Þann tuttugasta þessa mánaðar verður Donald Trump, bráðum konungur af Grænlandi og Kanada, öðru sinni vígður til embættis forseta Bandaríkjanna. Á meðan brennur Englaborgin eins og Róm forðum - og regnboðaslökkviliðið fær ekkert við ráðið.
Eftir nokkurt flakk innan „sameiningarflokksins“ (Uniparty), staðnæmdist Dónaldur í fylkingu Lýðveldissinna (Repúblíkana) eins og fleiri í herbúðum hans.
Samtímis kveður tortímandinn, Joseph Biden, eins og Gyðingarnir, Jake Sullivan og Anthony Blinken, annars vegar þjóðaröryggisráðgjafi Samrunaheimsveldis Bandaríkjanna og Ísraela, og hins vegar utanríkisráðherra. Jake hefur lýst hollustuvandræðum sínum í blaðaviðtali.
Það færi vel á því, að Dónaldur bjóði einum dyggasta stuðningsmanni bandarískrar tortímingarstefnu í veröldinni, Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, til vígsluteitis í Washington. Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir verðskuldar einnig boðkort.
En líklega hafa stöllurnar ekki keypt hlutabréf í Dónaldi. Hefðu þær hins vegar greitt eina milljón dala ættu þær öruggt sæti í teitinu og jafnvel líka á skrautsýningu með Dónaldi og Melaníu: „One Light Sunday Service.“
Úrsúla „Medúsa“ von der Leyen er væntanlega heldur sneypt. Henni er ekki boðið. Ei heldur Keir Starmer, Bensa-barnamorðinga og Recep Tayyib Erdogan. Hvað veldur?
Mun Dónaldur í raun lýsa yfir stríði gegn hinu eldforna alheimsauðræði bankajöfranna, sem hafa höfuðstöðvara sínar í City of London og útibú á Wall Street – og veita þannig eftirlits- og tækniauðjöfrunum (PayPal og Silicon-genginu) brautargengi á kostnað hinna gömlu? Ætli hann reyni í alvöru að ná stjórn á djúpríkisleyniþjónustunum? Um það snýst baráttan á heimavelli.
En hún er vitaskuld tengd baráttunni á útivelli, því náin samvinna á sér stað um þróun njósnatækni milli Ísraela og Bandaríkjamanna. Engir hafa betri tök á þessari rafeindatækni og beitingu hennar við njósnir og dráp. Henni er t.d. beitt til að drepa fólk á Gaza. Eftir nokkur hneykslismál lögðu Bandaríkjamenn þessa tækni (zero click) á hilluna. En nú virðist hún hafa verið notuð sem skiptimynt, þegar þrýst var á Bensa-barnamorðingja til að líta upp úr manndrápum á Gaza.
Barnamorðinginn var að vísu hirtur hressilega, þegar Dónaldur sendi veröldinni umsögn Jeffrey Sachs um hann. Umsögnin er þessi:
„Netanyahu er enn iðinn við þann kolann að fá okkur til að berjast við Íran. Hann er kolsvartur tíkarsonur, því hann hefur sært okkur til endalausra styrjalda.“
Væntanlega hefur þessi skellur valdið nokkrum rasssviða hjá Barnamorðingjanum. En það verður engra stefnubreytinga þörf hjá Samrunaheimsveldinu. Stefnan var lögð fyrir rúmum aldarfjórðungi síðan.
Þegar gíslarnir eru komnir heim og Barnamorðinn hefur snyrt ásjónu sína ofurlítið, verður höggvið í sama hnérunn. Hugsanlega þó ekki fyrir stríðið gegn Íran og Jemen.
Barnamorðinn finnur vafalaust huggun í orðum lærifeðra sinna í Sionfasistahreyfingunni, ekki síst í orðum „heimahugmyndafræðingsins,“ Zeev Jabotsinsky (1880-1940), og sjálfs forsætisráðherrans, David Ben-Gurion (1886-1973):
„Við verðum að flæma Arabana á brott og taka land þeirra … og þurfi að beita valdi … til að tryggja rétt okkar til að byggja landið, þá gerum við það.“ (5. okt. 1937 í bréfi til sextán ára sonar síns, Amos.)
Í dagbókinni, klykkir hann út með þann 18. júlí 1948: „Við verðum að gera allt, sem í okkar valdi stendur til að tryggja, að þeir [Palestínumenn] snúi aldrei aftur.“
Hamasliðar fengu einnig sitt trump: „Ef gíslarnir verða ekki komnir til síns heima, áður en ég vígist til embættis, mun fjandinn verða laus í Miðausturlöndum. Og það mun ekki koma sér vel fyrir Hamas, og satt best að segja mun það koma öllum illa. Helvíti mun opnast. Ég þarf ekki að hafa fleiri orð um það. Þannig er nú það.“ Svona tala sjálfumglaðir valdsmenn.
Morðsvallið á Gaza heldur áfram eins og árásir á Líbanon, meðan á „vopnahléinu“ stendur. Eftirlits- og gervigreindartækni er óspart beitt og auk þess eru sérstakar morðsveitir sendar á vettvang. Í viðtali sagðist einum hermannanna svo frá:
„Það er enginn á stjái á götunum, nema lítill strákhvolpur, sem leikur sér í sandi í húsagarði. Skyndilega sprettir liðsforinginn úr spori, grípur drenginn, brýtur handlegg, olboga og fótlegg … traðkaði á maga hans þrisvar sinnum og lét sig hverfa. Við stóðum þarna gapandi af undrun … Hann tjáði mér, að „þessi börn þurfi að deyða um leið og þau líta dagsins ljós.“ Þetta verður leyfilegt, um leið og liðsforinginn gefur slíkt fordæmi.“
Annar sagði: „Þetta [drápin] eru eins og fíkniefni … þér líður eins og þú sért lagabókstafurinn sjálfur, þú semur reglurnar. Eins og þegar Ísrael er yfirgefið og þú stígur fæti á Gaza-ræmuna, þá sértu Guð [almáttugur].“
Sprengju- og morðæðið nær til Gaza, Vesturbakkans, Líbanon og Sýrlands. Þar er allt jafnað við jörðu. Hér um bil, hvar sem Samrunaheimsveldið kemur, er sviðin jörð. Landnám Ísraels heldur áfram í Sýrlandi. Og bráðum verður látið sverfa til stáls í Íran og Jemen. Þau eru bæði á listanum yfir ríki, þar sem – eins og í Írak – skal kollsteypa stjórnum og leiða landsmönnum fyrir sjónir gildi mannréttinda, frelsis og lýðræðis.
Þeim leiðangri er ekki lokið í Úkraínu, enda þótt heyrst hafi mörg trump í þá veru. Það er engu líkara en að stríðshaukarnir í hirð Dónalds haldi, að þeir geti með einhverju móti skákað Rússum hernaðar- og siðferðilega. En það geta hvorki þeir né gervallt Nató.
En Íslendingum þykir sjálfsagt að kaupa vopn handa Úkraínumönnum, svo vopna megi unglingsstrákana gegn harðsvíruðu herliði Rússa. Berjumst til síðasta Úkraínustráks, segja íslenskir stjórnmálamenn.
Meðal stuðningsmanna íslenskra stjórnvalda er það kallað vestræn samvinna í varnarmálum, „stabíl“ utanríkismálastefna. Sömu aðiljar taka undir lýsingar ráðamanna í Ísrael og kalla Palestínumenn dýr og styðja pyndingar á palestínskum föngum. Og aumingjans utanríkisráðherrann er svo heillum horfinn, að hann segist ekki vita, hvort „þjóðarmorð“ sé framið á Gaza.
Hún gæti t.d. sótt menntun til Ísraelans, Amos Goldberg. Hann segir: „Ég er ísraelskur prófessor í Helfararfræðum. Í hartnær þrjátíu ár hef ég rannsakað Helförina og kennt um hana, þjóðarmorð og ríkisofbeldi. Og heyri allir, sem heyra vilja: Það er framið þjóðarmorð á Gaza.“
Pyndingaböðlarnir í ísraelskum fangelsum eiga líka dygga stuðningsmenn meðal ísraelsku þjóðarinnar. Það brutust meira að segja út mótmæli, þegar átti að draga þá fyrir dóm. En þannig eru ekki allir Ísraelsmenn. Vonandi sætir hinn skynsami og mannúðlegi hluti þjóðarinnar, þ.e. sá, sem ekki er flúinn af hólmi, færis, og gerir uppreisn gegn Síonfasistunum, sem lifa í heimi sjö alda gamalla trúarkreddna með dyggum stuðningi Bandaríkjanna, sem útvega þeim vopn og fjármuni.
Ríki Evrópu og Evrópusambandið er selt undir sömu sök. Úrsúla „Medúsa“ von der Leyen sagði fyrir skömmu, þegar hún var í heimsókn í Ísrael:
„{Ég er] afskaplega hamingjusöm (happy) að vera komin til Ísrael. Við skulum einhenda okkur í að styrkja félagsskap vorn.“ Hún var áreiðanlega ekki í þeim erindagjörðum að frelsa um tuttugu þúsund gísla í fangelsum gestgjafa sinna.
Úrsúla Medúsa virtist heldur ekki hafa áhuga á því að inna ísraelsk stjórnvöld eftir nýútkominni skýrslu Amnesty International. Þar er lýst hryllilegum aðförum Ísraelsmanna gagnvart Palestínumönnum.
Skýrslunni var andæft bæði af ísraelskum stjórnvöldum og Ísraelsdeild samtakanna. Gyðingahatur, segja þau eins og ævinlega. Deildin hefur nú verið klofin frá aðalsamtökunum. Nýju lögin frá Knesset þess efnis, að fangelsa megi fólk í fjögur ár, án dóms og laga, vöktu heldur ekki athygli.
Það er eins og Dónaldur og Úrsúla Medúsa keppist um, hvort sé besti vinur Ísraelsmanna. En Dónaldur hefur einmitt lýst því yfir, að hann eigi vinninginn. Stefna hans í Miðausturlöndum snýst um það að styrkja stöðu Ísraels hernaðarlega og efnahagslega. Hann á hlutdeild í þeim vota draumi Barnamorðingjans að gera Ísrael að eins konar orkumiðstöð í Levantíu. Þess vegna þurfa Gazabúar að víkja. Málaliðafyrirtækin bítast þegar um bitann á Norður-Gaza og fasteignafélög taka út lóðir.
Sama má um gamla, holdvota drauma um Stór-Ísrael segja. Þegar Íranar og Jemenar hafa verið lagðir að velli ættu vegir að liggja til allra átta í því viðfangi.
Heimveldisdraumar Bandaríkjanna eru vitaskuld ekki nýir af nálinni. Í þinginu 1866 var lagt fram frumvarp þess efnis að kaupa hluta þeirra landsvæða af Bretum, sem síðar urðu Kanada. Það náði þó ekki fram að ganga, en á fjórða áratugi síðustu aldar (War Plan Red 1934) var hreyft hugmyndinni um að leggja undir sig Kanada, samkvæmt áratugagömlum áætlunum. Varpa skyldi sprengjum á Montreal, Quebec City, Halifax og Vancouver. Eiturgas var einnig í vopnabúrinu.
Þegar Bandaríkjamenn fengu algleymisheimsveldiskveisu í kjölfar annarrar heimstyrjaldarinnar, var á vegum yfirvalda teiknað kort, þar sem Bandaríkin ná frá Panama til Grænlands og Kanada. Monroe yfirlýsingin þ.e. að Ameríka öll sé heimavettvangur Bandaríkjanna, hefur heldur aldrei verið felld úr gildi.
Það var einnig á því méli að fæddust hugmyndir um „tækniræðið“ (technocracy). Það vill svo til, að það var afi Elon Musk, Joshua Haldemann, sem var helsti hugmyndafræðingur þess. Eplið fellur sjaldan langt frá eikinni. Steve Bannon, „samherji“ Elon í hirð Dónalds, segir hann „illskustrák“ (evil guy).
Emmanuel Pastreich, forseti Asíustofnunarinnar (Asia Institute) leiðir einnig rök að því, að Trump-hirðin muni svo ybba kíf við Norður-Kóreu að leiði til stríðs, sem Kínverjar neyðist til að taka þátt í.
Aukin heldur grunar hann, að næsta stórstyrjöld gegn hinum illu, þ.e. Rússum og Kínverjum, verði lágstjörnustríð (low orbit), gervitunglastríð. Umgjörðin verður kerfi Elon Musk, Star Link og 5G geislun. Gaman, gaman!
Ég á mér líka draum; að Dónaldur fari kollhnís og kúvendingu; lýsi yfir friði við jarðarbúa, sverji að láta þá í friði fyrir frjálsri þjóð hinna guðsgefnu forlaga (manifest destiny, exceptional, land of the free and the brave) og hinnar útvöldu í Ísrael, taki upp uppbyggingarstefnu fyrri forseta og bandarískra athafnamanna í samvinnu við Rússa, Kínverja og fleiri þjóðir, og geri veröldina að góðri vistarveru.
Fyrir því verður Dónaldur að kasta fyrir róða heimsveldisstjórntæki Bandaríkjanna, „regluvæddri alþjóðaskipan“ (rules-based international order), sem íslensk stjórnvöld eru svo hrifin af.
En því miður segir sagan okkur, að það muni ekki leyfa bankaveldi öfugugga og meinsærismanna, sem nærast á stríðum og illsku.
Félagsfræðingurinn, Edward Curtin, lýsir Bandaríkjunum frá eigin sjónarhóli:
„Ég hef alið allan minn aldur í Bandaríkjunum. Á minni ævi hafa þau orðið öflugasti slátrari heimsins. Ferillinn hófst með kjarnorkusprengjum á Hírósíma og Nagasaki, þá tóku við látlaus stríð, morð á leiðtogum innanlands og utan, þ.m.t. Kennedy forseti, stjórnum var kollvarpað, miskunnarlausir einræðisherrar og hryðjuverkamenn voru vopnvæddir og studdir til dáða. Efnahagurinn varð háður stríðsrekstri.“ (Síðustu dæmin eru Úkraína, Sýrland, Rúmenía, Georgía, Venesúela, Ísrael og Jemen.)
