til að bjarga konum frá þýskum nauðgurum.) Þegar innrætingin hefur náð bólfestu fer sálin á sjálfsnúning.

Því er það, að kvenfrelsarar liggja í stöðugu frelsisstríði gegn drengjum, feðrum og körlum - og virðast ekki geta annað. Það eru engin „grið“ gefin og fráleitt nokkurt vopnahlé. Kvenfrelsunarherinn gekk í þjónustu auðdrottna veraldar fyrir rúmri hálfri öld síðan. Eiginleg markmið hans hefur verið að hleypa upp fjölskyldunni, útvega ódýrt vinnuafl og ráðskast með fólk, án vitundar þess. Kvenfrelsunar-, kynleysu- og vitundariðnaðurinn starfa í samhljómi.

Fólki hefur verið innrætt, að konur séu fórnarlömb og ágæti þeirra jafnvel fólgið í því. Veröldin er ævinlega verri konum en körlum, er viðkvæðið. Veiran t.d. gerði konum meiri skráveifu en körlum og þar að auki sáu karlar tækifæri til að berja meira á konum sínu en ella.

Þannig hljómaði goðsögnin frá Þríeykinu og ofbeldisiðnaðinum. Áströsk yfirvöld hafa reyndar slegið máli á heimilisbarsmíðarnar og komust að því, að ofbeldi gegn konum hefði rénað í kófinu.

Kvenfrelsunarkonum verður seint fullnægt. Nú liggja þær körlum á hálsi fyrir að nenna ekki að skrifa um kyn og stefnumót. Karlar heyra linnulaust, að konur vinni miklu meira, sbr. fjórðu og fimmtu vaktina þeirra. Tveim kvenfrelsunarmannfræðingum datt í hug að slá þessu föstu með því að setja skrefamæli á konur og karla í Tíbet. Þær komust að því, að konur tóku 12.000 skref, en karlar bara 9000.

Ætli kvenkyns kvenfrelsarar þjáist af reðuröfund, þrátt fyrir allt? Því veltir Janice Fiamengo fyrir sér og bendir á nokkra gullmola frá fræðamæðrunum um nauðgun karla á konum og annan óþverraskap í kynlífi. Kvenfrelsarar hafa alltaf verið með kynlif á heilanum. Sumum ofbauð reyndar fyrir heilli öld síðan. Wilma Meikle skrifaði um það heila bók, „Á leið til heilbrigðrar kvenfrelsunar“ (Towards a Sane Feminism), þegar árið 1917.

Það er rík ástæða til að ætla, að ætlunarverk Wilmu hafi ekki tekist. Falskar ákærur kvenfrelsunarlygamarða um nauðgun og annan kynóþverraskap af karla hálfu, hafa verið áberandi um áratugi. Það liggur meira að segja fyrir játning frá íslenskum lygamerði og raðlygara.

Í Bretlandi eru kvenlygamerðir vissulega líka til. Daily Mail skýrði frá lygum konu, sem var undirrótin að sjálfsvígtilraunum þriggja karla. Hún barði sig meira að segja í hausinn með hamri til að gera lygarnar trúverðugri. Það er reyndar þekkt brella. En lygarinn hlaut dóm. Það er uppörvandi.

Þegar kvenfrelsurunum hafði tekist að rústa samskiptum kynjanna, var næsta verkefni að eyðileggja kynið alfarið, svo skapa mætti enn þá meiri ringulreið og vansæld. Kynskipta- og kynleysubylgjan ber vott um það. Það er sérstaklega í þágu lyfjaauðdrottnanna, sem græða á tá og fingri, samtímis því að upplausnin eykst og fjarstjórnunartækninni vex fiskur um hrygg.

Svokölluð fjölbreytni eða meðvera (Inclusivity) verður iðnaðinum gróðalind á margvíslega hátt: „Meðvera er annað og meira en félagsleg hræring. Hún er viðskiptatækifæri. Nú er um að gera að láta hendur standa fram úr ermum og efla viðskiptin.“ (DMI Consulting)

Bragð er að, þá barnið finnur. Fjárfestingarsjóðirnir Vangard og Svarti klettur (Black Rock) eru einnig kominn á stjá. Silicon Valley hóf markvissa áróðursherferð fyrir síðustu aldamót. Það er ekki kyn, þótt stúlkum, sem fýsir að breyta um kyn, hafi á tímabili fjölgað um 4000% eða svo. Svo gífurlegur er máttur vitundariðnaðarins.