Minni að lokum á orð Franklin Delano Roosevelt (1882-1945): „Sannleikur málsins er sá …, að í stóru miðstöðvunum eru auðjöfrar, sem átt hafa ríkisstjórn Bandaríkjanna frá tímum Andrew Jackson.“(1767-1845)
https://www.globalresearch.ca/trump-derangement-syndrome-legitimate-mental-disorder-america/5874106 https://mearsheimer.substack.com/p/israel-admits-failure-in-gaza?utm_source=post-email-title&publication_id=1753552&post_id=155019442&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.thomasfazi.com/p/all-the-uncertainties-surrounding?utm_source=post-email-title&publication_id=560592&post_id=155020443&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://trackingpower.substack.com/p/dont-slow-down-no-matter-a-gaza-ceasefire?utm_source=post-email-title&publication_id=1151094&post_id=155020566&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://glenndiesen.substack.com/p/the-case-for-trump-and-restraining?utm_source=post-email-title&publication_id=2670149&post_id=152562118&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=sglieNXz_NU https://foreignpolicy.com/2024/11/15/chomsky-foreign-policy-book-review-american-idealism/ https://covertactionmagazine.com/2024/11/30/radical-change-in-the-usa-prospects-for-domestic-revolution/?mc_cid=303dc0d34a&mc_eid=5cd1ec03b1 https://www.globalresearch.ca/my-internal-exile-edward-curtin/5874421 https://archive.md/ySMvG https://www.youtube.com/watch?v=6ntoApe_Jwg https://glenndiesen.substack.com/p/the-case-for-dismantling-the-rules?utm_source=post-email-title&publication_id=2670149&post_id=153466608&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://michaeltsnyder.substack.com/p/11-signs-that-the-slow-motion-collapse https://theeconomiccollapseblog.com/21-quotes-about-central-banking-that-show-why-the-federal-reserve-must-be-shut-down/ https://www.commondreams.org/news/corporations-trump-inauguration https://sonar21.com/did-biden-just-release-terrorists-and-is-donald-trump-going-to-start-ww-iii-in-panama/ https://realnewsandhistory.com/anyt-01-07-25/ https://www.thomasfazi.com/p/trumps-new-monroe-doctrine?utm_source=post-email-title&publication_id=560592&post_id=154465903&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=3VRRQO1bRjQ https://michaeltsnyder.substack.com/p/what-is-the-economic-value-of-greenland?utm_source=post-email-title&publication_id=1520363&post_id=154363150&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.globalresearch.ca/donald-trump-calls-for-the-annexation-of-canada-deja-vu-general-douglas-macarthur-was-to-bomb-vancouver-halifax-montreal-and-quebec-city-this-is-no-joking-matter/5875722 https://glenndiesen.substack.com/p/will-trump-deliver-peace?utm_source=post-email-title&publication_id=2670149&post_id=154609776&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=pIpbddqe1Ks&list=UUDkEYb-TXJVWLvOokshtlsw&index=2 https://gilbertdoctorow.com/2025/01/13/russian-elites-are-delighted-with-donald-trumps-mar-a-lago-press-conference/ https://www.globalresearch.ca/panama-canada-greenland-syndrome/5876865 https://www.voltairenet.org/article221696.html https://www.urmedium.net/c/presstv/132319 https://www.voltairenet.org/article221614.html https://steigan.no/2024/12/new-york-times-avslorer-israelsk-utryddelsesordre-som-autoriserer-drap-av-20-sivile-for-hver-stridende/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/12/amos-goldberg-ja-det-er-et-folkemord/?utm_source=substack&utm_medium=email https://corbettreport.substack.com/p/california-sets-itself-on-fire-in?utm_source=podcast-email&publication_id=725827&post_id=154941873&utm_campaign=email-play-on-substack&utm_content=watch_now_button&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/12/israel-har-gjort-jabalia-flyktningleir-til-en-spokelsesby/?utm_source=substack&utm_medium=email https://mearsheimer.substack.com/p/the-moral-bankruptcy-of-the-west?utm_source=post-email-title&publication_id=1753552&post_id=153466641&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/11/amerikanske-leiesoldatfirmaer-konkurrerer-om-enorme-kontrakter-for-a-kontrollere-sikkerheten-nord-i-gaza/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.thomasfazi.com/p/israels-war-on-gazas-hospitals?utm_source=post-email-title&publication_id=560592&post_id=154080903&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://21stcenturywire.com/2025/01/07/amnesty-international-pulls-its-israeli-branch/ https://libertarianinstitute.org/news/trump-posts-video-slamming-netanyahu-us-middle-east-policy/ https://steigan.no/2025/01/israel-drepte-74-barn-i-gaza-den-forste-uka-av-2025/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.kitklarenberg.com/p/i-felt-like-a-nazi-zionists-admit?utm_source=post-email-title&publication_id=552010&post_id=154956425&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://www.haaretz.com/israel-news/2024-12-18/ty-article-magazine/.premium/idf-soldiers-expose-arbitrary-killings-and-rampant-lawlessness-in-gazas-netzarim-corridor/00000193-da7f-de86-a9f3-fefff2e50000 https://steigan.no/2024/12/israels-forsvarsminister-gaza-skal-fortsatt-vaere-okkupert/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/12/utryddelskrigen-drepte-og-lemlestede-barn-i-gaza-mens-vi-ser-en-annen-vei-1/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/12/utryddelskrigen-drepte-og-lemlestede-barn-i-gaza-mens-vi-ser-en-annen-vei-2/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=TY2DKzastu8
Emmanuel Todd (f. 1951) er franskur sagn-, lýð- og mannfræðingur. Hann nam fræði sín í Oxford undir leiðsögn sagnfræðinganna, Peter Laslett (1915-2001) og Alan Donald James McFarlane (f. 1941). Emmanuel Le Roy Laduire (1929-2023) kallar hann „andlegan læriföður sinn innan sagnfræðinnar.“ Sömuleiðis segist hann vera aðdáandi Emilie Durkheim (1858-1917).
Emmanuel er síðasti „söguskeiðssagnfræðingurinn,“ þ.e. í þeim hópi sagnfræðinga, sem rýna í sögu lengri tímabila í þeirri viðleitni að uppgötva lögmál og tilhneigingar um þróun þeirra (Annales). Slík fræði geta haft ákveðið spádómsgildi með tilliti til framtíðarþróunar.
Emmanuel hefur skrifað fjölda bóka um sögu og menningu þjóða alheimsins, þróun þeirra vöxt og viðgang. Hann varð t.d. frægur fyrir það að spá fyrir um upplausn Ráðstjórnarríkjanna (Sovétríkjanna) á sínum tíma (La Chute Finale: Essai sur lan décomposition de la sphére soviétique).
Emmanuel hefur sökkt sér niður í greiningu mismunandi fjölskyldugerða og þýðingu þeirra með tilliti til þróunar. Þá fjölskyldugerð, er að hans dómi réði úrslitum sem aflvaki Norður-Evrópskrar menningar – og þar af leiðandi þeirrar bandarísku – kallar hann „hreina kjarnafjölskyldu.“
Nýjasta bók Emmanuel er: „Ósigur Vesturlanda“ (La Défaite de l’Occident), sem kom út í janúar 2024. Hún hefur verið þýdd á rúmlega tuttugu tungumál, þó ekki á ensku. Bókin er m.a. til í sænskri (Vesterlandets nederlag) og þýskri þýðingu (Der Western Niedergang).
Hrunið er víðtækt, þ.e. félagslegt, fjárhagslegt og siðlegt. Brasilíski blaðamaðurinn snjalli, Pepe Escobar, hefur skrifað um bókina áhugaverðan ritdóm. Sama má um ritdóma Ramin Mazaheri segja (sjá heimildaskrá).
Hið óheillavænlega stríð í Úkraínu hefur varpað frekara ljósi á hnignun Vesturlanda. Það er í raun hvatinn að samningu bókarinnar. Síðan stríðið hófst hefur Emmanuel leitt að líkum, að Rússar myndu sigra Úkraínu og Nató, telur að lyktir þess verði á vígvellinum.
Emmanuel hefur trú á því, að Rússar og Þjóðverjar muni í fyllingu tímans ná sáttum og hefja uppbyggingu samfélaga sína á ný. Ósigur Vesturlanda telur höfundur í sjálfu sér ekki sigur Rússa sem slíkra, því Vesturlönd séu í raun að sálga sjálfum sér.
Um Nató segir Emmanuel: „Við veitum því athygli, að gangverk þess í hernaðar-, hugmyndafræði- og sálfræðilegu tilliti, er ekki til þess fallið að vernda Vestur-Evrópu heldur að hafa eftirlit með henni.“
Emmanuel bætir við í þessu sambandi: „Um þessar mundir eru Vesturlönd fyrst og fremst sameinuð undir stjórn Bandaríkjamanna, undirlögð hernaðarstjórn Atlantshafsbandalagsins. Tækifærið til að hirða ágóða af hnattvæðingunni þjappar þeim líka saman. Undirlægjuháttur gagnvart Bandaríkjunum og arðrán annarra í veröldinni, eru [óbrigðul] kennimerki þess að vera með í Vestrinu.“
Emmanuel leiðir líkum að því, að stríðið í Úkraínu sé aðeins forleikurinn að þriðju heimsstyrjöldinni, þar sem það snúist um tilvistaröryggi bæði Rússlands og bandaríska heimsveldisins, sem hefur gert Evrópu að eins konar verndarsvæði sínu.
Emmanuel gaf út bókina, „Þriðja heimsstríðið er hafið“ (La Troiséme Guerre mondiale a commencé“) 2023. Í viðtali „Figaro“ um efni bókarinnar kemur fram, að hún hafi verið gefin út í 100.000 eintökum í Japan. Samkvæmt því, sem blaðamaðurinn, Ben Norton, segir, er hún ekki aðgengileg á Vesturlöndum. Ben stiklar á stóru um efni hennar í hjálagðri umfjöllun.
Emmanuel bendir á, að viðskiptaþvinganir gegn Rússum hafi ekki haft tilætluð áhrif, m.a. vegna stuðnings þjóða handan verndarsvæðanna, þ.e. Evrópu og Japans. Hann bendir einnig á, að mælingar vestrænna hagfræðinga á þjóðarframleiðslu gefi skakka mynd af fjárhagi Rússa, þar eð fjármálabrask vegi þungt við slíkar mælingar.
Í Rússneska hagkerfinu sé því aftur á móti ekki þannig farið. Þar sé framleiðsla í öndvegi. Því er hætt við því, að auðsýnd seigla þess grafi undan hagkerfum, þar sem Bandaríkjamenn drottna í krafti dalsins og látlausrar peningaprentunar. Því er það svo, að tapi Bandaríkjamenn stríðinu í Úkraínu, hrynur gjaldmiðill þeirra og veldi í allri sinni dýrð eins og spilaborg.
Emmanuel heldur því fram, að á Evrópska verndarsvæðinu sé Nató í raun klofið. Stríðsreksturinn, áróður fyrir honum og þátttaka, sé að mestu í höndum Bandaríkjamanna, Pólverja og Breta – og Norðmanna. Meðan Bandaríkjamenn missa tökin á alþjóðavettvangi, herða þeir hreðjatakið á Evrópuþjóðunum.
Emmanuel kynnir líka þá skoðun sína, að Vesturlandabúar búi ekki við lýðræði. Um það fjallar hann sérstaklega í bók sinni: „Að lýðræðinu horfnu“ (Aprés la démocratie) Hann nefnir sem dæmi, þegar þjóðaratkvæði Frakka um „Stjórnarskrá Evrópusambandsins“ var að engu höfð við gerð Lissabon-samningsins.
Stjórnarhætti Vesturlanda í dag kallar Emmanuel „frjálslynt auðræði“ (liberal oligarchy). Það má til fróðleiks geta þess, að Emmanuel líkir vestrænum lýðræðisríkjum við njósnarann, 007. Þau veita eins og ofursnillingurinn breski, James Bond, sjálfum sér leyfi til að drepa.
Í síðustu bókum sínum hefur Emmanuel bent á fjölda óheillavænlegra teikna um hrörnun í menningu vorri, þ.e. samfélaganna á Vesturlöndum; lækkandi fæðingartíðni; hnignandi kristin trú; vaxandi andúð á Múhammeðstrú; slakt skólakerfi og vaxandi tómhyggja. Kynskiptahugmyndafræðina, sem óx út úr kvenfrelsunarhreyfingunni, fjallar hann sérstaklega um.
Skerðing fullveldis þjóða er Emmanuel einnig hugleikin í þessu viðfangi eins og staða alþjóðamála. Þess má og geta, að í bók sinni: „Félagsfræði trúarkreppu. Hver er Charlie“ (Sociologie d‘une crise religieouse: Qui est Charlie) gerir höfundur skil Íslamsfælni (Islamophobia) Frakka og annarra Vesturlandabúa.
Í greiningu sinni á þýðingu trúarbragða fyrir þróun samfélagsins styðst Emmanuel m.a. við hinn snjalla, þýska samfélagsfræðing, Max Weber (1864-1920). Hann taldi mótmælandatrú eina mikilvægustu forsendu eflingar Norður-Evrópskra samfélaga – einkum á nítjándu og tuttugustu öldinni. Guðsóttinn, læsi (á Bíblína) og sókn í menntun, hefði stuðlað að mikilli vinnusemi og siðferðisþreki.
Þessi grunnstoð auðsældarsamfélagsins (kapítalisma) tók að bresta á síðari helmingi tuttugustu aldarinnar. Í heimstyrjöldunum tveim færðist þungamiðja tækniframfara og vöruframleiðslu frá Englandi og Þýskalandi til Bandaríkjanna. Samtímis herti alheimsbankaauðvaldið tökin á bandarísku samfélagi. Afgerandi sigur vannst, þegar Einkaseðlabanki Bandaríkjanna, Federal Reserve, var settur á stofn.
Heimstyrjaldirnar höfðu í för með sér margvíslegar breytingar. M.a. féll það í hlut kvenna að taka að sér verksmiðjustörf í hergagnaiðnaði, meðan karlar þeirra stunduðu hjaðningavíg á vígvöllunum í baráttu fyrir frelsi, lýðræði og mannréttindum eða fyrir drottningar, kónga og keisara – eða svo var þeim sagt. Verksmiðjustörf höfðu áður verið á könnu karlanna eins og önnur störf utan heimilis.
Þegar eftirlifandi karlar sneru heim úr stríðinu, hurfu konur almennt til síns heima. En umrótið ýtti undir kvenfrelsunarhugmyndir frá miðri nítjándu öldinni um kúgun karla og kynjaójafnrétti. Í nýrri bylgju kvenfrelsunar var konum talin trú um, að frelsi og hamingja þeirra fælist í launavinnu. Áður hafði þeim verið talin trú um, að reykingar væru snar þáttur í jafnrétti kynjanna.
Kvenþjóðin tók nú stefnuna inn á hefðbundinn starfsvettvang karla til að finna þroska, menntun og hamingju. Atvinnurekendur réðu sér ekki fyrir kæti og studdu kvenfrelsunarhreyfingar af ráði og dáð með myndarlegum fjárframlögum.
Kaupgjald hríðféll, það fjölgaði í svokölluðum kvennastéttum, lýst var yfir stríði gegn karlmönnum og hugmyndafræði kvenfrelsaranna var bæði lögleidd og gerð um hana alþjóðlegir sáttmálar. Innanlandsstríðið gegn körlum varð að menningarstríði. Um síðustu aldamót, segir Emmanuel, höfðu konur unnið sitt frelsisstríð.
Reyndar er það svo, að Emmanuel helgaði heila bók þessu viðfangsefni: „Hverjar eru konurnar: Drög að sögu kvenna (Qú en sont-elles? Une esquisse de l‘historie des femmes - Lineages of the Feminine; An Outline of the History of Women).
Ginerva Davis hefur skrifað ítarlegan ritdóm um verkið: Konur marka sögu Vesturlanda í auknum mæli. Þær eru ekki lengur fórnarlömb. Síðustu tvo áratugina eða svo eru þessar tilhneigingar áberandi í „Kvenfrelsunarlandinu;“ afiðnvæðing eykst, samhuga stéttaaðgerðir eru nær horfnar, beiting mýktarvalds (soft power) eins og útskúfunar hefur aukist.
Eitt skyggir þó á valdaalgleymi stelpnanna. Hin karllega sköpunargleði og ákefð, er á hverfanda hveli. Kvenfrelsunarsamfélagið þarf að reiða sig á karlasamfélögin, sem framleiða handa þeim vörur.
Í Kvenfrelsunarlandinu virðist ekki allt með felldu: Konur eru veikari, þreyttari og kvíðnari en áður, taka upp á því að svelta sig eða kýla vömbina, skera sig og svo framvegis. Nýir kvensjúkdómar hafa orðið til. Emmanuel bendir á, að á Norðurlöndum, í Kvenfrelsunarlandinu, sé stríðsæði áberandi.
Ginerva segir í umræðu um heilsufarsógnir kvenna og kostnað við þær:
„Í okkar augum er heimurinn klippimynd (collage) hugsanlegra ógna, ekki svið uppgötvana; við kvíðum því fremur að styggja vini okkar og reita karlpeninginn til reiði; við tökum síður áhættu meðal félaga og í starfi. Það gæti gert okkur berskjaldaðar. Heimur kvenna er smærri í sniðum. Þar ríkir að sönnu minni metnaður.
En ef markmið kvenfrelsunar er fullkomið kynjajafnrétti – þ.e. að hugurinn þurfi aldrei að færa fórnir, hvorki í ástarlífi né lífsvafstri, vegna líkama hans – þá hljóta lyktir kvenfrelsunar óhjákvæmilega að verða endalok konunnar. Það er engin önnur leið.“
Konan er orðin afar flókið fyrirbæri og viðkvæmt - sérstaklega er hún orðin svo brothætt og viðkvæm fyrir kynáreitni - að hana má varla snerta eða á hana að líta og vanda þarf mál sitt gaumgæfilega í návist hennar – eða eins og skáldið sagði: „Sýna skal aðgát í nærveru [kven]sálar.“
Það er þó sérstaklega sorglegt að samfara frelsuninni endalausu vex hatur kvenna í garð sjálfra sín. Hatrið og vansældin skapar örvæntingu og samhliða örvæntingunni vex líka andúðin á blórabögglinum, karlmanninum - eins og karlahatursbylgjur á borð við „me-too“ hreyfinguna og fleiri slíkar.
Konur eru að hverfa af sjónarsviðinu, enda veit enginn, hvers konar fyrirbæri hún er. Allra síst hún sjálf. Alþingismenn Íslendinga eru öðrum gjálpum, skjálpum og stálpum gleggri. Þeir kalla þetta útdauða fyrirbæri „leghafa.“ Tíðablæðingar eru „hugsmíð,“ segja kynjafræðingarnir.
En eftir að Alþingismenn komust að því, að kyn væri ekki til, er viðbúið að leghafarnir hverfi líka af sjónarsviðinu. Kyn manna er nefnilega fljótandi, segja þeir. Því þarf að úthluta börnum kyni, nýskriðnum úr móðurkviði. En það er ekki hundrað í hættunni, því Alþingismenn hafa slegið þann varnagla við rangri kynúthlutun að ráða lækna, sálfræðinga og hjúkkur til að breyta röngu kyni.
Um þetta hefur Emmanuel m.a. sagt: „Sú fullyrðing, að karl geti orðið að konu og kona að karli, er lífeðlislegur ógjörningur og fals, afneitun raunveruleikans.“
Höfundur bætir við: „Kynskiptahugmyndafræðin er því, að mínum dómi, eitt skilmerkja tómhyggjunnar (nihilism), sem um þessar mundir skilgreinir Vesturlönd, hvötin til að tortíma bæði hlutum og fólki.“ Kvenforeldrið eða leghafinn hefur venjulega síðasta orðið um kynskiptingu afkvæmisins.
Þetta kynjafimbulfamb hefur náð að skjóta rótum í Evrópu. Rétturinn til kynskipta er orðinn að mannréttindum og ofarlega á forgangslista stjórnmálamanna. Sameinuðu þjóðirnar hafa gert frelsun kvenna og barna þeirra að sérstöku markmiði meðal Sjálfbærnimarkmiða 2030.
Alheimsefnahagsráðið (World Economic Forum) hefur tekið kyntilbrigðahreyfinguna upp á arma sína (baðaða í regnbogaljósi) og beitir á sama hátt og kvenfrelsunarhreyfingunni til að skapa usla, óeiningu og upplausn, svo auðveldara sé að móta múginn og sætta hann við alheimsstjórn og tölvuuppfærslu.
Það heitir því snotra nafni: „Samstarf í þágu LGBTIQ og jafnréttis á heimsvísu“ (Partnership for Global LGBTIQ + Equality). (Lespur, hommar, tvíkynungar, kynskiptingar, millikynungar og kynleysingjar.)
Fjöldi kvenna (og karla) menntast á „kvennaháskólum,“ þar sem fimbulfambið og kvenfórnarlambsfræði eru kennd – að langmestu leyti af konum. Þetta á einkum við um mann-, félags- líf- og sálfræði.
Karlkúgararnir meina þeim inngöngu í raungreinar, segja konurnar. Hvernig sem því líður fór frammistaða í stærðfræði og tungumálum að versna um miðjan sjöunda áratuginn.
Um svipað leyti og kynlífsbyltingin (sexual revolution) geisaði á sjöunda áratugi síðustu aldar – mögnuð upp af annarri kvenfrelsunarbylgjunni – fór að halla á Bandaríkjamenn sem heims- og herveldi, bæði með tilliti til framleiðslu og siðferðis. (Stundum eru þau kölluð „auðugu anglósaxísku mótmælendurnir“ (WASP).)
Þetta varð jarðvegur nýíhaldssinna (neo-conservative), sem Emmanuel kallar sálar-, sið- og heilalausa stríðsvél, sem beitt er við útþenslu heimsveldisins, meðan iðnaðarframleiðsla dregst saman.
„Tandurhrein“ raunfirring og hamslaus græðgi er það, sem einkum einkennir þessa stefnu. Minni í þessu sambandi á orð Margaret Hilda Thatcher (1925-2013) – sem var svo illa við kvenfrelsara: „Það er ekkert til, sem samfélag heitir.“ En líklega hefði hún þó gengist við því, að konur væru til.
Heimildir:
Ritdómar Ramin Mazaheri: https://raminmazaheri.substack.com/p/the-ukrainian-suicide-reading-emmanuel https://raminmazaheri.substack.com/p/eastern-europes-pro-west-shift-is https://raminmazaheri.substack.com/p/emmanuel-todd-asks-what-is-the-west https://raminmazaheri.substack.com/p/the-defeat-of-the-west-necessarily?r=jn0xv&utm_campaign=post&utm_medium=web&triedRedirect=true https://raminmazaheri.substack.com/p/emmanuel-todd-on-the-uks-russophobia https://raminmazaheri.substack.com/p/emmanuel-todd-beats-democrats-by https://raminmazaheri.substack.com/p/why-the-rest-sided-with-russia-against ----------------
Annað: https://booknode.com/auteur/emmanuel-todd/livres https://geopoliticaleconomy.com/2023/01/14/world-war-3-us-russia-china-emmanuel-todd/ https://www.youtube.com/watch?v=82WPLWEN_9M https://www.adlibris.com/se/bok/vasterlandets-nederlag-9789189494664 https://www.youtube.com/watch?v=IYwOiwi3baA https://www.youtube.com/watch?v=jr3GMNPU8ro https://www.youtube.com/watch?v=U_YuhLFjYRM https://www.youtube.com/watch?v=Si_tvJPfgUc https://ednews.net/en/news/world/641606-emmanuel-todd-are-witnessing-the https://en.interaffairs.ru/article/emmanuel-todd-i-clearly-document-the-dynamics-of-the-decline-of-protestant-passionarity-in-the-wes/ https://americanaffairsjournal.org/2024/02/how-feminism-ends/ https://eng.globalaffairs.ru/articles/emmanuel-todd-russias-role/ https://rai.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/1467-9655.13801?af=R https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s12108-017-9345-1.pdf https://unser-mitteleuropa.com/156843 https://steigan.no/2024/01/emmanuel-todd-vi-er-vitne-til-vestens-endelige-undergang/ https://www.lindelof.nu/emmanuel-todd-om-vasterlandets-nederlag/ https://www.lindelof.nu/emmanuel-todd-i-usa-tar-kontroll-over-europas-eliter-och-oligarker/ https://www.lindelof.nu/emmanuel-todd-ii-det-brittiska-samhallets-utarmning-och-skandinaviens-markliga-svangning/ https://jyllands-posten.dk/debat/breve/ECE16808417/vi-er-blevet-slatne-i-vesten/ https://www.lefigaro.fr/vox/monde/emmanuel-todd-la-troisieme-guerre-mondiale-a-commence-20230112#Echobox=1673601494-1 https://sputnikglobe.com/20240118/how-the-west-was-defeated-1116245840.html
„Kommúnistar voru bestu vinir Bandaríkjanna.“
„Það er til marks um kaldhæðni sögunnar að bandarískir embættismenn töldu sósíalista meðal sinna bestu stuðningsmanna á Íslandi á árunum 1941-1942. Í leyniskýrslu njósnadeildar bandaríska flotans frá árinu 1942 segir:
„Eins og málum er nú háttað, er ekki annað unnt en fagna vexti og viðgangi Kommúnistaflokksins vegna þess stuðnings sem hann hefur veitt. Enda unna Íslendingar frelsinu meir en svo að þeir mundu viljugir ganga einræði á hönd, jafnvel þótt það væri í nafni öreiganna.“ (A23)
Þjóðaröryggi:
„Túlkun Bandaríkjamanna á hugtakinu „þjóðaröryggi“ var ekki aðeins bundin við hernaðarhagsmuni þeirra heldur einnig önnur þjóðfélagsgildi. Þeim gekk það til að verja stjórnarhætti sína og kapitalískt hagkerfi gegn þjóðfélagsskipan kommúnistaríkjanna. Með því að tryggja stöðugan efnahag á Íslandi vildu þeir standa vörð um hernaðarréttindi sín og draga úr áhrifum Sovétríkjanna og bandamanna þeirra.“ (A404)
Hættulegir sósíalistar og bylting á Íslandi:
„Áður en varnarsamningurinn var gerður hafði bandaríska varnarmálaráðuneytið gert áætlanir um að senda her til Íslands ef sósíalistar gerðu byltingu.“ (B265)
„Stjórnvöld höfðu einnig eftirlit með sósíalistum og fengu heimild dómstóla til að stunda símhleranir hjá leiðtogum Sósíalistaflokksins í tengslum við mikilvæga atburði eins og aðildina að NATO og gerð varnarsamningsins.“ (B265)
„Eftir að Bandaríkjaher kom hingað til lands árið 1951 var yfirmanni herstöðvarinnar falið að gera ráðstafanir til að koma í veg fyrir „valdarán kommúnista.“ Þegar Bandaríkjaher fór fram á leyfi til að athafna sig nálægt Reykjavíkurflugvelli í „varnarskyni“ og vera viðbúinn að bregðast við hugsanlegri innlendri skemmdarverkastarfsemi … samþykkti [ríkisstjórnin beiðnina] vorið 1952, en aðeins tímabundið eða þangað til herinn var „lokaður inni“ á Keflavíkurflugvelli tveimur árum síðar.“ (B266)
Íhlutun Bandaríkjahers ef gerð yrði tilraun til að bola íslenskum ráðamönnum frá völdum:
„Auk þess ætti að orða beiðnina [um fleiri herstöðvar] á þann veg að unnt yrði að birta hana opinberlega og á alþjóðavettvangi til að „hrekja ásakanir sem kommúnistar munu vafalaust setja fram eftir að við höfum beitt her og vopnum til að aðstoða stjórnvöld gegn samsærismönnum kommúnista.“ (B267)
Yfirráð Bandaríkjamanna yfir flugumferð:
„Heimild Bandaríkjamanna til að taka yfir fulla stjórn á almennri flugumferð var haldið inni í varnarsamkomulagi Íslands og Bandaríkjanna frá árinu 2006.“ (B273)
Efnahagslegur ávinningur Íslendinga eða sníkjulífi:
„Íslensk stjórnvöld voru mjög lagin við að útvega lán og aðrar efnahagsívilnanir í Bandaríkjunum, enda fékk þjóðin hvorki meira né minna en 70 milljónir dollara í beina efnahagsaðstoð á árunum 1948-1960. Þessar lán- og styrkveitingar stóðu straum af helstu stórframkvæmdum, sem ráðist var í á Íslandi á þessu tímabili: …“ (A405)
„Á árunum 1948-1960 nam efnahagsaðstoð Bandaríkjamanna á bilinu 15-20% af gjaldeyristekjum þjóðarinnar. Eftir að Marshall-áætluninni lauk fylltu hernaðarframkvæmdir á Keflavíkurflugvelli upp í það skarð sem hún skildi eftir sig, auk frekari lánveitinga.“ (A405)
„Auk þess höfðu stjórnmálaflokkarnir afskipti af því hvaða fyrirtæki nytu góðs af viðskiptum við Bandaríkin. Mikil samkeppni var t.d. um vöruflutninga og innflutning frá Bandaríkjunum milli Sambandsins, sem tengdist Framsóknarflokknum, og ýmissa einkafyrirtækja sem stóðu Sjálfstæðisflokknum nærri. En venjulega var pólitísk samstaða um sjálfar framkvæmdirnar sem ráðist var í fyrir láns- og gjafafé frá Bandaríkjunum.
Í raun má segja að Íslendingar hafi fengið aðra „Marshall-aðstoð“ á árunum 1956-1960: Þá veittu Bandaríkjamenn 30 milljónir [milljónum] dollara í lán og styrki til viðbótar þeim rúmlega 38 milljónum, sem þeim áskotnuðust á árunum 1948-1953.
Auk þess fengu Íslendingar árlega um 10 milljónir dollara í tekjur af hernum og rúmlega átta milljónir í PL-vörukaupalán á þessu „seinna Marshall-tímabili“ (samtals um 60 milljónir dollara). Af beinum lánum hlaut vinstri stjórnin um 14 milljónir dollara, auk PL-480 láns upp á fjórar milljónir dollara.
Viðreisnarstjórnin uppskar um níu milljónir dollara (þar af sex milljónir sem „óafturkræft lán“) og 4.4 milljónir í PL-480 lán.“ (A405)
„Markmiðið var einnig það sama og með Marshall-aðstoðinni: Með því að stuðla að auknum efnahagsstöðugleika á Íslandi vildu Bandaríkjamenn tryggja stjórnmála- og hernaðarhagsmuni sína og draga úr áhrifum Sovétmanna og Sósíalistaflokksins. Í þetta sinn varð þeim að ósk sinni: Efnahagsstefna viðreisnarstjórnarinnar leiddi til mikils samdráttar í vöruskiptaversluninni við austantjaldsríkin og veikti stöðu Sósíalistaflokksins.“ (A406)
(Marhall-aðstoðin voru styrkir og lán, sem Bandaríkjamenn veittu stríðshrjáðum þjóðum Vestur-Evrópu í lok síðari heimsstyrjaldar.)