Það er svo sem ekki að undra. Tímaritið „Heimsmarkaðsinnsæið“ (Global Market Insights) metur markaðinn svo: „[A]ukning kynbrenglaðra (gender dysphoria) og verulegar framfarir við kynbreytingaskurðaðgerðir (sex reassignmet procedures), lofa góðum horfum á markaðnum.“

Markaðsvæðing kynleysunnar er svo langt gengin, að stofnuð hafa verið samtök viðskiptalesbía, -homma, -tvíkynunga og -kynskiptinga (LGBT), sem kölluð eru „Útkonur“ (OutWomen). Um er að ræða „mikilvægan, nýjan vettvang … til að efla og skipa saman reyndum LGBT stjórnendum til að skapa atvinnutækifæri og rækta hæfileika – og þar með stuðla enn frekar að jafnrétti,“ segir á síðu samtakanna. Frekara jafnrétti felst svo í því að virkja kynnautnina með gervigreind. Frjóvgun mun eiga sér stað í glösum og fósturrækt í gervilífmæðrum. Það er lokaáfanginn í frelsun kvenna, sem kvenfrelsarar berjast enn þá fyrir með blóði, svita og tárum. Baráttan gegn kyninu er fjármögnuð af sömu auðdrottnum og sömu skattgreiðendum og stríðið gegn drengjum, feðrum og körlum.

Kvenfrelsunar- og kynleysubaráttan er víðar háð en hjá íslensku ríkisstjórninni. Barátta Alheimsefnahagsráðsins og Sameinuðu þjóðanna er einnig einbeitt. Hún er meitluð í svokölluð sjálfbærnimarkmið, sem ráðamönnum leikur stöðug á vörum.

Stefnuna skilgreina samtökin „Kynjagreind“ (Gendered Intelligence) ljómandi vel: Frelsi barna og unglinga felst í því „að losa sig undan því menningarvaldi, sem felst í lífeðlinu (power of the biological).“ Eitt af ofangreindum sjálfbærnimarkmiðum er einmitt að frelsa börn frá feðrum sínum og konur frá körlum.

Hjá Alheimsefnahagssráðinu starfar m.a. Martine Rothblatt, sem endurómar hugmyndaræði SÞ og Ráðsins: „Það er ekki ýkja langt þangað til við lifum sem önnur tegund. Við verðum bráðum handanmannkyn.“ Sama boðskap flytur hinn mannkynstortímandinn og aðalhugmyndafræðingur Ráðsins, Yuval Noah Harari.

Það kveður svo rammt að kynleysuhugmyndafræðinni, að jafnvel skynsömustu kvenfrelsarar rumska og andæfa. Ein þeirra er Kellie Jay Keen-Minshull, sem heimsótti fólkið „í neðra,“ þ.e. á Nýja-Sjálandi. Hún kom þar við á leið sinni um heiminn, en hún flytur trúboð „kvenfrelsunaröryggisstefnunnar,“ þ.e. að konum skuli, í hinni hættulegu veröld feðraveldisins, tryggja sérstaka öryggiskima, kvennaafdrep og -athvörf, svo þær geti látið ljós sitt skína. Og vitaskuld skal það skína. Félagsskapurinn heitir „Leyfum konum að tala,“ (Let Women Speak).

Kellie Jay beinir þó kastljósinu einnig á kynbreytingaiðnaðinn, þ.e. undirróðri kynleysusinna, lyfjasölu iðnaðarins og skurðaðgerðum læknanna. Þetta þótti fjölmiðlum og stjórnmálamönnum Nýja-Sjálands stór munnbiti að kyngja. New Zealand Herald sagði þennan öndvegiskvenfrelsara: „Trojuhryssu hægriöfgamanna.“ John Pesutto, leiðtogi Frjálslyndra, sagði skipuleggjendur fyrrgreinds félagsskapar hafa „velkunn og sterk tengsl við fólk, sem er hallt undir nasista og sem boðar hugmyndir hvítrar ofurmennahyggju.“

Það er ekki að undra, að gerður hafi verið aðsúgur að eymingjans konunni. „Ég hélt mín síðasta stund væri runnin upp,“ sagði hún skiljanlega. Svona er komið fyrir málfrelsinu í vestrænum lýðræðisríkjum samfara vaxandi ofstæki og ofbeldi af hálfu fólks í „röngum líkama“ eins og sannaðist í Nashville fyrir skömmu.