Íslendingar voru aðgangsharðir á herjötunni:
„Auk þess nutu stórfyrirtæki eins og Loftleiðir sérréttinda á Atlantshafsleiðinni sem önnur flugfélög gerðu ekki.“ (B250)
Rainbow Navigation málið svokallaða, þegar bandarískt skipafélag gerði tilkall til flutninga fyrir herinn, vakti töluverða athygli:
„Í ljósi hernaðarlegs mikilvægis Íslands féllst Reagan-stjórnin á að gerður yrði sérstakur milliríkjasamningur sem viðbót við varnarsamninginn sem tryggði íslenskum fyrirtækjum, Eimskip og Hafskip, hlutdeild í flutningum fyrir Bandaríkjaher. … Þannig hafði Bandaríkjastjórn frumkvæði að því að veikja bandarísk lög um forgang innlendra fyrirtækja til að standa vörð um hernaðarhagsmuni sína á Íslandi.“ (B251)
Fámennur hópur Sjálfstæðis-, Framsóknar- og Alþýðuflokksmanna réð utanríkismálum Íslendinga: „Það var aðeins fámennur hópur stjórnmálamanna sem markaði stefnu Íslands gagnvart Bandaríkjunum á þessu tímabili … eins og þeir Ólafur Thors, Bjarni Benediktsson, Stefán Jóhann Stefánsson, Guðmundur Í Guðmundsson, Gylfi Þ. Gíslason, Hermann Jónasson og Eysteinn Jónsson. (A406)
„Það var Bjarni Benediktsson, sem hafði mest áhrif á mörkun utanríkisstefnu Íslands í lok fimmta áratugarins og upphafi þess sjötta. Hann og Stefán Jóhann Stefánsson voru alþjóðasinnar og töldu hagsmunum Íslands væri best borgið með þátttöku í vestrænu samstarfi.
Það sama má segja um Eystein Jónsson, enda þótt hann væri tregari til að stíga skrefið til fulls af stjórnmála- og þjóðernisástæðum. Þeir Ólafur Thors og Hermann Jónasson voru meiri þjóðernissinnar, en vildu samt tengjast Vesturveldunum með einum að öðrum hætti.“ (A407)
„Íslendingar fengu fyrstir þjóða efnahagsaðstoð á vegum Atlantshafsbandalagsins sem fram að þessu hafði fengist við „vopnaviðskipti“ en ekki bankaviðskipti.
Margt fer öðruvísi en ætlað er í upphafi. Markmið vinstri stjórnarinnar var að draga úr áhrifum Bandaríkjanna á Íslandi með því að krefjast brottfarar hersins. En reyndin var sú að engin önnur stjórn var háðari bandarísku fjármagni, ef frá er skilin samsteypustjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks á árunum 1950-1953.“ (A412)
„Eftir endalok kalda stríðsins hafa það einkum verið Íslendingar sem hafa lagt áherslu á varnarsamstarfið.“ (A412)
Til umhugsunar: Bandaríkjamenn urðu máttugasta herveldi veraldar, heimsveldi, í lok síðari heimstyrjaldar. Forseti Bandaríkjanna, Franklin Delano Roosevelt, hafði í aðdraganda kosninga lofað að taka ekki þátt í styrjöldinni, sem hófst (aftur) 1939/1940, þegar Frakkar og Bretar sögðu Þjóðverjum stríð á hendur.
Bandaríkjamenn áttu gott hernaðarsamstarf við Ráðstjórnarríkin (Sovétríkin), veittu þeim t.d. gríðarlega hernaðaraðstoð, sem vafalítið skipti sköpum fyrir sigra Rauða hersins.
Síðan hafa Bandaríkjamenn stundað stríð um víða veröld; áróðurstríð, undirróðursstríð (bæði heima og að heiman) og vopnastríð, oftast með skírskotun til heilagrar skyldu sinnar til umbóta á lýðræði eða mannréttindum. Bandaríkin hafa gríðarlegan fjölda herstöðva um allan heim og efnahagur þeirra er stríðsmiðaður, að umtalsverðu leyti.
Upplýsingahernaður og öflugur vitundariðnaður í krafti fjölmiðlunar og afþreyingariðnaðar hefur reynst árangursríkur. Enda eru Bandaríkjamenn öflugir áróðursmenn. Hræðsla við svokallaða „kommúnista“ hefur grafið um sig í sálu Vesturlandabúa og endurspeglast í Nató og varnarsamningnum við Bandaríkin.
Hugtakið er óskýrt; stundum er átt við hryllingsstjórn Jóseps Stalín, stálmannsins frá Georgíu; stundum er átt við óánægða verkamenn, stundum við uppreisnarmenn gegn einvöldum og ógnarstjórn.
Á Íslandi voru það Einar Olgeirsson og Kristinn Andrésson, sem taldir voru helstu uppreisnarforingjar kommúnista. Því var mikil viðbúnaður bæði hjá Hvítliðum eða Heimdellingum Sjálfstæðisflokksins (varaliðs lögreglu) – einkum við inngöngu Íslands í Nató 1949 - og bandaríska hernum. Félagar í Nasistaflokknum höfðu þá gengið (aftur) í raðir Sjálfstæðisflokks og lagt flokk sinn niður.
Vopnuð uppreisn á Íslandi fyrir atbeina Rússa (Sovétmanna) í kjölfar heimstyrjaldarinnar hljómar eins og hver önnur fjarstæða, þrátt fyrir Guttóslaginn góða 1932 og óeirðirnar á Austurvelli 1949, þegar inngöngu Íslands í Nató var mótmælt.
Ráðstjórnarríkin voru að sleikja sárin, eftir skelfilegasta missi manna og efnalegs tjóns í veraldarsögunni. Auk þess var í gildi samkomulag stórveldanna, Ráðstjórnarríkjanna, Bretlands og Bandaríkjanna, um skiptingu heimsins.
„Kommúnistagrýlan“ var það skálkaskjól, sem djúpríki (hernaðariðnaður og stjórnkerfi, honum hliðhollt) Bandaríkjanna notaði til hernaðar um víða veröld.
Nató var stofnað til að halda Rússum fjarri, Þjóðverjum niðri og hinum þjóðunum í taumi. Gerðar voru bæði í Bandaríkjunum og Bretlandi áætlanir um árásir á Rússa, þ.m.t. kjarnorkuvopnaárás.
Kjarnorkuvopnaáætlanir stórveldanna liggja enn fyrir og hernaðaruppbygging á Íslandi er hafin á ný. Og enn eru Íslendingar undirlægjur. Stjórnmálamenn þeirra eru aukin heldur stríðsóðir. Svo var tæpast áður.
Íslenski her Bjarna Ben I og Björns Bjarnasonar hefur ekki séð dagsins ljós, en þjóðin á Víkingasveit, sem er kölluð út við undarlegustu tilefni. En þegar Rússarnir koma má hún sig líklega lítils. Og svo hefur lögreglan fengið rafbyssur til að skjóta fólk með hnífa.
Það er sorglegt áhyggjuefni, að Íslendingar skuli láta hrífast með í stríðs- og aðsóknarsæðinu, sem stríðsvitfirringar veraldar hafa hrundið af stað. Þeir þurfa að varpa af herðum sér „valkyrjuokinu,“ lýsa yfir friði við allar þjóðir, beita sér fyrir friði, segja upp varnarsamningi við Bandaríkin og kveðja stríðsbandalagið, stríðsverkfæri Bandaríkjanna, Nató.
https://heimildin.is/grein/21398/ https://is.wikipedia.org/wiki/%C3%93eir%C3%B0irnar_%C3%A1_Austurvelli_1949 https://www.dv.is/fokus/timavelin/2018/10/07/kreppan-kemur-til-islands/ https://www.hugi.is/saga/greinar/102391/9-november-1932-guttoslagurinn/ https://www.stjornarradid.is/media/utanrikisraduneyti-media/media/varnarmal/varnarsamningur_isl.pdf
Það eru mikil umbrot í stjórnmálum Evrópu. Ætli um sé að ræða uppreisn almennings gegn ríkjandi stjórnmálaaðli, sem tilbiður Drottin alheims í Davos?
Hirðmenn hans týna reyndar tölunni á alþjóðavettvangi líka. Valkyrjurnar, Justin Trudeau í Kanada, Jacinda Ardern á Nýja-Sjálandi og Katrín Jakobsdóttir á Íslandi, eru horfnar úr stjórnmálum á heimavelli. En öll munu fá – venjunni samkvæmt – feitar stöður á vegum Alþjóðaauðvaldsins. Jacinda og Katrín eru reyndar komnar á bás.
Það örlar á uppreisn í Austurríki, Frakklandi, Bretlandi, Tékklandi, Ungverjalandi, Slóvakíu, Rúmeníu og víðar. Lýðræðið er að verða valdhöfum Þrándur í Götu.
Forseta Ungverjalands hefur verið útskúfað meira eða minna, reynt var að ráða forseta Slóvakíu, Robert Fico, af dögum, og nú hafa Úkraínumenn skrúfað fyrir mikilvæga gasleiðslu til Vestur-Evrópu. Eins og kunnugt er sprengdu máttarvöld þeirra líka gasleiðslu Rússa, Þjóðverja og fleiri Evrópuþjóða, í Eystrasalti.
Nú hótar Katar aukin heldur að skrúfa fyrir gas til Evrópusambandsins, leggi Sambandið ekki á hilluna áætlanir um refsitolla vegna mannréttindabrota, svo og náttúrverndartolla. Donald Trump hótar öllu illu, nema Evrópubúar kaupi meira af rándýru gasi frá Bandaríkjunum.
Viðskiptaþvinganir Evrópusambandsins og Bandaríkjamanna gagnvart Rússum stuðla að efnahagslegri hnignun beggja, en efnahagslegum vexti í Rússlandi. Nú er svo komið, að meira að segja Sádar flytja inn rússneska olíu. Verð á orkumarkaði stígur til himins.
Á meðan er efnahagur Þýskalands (og fleiri Evrópuríkja) í frjálsu falli. Og það er náttúrulega Vonda-Valda að kenna eins og kuldatíðin á Íslandi og brunarnir í Englaborginni.
Eins og menn kannski muna, voru forsetakosningarnar í Rúmeníu áttunda desember 2024 ógiltar. Calin Georgescu er andsnúinn stríðinu í Úkraínu, herstöðvauppbyggingu Nató í Rúmeníu og alræðisvaldi Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar, þar sem hann starfaði.
Calin hefur auk þess ljóstrað upp um ólifnað yfirstétta, embættismanna og auðjöfra á alþjóðvettvangi, m.a. svívirðilegt athæfi þeirra gegn börnum.
„Valkostur fyrir Þýskaland“ (Alternative für Deutschland) í Þýskalandi er einnig óþægilegur ljár í þúfu Embættisdrottnunum í Evrópusambandinu, sem er eins konar kirkjudeild í Alheimsríkiskirkjunni með höfuðstöðvar í Davos.
Það sama á við um Nató og undirheimadeild þess, sem oft er kennd við Gladio. Hennar hlutverk er m.a. að stuðla að „réttum“ kosningaúrslitum í Evrópu, jafnvel með mannránum (Aldo Moro) og hryðjuverkum, ef verkast vill.
En ráðabruggið fer ekki eins leynt og áður var. Viðskiptajöfurinn og Evrópusambandströllið, Thierry Breton, segir t.d. á þessa leið:
Við verðum að framfylgja lögum Evrópu, þegar reynt er að fara í kringum þau og hætta er á, að lögleysan leiði til vandræða. Við gerðum þetta í Rúmeníu og vitaskuld verður að gera það í Þýskalandi, beri nauðsyn til.
Stefnumál Valkostsins fara verulega fyrir brjóstið á Thierry. Fulltrúi flokksins, Alice Weidel, lét hafa eftir sér:
Þann 23. febrúar mun verða ákveðið, hvort þjóð vor nái að brjóta hlekki aukinnar verðbólgu, afiðnvæðingar, offjölgunar flóttamanna, skattaráns, aukins atvinnuleysis og yfirvofandi hættu á stríði.“ Það eru þó miklu fleiri sem sjá, að Þýskaland sé á heljarþröm.
Þýski embættis- og stjórnmálamaðurinn, Michael von der Schulenburg, segir stefnu Evrópusambandsins gagnvart Úkraínu vera múgvitfirringu. Svipuð viðhorf má sjá hjá fleiri vitibornum stjórnmálamönnum, embættismönnum og herfræðingum Þjóðverja. Leiðtogar þar eins og vitfirringarnir í Washington virðast lifa í heimi veruleikafirringar og óskhyggju.
Allt er þetta vissulega eitur í beinum auðjöfra- og bankaúrvalsins í Davos, City og London og Wall Street. Það eru þess ær og kýr að heyja stríð með ýmsum hætti til að auka völd sín og auðævi og leggja okkur í tæknilæðing, svo við látum betur að stjórn.
Stefna Íslendinga er athygliverð. Í kosningum losuðu þeir sig við Katrínu Jakobsdóttur og Vinstri-græn, Framsóknarflokk og Sjálfstæðisflokk – flokka á jafnaðarmennsku- og „vók“-rófinu. Fylgi VG rann til Samfylkingar, hinna til Viðreisnar í miklum mæli.
Stjórnin, sem Íslendingar losuðu sig við, endurholdgast því í Valkyrjustjórninni. Grýlusjórn gæti þó fremur verið réttnefni. Hún styður heilshugar undirlægjuhátt gagnvart Evrópusambandinu, Bandaríkjunum og Nató, knúsar og kyssir karlana í Kænugarði og vill endilega sækja um aðild að öðru deyjandi bandalagi, Evrópusambandinu. Hún er andsetin grænu geggjuninni og kynjavitfirringu, sem alþjóðaauðvaldið m.a. beitir til að rugla fólk í ríminu og firra það heilbrigðri skynsemi.
Hvenær ætli stígi fram á sjónarsviðið stórhuga stjórnmálamenn, sem hafa þroska, þekkingu og vilja, til að hrista af sér hlekki for- og samtíðar, lýsa aftur yfir hlutleysi og friðarvilja íslenskrar þjóðar - og móta sjálfstæða utanríkisstefnu?