Fyrrgreindur John er greinilega í liði með harmkvælafræðingunum (wokist) eða „tortímendunum“ eins og breski eðlis- og verkfræðingurinn, Rick Bradford (eða William Collins), kallar þá í nýrri bók sinni: „Tortímendurnir: Hvernig siðrofi er beitt til að halda okkur í skefjum og breyta lífi okkar í einu og öllu, án samþykkis“ (The Destructivists: How moral usurpation is being used to control us and change every aspect of our lives without our consent.) Þetta er sami höfundur og skrifaði „Samúðarklyftinn“ (The Empathy Gap). Dulnefnið notaði hann til að verja sig ágangi.

Í siðrofinu felst m.a. siðglöp (moral infantilism), siðlát (vampirism), ofstækisvæðing (creation of zealots), valdsmannasmjaður (appeal to the elites) og mótun jákvæðra viðbragða (creation of positive feedback). Tortímingin beinist einkum að: Verðleikum, sannleika, fegurð, ást, trúarbrögðum, menntun, fjölskyldu og vísindum.

Það þarf að vinda bráðan bug að því, að spyrna við fótum, segir Rick. En leiðin er torsótt: „Sannreyndin er nauðsynleg, en ófullnægjandi. Það verður að kveða tortímingarhyggjuna niður á þeim vettvangi, sem hún finnur styrk. Það verður að sýna fram á, að hún rjúfi siðferðið.“

Það reynir t.d. félagsskapur mæðra í Ástralíu að gera. Hann kallar sig, „Mæður sona.“ Það er líka uppörvandi að sjá, að kvenfrelsari eins og Mary Harrington, hefur skorið upp herör gegn sjúkri kvenfrelsun eins og Wilma forðum. Hún brýtur til mergjar alla þá eymd, sem kvenfrelsunin hefur skapað konum, körlum og börnum.

Mary rýnir sömuleiðis í þróunina í átt að kvenvélmennum (cyborg feminism) – ekki síst frjósemislyfjaiðnaðarins. Hún gerir það m.a. í bók sinni, „Kvenfrelsun gegn framförum“ (Feminism Against Progress). Kvenvélmenniskvenfrelsun er skilgreind sem gervigreindaruppfærsla lífefna- og lyfjaiðnaðarins á kvenlíkamanum, undir yfirskini kvenfrelsis.

Louise Perry er annar endurbótakvenfrelsari. Hvorugur ræðst þó á garðinn, þar sem hann er hæstur, þ.e. karlhatrinu, að dómi Janice Fiamengo. Karlar eru enn þá viðhengi kvenna í þessum fræðum.

https://www.theguardian.com/commentisfree/2023/jan/29/hardly-any-straight-men-write-about-sex-and-dating https://www.youtube.com/watch?v=Ay1KVzVXbjc https://fiamengofile.substack.com/p/a-reformed-feminism-still-sees-men?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=N1ZztpS_U1o https://unherd.com/thepost/mary-harrington-feminism-against-progress/ https://www.dailymail.co.uk/news/article-11857499/Asian-grooming-gang-fantasist-jailed-eight-half-years.html https://www.telegraph.co.uk/news/2023/03/27/trans-activism-sexist-delusional/?utm_source=JBP+Audience&utm_campaign=e20360c325-EMAIL_CAMPAIGN_4_11_2022_18_7_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_a434e81da0-e20360c325-137583545 https://bettinaarndt.substack.com/p/call-in-the-troops?utm_source=substack&utm_medium=email https://bettinaarndt.substack.com/p/coercive-control-con-job?utm_source=substack&utm_medium=email https://expose-news.com/2023/03/17/identity-politics-will-destroy-womens-medical-treatment/ https://menaregood.substack.com/p/fatherhood-in-a-red-pilled-world?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://menaregood.substack.com/p/equality-a-step-down-for-women?utm_source=substack&utm_medium=email http://empathygap.uk/ https://www.centreformalepsychology.com/male-psychology-magazine-listings/beyond-male-privilege-an-interview-with-rick-bradford-aka-will-collins-author-of-the-empathy-gap https://www.abs.gov.au/media-centre/media-releases/females-do-more-unpaid-work-males-do-more-paid-work https://menaregood.substack.com/p/the-destructivists-janice-fiamengo?utm_source=substack&utm_medium=email#play https://www.standingforwomen.com/letwomenspeak https://www.cbsnews.com/news/life-after-life-trangender-ceo-martine-rothblatt-builds-robot-bina48-mind-clone/ https://www.the11thhourblog.com/post/martine-rothblatt-a-modern-day-ivanovich-selivanov https://bettinaarndt.substack.com/p/women-work-harder-than-men-phooey?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://savageminds.substack.com/p/gendered-intelligence-at-the-court https://genderedintelligence.co.uk/ https://joebot.substack.com/p/zoltan-istvan-foresees-the-ultimate?utm_medium=web https://churchandstate.org.uk/2018/02/the-future-of-the-lgbt-movement-may-involve-transhumanism/ https://americanmind.org/features/soul-dysphoria/humanity-for-sale/ https://twitter.com/Wommando/status/1639616848072155140?s=20 https://twitter.com/whatwouldiknow1/status/1639715235857825793?s=20 https://rumble.com/v2fiubs-klaus-schwabs-trans-soldiers-declare-jihad-on-christian-america.html https://outleadership.com/news/out-leadership-announces-outwomen-initiative-for-senior-lgbt-women-in-business/ https://www.breitbart.com/health/2023/03/28/nashville-shooter-was-second-transgender-female-killer-in-4-years/ https://steigan.no/2023/03/hvem-star-bak-transagendaen/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=tLXdoqXbC6k https://jbilek.substack.com/p/who-is-behind-the-trans-agenda https://jbilek.substack.com/p/who-owns-big-pharma-and-the-billionaires https://dmi-consulting.com/ https://fiamengofile.substack.com/p/do-feminists-suffer-from-penis-envy?utm_source=substack&utm_medium=email

Kyn, menntun og atvinnulíf, samkvæmt Roy Baumeister

Norður-ameríski sálfræðingurinn, Roy F. Baumeister (f. 1953), er menntaður við stjörnuháskólana Princton og Duke. Hann kenndi lengi við Florida State University, en fluttist síðar vestur um haf til Ástralíu. Hann er nú prófessor við háskólann í Queensland. Félags- og þróunarsálfræði (social- og evolutionary psychology) hafa einkum verið viðfangsefni hans. Roy er virtur fræðimaður. Hann hefur gefið út margar fræðibækur. Hér er lítillega fjallað um eina þeirra, sem kom út fyrir réttum áratugi síðan: „Er eitthvað í karlmenn spunnið? Hvernig menningin þrífst á misnotkun karla“ (Is there anything good about men? How culture flourish by exploiting men).

Í formála bókarinnar getur höfundur þess, að honum hafi verið ráðið frá því að birta hana. En góðu heilli varð svo ekki. Hér verða kynntar nokkrar glefsur um kyn, menntun og atvinnulíf lysthafendum til fróðleiks. (Blaðsíðutölur í sviga.)

Konur skapa fleiri atvinnutækifæri í smáum sniðum, karlar í stærri fyrirtækjum og samsteypum. (83)

„Karlar eru framtakssamari (agentic) en konur, en konur eru samneytismiðaðri (communal) en karlar. Þessi aðgreining hefur staðist tímas tönn býsna vel.“ (100)

Þá staðreynd, að konur hafi litið skapað í þágu mannkyns, skýra kvenfrelsarar með kúgun kvenna. En er merkjanleg breyting þar á, eftir að kúguninni var aflétt? Einkaleyfaskrifstofa BNA gerði skýrslu sem heitir: „Buttons to Biotech: U.S. Patenting by Women, 1977-1996.“ Hlutfall veittra einkaleyfa var þessi: 94.3% áttu karlar, 5.7% fór til kynblandaðra teyma, kvennahópa eða einstakra kvenna. Líklega eiga kynblönduð teymi þar stærstan hlut, þar sem um var að ræða fyrirtæki. (144) … Karlar hljóta alls konar vísindaverðlaun og einkaleyfi, þrátt fyrir að hlaðið sé undir konur og framlag þeirra þar með ofmetið. (259)

Konur eru um 70% nemenda við stofnanir æðri menntunar. Í einum stjörnuháskólanna í BNA var gerð könnun: Umtalsverður hluti námsmeyjanna hugðist starfa heima við eða vinna í hlutastarfi: „Kjarni málsins er, að þær óskuðu sér notalegs lífs, að njóta fullnægjandi móðurhlutverks og að sjálfsögu hjónabands með ástríkum karli, sem myndi sjá fyrir þeim og börnum þeirra.“ (207)

Könnun á nemendum í Harvard Viðskiptaháskólanum sýndi, að þriðjungur útskrifaðra kvenna var iðjulaus, annar þriðjungur starfaði í hlutastörfum eða sem verktakar. (207)