Eins og kunnugt er leitar klárinn þangað, sem hann er kvaldastur. Íslendingar lifðu örfá ár í reisn og frelsi undan áþján, áður en þeir játuðust undir Bandaríkin (varnarsamningur) og Nató. Frelsið varð þeim um megn.
https://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/710921/dwn-interview-mit-harald-kujat-ukraine-unterstuetzung-ohne-friedensstrategie?src=undefined https://www.youtube.com/watch?v=4pdFI3iUlIY https://korybko.substack.com/p/germany-is-preparing-to-assume-partial?utm_source=post-email-title&publication_id=835783&post_id=146302317&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email https://steigan.no/2024/07/tyskland-vi-ma-forberede-oss-pa-en-landkrig/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.welt.de/politik/deutschland/plus252253496/Nato-versus-Russland-Wir-muessen-uns-im-Schwerpunkt-auf-einen-Landkrieg-vorbereiten.html https://steigan.no/2024/03/avindustrialisering-uten-sidestykke-i-tyskland/?utm_source=substack&utm_medium=email https://unherd.com/2024/02/flailing-germany-is-the-future-of-europe/ https://steigan.no/2024/02/den-brutale-avindustrialiseringa-av-tyskland/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=5oKH90ObbY8 https://steigan.no/2024/12/begynnelsen-pa-slutten-for-det-tyske-miraklet/?utm_source=substack&utm_medium=email https://www.youtube.com/watch?v=T_oGKW07WBs&t=3s https://steigan.no/2025/01/krigsdagbok-del-152-1-til-3-januar-2025/https://steigan.no/2025/01/krigsdagbok-del-152-1-til-3-januar-2025/ https://www.br.de/nachrichten/deutschland-welt/die-ampel-in-der-krise-wie-koennte-es-weitergehen,UTGUZAN https://steigan.no/2024/09/fra-volkswagen-til-thyssenkrupp-gigantene-i-tysk-industri-vakler/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/09/tysklands-forsommelse-av-nasjonale-interesser/?utm_source=substack&utm_medium=email https://steigan.no/2024/09/den-tyske-okonomien-kollapser-helt-apenlyst/?utm_source=substack&utm_medium=email https://glenndiesen.substack.com/p/germany-and-the-eu-abandon-reason https://x.com/RMCInfo/status/1877247698241266060?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1877247698241266060%7Ctwgr%5Eddfbf57d522210028bf135cde1afbfa4d62ed168%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fsteigan.no%2F2025%2F01%2Fvi-annullerte-valget-i-romania-og-vi-kan-gjore-det-samme-i-tyskland%2F https://steigan.no/2025/01/vi-annullerte-valget-i-romania-og-vi-kan-gjore-det-samme-i-tyskland/
Íslendingar höfðu verið hernum þjóð um aldir, þegar þeir urðu fullvalda 1918. Lýðveldið var stofnað 1944. Íslensk stjórnvöld hétu ævarandi hlutleysi. En það breyttist fáum árum síðar.
Breskt innrásarlið afhenti Bandaríkjunum land og þjóð á silfurfati í upphafi hernáms Breta. Forsætisráðherra Íslendinga, formaður Sjálfstæðisflokksins, Ólafur Tryggvason Thors (1892-1964), talaði um að lána landið „í baráttu fyrir frelsinu.“
Eiginlega á hann við varnarsamninginn fyrri við Bandaríkin frá 7. júlí 1941. Sá síðari var gerður tíu árum síðar fyrir tilstuðlan Nató. Þá var Bjarni Ben I, utanríkisráðherra. Hernámsliðið breytti um ham og varð varnarlið, sem hvarf á brott 2006 – en er nú komið aftur.
Áður en að því kom gengu Íslendingar í Nató. Hugsun forsætisráðherra, Ólafs Tryggvasonar Thors, er einkar áhugaverð:
„Atlantshafssáttmálinn liggur nú fyrir, hefur legið fyrir umheiminum um nokkurt skeið, og þá einnig fyrir okkur Íslendingum. Hann er sáttmáli um það, að frjálsar þjóðir efni til frjálsra samtaka til varðveislu friðarins í veröldinni. Hann er hollustueiður frelsisunnandi þjóða til friðar, jafnrjettis og sjálfsákvörðunarrjettar. …
Hann er sáttmáli um það, að aldrei skuli herstöðvar vera á Íslandi á friðartímum. Hann er sáttmáli um það, að Íslendingar láni baráttunni fyrir frelsinu, sömu afnot af landi sínu, ef til átaka kemur sem þeir gerðu í síðustu styrjöld. Hann er sáttmáli um það, að reyni nokkur nokkru sinni að teygja hramm sinn yfir fald fjallkonunnar, þá rísi 330 milljónir best menntu þjóða veraldarinnar upp til varnar frelsi hennar og fullveldi. Sáttmálinn er mesti og merkasti friðarsáttmáli, sem nokkru sinni hefur verið gerður í heiminum.“
En minni stjórnmálamanna og alþýðu var skammt þá eins og nú. Íslenska ríkisstjórnin gerði nýjan herstöðvarsamning einungis tveim árum, eftir inngöngu í Nató. Henni þótti ekki nauðsyn bera til að bera samninginn undir Alþingi. Nató-aðildin var einnig samþykkt með undarlegum hætti.
Í umsögn Kristjáns E. Guðmundssonar um bók Elfars Loftssonar, „Ísland í Nató. Stjórnmálaflokkar og varnarmálefnin“ (Island í NATO – partierna och försvarfrågan), segir hann:
„ … [h]öfundur [fjallar] um aðdraganda þess að við gengum í NATO, hvernig sú ákvörðun var tekin utan alþingis og hvernig sú ákvörðun var keyrð í gegn með miklu offorsi.“
Valur Ingimundarson, sagnfræðingur, hefur trúlega manna mest rannsakað inngöngu Íslendinga í Nató og tildrögin að varnarsamningsgerðinni, sem vissulega er nátengd.
Valur hefur m.a. skrifað bókina [A] „Í eldlínu kalda stríðsins: Samskipti Íslands og Bandaríkjanna 1945-1960,“ og [B] „Framkvæmd varnarsamnings Íslands og Bandaríkjanna. Útvistun hervarna og túlkanir á fullveldi.“ Um er að ræða kafla í safnriti undir ritstjórn Guðmundar Jónssonar: „Frjáls og fullvalda ríki. Ísland 1918-2018.“
Ég leitast í framhaldinu við að koma niðurstöðum rannsókna til hans til skila í hnotskurn. Blaðsíðutal í sviga.
Kalda stríðið á Íslandi:
„Þegar spurt er um upphaf kalda stríðsins á Íslandi er freistandi að miða það við gerð Keflavíkursamningsins árið 1946. Sá samningur batt enda á samstarf hægri og vinstri aflanna í íslenskum stjórnmálum sem komið hafði verið á með myndun nýsköpunarstjórnar Sjálfstæðisflokks, Sósíalistaflokks og Alþýðuflokks árið 1944. Þór Whitehead sagnfræðingur telur að sú stefna sem mörkuð var með Keflavíkursamningnum hafi legið „milli hlutleysis og fullrar samstöðu með Vesturveldunum.“ (A17)
Íslenski herinn og fullveldið:
„Bjarni Benediktsson, helsti hvatamaður varnarsamningsins, taldi að Ísland væri í raun ekki fullkomlega sjálfstætt fyrr en það kæmi sér upp eigin varnarliði, jafnvel þótt það væri aðeins táknrænt.“ (B243)
Herverndarsamningur við Bandaríkin og afsal hlutleysis:
„Með gerð herverndarsamnings við Bandaríkin 1941 sögðu íslensk stjórnvöld í raun skilið við hlutleysisstefnuna sem mörkuð var árið 1918. Ólafur Thors, formaður Sjálfstæðisflokksins, neitaði því reyndar að herverndarsamningurinn bryti í bága við sambandslögin og yfirlýsinguna um ævarandi hlutleysi. Íslensk stjórnvöld hefðu ákveðið „að skipa á hernámsliði styrjaldaraðila og herliði hlutlauss stórveldis, þiggja hervarnir hlutlausrar þjóðar í stað hernáms ófriðaraðila.“ (A17)
„Talsmenn Sameiningarflokks alþýðu – Sósíalistaflokksins héldu því fram að herverndarsamningurinn væri nauðungarsamningur.“ (A17)
Varnarsamningurinn var samþykktur með 39 atkvæðum gegn 3. Fjölmörg samtök og menntamenn mótmæltu herstöðvum á Íslandi, m.a. stuðningsmenn stjórnarinnar Einar Ólafur Sveinsson, Ólafur Lárusson, Gunnar Thoroddsen og Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Stjórnarandstaðan hélt því líka fram, að herverndarsamningurinn bryti í bága við 21. greinar stjórnarskrárinnar.
Valur heldur áfram: „En málsmeðferðin var vissulega óeðlileg, enda lagði Alþingi ekki blessun sína yfir herverndina fyrr en Bandaríkjaher var kominn til landsins. Hermann Jónasson viðurkenndi að sér hefði verið þvert um geð að gera þennan samning, en látið raunsæissjónarmið ráða ferðinni. Ekki þarf að ganga að því gruflandi að Hermann átti fáar undankomuleiðir. Breski sendiherranna, Howard Smith, fékk þau fyrirmæli að „sjá til þess“ að Íslendingar samþykktu hervernd Bandaríkjastjórnar.“ (A18)
„Ríkisstjórn Íslands leit heldur rekki svo á að nauðsynlegt væri að afla samþykkis Alþingis fyrir varnarsamningnum árið 1951, þar sem hann var reistur á Norður-Atlantshafssamningnum. Reyndar hafði samsteypustjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks tryggt sér skriflegan stuðning 43 þingmanna af 52 áður en Bandaríkjaher kom hingað í upphafi maí 1951. En stjórnin lagði samninginn ekki fyrir Alþingi heldur kaus að gefa út bráðbirgðalög til að lögfesta hann.“ (B247-8)
Kjarnorkuvopn:
„[Bandaríkjamenn] vildu þeir eiga þess kost að staðsetja hér kjarnorkuvopn á ófriðartímum og komu því inn í „leyniviðauka“ varnarsamningsins að þeim yrði gert kleift að taka yfir fulla stjórn á almennri flugstarfsemi og -umferð á Íslandi samkvæmt eigin hættumati.“ (B245)
Samningsgerðin og þrýstingur Bandaríkjamanna - uppsagnarákvæði:
„Bandaríkjamenn gerðu því engar tilraunir til að hundsa uppsagnarákvæði samningsins eða halda hernum í trássi við vilja stjórnvalda. Í skýrslu þjóðaröryggisráðs Bandaríkjanna frá árinu 1957 var reyndar komist svo að orði að ekki væri unnt að „sætta sig við“ það að herinn hyrfi á landi brott. Bandaríkjastjórn var þó ekki reiðubúin að brjóta fullveldi Íslands með því að halda hernum með valdi ef varnarsamningnum yrði sagt upp.“ ….
Bandaríkjamenn gripu þó til „sálfræðihernaðar“, t.d. með því að draga skyndilega úr framkvæmdahraða á Keflavíkurflugvelli í aðdraganda þingkosninganna árið 1956 til að sýna fram á efnahagsafleiðingar þess ef herinn yrði látinn fara.
Sérstakri nefnd var komið á innan bandaríska stjórnkerfisins með þátttöku leyniþjónustunnar CIA til að freista þess að koma í veg fyrir þessi áform. Nefndin vildi að innlendir og erlendir stuðningsmenn „vestrænnar samvinnu“ yrðu fengnir til að fá Alþýðuflokkinn og Framsóknarmenn af fyrirætlunum sínum.
Til að sýna fram á efnahagslegt mikilvægi herstöðvarinnar stöðvuðu Bandaríkjamenn allar framkvæmdir á Keflavíkurflugvelli og þrýstu á Vestur-Þjóðverja um að halda að sér höndum um lánafyrirgreiðslu til Íslands.
Annað dæmi um slíkan „sálfræðihernað“ var þegar sendiherra Bandaríkjanna á Íslandi, Frederick Irving, beitti Einar Ágústsson utanríkisráðherra miklum pólitískum þrýstingi á árunum 1972-1974 til að freista þess að ná málamiðlun í hermálinu sem gerði ráð fyrir fækkun í herliði, en að Bandaríkjaher héldi aðstöðu sinni hér.
Þetta skipti þó ekki sköpum. Bæði í vinstri stjórninni 1956-1958 og 1971-1974 voru skiptar skoðanir um hvort halda ætti fast í þá kröfu að allt herlið hyrfi frá Íslandi. Önnur mál en hermálið höfðu úrslitaáhrif um það að vinstri stjórnirnar tvær fóru frá án þess að ná markmiðum sínum um brottför hersins.“ (B258-259)
Tommy Robinson eða Stephen Yaxley Lennon eins og hann eiginlega heitir, afplánar átján mánaða fangelsisdóm. Hann dúsar í einangrun – í því skyni að vernda hann, segja fangelsismálayfirvöld.
Tommy afplánar dóm fyrir birtingu heimildarmyndarinnar, Þöggun (Silenced). Hann stofnaði félagsskapinn, „Varnarsveit Englands“ (English Defence League), árið 2009.
Myndin fjallar um áhrif öfgafullrar Múhammeðstrúar eða Íslam, sem merkir undirgefni við Guð. Hún skaut rótum í Sádí-Arabíu á sjöundu öld.
Þessi öfgafulla túlkun Kóransins varð hugmyndafræðilegur grundvöllur Bræðralags Múhammeðstrúarmanna, sem Bretar hafa óspart beitt í nýlendustríðum sínum og Vesturveldin beita nú í Sýrlandi, áður í Afganistan, Írak og víðar, í búningi ISIS, al-Nushra og svo framvegis. Vesturlönd (Bretar og Bandaríkjamenn) styrktu trúarskóla, sem öfgarnar kenndu.
Nú kalla þessir öfgafullu morðingjar sig, Hayat Tahrir Al-Sham. Þeir segjast þó ekki sækjast eftir stofnun alheimsveldis eða kalífats (ummah) eins og herskáir Íslamistar gjarnan gera.
Houari Boumedienne (1932-1978), forseti Algeríu, sagði í ræðu hjá Sameinuðu þjóðunum í september 1974: „Milljónir manna munu kveðja Suður-hálfhvelið og leita norður. Þeir koma ekki með vinarþel í brjósti. Það vakir fyrir þeim að sigra, og þeir munu tímgast fyrir tilstilli sona sinna. Frjósemi kvennanna mun tryggja sigur yfir Evrópu og veröldinni.“
Recep Tayyip Ergodgan, forseti Tyrklands, áður borgarstjóri Miklagarðs (Istanbul): „Moskurnar [í löndum Vestursins] eru herskálar (barracks), hvelfingarnar eru hjálmar okkar, bænaturnarnir sverð og trúmennirnir hermenn.“
Hófsamir Múhammeðstrúarmenn hafa varað við þessum öfgum. Palestínumaðurinn, Sami Aldeeb, prófessor í Sviss, segir t.d.:
„Íslamskar hreyfingar reyna að koma í veg fyrir hvers kyns gagnrýni á Íslam með aðstoð frá vestrænum dómstólum. Það ber nauðsyn til að veita þessu réttarfari (inquisition) viðnám til verndar mannkyni. Dómarar á Vesturlöndum, sem styðja þess háttar réttarfar eru hinir eiginlegu, gagnlegu bjálfar, sem bjóða eigin þjóðum hinum verstu hættum heim.“
Tommy mótmælir útbreiðslu Íslam. Hann segir einstaka trúmenn Múhammeðs ekki vera til vandræða, heldur öfgafulla róttæklinga. Tommy hefur verið tíðrætt um svokallaðan „hugstuld“ (grooming) barna, þ.e. eins konar forstig heilaþvottar til að sannfæra þau um gildi ákveðinnar hugmyndafræði og lífernis, þekkt t.d. hjá áróðursmönnum kynskipta.
Í raun á Tommy við ósæmilegar kynlífsathafnir íslamskra karlmanna – jafnvel nauðganir – á ungum, hvítum stúlkum. Hann hefur líka bent á, hvernig umfjöllum um glæpi innflytjenda er þögguð niður eða afbökuð.
Annar blaðamaður, Simon Heffer, segir: „Í orði kveðnu er þetta [Bretland] frjáls samfélag, en við lifum á tímum stjórnmálalegs rétttrúnaðar og ritskoðunar, sem gerir það að verkum, að mörg okkar fá hroll við tilhugsunina um að viðra fullkomlega gjaldgengar skoðanir af ótta við fordæmingu. Þar með er málfrelsinu stefnt í voða, mikilvæg málefni eru ekki rædd, og fólk sættir sig við, að stórar lygar verði óumdeildur stórisannleikur.“
Þetta er vitaskuld ekki bundið við Bretland, en bresk yfirvöld hafa síðustu árin farið yfir stokk og stein í ritskoðun, eftirliti og ofsóknum gegn blaðamönnum - og „öðruvísi“ þenkjandi.
Trúaröfgar eru algengar, sérstaklega í trúarbrögðum, sem hafa greinilegt stjórnmálayfirbragð (political religions), einkum Abrahamstrúarbrögð eins og kristni, Múhammeðstrú og Gyðingtrú. Dæmi er slíkt er til að mynda sú túlkun Bíblíunnar, að Gyðingakörlum sé heimilt að nauðga stúlkum í Palestínu, því þær séu ekki af úrvalsstofni Gyðinga og því ekki menn. Í Bretlandi virðast fylgimenn Öfgaíslams, snúa þessu á haus.
Bandaríski heimspekingurinn, Hilary Putnam (1926-2016) hitti naglann á höfuðið: „Mönnum sést yfir kjarna trúarbragða, þegar þeir leita sannanna [um þau]. Það er beiting þeirra, sem máli skiptir.“
https://www.rebelnews.com/breaking_charges_dismissed_against_tommy_robinson https://www.nationalreview.com/2018/05/tommy-robinson-grooming-gangs-britain-persecutes-journalist/ https://www.rebelnews.com/tommy_robinson_reports_on_britains_grooming_gangs https://www.thatalexwoman.com/p/why-i-interviewed-tommy-robinson https://www.conservativewoman.co.uk/the-tcw-teams-pick-of-our-2024-blogs-jordan-peterson-gives-tommy-robinson-the-fair-hearing-he-deserves/ https://www.youtube.com/watch?v=Q96elyZaxq8 https://x.com/calvinrobinson/status/1817527443013390591 https://humanevents.com/2025/01/03/breaking-tommy-robinson-speaks-out-from-prison-says-hes-being-tortured-for-his-journalism https://www.globalresearch.ca/western-democracies-threat-social-disintegration/5876002 https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/uk-court-clears-far-right-activist-of-refusing-to-leave-london-march-against-antisemitism/ https://www.youtube.com/watch?v=zG4WKjHasxY&rco=1
Diana er blaðamaður í Úkraínu. Þrátt fyrir bönn og ofsóknir af hálfu glæpræðisstjórnar lýðræðishetju Íslendinga, hinum umboðslausa Volodymyr Zelensky, hefur hún og félagar haldið áfram rannsóknum á spillingu og þjóðlífi í Úkraínu. Þeim reiknast til, að peningastuldurinn nemi 60 milljörðum Bandaríkjadala.
Andryi er þingmaður og hefur átt sæti í nefndum, sem rannsaka fjárreiðuspillingu. Hann hefur m.a. upplýst um sérstakan sjóð utan fjárlaga til að fjármagna hryðjuverk á erlendri grundu og varpar frekara ljósi á spillingu Biden fjölskyldunnar (Burisma hneykslið).
Jospeh Biden hefur, hvað eftir annað, hlutast til um stjórnmál í Úkraínu. Frá 2014, þegar stjórninni var steypt af stóli af vestrænum lýðræðisríkjum undir forystu Bandaríkjamanna og Breta, hefur enginn stjórnmálamaður í Úkraínu verið óháður.
Mig hreinlega sundlaði við að hlýða á greinargerðir þeirra um stuld á skattfé, sem Þórdís Kolbrún tók úr vösum okkar og sendi í austurveg.
Tal um frið og friðaraðstoð hefur verið siðferðilegt klám frá því að þetta svívirðilega stríð hófst. Enn vilja stríðsæsingaöfl á Íslandi og á Vesturlöndum öðrum láta karlpeninginn berast á banaspjótum í Úkraínu og Rússlandi.
Heilli kynslóð ungra karla hefur verið útrýmt í Úkraínu, fórnað á altari stríðsóðra auðkýfinga og aumkunarverðra stjórnmálamanna.
Kynlífsiðnaðarkóngurinn, Vitaliy Klitchko, sætir einnig rannsókn af hálfu téðs blaðamannahóps. Hann ku stjórna útflutningi á stúlkum til Bandaríkjanna og Evrópusambandsins. Þar að auki stjórnar hann hundruðum nektarskemmtistaða og skækjuhúsa. Eiturlyfjasala er aukabúgrein.
Regnbogavalkyrjurnar ætla enn að höggva í sama hnérunn, þrátt fyrir heitstrengingar um að fara að alþjóðalögum. Þau bjóða að stuðla skuli að friði. Það gerir reyndar Nató samningurinn einnig.
En valkyrjurnar þurfa þá að gera gangskör, því Rússar nálgast Kænugarð. Stríð spillingar- og stríðsæsingafólks á Vesturlöndum er gjörtapað. (Til allrar hamingju eiga stöðugt fleiri úkraínskir karlar fótum fjör að launa, segja upp í sláturhúsinu.)
Það eru ekki allir svo heppnir. Því miður er líkum úkraínskum hermanna stungið í poka og send heim til fjölskyldnanna, eiginkvenna og barna. Sömu örlög hljóta rússneskir karlar, franskir, bandarískir, pólskir, sænskir og breskir. Á meðan hrapar efnahagur, virðing og siðferði Vesturlanda. Stjórnmálamenn þeirra eru ómerkingar orða sinna.
Friðarlíkur í bráð eru óraunhæfar, dauðvona Nató ógnar enn með annarri innrás í Rússland eða Hvíta-Rússland, Íran (í samvinnu við Ísrael) og Kína. Það yrði trúlega „síðasta heimstyrjöldin,“ svo notuð séu orð hernaðarsérfræðingsins, William Schryver.
Hversu há verða verðlaun íslenskra skattgreiðenda til glæpagengisins í Úkraínu á þessu ári? Ætli forseti Íslands og utanríkisráðherra smelli viðurkenningarkossi á lýðræðislega valdaránsforsetann, Volodymyr Zelensky, í ár? Hvenær ætli honum verði boðið að ávarpa Alþingi Íslendinga aftur og reka sjálfri Fjallkonunni koss?
https://21stcenturywire.com/2024/05/02/the-roots-of-u-s-corruption-in-ukraine-interview-with-andriy-derkach/ https://21stcenturywire.com/2024/01/17/derkach-interview-new-documents-connect-biden-corruption-and-burisma-scandal-ukraine/ https://www.youtube.com/watch?v=3VU7gKrmnpg https://21stcenturywire.com/2025/01/02/peace-through-strength-a-gateway-to-war/ https://www.moonofalabama.org/2025/01/ukraine-sitrep.html#more https://www.youtube.com/watch?v=t5RKi8cgEj0 https://unherd.com/2025/01/why-trump-wont-end-the-war-in-ukraine/?utm_source=substack&utm_medium=email https://kyivindependent.com/old-guard-pushback-continues-to-haunt-ukraines-arms-procurement-cleanup/ https://www.politico.eu/article/ukraines-defense-problems-warfront-corruption-poland-defense-production-dpa-weapons/ https://www.france24.com/en/europe/20240128-ukraine-uncovers-40-million-embezzlement-corruption-bogus-arms-deal-defence-officials https://thehill.com/opinion/international/5060257-zelensky-ukraine-corruption-waste/ https://steigan.no/2024/12/tretten-rolls-roycer-vesten-er-forferdet-over-korrupsjonen-i-ukraina/ https://x.com/Panchenko_X/status/1845912862385922548 https://x.com/Panchenko_X/status/1807853700830085592?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1807853700830085592%7Ctwgr%5Ec4672a657a3195b1ef4e8a3e5170276d8e484d89%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fsteigan.no%2F2025%2F01%2Fthe-hill-hold-ukraina-ansvarlig-for-korrupsjonen%2F https://imetatronink.substack.com/p/welcome-to-the-last-world-war?utm_source=post-email-title&publication_id=1085164&post_id=153945271&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=ry8jq&triedRedirect=true&utm_medium=email
Stefnuskrá Flokks þjóðernissinna:
„1. Vér viljum vernda íslenskt þjóðerni, meðal annars með róttækum ráðstöfunum gegn kynblöndun og úrkynjun. Jafnframt verði tekin til rækilegrar athugunar dvöl útlendinga á Íslandi og innflutningur þeirra þegar stöðvaður, nema þegar sérstaklega stendur á, svo sem um sérfræðinga, er vér sjálfir eigum ekki völ á.
2. Vér krefjumst samstarfs allra Íslendinga í þágu þjóðarheildarinnar.
3. Vér berjumst fyrir stjórnarfarslegu, fjárhagslegu og menningarlegu sjálfstæði íslensku þjóðarinnar, þannig að hún megi verða það, sem hún áður var, frjóavasti reitur norrænnar menningar.
4. Vér krefjumst þess, að hagsmunir heildarinnar sitji ávallt í fyrirrúmi fyrir hagsmunum einstakra stétta og manna.
5. Vér viljum, að ríkið hafi forgöngu í því að skapa og styrkja nýja atvinnumöguleika og álíti það skyldu sína, að öllum þegnum þess verði séð fyrir vinnu og viðunandi lífskjörum.
6. Vér viljum, að ríkið hafi eftirlit með atvinnurekstrinum, sérstaklega þeim, sem rekinn er með lánsfé hins opinbera; einnig krefjumst vér fyllstu ábyrgðartilfinningar og þjóðhollustu af öllum, er fyrir einkarekstri standa.
7. Vér viljum, að erfðavenjum bændastéttarinnar sé í heiðri haldið, þannig að hún geti um ókomna tíma verið orkugjafi íslensku þjóðarinnar, svo sem hefir reynst frá upphafi. Jarðirnar skal vernda gegn niðurníðslu, veðflækjum og braski, þannig að þær geti haldist í eign frjálsra bænda sem ættaróðul, því að vér álítum, að fjölmenn og dugandi bændastétt, dreyfð um landið allt, sé besta tryggingin fyrir andlegri og efnalegri velferð þjóðar og ríkis.
8. Vér viljum, að reyndir og sérfróðir menn hafi stjórn atvinnuveganna með höndum.
9. Vér viljum, að stofnuð séu samfélög atvinnurekenda og verkamanna, sem tryggi friðsamlega samvinnu þeirra, þannig að þeir í fullri eindrægni og gagnkvæmum skilningi á sameiginlegum hlutverkum, skyldum og göfgi starfa síns, vinni sem einn maður í þágu heildarinnar. Ennfremur viljum vér, að sérhverjum verkamanni verði tryggð sambærileg lífskjör við aðra þegna þjóðfélagsins, og að hann fái hlutdeild í arði fyrirtækjanna, þar sem því verður við komið.
10. Vér viljum, að tekju- og verðmætaöflun, sem ekki byggist á starfi, verði útilokuð, að vaxtaokur verði afnumið og komið í veg fyrir gengis- og verðsveiflur og að gjaldmiðill vor hvíli á framleiðslu og verðmætum landsins sjálfs.
11. Vér viljum, að komið verði á almennri, skipulagðri þegnskylduvinnu í þágu þjóðarheildarinnar, og verði hún jafnframt uppeldis- og íþróttaskóli fyrir hina vinnandi æsku.
12. Vér viljum auka siðferðis- og ábyrgðartilfinningu hjá æskunni og gefa henni aukin tækifæri til menntunar, íþróttaiðkana og holls lífernis.
13. Vér viljum, að fyllsta réttlætis sé gætt í framkvæma laganna, og að strangt sé tekið á afbrotum embættismanna þjóðfélagsins.
14. Vér viljum, að einstaklingar úr hvaða stétt þjóðfélagsins sem er, fái tækifæri til þess að njóta hæfileika sinna, og til þess að það megi verða, viljum vér: a. Að ríkið kosti fátæka hæfileikamenn til náms. B. Að veitt sé í stöður fyrst og fremst eftir hæfileikum og þekkingu. C. Að enginn maður hafi meira en eitt fulllaunað embætti í þágu hins opinbera.
15. Vér viljum vernda og efla heilbrigt trúarlíf með þjóðinni. 16. Til þess að framkvæma þetta markmið vort, krefjumst vér öflugra ríkisvalds, sem hafi fullkomna yfirsýn og óskorað vald yfir öllum málefnum þjóðarinnar, og sem grundvallist á vilja meginhluta hennar.“
Jón Aðils, yngri, skrifar 31. jan. 1936 í tímaritið, Ísland: „Vér viljum vernda þjóðerni það, sem hér býr, inn á við með ítarlegum ráðstöfunum til að hefta það, að aumingjar og vitfirringar og aðrir stórgallaðir menn auki kyn sitt og spilli stofninum ... og út á við með því að stemma stigu fyrir, að útlendingar, og þá helzt menn af ólíkum kynþáttum setjist hér að.“
22. feb. 1936 í tímaritinu, Íslandi. Helgi S. Jónsson lýsir draumaríkinu, „hinu samvirka þjóðríki þjóðernisjafnaðarstefnunnar.“ „Hin mikla hugsjón vor Þjóðernissinna er að skapa hið samvirka þjóðríki friðar og réttlætis, þar sem engar innbyrðis deilur eru til, þar sem þjóðin stendur sem einn maður sameinuð um hag sinn og velmegun.
Í slíku ríki eru útilokaðir allir bitlingar og hlutdrægni, þar sem stjórnin ber ætíð velferð alþjóðar fyrir brjósti og þar sem alþjóð er henni fylgjandi. Í slíku ríki fær framtak einstaklingsins að njóta sín, en þó aldrei þannig, að það nái að skaða hag heildarinnar, sem er fyrst og fremst fyrir brjósti borin ... þá verða innlendir vísindamenn látnir rannsaka möguleika þá, sem land vort hefur að geyma ... í hinu samvirka þjóðríki verður vakað yfir lífi hvers einstaklings og velferð hans ... þá verður ekki hinn ungi iðnaður landsmanna kúgaður með innflutningshöftum og hvers kyns ranglæti ...