Agneta Fischer, háskólanum í Amsterdam, rannsakaði stórfyrirtæki: Í upphafi sýndu karlarnir miklu meiri metnað og lögðu sál sína í fyrirtækið – á æðsta stjórnunarstigi átti það ekki við. Þar var engan kynjamun að finna í þessu efni. Hún sagði: það er ekkert glerþak annað en það, að konum hugnast ekki langur vinnudagur. (57)

Þegar konur flykktust inn á starfs- og ofurstofnanavettvang karla gerðu þær jafnframt kröfu um umtalsverðar breytingar. Þær voru sagðar nauðsynlegar til að spyrna gegn viðtækri mismunum og fordómum af hálfu karla. … „Kjarni máls er sá, að konur kröfðust þess, að þær slyppu undan þeirri meðferð, sem karlar höfðu ætíð fengið. [Rétt] eins og þær væru mannverur (expendable), sem fórna mætti, og engan hlytu heiðurinn, nema vinna fyrir honum. … Enginn gerð sér grein fyrir, að fórnin, sem karlar frá fornu fari hafa fært, yrði konum óþolandi áfall. Þær hafa löngum vanist því að vera dýrmætar og sérstakar.“ (179)

„Undanfarið hafa kvennahreyfingar stofnað stuðningsnet meðal kvenna, en samsvarandi net í þágu karla skal banna. Kaldhæðnislegt?“ (179)

„Það verður á brattann að sækja fyrir unga karlmenn í framtíðinni. Stofnanir hygla konum á grundvelli þeirrar fölsku trúar, að mismunun sé nauðsynleg til að andæfa samsærum karla, afturkippum [í kvenfrelsun] eða þvíumlíku. Konum er sýnd umhyggja og veittur aðgangur að stuðningsnetum. Karlar eru eins síns liðs eins og þeir hafa ævinlega verið, nema nú, þegar þeir standa allir sem einn höllum fæti gagnvart konum. Eigin aflvaki, [þ.e.] karlmennskusjálfið og framkvæmdagleðin, er það einasta, sem karlar eiga upp í erminni – og aukin heldur firnasterk og nánast örvinglunarkennd hvöt hins stritandi gaurs, sem fullvel veit, að gefi hann ekki af sér, sé hann dauðadæmdur.“ (180)

Djöfladýrkunarkvenfrelsun, blót, karlfórnir og sitthvað um kostakonur. I: Karlar sem elska konur og konur sem elska sjálfar sig

Þetta er fyrsti þáttur af fjórtán um efnið. Kvenfrelsunartrúarbrögðin eru samgróin stjórnmálunum. Þau hafa aukin heldur tekið sér bólfestu í almennri vitund fólks, rétttrúnaður orðinn, leiðarljós samskipta kynjanna, uppeldis barna, menningar og menntunar.

Kvenfrelsunartrúarbrögðin hafa alið af sér ný trúarbrögð, trúna á kynleysuna eða flotkynið. Þau hafa sett gild vísindi í uppnám, leggja drjúgan skerf af mörkum til tilburða Alþjóðaauðvaldsins til alheimsstjórnar og þróun mannkyns til tölvumenna.

Þetta er varhugaverð þróun. Það skortir skilningsljós. Ég fer því á stúfana til að leita að ljósinu, reyni eftir föngum að bregða birtu á sögu kvenfrelsunar (feminism, emanicipation of women, women‘s rights) aftur um aldir með hliðsjón af sögu hugmyndanna, samskipta kynjanna og samfélagsþróunarinnar.

Heimildalisti og ábendingar um lesefni fylgja síðasta þætti.

Samskipti kynjanna hafa verið mönnum hugstæð um aldir aftur. Þau voru t.d. forngrískum spekingum og skáldum umhugsunarefni. Konur hafa yfirleitt verið körlum kærar. Sama, hvert litið er í sögu mannkyns, virðist þeim hafa runnið blóðið til skyldunnar að fóðra þær, vernda og elska. Það er snar þáttur karlmennskunnar.

Konur voru körlum líka viskubrunnur eins og arfsögur og goðsagnir bera með sér. Andleg afrek kvenna ullu hrifningu karlpeningsins. Á miðöldum tóku karlar að skrá afrek kvenna kerfisbundið. Verk þeirra voru undirstaða fræða og lista kvenna, þegar þær fóru í alvöru að láta ljós sitt skína á þessu sviði.

Það á t.d. við um hið merka rit ítalska rithöfundarins, Giovanni Boccadicco (1313-1375), um líf og starf rúmlega eitt hundrað merkra kvenna. Það er trúlega fyrsta rit vestrænnar menningar, helgað konum sérstaklega, og markar upphaf kvenmærðarfræða, kvennalofsbókmennta og „samtala um konur“ (Quarelle des femmes).

Lofgjörðir karla um konur almennt, ásamt ævi- eða lofgjörðasögnum um einstakar (valda)konur, urðu að eigin bókmenntagrein á miðöldum fyrir tilstilli fjölda ítalskra, hollenskra, spænskra, franskra, enskra, belgískra, portúgalskra, þýskra og danskra karlhöfunda, frá fjórtándu öld og fram á vora tíma.

Þegar fyrsta skeið nútímakvenfrelsunar var um það bil að renna á enda árið 1926, skrifaði t.d. breski rithöfundurinn, Joseph Hamblen Sears (1865-1946) býsna dæmigerða bók, „Glæsikonur vorar“ (These Splendid Women). Á umgetnu tímabili fjölgaði hratt kvenrithöfundum og lærðum konum. Hér skal getið fáeinna höfunda að auki.

Ofangreint rit Boccadiccos varð Christine de Pizan (1364-1430), fransk-ítölskum rithöfundi, innblástur og heimild að bókinni, „ Borgríki kvennanna“ (Le Livre de la Cite des Dames). Christine var nafntogaður rithöfundur, m.a. við nokkrar hirða Evrópu. Hún átti efnaðan maka, en varð ung ekkja. Christine naut velvildar Frakkakonungs og fleiri karlkyns velunnara. Hún var hugrakkur baráttumaður fyrir bættri menntun kvenna.

Konur fóru ekki beinlínis leynt með hrifningu sína af kyninu og sjálfum sér:

„Raunar býr sá, sem talinn er veikari, oft og tíðum yfir siðferðilegum krafti eins og þegar konur, sem eru líkamlega veikburða og hlédrægar, leggja sig fremur fram um að stuðla að friði og sneiða hjá stríði [heldur en karlar].“ Christine de Pizan (1364-1430?) Því miður hefur Christine ekki reynst sannspá um friðarástina.

„[Konan] er karlinum æðri frá náttúrunnar hendi og því [er eiginkonan] yfir karl sinn hafinn og honum æðri.“ (Modesta Pozzo (1555-1592))

„Við erum öndverðar við karla, því karlar eru öndverðir því sem gott má teljast. [Þ]eir eru svo steinblindir, að þeim er um megn að rýna í eðli okkar. Það er öðruvísi með okkur farið gagnvart þeim, af því að þeir eru svo vondir (það sæjum við jafnvel, þótt hálfa sjón hefðum á öðru auganu). [H]egðun okkar tekur breytingum daglega, vegna þess, að dygðum karla hrakar á hverri klukkustundu [sem líður]. ... Þar eð Guð skóp konuna af holdi karlsins, er hún hreinna sköpunarverk heldur en hann. [Þ]að sýnir óvéfengjanlega, hversu miklu framar konur standa körlum.“ (Jane Anger (1560-1600))

„[K]onur hafa enga ástæðu til að kvarta yfir náttúrunni eða guði hennar. Því þó að þær þiggi ekki sömu gjafir og karlar, eru gjafir þeirra miklu betri. Konur eru nefnilega skör ofar en karlar í vegsemd náttúrunnar. Okkur fellur í skaut slík fegurð, lögun, drættir og fágun í framkomu, sem ásamt ómótstæðilegum og lævíslegum töfrum valda því, að karlar eru nauðbeygðir til að dást að okkur, elska okkur og þrá að því marki, að fremur en vera án okkar og njóta, velja þeir að veita okkur völd sín til að fara með, fela sjálfa sig og líf sitt okkur á vald. [Þar að auki] gerast [þeir] þrælar vilja vors og unaðs. Við erum einnig englar, sem þeir dá og dýrka. Og hvers skyldum við fremur óska, en að vera harðstjórar þeirra, gyðjur og örlög?“ (Margaret Lucas Cavendish (1623-1673))

Á síðmiðöldum bættu karlrithöfundar og -heimspekingar kvennalofgjörðina um betur og fóru kerfisbundið að brjóta stöðu kvenna til mergjar.