Í þegnskylduvinnu hins samvirka þjóðríkis kynnast ungir menn af öllu landinu. Þar lærir æskan að vinna fósturjörðinni gagn ... Í hinu samvirka þjóðríki verður sjómönnum veitt fyllsta öryggi ... Þá verða bændur landsins, kjarni þjóðarinnar, aftur sjálfstæðir, leystir af skuldaklafanum ... Þá verður verzlunarstéttin ekki ofsótt lengur, heldur fær hún frið til að lifa og starfa ... Þá verða lögin ekki lengur verndarvængur glæpamanna, heldur geta allir landsmenn leitað á náðir þeirra og verður rétt úr málum allra skorið ...
Og þegar dagur hins samvirka þjóðríkis rennur upp yfir föðurlandi voru, hafa ekki einungis þeir draumar rætzt, sem í fyrstu urðu til hér hjá nokkrum ungum umkomulitlum mönnum, og sem þeir helguðu líf sitt og starf, heldur hefur þá einnig rætzt draumur allrar þjóðarinnar um nýtt og betra þjóðskiplag, hinn duldi draumur um einingu, frið, vinnu og frelsi.“
Birgir Kjaran í Mjölni, málgagni þjóðernissinnaðra stúdenta við HÍ. okt./nóv. 1935: „Fjölnismenn eru löngu horfnir, en starf þeirra lifir. Þær tilfinningar, sem þeir vöktu hjá þjóðinni, hafa aldrei kulnað út með öllu. Við minnumst bezt aldarafmælis barátturits þeirra, Fjölnis, með því að dusta úr okkur drungann og ganga í raðir þjóðernissinna, sem munu ljúka því verki, sem Fjölnismenn hófu, að gera Ísland að farsælda fróni.“
18. júli 1936 skrifar Jón Þ. Árnason, formaður Félags ungra þjóðernissinna, í tímaritið, Ísland: „Við íslenzkir þjóðernissinnar getum hvar sem er, hvenær sem er, og hvernig sem á stendur, viðurkennt Þýzkaland sem þann vettvang, sem við sækjum fyrirmyndir okkar á, en á hinn bóginn neitum við því harðlega, ef einhverjum skyldi detta í hug að halda því fram, að við sækjum þangað fyrirmæli. Við dáum forystumenn þýzku þjóðarinnar og óskum þess af heilum huga, að okkar þjóð, íslenzka þjóðin, megi verða svo gæfusöm að eignast nokkra slíka, það er allt og sumt.“
„Erfitt er að gefa viðhlítandi skýringu á því, að Flokkur þjóðernissinna hlaut jafn lítið fylgi og raun bar vitni, en þó má benda á, að flokkurinn var að því leyti ólíkur öðrum nazistaflokkum, að hann skorti óumdeildan foringja. Þau fimm ár, sem hann starfaði, gegndu fjórir menn starfi flokksformanns.
Sennilega hefur það átt sinn þátt í, hve flokknum varð lítið ágengt, að hann hafði ekki yfir að ráða forystumönnum, sem höfðu til að bera persónutöfra og gátu náð til fjöldans. Ein skýring á fylgisleysi flokksins er sú, að honum tókst ekki að vinna kjósendur frá Sjálfstæðisflokknum, en helzt var við því að búast, að þjóðernissinnar fengju fylgi þaðan. Athyglisvert er, að þeir kenndu jafnan Sjálfstæðisflokknum um, hve lítið fylgi flokkurinn fékk.
Því hefur oft verið haldið fram, að félagar í Flokki þjóðernissinna hafi nær eingöngu komið frá efnuðum heimilum á þeirra tíma mælikvarða. Þetta er ekki allskostar rétt. Að vísu kom allstór hópur flokksfélaga úr slíku umhverfi, en auk þess voru í flokknum iðnnemar, verzlunarmenn, iðnaðarmenn, sjómenn og verkamenn. Þá má benda á, að sjálfir lýstu þjóðernissinnar sér sem „nokkrum ungum umkomulitlum mönnum“.
Að öllu samanlögðu virðist mega draga þá ályktun að allmargir þjóðernissinnar hafi verið ungir og efnalitlir menn, sem höfðu margir hverjir lítillar skólagöngu notið. Þeir voru óánægðir með hlutskipti sitt í lífinu og mótmæli þeirra komu fram í því, að þeir gengu í flokk þjóðernissinna og vildu rífa til grunna ríkjandi þjóðskipulag og reisa á rústum þess nýtt og betra þjóðfélag.
En það var ekki eingöngu óánægja, sem olli því, að menn gengu í flokkinn, heldur líka aðdáun á Adolf Hitler og þýzka nazismanum. Ýmsir trúðu því í einlægni, að nazisminn væri lausn á vandamálum mannkynsins og væri það, sem koma skyldi.“
Ábending um lesefni: Hrafn og Illugi Jöklulssynir: Íslenskir nasistar
Ásgeir Guðmundsson skrifaði merka ritgerð um þjóðernishreyfinguna á Íslandi. Hann kynnir einnig verk sitt í ritgerðinni: „Nazismi á Íslandi. Saga Þjóðernishreyfingar Íslendinga og Flokks þjóðernissinna.“ Saga XIV (1976), bls. 5-68. Þessi pistill grundvallast í meginatriðum á fræðistörfum Ásgeirs.
Saga í hnotskurn: Árið 1932 gaf Jón H. Þorbergsson, bóndi Laxamýri, S-Þing, út bæklinginn: Þjóðstjórnarflokkur. Drög að stefnuskrá.
Félag ungra þjóðernissinna, Landsmálafélagið Þórshamar, var stofnað 9. sept. 1933. Um vorið varð til Þjóðernishreyfing Íslendinga (einnig umtöluð af félagsmönnum sem þjóðernisjafnaðarstefna (Nationalsozialismus). Landsfundur var haldinn 10. mars 1934. Hreyfingin sameinaðist Flokki þjóðernissinna (nasistaflokknum) sem var stofn 2. jan. 1934.
Flokkurinn leið undir lok 1938/1939, fundahöld í anda flokksins héldu áfram til 1944. Sjálfstæðisflokksmennirnir hurfu til síns heima. Blaðið, Ísland, sá dagsins ljós. Einkunnarorð: „Íslandi allt.“ Félag þjóðernissinnaðra stúdenta við HÍ gaf einnig út tímaritið, Mjölni.
Flokki þjóðernissinna var verulega uppsigað við „kommúnista.“ Útrýming þeirra var á dagskrá:
„Takmark þjóðernisjafnaðarstefnunnar er að skapa Volksgemeinschaft —þjóðarsamfélag, órjúfandi þjóðarheild … Stéttamunurinn á að hverfa og allur ágreiningur, sem stafað getur af mismunandi uppeldi manna … Í því skyni starfa hin stóru æskulýðsfélög —Hitlersæskufélögin [Hitlerjugend] … „Ef þjóðin á að lifa, verður Marxisminn að deyja." (Ásgeir Guðmundsson).
„Útrýming kommúnista“ (hvað svo sem það nú var) er enn þá snar þáttur í hugsun margra „Sjálfstæðisflokksmanna.“
Seinni hugmyndafræðingar Sjálfstæðisflokksins eins og Friðrik Sophusson og Hannes Hólmsteinn Gissurarson, hafa bent á, að nær væri að kalla hann ristilegan jafnaðarmannaflokk. Nasískur eðliþáttur í hugmyndafræði hans slær einnig út í vígorðum eins og „stétt með stétt,“ sem lék á vörum forystumanna hans um árabil.
Stefnuskrá Þjóðernishreyfingar Íslendinga var svohljóðandi:
„I. Ríkismál.
1.Vjer krefjumst, að ríkisvaldið vinni ávalt fyrst og fremst að verndun og efling sjálfstæðis íslenska ríkisins. 2.Vjer krefjumst öflugs ríkisvalds til þess að halda uppi friði og rjetti í landinu. 3. Vjer krefjumst, að stjórnmálaflokkum og blöðum verði bannað að þiggja erlendan styrk til stjórnmálastarfsemi. 4.Vjer krefjumst, að sambandinu við Dani verði slitið svo fljótt sem unt er og að þegar verði hafinn undirbúningur að sambandsslitum.
II. Menningarmál.
5.Vjer krefjumst eflingar íslenskrar menningar á þjóðlegum grundvelli. 6. Vjer kefjumst, að námsgreinum við Háskóla vorn verði fjölgað hið fyrsta, einkum í hagnýtum fræðum, og að rannsakað verði sem fyrst alt, er lýtur að atvinnuvegum vorum. 7.Vjer krefjumst, að ríkið styrki unga mentamenn til náms við erlendis, einkum í þeim greinum, sem eigi eru kendar við Háskóla vorn og oss vanhagar um. 8. Vjer krefjumst, að í heilbrigðismálum sje þess framar öllu gætt, að kynstofninn spillist eigi af völdum arfgengra sjúkdóma.
Heilbrigði þjóðarinnar sje vernduð og efld á grundvelli mannbótakynfræðinnar (Rassenhygiene, Eugenik). 9. Vjer krefjumst, að strangt eftirlit sje haft með næmum sjúkdómum, sem einkum eru hættulegir heilbrigði þjóðarinnar, svo sem berklaveiki og kynsjúkdómar.
III. Velferðarmál.
10.Vjer krefjumst, að þjóðarheill sitji ávalt í fyrirrúmi fyrir hagmunum stjórnmálaflokka og einstakra manna. 11. Vjer krefjumst, að unnið verði að auknum skilningi og samúð milli allra stjetta þjóðfélagsins meðal annars með því, að verkamenn fái hlutdeild í arði þeirra framleiðslu, er þeir vinna við. 12. Vjer krefjumst, að ríkið beiti sjer fyrir byggingu verkamannabústaða með hagkvæmum lánum og framlagi úr ríkissjóði. Verkamönnum sje gert kleift að eignast bústaðina. 13. Vjer krefjumst, að löggjöfinni sje hagað þannig, að atvinnuvegirnir geti blómgast og veitt landsins börnum nóg brauð.
IV. Atvinnumál.
14. Vjer krefjumst afnáms ríkisrekstrar, þar sem hann brýtur í bága við framtak einstaklingsins eða þjóðarheill. 15. Vjer krefjumst, að ríkið beiti sjer af afefli fyrir því, að kjör sveitanna verði bætt, svo að stöðvist straumurinn úr sveitum landsins í bæina. 16. Vjer krefjumst, að ríkið beiti sjer fyrir því, að landbúnaður vor verði rekinn með nýtísku sniði og að leitað verði nýrra markaða fyrir afurðir hans erlendis. 17. Vjer krefjumst, að ríkið styðji innlendan iðnað og iðju með því að afnema framleiðslutolla og með því að leggja verndartolla á þær erlendar vörur, er framleiða má jafn ódýrar og góðar í landinu sjálfu og með hagkvæmum lánveitingum til iðnaðar. 18. Vjer krefjumst, að efldar verði samgöngur bæði á sjó og landi og að Íslendingar taki á næstunni allar siglinar milli hafna og útlanda í sínar hendur. 19. Vjer krefjumst, að engir erlendir menn stundi atvinnu hjer á landi, nema um sjerfræðinga sje að ræða, og þá því aðeins, að eigi sje völ jafn góðra innlendra. 20. Vjer krefjumst, að komið verði á þegnskylduvinnu hjer á landi.
V. Fjármál.
21. Vjer krefjumst, að ríkið gæti þess jafnan fyrst og fremst að búa skuldlaust. 22. Vjer krefjumst, að fjármál ríkisins sjeu rannsökuð nákvæmlega og að nákvæmt eftirlit sje haft með hag og stjórn bandanna og allra þeirra atvinnufyrirtækja, sem rekin eru eða rekin munu verða af ríkinu. 23. Vjer krefjumst, að skattaálögur sjeu ávalt miðaðar við gjaldþol þegnanna.“
Þorsteinn Bernharðsson í Heimdalli, blaði ungra Sjálfstæðismanna í júní 1933: „Nú vill svo til, að flestir sem ennþá fylla flokk Þjóðernissinna eru gamlir sjálfstæðismenn. Það eru áhugasamir ungir menn, sem hefir fundist of mikil deyfð í flokki sínum, til þess að þeir gætu starfað þar, og heldur kosið að stofna nýjan flokk á svipuðum grundvelli.“
Morgunblaðið 2. Júní 1933 um Þjóðernishreyfinguna: „Kommúnisminn rússneski, stjettahaturspólitík sosíaldemókrata og svikaflækja Hriflunganna [þ.e. stuðningsmanna Jónasar frá Hriflu, Framsóknarflokki] eru sjúkdómar, sem þjáð hafa þjóðina á undanförnum árum.
Allir hafa sjúkdómar þessir beinst með mestri áfergju að æskulýðnum og hinni uppvaxandi kynslóð. Sýkt æska er sama og dauðvona þjóðfjelag. Það hafa þeir vitað, sem mest hafa stutt að útbreiðslu kommúnismans, með kenslustarfsemi, blaðaútgáfu, stjettabaráttu, með því að grafa undan heilbrigðu framleiðslu- og viðskiftalífi.
Æska landsins og hin uppvaxandi kynslóð hefir tekið hinni vaknandi þjóðernishreyfingu með mesta fögnuði ...
En hvernig svo sem starfsemi íslenskra þjóðernissinna veður háttað í framtíðinni ... þá er eitt víst, að þjóðernishreyfing Íslendinga, sú hreyfing, sem að því miðar að verjast kommúnistiskum sjúkdómum og erlendum niðurdrepsáhrifum, er sprottin úr alíslenskum jarðvegi – af innlendri nauðsyn.“
Í Íslenskri endurreisn, málgagni Þjóðernishreyfingarinnar 11. maí 1933: „Af hálfu Sjálfstæðisflokksins hefir Þjóðernishreyfingin fengið yfirleitt vingjarnlegar viðtökur. Það er samt ástæða til þess að vara við þeim misskilningi, er sumstaðar hefir gætt: að Þjóðernishreyfingin sje aðeins afsprengi Sjálfstæðisflokksins, því að svo er ekki.