Einn þeirra var Theodor Gottlieb von Hippel (1741-1796), þýskur rithöfundur, nemandi þýska heimspekingsins, Immanuel Kant (1724-1804). Hippel nam guðfræði og lögfræði, vann afrek á síðastnefnda sviðinu, baráttumaður fyrir jafnrétti kynjanna, skrifaði m.a. ritgerðina, „Um umbætur á stöðu kvenna,“ (Über die bürgerliche Verbesserung der Weiber) árið 1792. Hann sagði þar m.a.:

„Kúgun kvenna er orsök allra handa kúgunar í veröldinni.“ Hann andmælti kröftuglega þeirri ósvinnu, að jafnrétti kvenna, helmingi þjóðarinnar, væri ekki tryggt í frönsku byltingunni og kjölfari hennar.

Fyrrgreinda bók kallar Ruth Pritchard Dawson „Kvenfrelsunarávarpið (Feminist Manifesto).“ Hún segir svo: „Bókin er byltingarkennd. Endurtúlkun [höfundar] leiðir konuna fram í dagsljósið sem fórnarlamb í samfélagi, sem er í senn ósanngjarnt og hirðulaust, báðum kynjum til vansæmdar.“

Á sama ári og bók von Hippel kom út eða 1792, lét Mary Wollenstonecraft (1759-1797) í sér heyra í bókinni, „Málsvörn kvenna.” (A Vindication of the Rights of Women). (Meira um það síðar.)

Síðla á átjándu öldinni kom fram á sjónarsviðið fjöldi karla og kvenna, sem kröfðust afnáms hjónabandsins og gagngerrar frelsunar kvenna.

Heimsveldið og heimskautið í norðri. Stríð og friður

Á líðandi stundu heyr Alþjóðaauðvaldið stríð gegn þjóðríkjunum og öllum þeim, sem standa í vegi fyrir ágirnd þess og valdagræðgi.

Alþjóðaauðvaldið, sem á rætur í Rómverska heimsveldinu, Páfagarði, Frankfurt, City of London og Wallstreet, lét til skarar skríða í Frönsku byltingunni, og hefur síðar leitast við á ná undirtökunum í stjórnum þjóðríkja og alþjóðastofanna. Stjórnun utanríkismála þeirra hefur – ásamt undirróðri og morðum – verið lykillinn að stríðsrekstri. Þannig malar það gull.

Annað mikilvægt dæmi er sjálfstæðisbarátta bresku nýlendnanna í Ameríku og í kjölfar stofnunar Bandaríkjanna hið skelfilega borgarastríð. Alþjóðaauðvaldið, sem þá hafði undirtökin í breska heimveldinu, gat ekki hugsað sér öfluga samkeppni Bandaríkjanna.

Ei heldur mátti Rússland vaxa og dafna. Því voru Rússar lokkaðir til stríðs við Breta, Frakka og Tyrki (Ottóman heimsveldið) á Krím um miðja nítjándu öld. Baráttan um Bandaríkin hélt áfram, barátta nýrrar bandarískrar þjóðar gegn gírugu, banvænu alþjóðaauðvaldi. Þegar Bretar og Frakkar ætluðu að ganga við liðs við Suðurríkin í borgarastríðinu, settu Rússar með Alexander II (1818-1881) og ráðgjöfum hans, nefndum nýlenduveldum stólinn fyrir dyrnar.

Rússar komu Norðurríkjunum til bjargar. Abraham Lincoln (1861-1865) var ævinlega þakklátur Alexander II (1818-1881). Það upphófst vinsamleg samvinna ríkjanna um uppbyggingu á öllum sviðum, en aðallega til byggingar innviða; járnbrauta og fjarskiptasambands.

Rússar þáðu hjálp Bandaríkjamanna við að leggja járnbraut um Rússland þvert, yfir Síberíu, og lögðu á ráðin um jarðgöng undir Beringsund. Því seldu Rússar Bandaríkjamönnum Alaska.

Alþjóðaauðvaldið og Breska heimveldið létu krók koma á móti bragði, styrktu bresku nýlenduna í Kanada, og hófu andóf gegn Alexander II á heimavelli og öttu Japönum í stríð við þá í Asíu. Síðar voru bæði Abraham og Alexander myrtir.

Í kjölfar Brauðbyltingarinnar 1905, uppreisnar á Eystrasaltsflotanum og slæms gengis í fyrstu heimstyrjöldinni, sem alþjóðaauðvaldið undirbjó og hratt af stað, sendi sama auðvald byltingarflugumenn sína til Rússlands til að kynda frekar í kolunum og blása lífi í eldana.