Að vísu er stefnumunur milli okkar Þjóðernissinna og Sjálfstæðisflokksins ekki verulegur, en við krefjumst, að stefnunni sje fylgt fram hik- og hálfvelgjulaust. Vilji Sjálfstæðisflokkurinn útrýma þeim óheillaöflum, sem undanfarin ár hafa leitt þjóðina á glötunarbarminn, þá verður hann að berjast gegn þeim með meiri krafti en hann hefir gert hingað til.“
Sveinn Jónsson í Þórshamri 19. jan. 1934: „Takmark flokksins er: Sigur Þjóðernisjafnaðarstefnunnar á Íslandi 1943. – Þ.H.Í. er stofnað 1933. – ... Við skorðum á alla þá menn, sem vilja gera Ísland að landi, þar sem enginn stéttamunur og þar af leiðandi engin stéttabarátta er til, að fylkja sér undir merki Þ.H.Í. Við berjumst fyrir hagsmunum allra stétta, fyrir frelsi, vinnu og brauði handa öllum.“
Í málgagninu, Íslenskri endurreisn, 11. maí 1933: „Þjóðernishreyfing Íslendinga er af alíslenskum rótum runnin og á alls engin mök við nokkrar erlendar stefnur eða flokka. Ef svo væri ekki, þá bæri hún heldur ekki nafn sitt með rjettu.“
Ísland, málgagn Flokks þjóðernissinna, 23. maí 1934. Markmið: „Vér viljum afnema stéttabaráttuna og reisa á Íslandi samstarfandi og frjálst þjóðfélag.
Framtíðarlíf þjóðarinnar skal byggt á fortíðarreynslu hennar, á samstarfi allra stétta, á fullkomnum friði, bæði innanlands og við aðrar þjóðir, á réttlæti handa hverjum einasta Íslending, á frelsi einstaklingsins til þess að ná sem mestum þroska, bæði andlega og líkamlega.
Vér viljum vekja trúna á landið, vér viljum í sameiningu leita gæða þess, í sameiningu vinna þau, í sameiningu njóta þeirra.
Vér viljum hagnýta okkur þekkingu og reynslu mannkynsins á hverjum tíma til þess að létta lífsbaráttu þeirra, sem Ísland byggja. Vér viljum lifa í okkar eigin landi, frjálsir og óháðir öllum.
Vér viljum vekja trú þjóðarinnar á hennar eign mátt og megin og auka menningu hennar og þroska, skapa henni verðugan sess meðal annara þjóða.
Vér viljum vekja trúna á lífið – trúna á hið góða í manninum, á þróun lífsins að hinu æðsta marki, fullkomnum friði og bræðralagi, bæði einstaklinga og þjóða.
Réttlæti – frelsi – friður eru kjörorð vor. Í þessum kjörorðum er markmið þjóðernissinna falið. Undir þeim og tákni afls hinnar sameinuðu þjóðar – Þórshamrinum – leggjum við í baráttuna fyrir sigri hins besta málstaðar.“
Hin glataða gullöld: Íslendingar áttu sína glæstu fornöld, sem glataðist: „Söguöldin er gullöld Íslendinga. Hún er það tímabil í sögu þeirra, sem ól göfugri og þrekmeiri kynslóð en nokkurt annað fyr eða síðar. Við hana eru hnýttar þjóðarinnar dýrustu endurminningar. Hvar sem litið er, þá blasir við augum þjóðlíf í fylsta og fegursta blóma.
Framkvæmdaþrekið, hreystin og hugprýðin haldast þar í hendur við mannúð og göfuglyndi. Sterkar og djúpar tilfinningar eru þar tengdar ráðsnild og hyggjuviti. Hagsýni og dugnaður í veraldlegum efnum eru þar samfara mentaþrá og fegurðarsmekk. Það er eins og víkingalíf fornaldarinnar sé endurvakið í allri sinni fjölbreyttu dýrð, en um leið með nýjan og göfugan siðmenningarblæ yfir sér.“ (79)
Með siðaskiptunum verður svartnætti í lífi þjóðarinnar að dómi Jóns Aðils: „Það er engu líkara en að dimmi af nótt í lífi þjóðarinnar eftir siðaskiftin, og þessi nótt grúfir yfir svört og þungbúin alt fram á 18. öld.
Það er eins og síðustu leifarnar af kjark og þreki og sjálfstæði líði undir lok, og jafnvel tunga þjóðarinnar er orði spilt og dönskublandin. En í náttmyrkrinu má þó öðru hvoru eins og sjá rofa fyrir stjörnu í fjarska. Það er leiðarstjarna þjóðarinnar gegn um hættur og hafvillur, - þjóðernistilfinningin.“ (179-180)
En þjóðernistilfinningin er vakin af Eggerti Ólafssyni, sem var hrifnæmur upplýsingarmaður: „Enn sem komið er hefur ekki sá maður fæst hér á seinni öldum, að einum undanskildum, sem verðugri sé en hann til að skipa öndvegissessinn í hjarta þjóðarinnar. Hann er sannkallaður þjóðræknispostuli, og eigi nokkur maður skilið, að nafn hans sé letrað á gullspjald og varðveitt inst í helgidómi þjóðarinnar, þá er það Eggert Ólafsson, því með ljóðum sínum kvað hann þjóðina til lífsins aftur.“ (237)
Íslensk þjóðernishreyfing: Þegar öldur hafði lægt í átökunum um sjálfstæði þjóðarinnar og flokkar fóru að skipast í það horf, sem við þekkjum í dag, þ.e. fjórflokkurinn (Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur, Alþýðuflokkur og Sósíalistaflokkur/Alþýðubandalag), fór að örla á skipulagðri þjóðernishreyfingu (þ.e. annarri en Sjálfstæðisflokknum).
Ásgeir Guðmundsson hefur skrifað ritgerð um efnið. Framsetningu hans er fylgt.
Þjóðernishreyfing Íslendinga stofnuð apríl 1933, fyrsti landsfundur 10. mars 1934, en tveim árum fyrr, þ.e. 1932 , hafði Jón H. Þorbergsson, bóndi Laxamýri, S-Þing, gefið út bæklinginn: Þjóðstjórnarflokkur. Drög að stefnuskrá.
Þannig 11. mars sameinast Þjóðernishreyfingin flokki þjóðernissinna (nasistaflokknum) sem var stofnaður 2.jan. 1934. Flestir flokksmanna voru flokksbundnir í Sjálfstæðisflokknum eða töldu sig Sjálfstæðismenn. Þeir hurfu til síns heima, þegar Nasistaflokkurinn lagði upp laupana 1938/1939, en fundahöld héldu áfram til 1944. Flokkurinn gaf út blaðið, Ísland. Einkunnarorð: „Íslandi allt.“
Starfandi var einnig félag þjóðernissinnaðra stúdenta við HÍ, sem gaf út tímaritið Mjölnir. Aðalhugmyndafræðingur þess, Birgir Kjaran, var síðar einn helsti hugmyndafræðingur Sjálfstæðisflokksins á tímabili. Enn þá eitt félag starfaði um tíma: Félag ungra þjóðernissinna, stofnað 9. sept. 1933, landsmálafélagið Þórshamar.
Hugmyndafræðilegar uppsprettur þjóðernissinna voru verk Jóns Aðils, sagnfræðings, rit Guðmundar Finnbogasonar, sálfræðings, og rit dansk/þýska leiðtoga danskra nasista, sem var þýskmenntaður læknir Frits Clausen að nafni. Hefti hans, Þjóðernis-jafnaðarstefnan. (Rvk. 1926, Þjóðvörn) (1893-1947) var þýdd á íslensku. Clausen sótti að einhverju leyti innblástur til danska fræðimannsins og klerksins, Nikolai Grundtvig, sem lagði ofuráherslu á norræna goðafræði og þýðingu hennar fyrir þjóðernið, að ógleymdri mikilli áherslu á kristna trú. Clausen segir m.a. (síðutal í sviga):
„Þjóðernið er ekki sama og þjóðastofninn eða kynþátturinn, heldu stafar þjóðernið frá þjóðastofninum, sem hver þjóð er af, alveg eins og tónarnir, sem koma frá hljóðfærinu fara eftir efni og gerð hljóðfærisins, sem þeir koma frá. (15) ...
En ofan við hin ólífrænu lögmál efnisins á þjóðernis-jafnaðarstefnan samleið með og sameinist hinum trúarlegu kröftum og þeirri mannúðartilhögun, sem Kristur kemur með í fagnaðarboðskap sínum og lífsfyrirmynd, sem hefir lýst upp og gert andlega bjart yfir löngum tímabilum í sögu alþýðu vorrar, og sem er hin æðsta og hreinasta manndómshugsjón, sem til er. (47) ...
Frjófruman verður til af heild líkamans, og út af henni vaxa svo aðrar frumur, er byggja upp líkamann og mynda hann. Á þennan sama hátt verkar einnig hin þjóðlega hugsjón meðal fólksins, á þann hátt, að einstaklingurinn hefir fengið hæfileika til að móta efnivið þjóðfélagsins og gera hann að einum þjóðarlíkama, og sem þar með öðlast leiðsögn og forustu, þar sem leiðtoginn er beinlínis einskonar táknmynd af hugsjóninni og fylgi hans er framkvæmd hugsjónarinnar innan hinnar skipulögðu heildar, þar sem hugsjónin er ráðandi. Þannig verður þjóð að ríkisheild,... „(49)
Eins og hér um bil gefur að skilja kynngimagnast hugsjónir fólksins í nasistaflokknum og leita sér farvegs í leiðtoga fólksins.
Íslenski nasistaflokkurinn stefnir að sjálfsögðu að forustu fyrir Íslendingum, enda þótt aldrei hefði greinilegur leiðtogi risið upp innan hans. Í stefnuskrá íslensku þjóðernishreyfingarinnar var m.a. lögð rík áhersla á íslenska menningu og hreinleika þess kynstofns, sem Jón Aðils (og raunar fleiri, m.a. Guðmundur Finnbogason) höfðu lýst sem afburðakynstofni. Þar segir (síðutal úr grein Ásgeirs):
„Vjer krefjumst eflingar íslenskrar menningar á þjóðlegum grundvelli. ... Vjer krefjumst, að í heilbrigðismálum sje þess framar öllu gætt, að kynstofninn spillist eigi af völdum arfgengra sjúkdóma. Heilbrigði þjóðarinnar sje vernduð og efld á grundvelli mannbótakynfræðinnar (Rassenhygiene, Eugenik). (11) Þetta endurómar síðar í stefnuskrá Flokks þjóðernissinna.“
Áðurnefndur hugmyndafræðingur þjóðernissinna og Sjálfstæðismanna, Birgir Kjaran, skrifar í Mjölni, málgagni þjóðernissinnaðra stúdenta við HÍ. okt/nov 1935:
„Fjölnismenn eru löngu horfnir, en starf þeirra lifir. Þær tilfinningar, sem þeir vöktu hjá þjóðinni, hafa aldrei kulnað út með öllu. Við minnumst bezt aldarafmælis barátturits þeirra, Fjölnis, með því að dusta úr okkur drungann og ganga í raðir þjóðernissinna, sem munu ljúka því verki, sem Fjölnismenn hófu, að gera Ísland að farsælda fróni.“ (45)
Nasistaflokkur Þýskalands er hin stóra fyrirmynd. Þann 18. júli 1936 ritar Jón Þ. Árnason, formaður Félags ungra þjóðernissinna í Íslandi:
„Við íslenzkir þjóðernissinnar getum hvar sem er, hvenær sem er, og hvernig sem á stendur, viðurkennt Þýzkaland sem þann vettvang, sem við sækjum fyrirmyndir okkar á, en á hinn bóginn neitum við því harðlega, ef einhverjum skyldi detta í hug að halda því fram, aða við sækjum þangað fyrirmæli. Við dáum forystumenn þýzku þjóðarinnar og óskum þess af heilum huga, að okkar þjóð, íslenzka þjóðin, megi verða svo gæfusöm að eignast nokkra slíka, það er allt og sumt.“ (46)
En slíkir leiðtogar komu ekki fram á sjónarsviðið. Ásgeir telur, að samvöxturinn við Sjálfstæðisflokkinn hafi skipt máli. Hann segir:
„Erfitt er að gefa viðhlítandi skýringu á því, að Flokkur þjóðernissinna hlaut jafn lítið fylgi og raun bar vitni, en þó má benda á, að flokkurinn var að því leyti ólíkur öðrum nazistaflokkum, að hann skorti óumdeildan foringja. Þau fimm ár, sem hann starfaði, gegndu fjórir menn starfi flokksformanns. Sennilega hefur það átt sinn þátt í, hve flokknum varð lítið ágengt, að hann hafði ekki yfir að ráða forystumönnum, sem höfðu til að bera persónutöfra og gátu náð til fjöldans.
Ein skýring á fylgisleysi flokksins er sú, að honum tókst ekki að vinna kjósendur frá Sjálfstæðisflokknum, en helzt var við því að búast, að þjóðernissinnar fengju fylgi þaðan. Athyglisvert er, að þeir kenndu jafnan Sjálfstæðisflokknum um, hve lítið fylgi flokkurinn fékk. ...
Því hefur oft verið haldið fram, að félagar í Flokki þjóðernissinna hafi nær eingöngu komið frá efnuðum heimilum á þeirra tíma mælikvarða. Þetta er ekki allskostar rétt. Að vísu kom allstór hópur flokksfélaga úr slíku umhverfi, en auk þess voru í flokknum iðnnemar, verzlunarmenn, iðnaðarmenn, sjómenn og verkamenn. Þá má benda á, að sjálfir lýstu þjóðernissinnar sér sem „nokkrum ungum umkomulitlum mönnum“.
Að öllu samanlögðu virðist mega draga þá ályktun að allmargir þjóðernissinnar hafi verið ungir og efnalitlir menn, sem höfðu margir hverjir lítillar skólagöngu notið. Þeir voru óánægðir með hlutskipti sitt í lífinu og mótmæli þeirra komu fram í því, að þeir gengu í flokk þjóðernissinna og vildu rífa til grunna ríkjandi þjóðskipulag og reisa á rústum þess nýtt og betra þjóðfélag.
En það var ekki eingöngu óánægja, sem olli því, að menn gengu í flokkinn, heldur líka aðdáun á Adolf Hitler og þýzka nazismanum. Ýmsir trúðu því í einlægni, að nazisminn væri lausn á vandamálum mannkynsins og væri það, sem koma skyldi.“ (60-61)
Að leiðarlokum: Þjóðernishyggjuna kallaði eðlisfræðingurinn, Albert Einstein (1879-1955), barnasjúkdóm eða mislinga mannsins. Það mætti til sanns vegar færa í yfirfærðum skilningi.
RSS
Eldri færslur
- Janúar 2025
- Desember 2024
- Nóvember 2024
- Október 2024
- September 2024
- Ágúst 2024
- Júlí 2024
- Júní 2024
- Maí 2024
- Apríl 2024
- Mars 2024
- Febrúar 2024
- Janúar 2024
- Desember 2023
- Nóvember 2023
- Október 2023
- September 2023
- Ágúst 2023
- Júlí 2023
- Júní 2023
- Maí 2023
- Apríl 2023
- Mars 2023
- Febrúar 2023
- Janúar 2023
- Desember 2022
- Nóvember 2022
- Október 2022
- September 2022
- Ágúst 2022
- Júlí 2022
- Júní 2022
- Maí 2022
- Apríl 2022
- Mars 2022
- Febrúar 2022
- Janúar 2022
- Desember 2021
- Nóvember 2021
- Október 2021
- September 2021
- Ágúst 2021
- Júlí 2021
- Júní 2021
- Maí 2021
- Apríl 2021
- Mars 2021
contact
gudjonelias
ingolfursigurdsson