Það endaði eins og allir vita með ógnarstjórn byltingarmanna (kommúnista) Marxhyggjusinna (Marx-Leninista), sem fjármögnuð var að mestu frá City of London og Wall street. Nicholas II (1868-1918) var myrtur með fjölskyldu sinni. Villidýrshátturinn úr Frönsku byltingunni var endurtekinn.

Eftir að fyrstu heimstyrjöldinni lauk eimdi enn eftir af jákvæðri samvinnu milli Bandaríkjamanna og Rússa, Frank Delano Roosevelt (1982-1945) og Joseph Stalin (1878-1953). Í meðmælabréfi Bandaríkjaforseta viðkomandi Averell Harriman (1891-1986), sendiherra og viðskiptajöfri, er aðalritarinn ávarpaður, „kæri Stalin.“

En veður skipuðust hratt í lofti. Winston Churchill (1874-1965) vildi ganga milli bols og höfuðs á Rússum og Frank Delano lét gera áætlun um að granda Rússum með kjarnorkusprengju. Sprengjur voru líka útbúnar til að grilla Japana. Það lét Harry S. Truman (1884-1972) gera.

Líklega voru farnar að renna tvær grímur á Frank Delano, þrátt fyrir að hann legði tálbeitu fyrir Japana, sem réðust til atlögu á Pearl Harbour. Þar með var átylla til stríðs fengin, en forsetinn þverbraut kosningaloforð sitt til að þóknast alþjóðaauðvaldinu, sem hafði skipulagt aðra heimstyrjöldina. Sú þriðja er nú hafin fyrir atbeina sömu aðilja.

Frank Roosevelt féll óvænt frá eins og fleiri bandarískir forsetar, sem hafa verið Þrándur í Götu auðvaldsaflanna. John Fitzgerald Kennedy (1917-1963) er einn þeirra. Forsetaframbjóðandann, Donald Trump, átti líka að senda inn í eilífðina eins og Robert Fico.

Sú heimsvaldastefna Breta og Bandríkjamanna, sem samin var á grundvelli rita Halford Mackinder (1961-1947), sem skrifaði 1904 bókina „Landfræðilegu þungamiðju sögunnar“ (The Geographical Pivot of History), og Zbiniew Brzezinski (1928-2017), sem er höfundur bókarinnar, „Stóra taflborðsins“ (The Grand Chessboard), er enn í fullu gildi. Hún fjallar m.a. um nauðsyn þess, að Bandaríkin „girði“ Rússland og Kína af með herstöðvum og til að ná hernaðarlegum yfirtökum í Evrasíu.

Í ritum Halford eru megináherslurnar þær sömu, en gagngert miðaðar við hagsmuni breska heimsveldisins. Þar er Evróasía kölluð „hjarta“ heimsins og lögð áhersla á þörf heimsveldisins til að drottna þar eins og á höfunum. Natóstofnun Bandaríkjanna og stofnun Ísraelsríkis var liður í sameiginlegri heimsveldisáætlun Breta og Bandaríkjamanna.

Eftir að John F. var drepinn hafa völd alþjóðaauðvaldsins aukist jafnt og þétt. Stjórnvöld á Vesturlöndum eru föst í heljargreipum þess. Dwight David Eisenhower (1890-1969) reyndi að vara við hergagnaframleiðslubákninu, án árangurs.

Um þessar mundir er Úkraínu og Ísrael beitt sem múrbrjótum heimsvaldastefnunnar. Síðasta afrek Nató var innrás í Rússland. Stríðsgróðapungarnir fitna eins og púkar á fjósbita. Það gerir þý þeirra einnig. Volodymyr Zelensky er eitt dæmi. Samtímis styrkja Bandríkjamenn og Nató vígbúnað sinn um allan heim.

Draumur friðelskandi stjórnmála- og athafnamanna, austan hafs og vestan, er enn þá fjarlægur. En við verðum að vona, að draumurinn rætist, að friður verði saminn, áður en veröldinni verður allri tortímt.

En þá verður fólk að vakna af værum áróðurssvefni þeirra, sem völdin hafa og stríðið vilja, og gera gangskör að friði.

https://www.realnewsandhistory.com/hobart/ https://rumble.com/v59vrbx-mel-k-and-matt-ehret-strategic-opportunities-for-a-saner-future-8-4-24.html?e9s=src_v1_upp&utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=CXKwyquIkbs